Het bitterzoete paradijs

Wegdromen
Ik ben dol op reisverhalen. Reisverhalen zijn soms een feest van herkenning want ik heb zelf ook veel gereisd. Hoewel ik niet kan tippen aan de 95 landen waar wereldreizigster en schrijfster Iris Hannema naar toe reisde. Het is ook heerlijk om thuis op de bank weg te dromen bij de belevenissen van iemand anders in exotische of iets minder exotische landen. Lekker inspiratie opdoen voor een volgende reis of even wegdromen van de alledaagse beslommeringen.

In Het bitterzoete paradijs doet Iris Hannema verslag van haar belevenissen in onder andere Oost Afrika. Na een kort intermezzo in Nederland gaat ze vervolgens op zoek naar het aards paradijs op de eilanden in de Stille Oceaan. Je moet dan denken aan exotische eilanden als Vanuatu, Fiji, Tonga en het Frans Polynesische Bora Bora. Maar ook Nieuw-Zeeland, Paaseiland en Hawaï staan op het reizigersmenu.

Voor lul gestaan
Iris Hannema heeft een leuke schrijfstijl. Haar verhalen zijn vlot en met humor geschreven. Ook deinst ze er niet voor terug om de minder leuke kanten van het reizen te belichten. Reizen is niet alleen maar leuk, het heeft ook rauwe kanten. Hannema stelt in haar boek dan ook: "Wie op reis niet goed voor lul heeft gestaan, is ergens niet werkelijk geweest". Het zijn vaak de dingen die fout gaan die je bij blijven en die bij thuiskomst achteraf de mooiste en spannendste verhalen opleveren. De bonte stoet mensen die zij tijdens haar reizen ontmoet weet ze treffend te beschrijven. Over andere reizigers die ze tegenkomt schrijft ze: "Je komt ze overal tegen, mensen die gekker zijn dan jij". En het is waar, globetrotters zijn vaak bijzondere mensen.

Cycloon Pam
Eén van de verhalen die veel indruk op mij maakte is haar verslag van de cycloon Pam die over Vanuatu raast en daar een enorme verwoesting aanricht. De angst op het moment dat de cycloon overkomt en de puinhopen die ze daarna de volgende dag aantreft. Veel inwoners van het eiland verloren hun huis. Medewerkers van de Australische overheid gaan de hotels op het eiland af om de namen van toeristen te verzamelen. Toeristen worden zo snel mogelijk van het verwoeste eiland afgehaald. Hannema krijgt een plek in een toestel naar Nieuw-Caledonië. Maar het vertrek voelt niet goed, want terwijl zij terug gaat naar de 'complete' wereld blijven de inwoners van Vanuatu achter in alle chaos en ellende.
Zo belicht Hannema ook de bittere kanten van het reizen.

Neemt niet weg dat Het bitterzoete paradijs een (h)eerlijk boek voor iedereen die van reizen houdt, met alle ups en downs...

Het bitterzoete paradijs is Hannema's tweede boek. In 2014 verscheen haar eerste boek: Miss yellow hair, hello!

Je kunt Het bitterzoete paradijs hier reserveren in onze catalogus.

Chris

Bienvenue, Luxembourg

Op nog geen driehonderd kilometer vanaf Utrecht ligt het Groothertogdom Luxemburg, een klein land dat veel natuur en cultuur te bieden heeft. De moedertaal is Lëtzebuergesch (Luxemburgs), een dialect dat men veel onder elkaar gebruikt. Verder spreekt iedereen Frans en Duits.
De hoofdstad, Luxemburg Stad, is een stad met iets meer dan 100.000 inwoners. Klein, maar met grote internationale allure. Er zijn veel Europese instituten en banken gevestigd. De rivieren Alzette en Pétrusse stromen door de stad. Twee markante bruggen overspannen het dal.
Veel mensen rijden snel door Luxemburg heen op doorreis naar de Route du Soleil. Dat is jammer, er valt zoveel te ontdekken.

Luxemburg Stad
Luxemburg Stad kent tal van unieke en historische bezienswaardigheden, die op loopafstand van elkaar te bezichtigen zijn. Prachtige gebouwen, modern naast historisch, waaronder de kathedraal Notre-Dame, het Groothertogelijk Paleis en Fort Thüngen. Veel musea met een grote diversiteit aan kunstcollecties.
Er zijn regelmatig leuke evenementen. Zo is er bijvoorbeeld een straattheaterfestival, een filmfestival en de nacht van de kathedralen. In de wintermaanden is de stad verlicht met feestverlichting en wordt er een kerstmarkt gehouden.
Je kunt je hart ophalen in de leuke winkeltjes en boetiekjes als je wilt gaan winkelen of windowshoppen. Er zijn ook veel pleintjes en straatjes in de binnenstad met boetiekjes, restaurantjes, barretjes en terrasjes. Het is gezellig druk, maar toch heerlijk relaxt en er is vooral in de zomermaanden tot heel laat veel te beleven.

