Wat wel en wat niet

Geen tijd om te lezen
Door de drukte rondom de vernieuwde bibliotheek in Schoorl en andere bezigheden had ik de laatste tijd niet veel tijd om veel te lezen.  Ik heb eens in mijn leeshistorie rond gekeken wat ik het afgelopen jaar zoal heb gelezen en niet heb gelezen. Ik hoor niet bij de doorzetters die gewoon doorlezen, wat ze ook van het boek vinden. Nee ik stop en pak een ander boek. Soms laat ik me verleiden tot een boek wat veel wordt gereserveerd of wat hoog in de CPNB Bestsellerlijst staat. De CPNB-lijst is een top 60 van de best verkochte boeken die wekelijks wordt vernieuwd. Ik heb het bijvoorbeeld met Alles wat is van James Salter geprobeerd maar halverwege opgegeven. Stond lang op de CPNB-lijst en werd heel veel gereserveerd maar dat zegt dus niet alles. Ook Post Mortem van Peter Terrin, winnaar van de AKO literatuurprijs 2012 was echt niet mijn ding.

Mijn top 3
1. Ik ben niet kwijt van Sjef van Bommel was voor mij het mooiste boek van 2013. Dit waargebeurde verhaal gaat over twee mannen, Sjef en Thom die een relatie met elkaar beginnen in een periode dat een homorelatie nog niet echt van een leien dakje gaat..... Na 30 jaar samen wordt Thom dement en Sjef vertelt over de ziekte en wat hij allemaal voor Thom doet om het leven nog een beetje draaglijk te maken. De liefde van Sjef voor Thom spat van de bladzijdes af en is bijzonder om te zien hoeveel Sjef voor Thom over heeft.
2. De verborgen geschiedenis van Donna Tartt vond ik prachtig, de werkzaamheden in huis kwamen volledig stil te liggen. Raadsels en noodlot lagen op de loer en het kluisterde me aan dit dikke , maar geen letter teveel geschreven, boek.
3. De vlucht van Jesus Carrasco was ook echt één van mijn toppers dit jaar. Een verhaal over een jongen op de vlucht voor mensen die vriendschap sluit met een oude geitenhoeder. Hartverscheurende taferelen vinden er in dit boek plaats. Ik wil de lener die mij dit boek aanraadde nog hartelijk bedanken voor deze tip!!

De allerbeste wensen voor 2014!
Ik wens iedereen een hele gezellige jaarwisseling en dat er nog maar heel veel mooie boeken geschreven mogen worden zodat wij ze weer kunnen lezen!

Ingeborg Roos

Reserveer Ik ben niet kwijt hier in onze catalogus
Reserveer De verborgen geschiedenis in onze catalogus
Reserveer De vlucht hier in onze catalogus
Reserveer Post Mortem hier in onze catalogus
Reserveer Alles wat is hier in onze catalogus

Call the midwife

Als rasechte fan van Engelse dramaseries viel mijn oog een aantal maanden geleden op de dvd Call the midwife. Ik had er nog nooit van gehoord, maar het schijnt in Groot-Brittannië met meer dan acht miljoen kijkers de best bekeken dramaserie ooit te zijn. En heeft daar ook meerdere prijzen gewonnen. De serie is gebaseerd op het boek Haal de vroedvrouw! waarin de Britse schrijfster Jennifer Worth verhaalt over haar eigen ervaringen als vroedvrouw.

Call the midwife
Het verhaal speelt zich af in de jaren vijftig van de vorige eeuw in de Docklands in Londen. De Docklands is een armoedige volksbuurt met veel straatbendes en alcoholisten. Met de hygiëne is het bar slecht gesteld.
Eind jaren vijftig waren daar zo'n 80 tot 100 bevallingen per week en was er dus grote behoefte aan vroedvrouwen. Jenny Lee, de hoofdpersoon, is een jonge verpleegkundige en vroedvrouw in opleiding. Die opleiding krijgt ze samen met anderen in het Nonnatushuis (een nonnenklooster). In de serie volg je de verhalen van tientallen vrouwen, die ze in de praktijk ontmoet. Sommige zijn heel aangrijpend.  Zo heeft mevrouw Jenkins, die nu over straat zwerft, in het armenhuis haar kinderen een voor een verloren. Maar ook krijg je een blik in het leven in een klooster. En de speciale band, die er tussen de vroedvrouwen en de nonnen is. Het leven is voor veel mensen in die tijd heel zwaar en dat krijg je als kijker ook echt mee, maar de serie bevat ook een grote portie humor.
Vanaf het eerste deel was ik verkocht en ik kon mijn geluk dan ook niet op toen onlangs het tweede seizoen op dvd verscheen. Afgelopen juni zond omroep Max  het eerste seizoen uit. Heb je die gemist en ben je toch nieuwsgierig geworden? Hieronder een trailer:



