Om het boek aan te vragen kwamen de klanten met veel variatie op de titel, het is voor ons net niet logisch dat veel lievere Vlaamse taalgebruik. Het woord "kus" werd onthouden en ook iets van "kom". Meestal leek het op "Kom, dan kus ik je". Zelden wisten klanten de titel precies. De uitzonderingen hebben briefjes mee. Een soort boodschappenbriefje, maar dan voor boeken. Dat zie ik best veel.
Toen ik het boek ging lezen had ik werkelijk geen enkel idee waar het over zou gaan. De omslag laat twee oude mensen zien, in feestkleding en ballonnen, hun gezichten staan er heel anders bij. De man baalt en de vrouw kijkt zo van "neem snel de foto, dan kan ik weer weg". Ik dacht het gaat over oude mensen.
Maar nee het begint vanuit het perspectief van een jong meisje, ze heeft het niet leuk en ik had bijna zoiets van "aah ik heb geen zin in zo'n drama verhaal!" Echter ik ging door en ik vond het een prachtig boek!
Uiteindelijk aan het eind van het verhaal zijn er mensen die oud zijn, een leven achter de rug hebben en daarvoor hun best hebben gedaan. Dat het niet zo leuk was achteraf, was niet de bedoeling maar de oude mensen hebben het leven echt "ondergaan". Waarom het leven dan niet zo leuk was, is misschien wel het tijdbeeld, het moest allemaal keurig en kloppen. lastig lijkt mij dat.
Het klinkt allemaal niet zo mooi maar toch, ik heb genoten van dit boek, ik heb me laten meeslepen en vond het jammer dat het boek uit was. Soms heb je dat, dat je gaat nadenken over hoe het afloopt, na het einde van het boek.
Ook laten meeslepen door dit prachtige verhaal van Griet Op de Beek? klik dan Hier.
Ik zou het doen!
Edith
Geen opmerkingen:
Een reactie posten