vrijdag 30 september 2011

Zelf muziek maken is het leukste!


Satie : Gymnopedies and Gnossiennes

Heerlijk dromerige muziek van Erik Satie, haast hypnothiserend.
Bijna iedereen zal deze muziek herkennen, het wordt ook veel als achtergrondmuziek gebruikt op de tv.
Het is niet zo moeilijk om te spelen. En zelf piano spelen is iets wat heel erg fijn is om te doen. Elke keer als je studeert klinkt het weer mooier.

Er is nu een serie boeken met CD erbij. Dat werkt erg stimulerend. Je kunt eerst luisteren hoe het moet worden voordat je begint met studeren. Er staan ook veel aanwijzingen bij dus alle kans dat het eindresultaat goed klinkt.
De serie is: Hal Leonard Piano Library
De franse componist Erik Satie (1866-1925) is vooral bekend door zijn pianomuziek. Ook heeft hij veel liederen geschreven.

Meer muziek van Erik Satie (CD’s en boeken) in de catalogus van Bibliotheek Kennemerwaard

Caroline

Bekijk en beluister een uitvoering van Gymnopedie nr.1

maandag 26 september 2011

Meesterwerk als model.

Op reis
Onverwachts komt het vakantiegevoel weer helemaal bij me terug en het lijkt er op dat ik niet de enige ben! Middenin de periode van deze aangenaam heiige najaarsdagen waan ik me weer in Italië, met het boek Het raadsel van Botticelli van Maria Fiorato op schoot. Luciana, de zestienjarige hoofdpersoon doet verslag van haar reis vol bizarre gebeurtenissen, vanuit de grote steden op het schiereiland in de middeleeuwen ten tijde van de Renaissance. De route, die start in Florence, verklap ik niet, want ik zou onbedoeld te veel aanwijzingen kunnen loslaten...

Het beeldschone meisje Luciana Vetra, een jonge prostituee, die zich regelmatig in ruwe krachttermen uitdrukt, raakt -nadat zij voor de meesterschilder Sandro Botticelli poseert als godin Flora- door een domme zet letterlijk en figuurlijk verstrikt in allerlei geheime zaken, waar vele Italianen geen weet van hebben. Het lot verbindt haar uitgerekend aan de wereldvreemde broeder Guido de la Torre, een novice met het hoofd vol goddelijke devotie. Uit levensbehoud is het vreemde duo gedwongen raadsels op te lossen, die in goed verstopte aanwijzingen vakkundig door de grote schilder Sandor Botticelli verwerkt zijn in het nu al eeuwenlang beroemde schilderstuk La Primavera

Italiaans bloed
Dit verhaal, dat zich als een spannende roman laat lezen, draagt een niet te verhullen brok geschiedenis in zich, uit de periode waarin Italië verdeeld is in staten, met eigen machthebbenden.Vermengd met brute moorden, even serieuze als humoristische gesprekken tussen de vrome broeder en het slimme hoertje en prachtige beschrijvingen van kerken, pleinen, straten en steegjes van de grote steden en het 15de eeuwse leven in Italië. Levendige omschrijvingen van de details van het schilderij van Botticelli, kleding van de personages die Luciana en Guido ontmoeten blijven boeien, zonder een moment te vervelen, en dat niet alleen omdat ze dienen als onmisbare aanwijzingen voor het ontrafelen van de mysteries in dit verhaal.

Maria Fiorato vertelt alsof ze erbij is geweest en dat kan ik plaatsen, in de wetenschap dat ze geschiedenis studeerde in Oxford èn Venetië en als actrice en filmrecensent, getrouwd is met filmmaker Sacha Bennett, en dus op een zeer beeldende manier werkt.
Bovendien stroomt met een Venetiaanse vader het Italiaanse bloed door haar aderen.
De gekozen schrijfstijl zorgt voor de nodige verdieping, geeft steviger fundamenten aan de verder luchtige verteltrent, die soepel wegleest.

Het rechte pad
Of "alles goed komt", is nog niet te zeggen, want ik ben nog niet aan het slot toe...
Zou ook flauw zijn om al weg te geven, of ze het gaan redden, die twee, die een zo ongebruikelijk duo vormen. Of zij hem een minder naïef wereldbeeld zal kunnen bijbrengen en of hij haar uit het leven zal kunnen redden, waar zij in opgegroeid is.... of ze opgewassen zijn tegen de plannen van de grootmachten en welke rol de schilder Botticelli speelt.
Extra prettig voor de lezer is dat de kaft van de vertaalde uitgave van Artemis & co aan de achterzijde een afbeelding van het schilderij toont, zodat tijdens het verhaal steeds is mee te kijken naar de details. Op de voorzijde een uitsnede: de blik van verstandhouding van Luciana "Chi-chi " Vetra, die niet onderdoet voor die van de Mona Lisa: vol geheimzinnigheid...