Reserveer hier seizoen 1 in onze catalogus. Of het boek.

Ik ga nu snel het tweede seizoen afkijken en daarna met smart wachten tot het derde seizoen verschijnt op dvd.

Gabrielle

Een kerstcadeau voor u

Drie weken geleden organiseerden we een discussieavond voor de raadsleden van onze vier gemeenten. Het thema was laaggeletterdheid en de rol die de bibliotheek speelt in bestrijding er van. Een geanimeerde avond. En zoals zo vaak vinden de beste gesprekken plaats tijdens het drankje na de tijd.

Zo ook nu. Een raadslid van D66, uit Alkmaar schoot MT-lid Jan Kaldenbach aan. "Waarom zijn jullie niet op zondag open?" Het antwoord van Jan was helder: "Het ontbreekt ons aan de middelen". We zijn nu wel af en toe een zondag open, maar elke zondag dat kunnen we niet betalen. En op een andere dag dicht gaan ten faveure van de zondag dat willen we niet . We vinden namelijk dat we mooie openingstijden hebben: elke werkdag van 9 uur 's ochtends tot 8 uur 's avonds; en op zaterdag van 10 tot 5 uur.

Het raadslid vroeg of wij gegevens aan konden leveren over wat de kosten zouden zijn van openstelling op zondag. Hij wilde een motie voorbereiden voor de raad waarin hij het college de opdracht zou geven de bibliotheek extra te financieren, vanuit het participatiebudget, voor de zondagopenstelling van september tot en met mei. Het raadslid van VVD en van de lokale partij OPA gaven aan dat zij deze motie zouden steunen. Zo maar!

We zijn natuurlijk in de pen geklommen en de berekeningen gemaakt. We hebben ook extra argumenten aangedragen waarom zondagopenstelling een mooi cadeau aan de stad zou zijn. Laagdrempelig, taalachterstanden bestrijden, mediawijsheid, cultuurbeleving door programmering op zondag etc etc. En we hebben natuurlijk ook verteld hoe succesvol de heringerichte bibliotheek tot nu toe is: elke maand zo'n 5.000 bezoekers extra dan daarvoor. 

We hebben ook nog op een rijtje gezet waarom we de extra middelen nodig hadden. En als je dat voor de politiek doet, zie je zelf ineens weer wat je de afgelopen jaren hebt bereikt. Vanaf 2006 zijn de bibliotheekvestigingen Alkmaar Centrum en Alkmaar De Mare in totaal 25 uur extra open gegaan. Zonder extra middelen van de gemeente, zonder sluiting van andere vestigingen, met meenemen van een taakstelling van € 70.000,-- en met het uitblijven van loon- en prijscompensatie. Al met al een bedrag van ongeveer € 254.000,-- door slimme oplossingen als zelfbediening en betere inzet van medewerkers op piek- en daluren. Je vergeet zo snel je successen te vieren, maar dit was natuurlijk al een prachtig resultaat in de afgelopen jaren.

Voorafgaand aan de raadsvergadering sprak ik vertegenwoordigers van de middenstand in de stad. Zij werken met de culturele instellingen samen om op een aantal zondagen in het jaar een cultureel programma te bieden in de stad. En ze financieren ook mee. Ze wilden graag weten hoe het zat met onze zondagopenstelling. Ik kon heet van de naald melden dat er een motie die avond zou worden ingediend. Ik vond het heel erg mooi wat de ene ondernemer zei (vrij vertaald): "De politiek moet begrijpen dat het hier niet om jullie en jullie publiek alleen gaat. Als jullie op zondag open gaan dan gaan jullie de levendigheid van de binnenstad versterken. Jullie trekken zo veel mensen, investeren in de bibliotheek is investeren in het MKB!"

