Ik was nog jong toen ik alle boeken van Albert Camus las; De vreemdeling, de val, De mens in opstand. Ik was gevoelig voor zijn filosofie van het absurde van het leven (de wetenschap dat we dood gaan en de onverschilligheid die daar het gevolg van is). De Fransman Meursault, de hoofdpersoon in De vreemdeling (1942), doodt op een Algerijns strand een voor hem onbekende Arabier, zomaar, omdat zijn moeder net is overleden, omdat de zon brandt, omdat zijn vriend ruzie had met een Arabier.
Moussa
Vijfenzeventig jaar later verschijnt van Kamel Daoud het boek Moussa of de dood van een Arabier als antwoord op het boek van Camus. Dit boek is een monoloog van Haroen, de broer van de man die door Meursault werd vermoord. Het boek heeft vele lagen door het spel dat de schrijver speelt. Met het boek van Camus, met zijn toehoorder waar hij zijn verhaal aan vertelt, maar vooral met de geschiedenis van Algerije met zijn Franse overheersing (tot 1967). Daar heb ik me als lezer op gericht omdat dat de meest concrete richtlijn is. De vernedering van de Algerijnen door de Franse kolonisten.
Abou Jahjah
Nadat ik het boek uit had ging ik Zomergasten kijken. De eerste gast was Abou Jahjah. Zijn keuzefilm was de The battle of Algiers, waarin de FNL (Front Nationale de Liberation) het opneemt tegen de bezetters. Uiteindelijk worden alle rebellen opgepakt, maar de vernedering is te groot geweest, het volk komt in opstand en krijgt uiteindelijk zijn onafhankelijkheid. Een fenomenale film die duidelijk maakt dat je een revolutie kunt ontketenen als de onderdrukking maar groot genoeg is. De film was laat, ik moest hem uitkijken en ging pas om half 2 naar bed met de beelden van die felle Ali, die als laatste wordt opgepakt en de strijd gestreden lijkt.
Daoud's antwoord op Camus kun je reserveren in onze catalogus.
Agnes
Geen opmerkingen:
Een reactie posten