Het Engelse plattelandsleven is bloedlink

Sfeer
Bovenstaande trailer is gemaakt n.a.v. de honderdste aflevering van de tv-serie Midsomer Murders. Inmiddels maakt geen van de oorspronkelijke hoofdrolspelers er meer deel van uit. Maar dat is geen enkel probleem. In tegenstelling tot de meeste andere detectiveseries gaat het bij Midsomer Murders juist niet om de hoofdrolspelers. Maar om de sfeer, de scherpe karikatuur van het Engelse dorpsleven en de excentrieke bijfiguren. Die formule blijft ook na 17 seizoenen in voldoende variatie overeind. Ik vind hem zelfs sterker worden. Op een enkele uitzondering na spelen alle afleveringen (telkens van bioscooplengte) zich af in het graafschap Midsomer. Waar een drinkwatertest wel eens een goed idee zou zijn, want er wordt door de jaren heen lustig op los gemoord. De ene dorpsbewoner is nog excentrieker dan de andere en iedereen heeft geheimen waardoor het aantal verdachten altijd prettig hoog ligt.

Tom.....
Hoofdinspecteur Tom Barnaby mag er met zijn assistent dagelijks tegenaan. De eerste 29 afleveringen (deels gebaseerd op de boeken van Caroline Graham) is dat Gavin Troy, een beetje een goedaardige jonge sukkel. Waarschijnlijk om Barnaby scherper te doen uitkomen. Deze reeks toont Midsomer Murders verder in zijn volle kracht. Hoogtepunt is het experimentele Blue Herring. Vervolgens komt Dan Scott Troy voor 44 afleveringen vervangen en begint het geheel naar mijn gevoel wat te zwalken. Door de intelligente assistent weten de schrijvers zich minder raad met de verhouding tussen beide. Het camerawerk en de overdreven karakterisering blijven gelukkig wel redelijk intact, maar ik ben toch even afgehaakt. Ben Jones volgt Scott op voor 52 afleveringen en met deze vindingrijke assistent die toch ook veel te leren heeft op bepaalde vlakken, ontstaat een nieuwe balans. Al wordt er even geworsteld met onnodig expliciet geweld. Hoogtepunt is het prachtig gefotografeerde Death and Dust. Barnaby zelf vormt weer het tegenwicht van een scherpzinnig en doortastend, maar verder in gedrag ontzettend doorsnee (en thuis zelfs saai) personage tussen al die maffe verdachten.

.....en John
Na 81 aflevering verlaat John Nettles de show en neemt Neil Dudgeon het over als John Barnaby, de broer van Tom. Een truttigere wisseling van hoofdpersoon is nauwelijks denkbaar, maar het past wel binnen de idiote verhoudingen in Midsomer. Persoonlijk had ik het aardiger gevonden als Ben Jones de nieuwe hoofdinspecteur was geworden. John is een wat opgewektere en tegelijkertijd meer cynische figuur met een leukere vrouw dan het stereotype draakje waar Tom voor gekozen had. Het duurde even voor de schrijvers hier grip op kregen en ik vond het in eerste instantie niet een verbetering. Maar ik kom daar op terug. Waar Tom Barnaby het gekkenhuis waarin hij verkeerde serieus nam, kijkt John er meestal met een glimlach naar. Het sfeervolle camerawerk is inmiddels tot grote hoogte geklommen en de verhalen grijpen dieper ook al worden ze vaak nog merkwaardiger (kijk maar eens naar de opening van de aflevering Dark Rider). Inmiddels is Charlie Nelson de assistent die van de grote stad is gekomen. De verhoudingen worden alleen maar scherper.

Meedogenloos
De meedogenloze persiflage op het idyllische Engelse plattelandsleven groeit nog steeds in kwaliteit. Als Fransen dit gemaakt zouden hebben, zouden de Engelsen waarschijnlijk van verontwaardiging ontploft zijn. Maar nu wordt het wonderlijk genoeg als charmant en gewoon grappig gezien en blijft ook in eigen land enorm populair. In de bibliotheek is van alle seizoenen wel wat te krijgen. Ik zou zeggen, maak een keuze en graaf je voor een paar dagen in.

Raoul

Reserveer Midsomer Murders in onze catalogus