Met die steun in de rug en het lobbywerk dat de indieners van de motie al hadden gedaan was het gisteravond eigenlijk een gelopen koers. We hebben een prachtig kerstcadeau van de gemeenteraad van Alkmaar gekregen, voor u, burgers van Alkmaar. Vanaf januari zijn we elke zondag open van 12 tot 17 uur.

Het bezoek van de lijfarts

Alweer heel wat jaartjes geleden heb ik een historische roman gelezen die veel indruk op me maakte. Het gaat om Het bezoek van de lijfarts van Per Olov Enquist. De roman beschrijft op indringende wijze een stukje uit de Deense geschiedenis. Nu wist ik überhaupt maar weinig van de Deense geschiedenis maar deze roman heeft daar gelukkig enigzins verandering in gebracht. En nu is er naar aanleiding van dit stuk uit de Deense geschiedenis ook een film verschenen, A royal affair.

In 1768 komt in Denemarken koning Christian VII aan de macht, een bange jongen, die door zijn hofhouding letterlijk gek gemaakt wordt. Twee jaar later wordt Johann Friedrich Struensee zijn lijfarts die al snel het vertrouwen van de jonge koning weet te winnen. Struensee was aanhanger van de ideeën van de Verlichting. De koning geeft uit eigen beweging meer en meer de macht uit handen aan Struensee. En zo wordt Struensee feitelijk alleenheerser van Denemarken. Niet alleen weet hij door middel van talrijke hervormingen (hij vaardigt in een periode van een paar jaar meer dan 600 decreten uit die het lot van de gewone man moeten verbeteren) een fluwelen revolutie door te voeren, hij knoopt ook een liefdesbetrekking aan met koningin Caroline Mathilde, bij wie hij een dochter verwekt. Dit wordt hem fataal. De adel en het volk komen tegen Struensee in opstand. Struensee wordt op 29 april 1772 ter dood veroordeeld en de volgende dag onthoofd.



Per Olov Enquist is erin geslaagd om een indrukwekkende roman te schrijven: de personages zijn echt, vol twijfel, hartstocht, list en bedrog. Als u nog niet weet welk boek u in de kerstvakantie wilt gaan lezen kan ik deze roman van harte aanbevelen. Gelukkig zijn dit soort pareltjes nog steeds te lenen bij de bibliotheek.

Reserveer Het bezoek van de lijfarts hier in onze catalogus

Wilt u liever de film van dit stukje Deense historie zien?

Reserveer A royal affair hier in onze catalogus

De film kreeg een Oscarnominatie voor Beste niet-Engelstalige film.

Kerstkadootje.

Kadootje
We zijn er allemaal in het achterhoofd wel mee bezig: Het Kerstkadootje.
Wat gaan we dit jaar doen, geven we onze naasten weer dat heerlijke geurtje, een klein sierraad of  een mooie kerstplaid voor op de bank..
Het valt niet altijd mee om origineel te zijn en zelf iets moois maken is niet voor iedereen weggelegd.
Bovendien waar draait het eigenlijk werkelijk om?

Alternatiefje
Ik heb een idee. Laten we maar zeggen: een alternatieve kerstgedachte.
Ik geef mijn naasten namelijk een 'belevenis'.
Hoe ik dat doe? Nou dat hoeft niet moeilijk te zijn.
Ik maak er gewoon iets heel moois van. Met muziek, kaarsjes, warmte, sfeer.
Met echte zelfgemaakte chocolademelk, een schaaltje met marshmellows, om te smelten...

Kerst-kers
En dan komt het: de kers op de taart, die de belevenis compleet maakt..
Ik leen een film. Ja ècht. Zo simpel is het!
Niet zomaar één, uiteraard, ik zou deze nemen.

Les Choristes is een heerlijke ontroerende gezinsfilm.
Met gevoel, met passie, met humor en kwajongenstaferelen.
Met vechten tegen de regels en met winst en verlies. Met toekomst en afscheid nemen.
Met een wonder en de werkelijkheid. En natuurlijk met heel veel mooie muziek!

