Als vanaf heel jong ging ik met mijn moeder naar het Waterloopplein. Mijn zus kocht er eens een nerts bontmantel voor 5 gulden. Ik zie hem nog voor me. Wist ik veel dat die uit kledingmagazijnen kwamen uit Duitsland; het waren kleren van Joden die in de oorlog vergast waren. Twintig jaar na de oorlog kwam die kleding pas weer op de markt omdat ze besmet was.
Laura Dols
Het levensverhaal van Laura Dols zoals het is opgeschreven door Saskia Goldschimdt is interessant genoeg, maar wat ik vooral boeiend vond aan het boek De voddenkoningin, zijn haar strooptochten, eerst in Nederland, later in Belgie, Duitsland en de rest van Europa, naar magazijnen vol met kleding en schoenen uit de jaren dertig, veertig en vijftig.
Tweedehandskledingbranche
Dols, met haar gevoel voor mode, stoffen en trends (haar moeder was thuisnaaister) weet binnen de dringen in de wereld van tweedehandskleding die begint op het Waterloopplein en die uiteindelijk uitgroeit tot een keiharde business, die haar uiteindelijk de kop zal kosten.
Billy en Barney
Ik zie ze nog lopen Billy en Barney, die als leven kunstwerk door Amsterdam liepen, gekleed jawel door Laura Dols. Het zijn vooral die anekdotes over allerlei vrienden van Laura die het boek zo boeiend maken. Dat, naast een tijdbeeld waarin Aids en commercialisering uiteindelijk een einde aan maken. Ik heb die tijd zelf meegemaakt, gevoeld, maar dat is niet nodig om te genieten van dit bijzondere boek over vijftig jaar handel in vodden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten