Bovenstaande titel zou doen vermoeden dat het een thriller betreft, maar nee. De rug bevat toch duidelijk een etiket dat het om een psychologische roman gaat. Nou zou ik die normaliter niet zo snel mee naar huis nemen, omdat je nooit weet wat je kan verwachten. Bij een thriller kan je er van uitgaan dat het een spannend verhaal betreft, bij een romantisch verhaal dat het vol staat met liefdesperikelen e.d.
Maar bij een psychologisch verhaal is het altijd maar afwachten wat je in huis hebt gehaald. Maar ik huldig het principe: verandering van spijs doet eten. En de titel en omslag spraken me in dit geval erg aan.Het boek is van de hand van Pauline Slot.Na een studie Nederlands debuteerde ze in 1999 met Zuiderkruis, dat meteen een bestsellerdebuut werd. Dat was natuurlijk heel fijn voor de schrijfster, temeer ze maar liefst drie jaar had gewerkt aan dit boek. Hierna verschenen nog een aantal romans, waaronder Blauwbaard en Soerabaja. En de non-fictieboeken De hond als medemens (over de verhouding tussen mens en hond) en Museumbezoeking (over wat mensen die een museum bezoeken daar hopen te vinden). Naast het schrijven van boeken verdient ze haar geld met redactiewerk en als docent creative writing.
Het boek is heel goed geschreven en heeft mij van begin tot eind geboeid. Meest verrassende was het einde. Het boek startte met een spannende proloog, die iets leek in te houden voor het verhaal erna. Dat was ook zo maar niet wat je als lezer dacht te verwachten. Dood van een thrillerschrijfster is gewoon een heerlijk zomerboek! Je komt er in ieder geval ook van in vakantiesferen.
Nieuwsgierig geworden naar dit boek? Reserveer hem dan in onze catalogus.
Gabrielle
Geen opmerkingen:
Een reactie posten