Een belevenis, die zal blijven hangen, die nagalmt in je oren en je laat glimlachen in herinnering.
Die je samen laat zingen bij de opruim in de keuken...    

Strak plan
Dus mocht je zonder een strak kerstkadootjes - plan zitten, doe als ik.
Geef je liefsten een belevenis.
Het barst van dit soort belevenissen in je bibliotheek, dus wees ook rond de kerstdagen van harte welkom in onze warme huizen en kom snuffelen naar wat jouw liefsten raakt.
En - oh ja, als je er dan tóch bent, loop dan even langs ons winkeltje. Wie weet vind je er tóch nog een lief klein kerstkadootje, voor onder de boom...
Winkeltje

Alvast een fijne kerstvoorbereiding en maak er hele mooie dagen van!

Tanja.

Randverschijnselen

Terugblik
Zo aan het eind van het jaar is het leuk om even terug te kijken. Wat televisieseries betreft, zijn er dit jaar voor mij drie bijzondere reeksen afgesloten. A Town Called Eureka stopte na vijf seizoenen, maar deze voortreffelijke serie is helaas niet in Nederland op dvd verschenen. Spartacus kwam na vier seizoenen tot een einde en op deze heftige serie kom ik in mijn volgende blogbericht uitgebreid terug. Fringe tenslotte is een persoonlijke favoriet die nu eveneens na vijf seizoenen is afgerond.

Wow
Over Fringe kan ik mijn kortste blogbericht ooit schrijven: Wow! Toch maar even uitleggen.Wat een parel van een reeks. In het begin lijkt het een monster-van-de-week serie met een vage doorlopende lijn rond 'Het Patroon'. Maar wacht tot zich in het tweede seizoen een paralel universum openbaart met alternatieve versies van de hoofdpersonen. En de relatie tussen die hoofdpersonen is vanaf de aanvang al een feest van belevenis. Daarna is de beer (of eigenlijk de koe) los en weet je af en toe niet meer waar je het zoeken moet. Na elke aflevering terugvallend in je stoel met grote ogen en alleen dat woordje - wow. Wel moet ik waarschuwen dat je in de eerste serie en deels in de tweede nog wel eens een losse aflevering kunt bekijken. Maar houdt liever vanaf het begin de juiste volgorde aan, anders is er verderop geen touw meer aan vast te knopen.

Complex
Fringe komt uit de koker van J.J. Abrams, eerder verantwoordelijk voor o.a. de series Alias en Lost en momenteel in de picture wegens de reboots van Star Trek en Star Wars. Lost is eenvoudigweg de beste serie ooit (geen mening, maar een pseudowetenschappelijk feit, haha) en Fringe komt daar dicht bij in de buurt. Het complexe en ingenieuze verhaal is helemaal uitgedacht voor er maar iets werd opgenomen en bij een tweede keer kijken besef je pas hoe vernuftig alles in elkaar grijpt. Maar de ontwikkeling en onderlinge verhoudingen van de hoofdpersonen voeren op een ontroerende en soms hartverscheurende manier de boventoon. Wat er verder uit te halen? Fringe heeft het gewoon allemaal: humor, spanning, intrige, wetenschap, fantasy, horror, drama, actie ...
Fringe wordt nogal eens vergeleken met The X-Files, maar dan vanuit de (rand)wetenschappelijke kant benaderd. Meer science fiction dan fantasy. The X-Files was imponerend, baanbrekend en een traktatie voor liefhebbers als ikzelf. Maar ... durf ik het echt te zeggen ...ik doe het gewoon ... Fringe is beter. Zo, kom maar op met die reacties.


Raoul

Reserveer Fringe in onze catalogus

Beatrix dwars door alle weerstanden heen

Uneasy lies the head that wears a crown.

