vrijdag 22 maart 2013

Grip

Grip
Al een tijdje lag er een boek  bij mijn  moeder thuis 'klaar' voor mij om ook te lezen. Nou ben ik dol op lezen, maar dan vooral op thrillers en waargebeurde verhalen. En een boek moet sowieso iets hebben voor ik het ter hand wil nemen. Dat 'iets' kan zijn: aantrekkelijke voorkant, leuke titel of de naamsbekendheid van de auteur.
Grip van Stephan Enter voldeed echter (in mijn ogen)  aan geen van die eisen. Niet zo vreemd dus dat ik het boek maanden heb laten liggen, omdat er steeds leukere boeken waren die gelezen  wilden worden door mij..:-). Maar toen ik vorig jaar hoorde dat het de F. Bordewijkprijs had toegekend gekregen, vond ik het toch echt de hoogste  tijd worden dat ik dit boek een kans zou geven.

In het kort
"Vriendschap is een illusie, vriendschap is een droom. Een pakketje schroot, met een dun laagje chroom''.
De Lofoten
Deze tekst zal velen waarschijnlijk bekend voorkomen, want deze regels zijn afkomstig uit een lied van het Goede Doel en konden veel mensen in de jaren tachtig van begin tot eind meebrullen. De tekst slaat ook op één van de thema's die in Grip voorkomen.
Zo'n 20 jaar geleden hebben Vincent, Paul, Martin en Lotte een klimmerstocht op de Lofoten (eilandengroep voor de kust van Noorwegen) met elkaar gemaakt. Nu hebben ze afgesproken een reünie te hebben.
De reünie start in Brussel als Vincent en Paul elkaar daar op het station ontmoeten, om zo samen verder te reizen met de trein naar Lott en Martin. Gedurende deze treinreis kom je al veel over de vier hoofdpersonages te weten en dan vooral over hun gedachten.

Mijn oordeel
Grip is geen boek dat ik zelf uitgekozen zou hebben, maar eenmaal gestart kon het me toch boeien. Het bijzondere van dit boek is dat het uit drie delen en een epiloog bestaat. Elk deel wordt vanuit een ander personage beschreven. Je leert zo gaandeweg hoe zij ieder voor zich die tocht van 20 jaar geleden hebben ervaren, hun verschillende karaktereigenschappen maar ook hoe ze grip proberen te krijgen op de gebeurtenissen, die plaats vonden op de Lofoten.
Stephan Enter is een meester in het formuleren van prachtige volzinnen (behoorlijk lange zinnen, dus je moet wel je hoofd erbij houden....) en het neerzetten van sterke personages. Wat ik ook speciaal aan Grip vond is het dat het eindigt met twee cliff-hangers.
Als je een spannend boek wil lezen zou ik je het niet aanraden. Wil je je eens op literatuur storten (ter afwisseling) dan is dit zeker een aanrader.

Heb je dit boek toevallig zelf ook al gelezen dan vind ik het leuk om jouw mening erover hieronder te lezen.
Kan je mij een boek aanraden voor mijn volgende blog, ik hoor het graag...

Reserveer hier de titel in onze catalogus.


Gabrielle









Geen opmerkingen:

Een reactie posten