Met een treintje kun je een bezoek brengen aan de oude stad boven, wat de moeite waard is. Nog een aanrader zijn de Kazematten. Dit is werkelijk een indrukwekkende bezienswaardigheid en ik was hier diep van onder de indruk. De Kazematten bestaan uit een ondergrondse militaire vestigingsgordel, oorspronkelijk uitgebouwd tot 23 kilometer. Tegenwoordig ingekort tot 17 kilometer, na de ontmanteling. Tijdens de twee wereldoorlogen deden de Kazematten dienst als schuiloord voor duizenden mensen. Een bijzondere ervaring als je door dit gangenstelsel loopt en dit moet je beslist gezien hebben.

Dit is slechts een korte impressie van de hoofdstad. Je hoeft je hier zeker niet te vervelen.

Natuurschoon
Waar ik zelf eigenlijk voor kom is toch wel de prachtige natuur met zijn grote verscheidenheid.
De oppervlakte van Luxemburg bedraagt 2586 vierkante kilometer, 82 kilometer lang, 57 kilometer breed. Binnen dat gebied zijn grote landschappelijke verschillen te vinden.

Heuvelachtig noorden
In het noorden de Luxemburgse Ardennen, een heuvelachtig landschap met kronkelende rivierdalen, uitgestrekte en schaduwrijke bossen, burchten en kastelen. Verscholen tussen beboste hellingen ligt hier het meest idyllische dorpje van Luxemburg en één van de mooiste dorpjes van Europa, Esch-sur-Sûre, met een middeleeuwse burchtruïne. Dit dorpje staat op de monumentenlijst. Gelegen aan de Sûre, waar je heerlijk kunt zwemmen en watersporten in het stuwmeer.

Het Land van de Rode Aarde
In het zuiden langs de grens met Frankrijk, het Land van de Rode Aarde. Hier werd tussen 1870 en 1975 ijzererts gedolven. In de afgravingen zijn nieuwe natuurgebieden ontstaan met wandelpaden. In Rumelange, dat het centrum was van de ijzerertswinning, kun je met een treintje door de oude mijngangen rijden. 100 meter diep onder het aardoppervlak. Je moet dus geen claustrofobie hebben.

Wijnbouw
Het Moezeldal met zijn wijndorpjes. Waar je kunt wandelen tussen de wijngaarden en heerlijk van de wijn kunt proeven. In de herfst worden er wijnfeesten gehouden. De wijn is prima.

Juweeltje
En dan...Klein-Zwitserland. Zelf vind ik dit het mooiste gedeelte van Luxemburg. Een bebost stuk middelgebergte met grillige rotsformaties en nauwe spelonken. Ik heb door een kloof gelopen, waar je overdag geen hand meer voor ogen zag. Waar een zaklantaarn dus niet overbodig was en waar ik net doorheen paste. Een uitgebreid netwerk van goed bewegwijzerde wandelpaden. Je moet niet opzien tegen een beetje klimwerk af en toe. Je valt van de ene verbazing in de andere. Watervalletjes, beekjes, stenen trappetjes, bruggetjes. Sprookjesachtig mooi.

Watervalletje in de overweldigende natuur

Elk jaar keren we hier terug voor een lang weekend naar het dorpje Beaufort met zijn gekleurde huizen. Een dorpje met een ruïne van een kasteel uit het jaar 1200 na Chr. en een bijbehorend gemeubileerd Renaissancekasteel. Sinds kort is dit laatste kasteel ook te bezoeken. Buiten het seizoen op afspraak.

Ruïne van Beaufort

In de bibliotheek zijn wat boekjes over Luxemburg in de collectie. Heel handig is een boekje van de ANWB, een reisgids met 30 dagtochten. Wandelroutes, fietsroutes en autoroutes. De kastelenroute is bijvoorbeeld een mooie autoroute. Niet alle kastelen zijn te bezoeken.

Dit boekje reserveren! Klik dan hier!

Soms is het gewoon leuk om je neus achterna te rijden, zodat je via allerlei landweggetjes door slaperige dorpjes komt. Langs bossen en glooiende weilanden. Als je geluk hebt kun je in mei de gele koolzaadvelden in volle bloei zien staan. Je ziet de velden dan al van verre in het heuvelachtige landschap. Je kunt in Luxemburg nooit verdwalen en belandt altijd weer ergens op een hoofdweg.

Nog een boekje reserveren! Luxemburg met kaart. Klik hier!



Au revoir, Luxembourg!