Zo begint Jutta Chorus haar boek met een regel uit Henry IV van Shakespeare. In één zin direct duidelijk waar het boek over zal gaan. ik vind het een prachtige opening én misschien ook wel direct een prachtige conclusie na het lezen van het boek.
Het lot heeft Beatrix van Oranje-Nassau aangewezen als koningin en vanaf dat moment zal zij er iedere dag op beoordeeld worden.
'We gaan het serieus aanpakken', zei Beatrix vlak na haar tumultueuze troonsbestijging. Met serieus bedoelde zij dat ze het anders ging doen dan haar ouders die met de Hofman-affaire de monarchie hadden doen wankelen. De zweverigheid van haar moeder, haar vader die zijn vriendinnen mee naar huis nam.

Op 30 april staat Beatrix in haar jurk van blauw-witte chiffon op het balkon van het paleis naast haar moeder. De Dam stond vol. Dagjesmensen met bloemen maar achter de dranghekken ook krakers, anarchisten en supporters. Er werden tegels uit de straat getrokken en er gingen rookbommen af. Die dag trouwde Beatrix met het ambt.

Jutta Chorus sprak met tal van hofdames, vertrouwelingen maar ook oud-premiers komen aan het woord. De citaten maken het boek interessant en afwisselend om te lezen.
'Ze heeft een zeer moderne kunstsmaak', zegt Paul Schnabel en als Fuchs haar uitnodigt om als gastconservator van het Stedelijk een expositie over de Nederlandse kunst in te richten doet zij dit na enige aarzeling met grote toewijding tot diep in de nacht.
'Ze is haar echtgenoot stap voor stap verloren, zegt Ruud Lubbers. Zijn overlijden was eerder een zegen dan een vloek'. Hun relatie was echter zeer liefdevol, Claus was haar klankbord en raadgever maar hij relativeerde ook haar protocol. Het demonstratief afknopen van zijn stropdas tijdens de uitreiking van de Prins Claus Prijs is daar een aardig voorbeeld van.

Het interview dat Bernhard met zijn toestemming pas na zijn dood liet plaatsen in de Volkskrant waarin de prins het bestaan opbiechtte van zijn twee buitenechtelijke dochters en waarin hij Juliana een 'babe in de woods' noemde, sloeg bij Beatrix in als een bom. 'Welke man hebben we eigenlijk begraven,' zei zij ontdaan.

De afgelopen jaren zagen wij haar tijdens onze zeiltochten op het IJsselmeer wel eens op haar zeiljacht de Groene Draeck, in het gezelschap van haar kinderen, schoondochters en kleinkinderen, met een klein zeilbootje op sleeptouw. Het zag er zeer ontspannen uit. Dat moeten kostbare momenten zijn geweest bedenk ik me na het lezen van dit vlot geschreven boek over haar drukke maar vooral ook zware jaren als koningin.

Marjan

Reserveer hier het boek

Een discussieavond voor raadsleden over laaggeletterdheid

Gisteravond hielden we in de bibliotheek van Alkmaar een informatie- en discussieavond voor raadsleden en ambtenaren van de vier gemeenten waarvoor we werken over laaggeletterdheid en de rol van de bibliotheek. De opkomst kon beter, maar die raadsleden die er waren bleken zeer geïnteresseerd.

We lieten de avond begeleiden door Rick Koster, die dat prima doet. Als eerste lieten we een filmpje zien van ongeveer 5 minuten waarin een beeld werd geschetst over wat de bibliotheek allemaal eigenlijk doet. Daarna kwam Hanneke Wentink aan het woord. Zij is lector bij Saxion Hogeschool en is gespecialiseerd in lees- en taalachterstanden. Zij gaf in beelden en cijfers weer wat laaggeletterdheid voor gevolgen heeft, economisch op landniveau, maar ook wat het voor mensen persoonlijk betekent. Economisch kost het ons land ongeveer € 556 miljoen per jaar, als we het zouden aanpakken en verhelpen zou het ons land € 700 miljoen opleveren. Op persoonlijk niveau is laaggeletterdheid ook een probleem met enorme impact. Laaggeletterden hebben slechte arbeidsmogelijkheden, slechtere gezondheid, gaan eerder dood, kunnen hun kinderen niet goed begeleiden in hun schoolcarrière, hebben vaker een minder goed sociaal netwerk, zijn minder gelukkig.