Hoewel ik het boek beslist niet graag wegleg, moest ik voor dit blog echt even tijd maken.
Mijn mening, met tòch een verholen aanwijzinkje, dat-zo schat ik- niet te veel verraadt: Een 'pareltje' van een verhaal, dat er om schreeuwt verfilmd te worden.

Tanja.

Reserveer Het raadsel van Botticelli in onze catalogus.

vrijdag 23 september 2011

Kunst tot de Nacht

Men neme:
1 zwoele avond in Alkmaar
1 kermis die een half uurtje de muziekknop op zacht zet
1 bibliotheek
1 fanfare
1 Arthur Umbgrove
2 ezels
verftubes in verschillende kleuren
diverse kwasten

Mix alles door elkaar en voilà:



Sanneke

Reserveer de boeken van Arthur Umbgrove in onze catalogus

woensdag 21 september 2011

Nazomeren met de leeuwerik


Soms is de zomer nooit voorbij. Je kunt het warme ontspannen gevoel terughalen en op zijn meest poëtisch opnieuw beleven met de 4 seizoenen van Lark Rise to Candleford.

Groen en oker
Historische drama's zijn gewoonlijk niet mijn kopje thee. En al helemaal niet in de vorm van televisieseries. Ik houd van bizarre uitgangspunten, benaderingen die de wereld op zijn kop zetten. Ik wens geprikkeld, uitgedaagd en verbaasd te worden. Er mogen grenzen worden opgezocht en overschreden. Maar ik ben ook erg gevoelig voor een goede sfeertekening. En af en toe is het lekker om een rustpunt in te lassen. Dan ben je bij Lark Rise to Candleford aan het juiste adres.
Er gebeurt niets wereldschokkends. Voornamelijk trekt hier de zomer voorbij in tinten van groen en oker. En ergens in dat zachte kleurenpalet beleven de bewoners hun kleine, menselijke ups & downs.

Postkantoor
Het jonge meisje Laura afkomstig uit het gehucht Lark Rise komt te werken in het postkantoor van het plaatsje Candleford. Het is het centrum van communicatie in deze 18e eeuw, van waaruit je de hele omgeving en gemeenschap makkelijk leert kennen. Het wordt allemaal met zoveel liefde en warmte gebracht dat ik me graag onder laat dompelen.
De meest karikaturale karakters krijgen gaandeweg humane trekken, maar vallen ook weer in hun overdreven gedrag terug. De veiligheid van de vermomming. De anderen groeien op subtielere en vaak komische wijze in hun ervaringen. Onder blauwe luchten en het wakend oog van de zomerzon. Steek een graspluim tussen je tanden en leun achterover.

Raoul




Reserveer de dvd's in onze catalogus

maandag 19 september 2011

Kinect: Lachen of serieus werk?


WII of KINECT?
Tijdenlang heb ik getwijfeld. Wil ik nu een WII of zal ik toch maar de Kinect aanschaffen? Ik heb al een X-box dus lijkt het logischer toch voor de Kinect te gaan. Maar toch blijft de twijfel. Is hij wel zo goed als beweerd wordt, zijn er wel genoeg leuke spelletjes en wordt hij binnenkort echt niet veel goedkoper? En toen ik laatst bij vrienden op de WII speelde had ik toch ook wel erg veel lol.

Afgelopen week ben ik toch maar overstag gegaan: De kinect staat te pronken in onze huiskamer.. en leuk dat ik het vind! Voordat ik ging beginnen met het spel Kinect Adventures heb ik eerst de meubels aan de kant geschoven. Ik beschik namelijk niet over een zee van ruimte in de woonkamer, en eigenlijk heb je die wel nodig wil je met zijn tweeen kunnen spelen. Ik kwam er al snel achter dat je flink je best moet doen, en ja, je wordt er dan ook moe van :-)

Lekker dansen
Ik ging de demo van Dance Central proberen, maar dat viel wel tegen. Op de oude X-box had ik een dansmat, waar je alleen de passen met je voeten moest doen. Maar dat is bij dit spel wel even anders, je heupen, armen en benen moeten allemaal vrolijk mee doen, waardoor je echt aan het dansen bent. De liedjes zijn modern, en het leuke is dat je steeds nieuwe nummers kunt downloaden zodat de game ook mee gaat met zijn tijd. Kortom: erg leuk, en voor mij zeker wel de moeite waard om de hele game aan te schaffen. En voor jullie? Kom in het najaar de Kinect maar eens uitproberen op de jongerenafdeling in Heerhugowaard!

