Oorlog, een grote onvervulde kinderwens en een alles overheersende liefde
In prachtige poëtische zinnen beschrijft Margaret Mazzantini de liefde van Gemma en Diego voor elkaar en hun grote kinderwens. Hier doorheen loopt een bizarre, verdrietige oorlog die zich afspeelt in Sarajevo en laat een onvergetelijke indruk achter.
In de voetsporen van Diego
Gemma gaat met haar zoon Pietro terug naar Sarajevo vanwege een fototentoonstelling van haar overleden man Diego. Ze wil haar puberzoon ook deze stad laten zien omdat hij hier is geboren en zij Diego hier heeft ontmoet. Maar het is niet alleen voor Pietro een ontdekkingstocht maar vooral voor Gemma zal het een openbaring zijn.
Prachtige taal
De schrijfster maar ook actrice Margaret Mazzanti bezit de kunst om een boek te vullen met prachtige woorden en zinnen waarvan ik zelf denk hoe komt ze erop, maar toch ook heel natuurlijk overkomen en leesbaar blijven. Dat is ook een groot compliment voor de vertaalster Miriam Bunnik want vertalen blijft ook een kunst!
Om een indruk te geven heb ik er een paar uitgelicht:
Hij sleepte een lading teleurstelling en venijn met zich mee. Ook zijn humor was een beetje bedorven en stonk naar dode mieren, zoals alles in Sarajevo.
Ik moet me neerleggen bij het idee dat kinderen geboren worden als onkruid, daar waar het uitkomt, waar de wind de zaadjes heen blaast.
Hij zit over me heen gebogen met zijn geur, met zijn adem, met de zoetste woorden. Als een slang die een beestje verslindt, en het langzaam doorslikt....Ik stik hier beneden.
Twee keer lezen!
Een paar jaar geleden heb ik dit boek als tip gekregen van een collega en toen al heeft het echt veel indruk op mij gemaakt en inmiddels heb ik dit boek al aan velen aangeraden. Ik heb hem laatst voor mijn leesclub uitgekozen en nogmaals gelezen. Ik deed toch weer nieuwe ontdekkingen en ik besefte dat ik veel details was vergeten. Mocht je dit boek dus al eens hebben gelezen dan kan ik aanraden om hem nogmaals te lezen.
Reserveer hier Ter wereld gekomen in onze catalogus
Ingeborg
Dan moet ik het ook maar eens herlezen Ingeborg. Ik heb deze titel als mijn belangrijkste boek ingevuld tijdens het jaar van het boek.
BeantwoordenVerwijderenJa zeker doen, ik was zelfs de ontknoping vergeten....
BeantwoordenVerwijderen