Te gast bij Norma en Norman Bates

Psycho
Hitchcock's klassieke film Psycho kreeg ooit drie vervolgen (naast de volledig overbodige beeld-voor-beeld herverfilming). Allemaal met Anthony Perkins als hoofdrolspeler Norman Bates. Psycho II bleek verrassend goed en daarna werd het als verwacht minder (maar bleef wel interessant genoeg) in delen drie en vier. Hitchcock heeft veel lof voor zijn meesterwerk ontvangen, maar niet alle eer behoort hem toe. Een aantal van de briljante ideeën die op zijn conto worden gezet, komen in feite uit de koker van Robert Bloch, de schrijver van het oorspronkelijke boek. Diens vlotte thriller is beter dan hij vaak wordt afgeschilderd. Ook Bloch schreef een boeiend vervolg dat echter buiten de titel niets met de vervolgfilm te maken heeft. In plaats van Psycho III kwam hij tenslotte met Psycho House. In zijn visie was Norman overigens een gezette man van middelbare leeftijd.

Mystiek
Ik keek niet bepaald uit naar een moderne tv-serie die de jonge jaren van Norman Bates zou behandelen (zoals ook in de tv-film Psycho IV werd gedaan). Het enige dat ik teleurstellend vond aan Hitchcocks film was de verklaring door de psychiater aan het eind. Het haalde de mystiek weg en legde uit wat je zelf ook aardig kon bedenken. Ik zat dan ook niet te wachten op een reeks waarin je Normans moeder in levende lijve tegen zou komen en mogelijk een psychologische verklaring zou krijgen, over een aantal seizoenen, van hoe het zo ver met die jongen heeft kunnen komen. Maar toen het eerste seizoen van Bates Motel in de bibliotheek op een display verscheen, heb ik het toch geleend om een indruk krijgen. En het is niet bij een aflevering gebleven.

Unheimisch
In Freddy Highmore is een magnfieke jonge Norman Bates gevonden. Deze acteur kende ik van de ontroerende speelfilm August Rush - over een muzikaal wonderkind. Ook fysiek neigt hij helemaal naar de volwassen versie van Perkins. Een bescheiden, ogenschijnlijk prettige teenager in zijn eigen wereld waar je een steeds unheimischer gevoel bij krijgt. Rustig opgebouwd in de relatie met zijn moeder die geleidelijk aan net zo ongemakkelijk aanvoelt. Daar komt een verrassende rol van een halfbroer bij, die ik eerst storend vond, maar echt toegevoegde waarde blijkt te hebben. De rollen worden sterk ingevuld en de serie trapt niet in de voor de hand liggende valkuilen. Het is geen slasher reeks geworden met een moord per aflevering, geen goedkoop teenage drama en vooral geen standaard Amerikaanse opvoedingsverklaring voor het ontstaan van een moordenaar.

Invloeden
Het is juist de vraag bij de vele mogelijke invloeden welke de overhand heeft. Het gedrag van zijn moeder, de reacties van zijn halfbroer, de manipulaties van vriendinnetjes, de bemoeienis van het onderwijs, de verlatenheid, de criminele elementen in en om het stadje,de corruptie van wetshandhavers en/of iets wat al in hemzelf aanwezig is? Het kan ook juist de mix zijn of misschien zelfs geen van deze zaken.. Belangrijker lijkt de vraag waarom Norman niet echt geholpen en tegen zichzelf beschermd wordt, terwijl iedereen in feite kan zien en ziet wat er gaande is. Wat dat betreft heeft het wel iets van Kroniek van een aangekondigde dood van Gabriel García Marquez. 

Moderne tijd
Wonderlijk is wel de keuze om het geheel in de moderne tijd te laten afspelen. Gezien het tijdsbeeld waarin Psycho past en waar dit naar toe zou moeten leiden. Maar het kan allemaal prima op eigen benen staan. Fijn zo'n drama dat alle tijd en sfeer neemt voor de ontwikkeling van het verhaal. En daarbij de spanning subtiel (en op verschillende punten bewust even minder subtiel) opbouwt.

Raoul

Reserveer Bates Motel in onze catalogus