Conslusie
Tot nu toe heb ik al aardig wat tijd gestoken in het gamen met de Kinect, en wanneer je een spel met vrienden speelt is het nog leuker!
Dus ja, de Kinect is LACHEN maar zeker ook SERIEUS WERK!

Reserveer spellen voor de Xbox, Xbox 360 en Xbox Kinect in onze catalogus

Jolanda

vrijdag 16 september 2011

Mysterieuze geluiden



Terug in de tijd
Deze keer wil ik iedereen mee terug nemen in de tijd. De tijd waarin lang niet iedereen televisie had. Die tijd dat men zich met z’n allen op zaterdag avond rond de radio groepeerde…. het intro begint…. er wordt nog snel koffie ingeschonken, een koekje erbij….de spanning stijgt…. en dan de stem van Paul Vlaanderen die zijn vrouw Ina toespreekt: Ina, kindje…

Nostalgie
Pure nostalgie is het wanneer ik meegenomen wordt in de avonturen van Paul en Ina. Niets geen grof geweld, wraakacties en lugubere details van lijkschouwingen. Geen DNA, geen forensisch instituut en al helemaal geen gevloek en getier. Brits op en top à la James Bond met alle charmes van die tijd, 1940 - 1960.

Geluk
Toch is het absoluut niet saai, er vallen diverse doden en geholpen met een dosis geluk, ontspringen Paul en Ina telkens de dans als het gaat om vergiftige dranken, staaldraden die over de weg zijn gespannen, autobommen die afgaan terwijl ze net zijn uitgestapt…

Hoorspel
En dat is net het aantrekkelijke van een hoorspel ten opzichte van de televisie: alleen de essentiële geluiden worden ten gehore gebracht; de rest mag de luisteraar er zelf bij denken. Het almaar holler klinken van de voetstappen als Paul en Ina een keldertrap afdalen, een telefoon die rinkelt, de regen die met bakken uit de hemel komt verdwijnt als Paul een winkel binnengaat en de deur achter zich sluit, die autobom. De personen zijn goed gekozen en door de verschillende personages zoveel mogelijk een apart karakter mee te geven wordt het verhaal nooit saai. Trouwens, daarvoor wisselen de stemmen van de personen elkaar teveel af.

Persoonlijk ben ik weg van hoorspelen, ik kan er geen genoeg van krijgen. De reden dat bij mij altijd de strijk gedaan is? Het hoorspel. Uitzending gemist? Komt door het hoorspel. Zaterdagavond iets gezelligs doen? Op de bank, benen onder de billen, chips en nootjes erbij en luisteren maar. Voor mij de ultieme zaterdag avond. Ik zit er middenin.

Het hoorspel met in de hoofdrol Paul Vlaanderen en zijn vrouw Ina wordt (gelukkig) opnieuw uitgebracht en is te lenen in Bibliotheek Kennemerwaard.
En wist je dat Paul Vlaanderen ook in het theater te beluisteren en te zien is?

Kijk op de website van het thrillertheater

Reserveer de hoorspelen van Paul Vlaanderen in onze catalogus

Irene

woensdag 14 september 2011

Festen

Een Deense film uit 1998 van de Deense filmregisseur Thomas Vinterberg.
Een indringende en beklemmende film over Familie Klingenfeldt die de 60e verjaardag van vader Helge Klingenfeldt viert.

Het feest wordt gevierd in het hotel van de familie. Na aankomst van alle gasten vindt er een groot diner plaats waar gespeecht wordt en mooie, lovende woorden worden gesproken richting de jarige. Totdat zoon Christian (Ulrich Thomsen) het woord neemt.

Hij heeft twee verschillende toespraken. Zijn vader mag kiezen en kiest voor de envelop met de toespraak die als titel heeft "Mijn vader in bad". Iedereen lacht hierom, maar al snel blijkt dat Christian en zijn tweelingzus jaren door hun vader zijn misbruikt. Zijn tweelingzus Linda heeft kort geleden zelfmoord gepleegd. In eerste instantie neemt niemand Christian serieus en men denkt dat hij overspannen is.

De film heeft mij erg geraakt. Men hoort wat Christian zegt maar ze willen het niet geloven en gaan gewoon door met feestvieren. Wat zou ik doen als ik zo'n vreselijke boodschap op een "ongeschikt" moment te horen zou krijgen?

Hoe de film verder afloopt moet je absoluut gaan zien! Het is een zwaar en verdrietig thema. Maar zeer de moeite waard!

Reserveer de dvd in de catalogus van Bibliotheek Kennemerwaard

Trailer Festen:


Evelyne

maandag 12 september 2011

Nederlandse Rockband Golden Earring bestaat 50 jaar!