Marga de Jong

Thailand: zacht als zijde, buigzaam als bamboe

Heb je plannen om naar Thailand op vakantie te gaan? Of ben je er al eens geweest en zou je er meer over willen weten?
Dan is het boek Thailand: zacht als zijde, buigzaam als bamboe van Sjon Hauser een absolute aanrader.
Op de voorkant van deze pocketuitgave uit 2012 staat heel pretentieus "het beste boek over Thailand dat op dit moment in het Nederlands beschikbaar is". Of dat klopt wil ik in het midden laten, ik heb niet alle Nederlandstalige boeken over Thailand gelezen. Het is wellicht wel het bekendste boek over Thailand van een Nederlandse schrijver. De oorspronkelijke uitgave is uit 1990 maar nieuwere edities zijn wel sterk uitgebreid. Daardoor is het boek niet gedateerd en is een groot deel van de inhoud nog steeds actueel.
Enig minpuntje is de verouderde zwart/wit foto's waardoor je het idee kan krijgen dat ook de inhoud verouderd is.
Sjon Hauser ging in 1980 op vakantie naar Thailand en werd verliefd op het land. Een paar jaar later vestigt hij zich in Chiang Mai, waar hij volgens zijn website nog steeds woont. Hij is journalist en heeft naast boeken ook veel artikelen geschreven over Thailand, o.a. voor de Volkskrant. Deze artikelen zijn ook op zijn website te vinden. Hij mag dus gezien worden als Thailand kenner bij uitstek.

Glimlach
Thailand is het land van de glimlach. Sjon Hauser geeft de lezer in dit boek een inkijkje achter het masker van die glimlach.
Veel toeristen zien tijdens een bezoek aan Thailand alleen de mooie kanten van het land. De prachtige natuur, de pittoreske tempels, de mooie stranden en de supervriendelijke, glimlachende bevolking. In zijn boek beschrijft Sjon Hauser ook de andere kant van Thailand. Bijvoorbeeld de corrupte politie en idem dito politici, verloedering van bergstammen, misdaad en geweld, moreel verval bij monniken, het leven op het platte land, nadelen van het massatoerisme en sekstoeristen en seksindustrie. Hoewel de schrijver een wrang beeld van de Thaise samenleving beschrijft voel je tussen de regels toch zijn liefde voor het land. Hij dringt zijn mening niet op, je kunt je eigen conclusies trekken. Het boek leest als een vlot geschreven roman en is tot de laatste letter boeiend. Tevens geeft de schrijver een inkijkje in zijn eigen persoonlijke leven.

Verplichte kost voor iedereen die interesse heeft in het 'echte' Thailand.
Reserveer dit standaardwerk over Thailand hier in onze catalogus.

Chris

De weg naar het Avondland

Eeuwenlang waande Europa zich superieur. In het verlichte Avondland, zo vonden we, had de menselijke beschaving haar toppunt bereikt.
Maar vandaag lijkt dat zelfvertrouwen te wankelen, en ook in de rest van de wereld liggen westerse waarden onder vuur.

Muzikant, filosoof en tv-maker Jan Leyers wilde uitzoeken hoe andere culturen en volkeren nu aankeken tegen dat westerse continent en maakte een reis van Ethiopië naar België waar hij zelf vandaan komt.
Hij blijkt ook een begenadigd verteller én schrijver.
In 2011 is de serie 'De weg naar het Avondland' in navolging van Canvas door de VPRO op televisie uitgezonden.
Ik heb de serie niet gezien en na het lezen van het boek wilde ik deze omissie ongedaan maken. Helaas hij is op het moment van dit schrijven niet (meer) te verkrijgen op dvd. Ook niet bij de 'dikke digitale'.

'De weg naar het Avondland' is een meeslepend reisverslag vanaf de plek waar de mensheid begon: Ethiopië. De reis gaat verder door Soedan, Egypte, Israël, Turkije, Armenië, Georgië, Rusland, Oekraïne en via Polen, Duitsland, Nederland naar België.
In ieder land heeft Leyers gesprekken met interessante mensen met hun kijk op de eigen cultuur, waardoor oude en hedendaagse geschiedenis in al zijn facetten gaat leven.

De tocht begint in het Nationaal Museum in Addis Abeba (Ethiopië). De spectaculairste vondst hier is het skelet van Lucy, drie miljoen jaar oud en dat volgens wetenschappers één van de belangrijkste schakels in de evolutietheorie vormt.
In het stadje Bekoj komen we er achter waarom Ethiopië zoveel marathonkampioenen levert.
De schrijver heeft een gesprek met een man die in de jaren negentig Osama bin Laden naar Soedan haalde.
Israël werd gesticht door Europese en Amerikaanse joden die een veilig toevluchtsoord wilden creëren voor het zo beproefde volk. Wat is er van deze idealen overgebleven?
Verder gaat het naar het zuidoosten van Turkije waar de Koerden zichzelf zien als het oervolk en de Turken beschouwen als de bezetter.
Armenië, een jonge, straatarme staat waar een genocide tijdens de Eerste Wereldoorlog nog vers in het geheugen ligt. En dan Georgië met een zeer apart gebruik, maar waar de gewoonste zaak van de wereld is: de vrouw waarmee je wilt trouwen gewoon kidnappen om daar vervolgens een gezin mee te stichten.

Dit boek, dit reisverhaal, is een tocht langs volkeren en culturen, met hun eigen religies en gebruiken én met hun visie over het huidige Europa.
Soms hartverwarmend, soms schokkend, maar vooral boeiend; daarnaast geeft het ons een verhelderend inzicht over de maatschappij in onze contreien.
Ik heb het in één adem uitgelezen.

Je kunt het boek 'De weg naar het Avondland' reserveren in de catalogus van de bibliotheek.

Jeannette