Ik las bij het blog van mijn directeur dat die het goede voornemen had om een boek per week te lezen. Leek me een mooi gemiddelde voor een echte bibliothecaris. Dat ga ik ook proberen. Een boek dat ik nog op mijn lijstje had staan waren de twee volgende delen van de trilogie van Lojze Kovacic: de Nieuwkomers. Een toepasselijk onderwerp voor onze tijd waarin zo moeilijk wordt gedaan over een redelijk overzichtelijk aantal mensen dat hier een plek moet vinden.
Bubi Kovacic
Bubi Kovacic is 10 jaar oud als zijn ouders (van Sloveense en Duitse afkomst) worden verdreven uit het Zwitserse Basel waar zijn vader twee mooie kleermakerszaken heeft. Het is de vooravond van de Tweede Wereldoorlog en Duitsers zijn niet meer welkom. Het gezin trekt naar familie op het Sloveense platteland en later naar Ljubljana. De hele strijd om het bestaan dat daarna volgt wordt vanuit het perspectief van Bubi verteld, terwijl de vertellende ik een stuk ouder is. Dat werkt wonderlijk genoeg heel goed. Kovacic' beschrijving van de armoede bezorgt je maagpijn. Wie Knut Hamsuns Honger heeft gelezen weet wat ik bedoel.
Talenten
Bubi heeft het heel moeilijk doordat hij zo slecht Sloveens praat, maar hij kan zich handhaven en wordt zelfs een echt vechtersbaas en aanvoerder van een jongensbende die uit roven gaat (voornamelijk eten!!). Maar hij ontdekt ook al snel dat hij prachtig kan tekenen en schilderen en hij kan wat verdienen met affiches voor winkels te maken. Daarna komt de ontdekking van de literatuur. Zijn eerste verhaal wordt al gepubliceerd als hij heel jong is, nadat hij jarenlang de bibliotheek heeft plat gelopen. Maar dan zitten we al in deel twee, daar ga ik nu aan beginnen.
Begin gauw met deel éénDe nieuwkomers!
Agnes
Geen opmerkingen:
Een reactie posten