Daarna liet Hanneke Wentink zien wat de mogelijkheden zijn om het aan te pakken, om laaggeletterdheid te bestrijden. Ze gaf voorbeelden uit Twente, hoe ze daar in netwerkverband gezamenlijk met gemeente, hogeschool, onderwijs en bibliotheek aan de slag gaan om dit probleem te tackelen. Haar voordracht met kennis van zaken en met betrokkenheid om mensen te helpen geletterd te worden zette de aanwezige politici al lekker in de goede stand van kritisch geïnteresseerd.

Daarna was het woord aan twee van onze medewerkers, Jeanet Doodeman en Maria Sabel. Beiden vertelden met bevlogenheid over hun specialisme, respectievelijk de jeugd en volwassenen. Hun ervaringen met begeleiding van lees- en taalbevorderingsprojecten gaven een mooi beeld aan de raadsleden over wat de bibliotheek al allemaal doet. Jeanet en Maria lieten ook nog het één en ander zien over wat de bibliotheek biedt aan bevordering van mediawijsheid en informatievaardigheden. En de bieb doet het niet alleen, we doen het samen met onderwijs, consultatiebureau's, gemeente, VVE, welzijnsorganisaties, vrijwilligers. Je voelde dat er een wereld open ging aan informatie voor de raadsleden.

Extra aanwezige was een vertegenwoordiger van de Lions. Ik heb ook wat geleerd gisteravond, want ik wist niet dat de Lions zich actief inzetten voor bestrijding van laaggeletterdheid. Vandaag gaan zelfs twee van onze medewerkers verder in gesprek met de Lions om verder te werken aan een bondgenootschap in de regio waarin diverse partijen zich in gaan zetten voor de bevordering van geletterdheid. Het is mooi om te zien dat dit maatschappelijk probleem opnieuw weer hoog op de agenda staat, en wij willen ons daar als Kennemerwaard  keihard voor inzetten.

V.l.n.r: Rick Koster, Hanneke Wentink, Erna Winters, Regina Ybema, Yolande de Bont, Leo Dickhoff

Aan het eind hielden we een korte forumdiscussie. Daar hadden we een schooldirecteur, een raadslid en wethouder voor uitgenodigd naast Hanneke Wentink en ondergetekende. Tijdens de discussie bleek dat de aanwezigen het belang van geletterdheid (taal- en informatievaardig) breed werd onderschreven. Natuurlijk waren er wel wat vraagtekens uit de zaal: hoe zit het met de cijfers van onze gemeente, hoe meet je of die maatregelen effectief zijn, hoe zit het met de verantwoordelijkheid van ouders, wat is de invloed van internet en tv op leesgedrag? Daar kon door het forum heel goed antwoord op worden gegeven. Alle sprekers waren bevlogen en betrokken, en dat maakte de boodschap die werd gebracht ook werd opgepakt door de politici. De bibliotheek is een belangrijke schakel in een ketenaanpak om laaggeletterdheid te bestrijden. En zo werd het een avond waarvan ik denk dat veel politici zelfs de politiek een beetje vergaten en vooral geïnteresseerd waren in ons verhaal, en geïnformeerd naar huis toe gingen.

Leeuw te koop!

Christian the Lion

Inmiddels is het YouTubefilmpje van Christian the Lion wereldberoemd. Het filmpje is miljoenen keren bekeken op internet. Het gaat over het weerzien van twee jonge mannen en een leeuw, Christian. 

Ik werd nieuwsgierig naar het verhaal achter de film en door te zoeken op YouTube vond ik een hele documentaire over Christian, Christian The Lion at World's End. 

Het begon bij Harrods

Ace en John, twee jonge mannen uit Australië, kochten in een opwelling in 1969 een leeuwenwelp in het warenhuis Harrods. Na het plaatsen van een advertentie voor aangepaste woonruimte voor twee mannen en een leeuw, leverde dit alleen reacties van journalisten op, en was de enige oplossing om de leeuw onder te brengen in de meubelzaak waar Ace en John werkzaam waren. Christian woonde voornamelijk in het souterrain maar liep ook in de winkel rond en werd uitgelaten in de omheinde tuin van de in de buurt gelegen kerk. Uiteindelijk wordt Christian te groot voor de meubelzaak. Via via komen Ace en John in contact met George Adamson . (George is bekend van het boek en de film Born Free). Zo komt Christian uiteindelijk in Kenia terecht en gaat George met hem aan de gang om hem te laten wennen aan de omgeving waar een leeuw eigenlijk thuis hoort. Na een jaar komen Ace en John weer naar Kenia en lopen naar de rots waar Christian met zijn maatjes meestal te vinden is. Christian komt aanlopen en dan ziet hij wie hem komen bezoeken, hij neemt een spurt en vliegt beide mannen van blijheid om de hals.

