Feestdagen en de moord op Jacob Marley

Dickens in de buurt
Op Driekoningen mag dit bericht nog net, denk ik. Tijdens de kerstperiode had ik namelijk de tv-serie Dickensian in huis gehaald. En daarmee de sneeuw en extra sfeer. Het gaat om een reeks van één seizoen die zich afspeelt in Victoriaans London rond de feestdagen. Waar kenmerkende figuren uit verschillende klassiekers van Dickens bij elkaar in de buurt blijken te wonen en een aantal zelfs voornamelijk in dezelfde straat verblijft. En waar de moord op Jacob Marley, de man die door iedereen gehaat werd, opgelost moet worden. Dat leek me een origineel uitgangspunt en erg geschikt om 's avonds met de familie voor te gaan zitten. Dat is het in principe ook, ware het niet dat  ...

Feest
Als je de waardering op IMDB nakijkt, zijn de reacties op deze reeks doorgaans positief, maar slaan de negatieve reacties meteen extreem door naar de min. Beide opvattingen zijn goed te verdedigen. De sfeer van Victoriaans Londen is prachtig neergezet. Van de decors tot aan de kostuums en de wijze van verfilmen is het allemaal tot in de puntjes verzorgd. Echt een feest om naar te kijken. Als een mix van karikaturale en wekelijkheidsgetrouwe portretteringen je op zich niet afschrikt, valt daar ook goed van te genieten. Het door elkaar rijgen van figuren en verhaallijnen uit werken als The Pickwick Papers, The Old Curiosity Shop, Bleak House, Oliver Twist, Great Expectations en natuurlijk A Christmas Carol is een tof idee. Als je weinig Dickens hebt gelezen, kun je het verhaal nog steeds prima volgen. Maar wie dat wel heeft gedaan, krijgt een kleurrijk extra palet onder ogen.

Warmte
Er is echter één groot probleem. En dat is het gebrek aan warmte. De meeste figuren zijn verworden tot uitbuiters, voordeelzoekers en egoïsten, met maar weinig aandacht voor lichtpuntjes, hoop en vertederende humor. Dat is tegenwoordig helaas vaak de tendens. Mijn collega Joey besprak onlangs een aantal recente superheldenfilms en ook daarin voert ellende steeds meer de boventoon (Batman vs Superman was een dieptepunt). Maar ook in series als Game of Thrones is nauwelijks een gelukkige gebeurtenis of prettig personage te vinden (bij seizoen 5 haakte ik af toen vernedering, verkrachting en het offeren van kinderen volledig de toon kwamen zetten). In Victoriaans London waren de duistere kanten van de maatschappij en schier uitzichtloze situaties ongetwijfeld reëel. Dickens ging die ook bepaald niet uit de weg, maar hield altijd oog voor het warm menselijke. Dat kenmerkt hem en mag wat mij betreft in bewerkingen van zijn materiaal niet verloren gaan.

Laat je verleiden
De serie is wel een fijn uitgangspunt om de bibliotheek eens af te struinen naar de betrokken boeken van en over Dickens, andere verfilmingen, achtergronden van het Victoriaanse tijdperk en werken over de geschiedenis van Londen. Om maar wat voorbeelden te noemen. Laat je verleiden om op steeds nieuwe knooppunten van straten en steegjes te belanden.

Raoul


Reserveer Dickensian in onze catalogus