Golden Earring – Collected
De Golden Earring is in september 1961 gestart.
Als een rockband het 50 jaar volhoudt en nog steeds zoveel succes heeft is dat heel bijzonder.
Een overzicht van al hun muziek is te vinden op de CD Collected. Al is die wel uit 2009 en de heren zijn nog niet uitgespeeld, er komt nog meer!


Met ongelofelijk enthousiasme spelen ze de podia plat. Zij spelen zowel akoestisch als elektrisch. Radar Love is een van hun grootste hits.
Als enige Nederlandse Band hebben zij ook veel succes in de Verenigde Staten. Hun nummer When the Lady smiles is door Hilary Clinton gebruikt in haar verkiezingsprogramma. Hieronder en live opname tijdens het programma Pauw en Witteman van het nummer When the Lady smiles.



Ter gelegenheid van hun 50 jarig bestaan is er in het Haags Historisch Museum een tentoonstelling: Back Home.
Op het affiche staat de vraag: Horen wij in het museum? Met zo’n staat van dienst is het echt verdiend dat er aandacht aan wordt besteed.
Najaar 2011 is er weer een nieuwe tour die ook de Waerdse Tempel in Heerhugowaard aandoet. (al helemaal uitverkocht)
En er komt binnenkort een nieuwe CD!

Site van de Golden Earring

Leen de muziek van de Golden Earring in Bibliotheek Kennemerwaard.

Caroline

maandag 5 september 2011

Extreem boosaardig

"I didn't want to harm the man. I thought he was a very nice gentleman. Soft-spoken. I thought so right up to the moment I cut his throat." Aldus Perry Smith, één van de moordenaars van de Clutter familie.






Ik ben er even niet
Zo'n 300 pagina's lang ben ik niet aanspreekbaar. In cold blood begint met een beschrijving van het landschap rond Holcomb en het plaatsje zelf. Een Google Streetview op papier. De laatste dag van de Clutters wordt tot in detail beschreven. Het grootste deel van het boek beslaat de relatie tussen Hickock en Smith, de moordenaars. Veel aandacht wordt ook besteed aan het politieonderzoek, de rechtszaak, en de jaren dat Smith en Hickock in de dodencel doorbrachten. Uiteindelijk besteed Capote zes jaar aan het interviewen van de inwoners van Holcomb, betrokken politiefunctionarissen, de families van de moordenaars en de moordenaars Perry Smith en Richard Hickock zelf.

Capote
De film Capote maakte me nieuwsgierig. Truman Capote was niet meer dan een schrijver van wiens naam ik gehoord had, en was er niet een liedje dat met hem te maken had? Zoals het liedje niet meer uit mijn hoofd verdwijnt als ik het eenmaal gehoord heb, zo was het ook met de film Capote. Het boek In cold blood móest gelezen worden, puur uit nieuwsgierigheid, niet vanwege een sensationele zucht naar de details van een gruwelijk moordpartij in 1959, maar wat mankeerde Smith en Hickock? En was Capote daarachter gekomen?

Wij tegen zij
De beschrijving van de zeven weken die zaten tussen de moord en de arrestatie zijn fascinerend. Smith en Hickock hebben zich uitgebreid laten interviewen door Capote en jarenlang met hem gecorrespondeerd.
Maar een duidelijk 'dáárom' blijft uit. Smith had geen makkelijke jeugd, Hickock in ieder geval minder moeilijk dan Smith, beiden overleven een zwaar verkeersongeluk, beiden vinden dat de hele wereld tegen hen is, zoeken schuld en verantwoordelijkheid altijd bij een ander, beiden weten zich niet in te leven in anderen, beiden waren bovengemiddeld intelligent. En beiden lijken het doodnormaal te hebben gevonden om zonder blikken of blozen een familie van vier te vermoorden voor een schamele veertig dollar.

Facinorous
Het verhaal is schokkend. Omdat de moordenaars, hoewel menselijk, bij mij totaal geen medeleven weten op te roepen, hoe schrijnend met name Smith's jeugd ook was. Omdat ik alleen maar onbegrip en kou voel en een slechte jeugd geen excuus is voor moord. Hetgeen overigens los staat van het feit dat Capote's schrijfstijl me beet grijpt en niet meer loslaat...

Smith hield een lijst met moeilijke woorden bij die hij ooit hoopte te kunnen gebruiken. En op die lijst staat één woord dat hem, Hickock en hun daden perfect weergeeft: facinorous.
Extreem boosaardig.

Sanneke

Reserveer de boeken van Capote in onze catalogus
Reserveer de film Capote in onze catalogus