Ook een boek
Vorig jaar kwam ik er bij toeval achter dat John en Ace ook een boek hebben gepubliceerd in 1971 en heruitgegeven in 2009 met de titel En we noemden hem Christian.
Mooi om te lezen wat voor verhaal er achter het onroerende weerzien zit.
Een prachtig boek met mooie foto´s!

Dit boek is te reserveren in onze catalogus

Ingeborg

María Dueñas.

Zoals waarschijnlijk bij de meesten van ons, zijn er een aantal auteurs die mijn absolute voorkeur hebben en waarbij ik als een van de eersten hun nieuwste uitgave probeer te bemachtigen.
Nelleke Noordervliet, John Boyne, Conny Palmen, Leon de Winter, Jessica Durlacher en Isabelle Allende om er maar een paar te noemen. Bij dit rijtje heb ik er (al bij haar debuut) één toegevoegd: María Dueñas.
Dueñas is professor Engelse Letteren en Literatuur aan de universiteit van Murcia en woont in Cartagena (Spanje).

Het geluid van de nacht.

Haar debuut  'Het geluid van de nacht' kreeg ik bij toeval in handen. Het verhaal speelt zich af tijdens de opmaat naar - en gedurende de Spaanse Burgeroorlog en tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Locaties: Téouan, hoofdstad van het toenmalige Spaans Protectoraat Marokko en Madrid.

De hoofdpersoon, Sira, is fictief, maar in het knap geconstrueerde verhaal komen verschillende historische personen voor.

Kleurrijke figuren begeleiden Sira in haar dagelijkse leven. Ze wordt opgevangen door de smokkelaarster Candelaria, die dolende zielen een thuis probeert te bezorgen. Het is deze vrouw die het talent van Sira ontdekt en haar helpt een eigen naaiatelier te beginnen.

Haar buurman Félix brengt haar de nodige etiquette bij en maakt haar tot een vrouw van de wereld. Via hem komt ze te weten wie haar klanten zijn en voor welke gelegenheid ze hen moet kleden. Vaak zijn het vrouwen van nazi’s. Félix helpt haar ook bij het tekenen van patronen voor ontwerpen, gekopieerd van grote modeontwerpers. Bij dit alles wordt haar gevraagd te spioneren voor de Engelse geheime dienst.
Een ongelooflijk spannend en  onderhoudend verhaal.

De wereld vergeten.

Haar tweede roman 'De wereld vergeten' is gesitueerd in Spanje en Californië.

Blanca Perea slaat op de vlucht nadat haar bestaan in Spanje is ingestort. Zij krijgt een beurs voor 3 maanden aan de universiteit in Santa Cecelia (Californië) en wordt aangesteld om documenten, die zijn terechtgekomen in een stoffige kelder en eigendom van een dertig jaar geleden overleden professor, te inventariseren en te catalogiseren.

Het verhaal speelt zich af in de jaren vijftig en in de jaren aan het eind van de twingste eeuw en vertelt over verlies, moed en tweede kansen.

Drie verhaallijnen die uiteindelijk samenkomen en tevens een prachtig verslag van de historie van Californië, als onderdeel van Mexico, als kortstondig zelfstandige staat en tenslotte als één van de staten van Amerika.

María Dueñas schrijft zeer beeldend, met mooie metaforen en fraaie zinnen. Je verveelt je geen moment.

Er zijn van die boeken waarvan het jammer is dat ze uit zijn en waarna je even niets leest.....

Beide romans zijn te leen in de bibliotheek.

