woensdag 27 juni 2012

Scherpe tanden: gastblog van Tanja

Wanneer Judith Visser schrijft, dan doet ze het goed. Als meesteres in het opbouwen van spanning, sluit ze zich volledig af en ketent zich als het ware aan haar laptop of haar leven er van afhangt. Ze zet haar tanden in de voorbereiding, neemt het schrijven bloedserieus en doet haar research desnoods in eigen persoon, zoals bij de voorbereiding voor Tinseltown en Stuk.
Na elke nieuwe titel geeft Judith zich zelf een jaar om een nieuwe te produceren. Het gevaar van zo’n missie- dat je als schrijver op een soort mechanische manier je truc weer uit de kast trekt- is alles behalve van toepassing op deze jonge Rotterdamse auteur.
Judith ’s verhalen snijden steeds nieuwe onderwerpen aan en dat zijn niet bepaald de gebruikelijke inkoppertjes.

De thriller Trip is geschreven rond een thema dat vanwege de actualiteit een scherp randje heeft, waar je je als schrijver niet aan moet openhalen.
Judith kwam er mee in aanraking, toen haar iets overkwam. Of liever gezegd, één van haar grote liefdes, huisdier Romy. De hond werd in het park aangevallen door een pitbull. Toen Judith in een krantenbericht las dat de dierenambulance een afgedankte, in stukken gesneden vechthond vond, maakte ze contact met de dierenambulance van Rotterdam.
Deze gebeurtenis en de verhalen die ze daar hoorde, hebben haar aangezet tot het schrijven van Trip, dat zich grotendeels afspeelt in het stadsdeel rond één van ‘s werelds beroemdste voetbalstadions Feijenoord stadion “de Kuip ”, waar wekelijks criminele praktijken met vechthonden plaatsvinden.

Lijntjes
Judith zet bij het schrijven van Trip twee lijnen uit: het één snijdt het fenomeen illegaal georganiseerde hondengevechten in Rotterdam aan. Echt een trekje van Visser, dat gedurfde aangaan van netelige kwesties. Hoofdpersoon Amber, die samen met haar wolfshond logeert bij haar neef, raakt verstrikt in deze ondergrondse wereld waar ze geen weet van heeft.
De andere lijn volgt die van de radeloze jongeman, bij wie Amber logeert. Hij verdrinkt in zijn verdriet ondanks zijn vlucht in drank en drugs. Om aan zijn dagelijkse lijntje te komen, gaat hij grensoverschrijdende zaakjes aan. Amber ziet haar anders zo goeiige neef afglijden, maar heeft geen idee in welke nesten ze zich steekt, als ze hem wil helpen.

Visser toont lef, door dergelijke onderwerpen aan te snijden. Door zelf op onderzoek te gaan in de buurt van manege Charlois, ontdekt ze waar ‘keuringen’ van vechthonden plaatsvinden.


Omdat ze dicht bij haar eigen gevoel blijft - voor dit boek in haar strijd tegen dierenleed - en haar schrijversneus in dit vuile zaakje heeft gestoken, staat het verhaal qua geloofwaardigheid als een huis.
Opgepast: Trip heeft vaart, pakt je en bijt zich vast: hèb het lef om het te lezen!

Tanja

Reserveer Trip in onze catalogus
Reserveer de boeken van Judith Visser in onze catalogus

Geen opmerkingen:

Een reactie posten