Jeannette

hulp voor kinderen en jongeren

Dr. Riet Fiddelaers - Jaspers heeft een nieuw boek geschreven over een heftig onderwerp. Zelfdoding. Nu heeft ze daar al meerdere boeken over geschreven, over zelfdoding maar ook over een overlijden in een gezin en wat dat teweeg brengt onder kinderen en jongeren. Het maakt dan niet veel uit of het een ouder is die overlijdt of een van de kinderen, over beide onderwerpen heeft ze boeken geschreven.

Taboe

Voor veel mensen is en blijft het een taboe; een huisgenoot die zelfmoord pleegt. De schaamte, maar vooral de gewetensvraag: "is het mijn schuld?" blijft jarenlang hangen. Bij volwassenen gebeurt dat, maar bij kinderen en jongeren speelt die vraag ook. Dit boek biedt een houvast en handvatten voor het opvangen en begeleiden van kinderen en jongeren in deze situatie. Op heldere manier wordt uitgelegd hoe en wat en diverse ervaringen worden besproken. Het is geen oplossing, die zijn er niet, maar door middel van dit boek en andere boeken die ze heeft geschreven, is er misschien een vorm van steun.




Irene

Reserveer hier het boek: kon je dan niet blijven voor mij? in de catalogus van de bibliotheek

Koningin van de nacht

Heel lang geleden las ik voor mijn literatuurlijst van de middelbare school het boek 'Het verrotte leven van Floortje Bloem' van de hand van Yvonne Keuls. Ik weet nog goed dat dat toen vanwege de in het boek behandelde thematiek (drugs)  behoorlijk indruk op me maakte. Later las ik nog meer boeken van haar, omdat ze gewoon heel goed (en vaak met de nodige humor) kan schrijven. Al meer dan vijftig jaar actief als schrijfster heeft ze een omvangrijk oeuvre op haar naam staan. Onlangs werd Koningin van de nacht hier aan toegevoegd.

Koningin van de nacht

Het verhaal speelt zich af in Den Haag ten tijde van  de Tweede Wereldoorlog. Hoofdpersonen zijn vader Daniël, dochter Roos, zoon Daan en tante Isabel. Deze laatste houdt het huishouden draaiende na het overlijden van moeder Rosalinde. Het is een zeer muzikaal half-joods gezin. Ondanks de verschrikkingen van de oorlog vinden ze troost en afleiding in het maken van muziek. Omdat vader Daniël getrouwd was met een niet-joodse vrouw hoopt hij zo uit de handen van de Duitsers te blijven. Hij sluit zelfs vriendschap met een Duitse officier, met wie hij geregeld quatre-mains op de piano speelt. Omdat het eten op begint te raken gaan tante Isabel en Daan op een dag naar het Westland, om daar spullen te ruilen voor voedsel. Net op deze dag vindt er in Den Haag een razzia plaats (eerder was Rotterdam al aan de beurt geweest) en hun terugkomst verloopt dus niet zo als ze gepland hadden. Het onvermijdelijke vindt plaats: vader Daniël wordt meegenomen door de Duitsers....

Dit boek is deels gebaseerd op de al in 1988 verschenen novelle Daniël Maandag. Vorig jaar kwam de schrijfster in contact met filmproducent Alain de Levita, die een film wil gaan maken van bovenstaand boek en haar vroeg het scenario te schrijven. Zo geschiedde..Omdat ze altijd al met het idee liep om Daniël Maandag uit te breiden met haar niet-gebruikte aantekeningen en er zo een roman van te maken, kwam zijn verzoek op het juiste moment. Het boek is niet helemaal autobiografisch maar bevat wel veel autobiografische elementen.

Koningin van de nacht is een prachtige en ontroerende roman geworden over een fatale vriendschap, volwassen worden, en de relatie tussen musicus en muziekinstrument. 

Yvonne Keuls is nu 82 jaar,  maar ik hoop van harte dat dit niet haar laatste boek is.

Reserveer hier het boek in onze catalogus.

Gabrielle

Nog eentje dan!

Een avondje tv kijken is altijd een soort van tussen de reclames door zappen! Nee, leuk is dat niet. Maar soms beland ik gewoonweg op de bank, die trouwens heerlijk ligt, en dan ontstaat er een gevecht om de afstandsbediening. Er wordt dan gezapt, van begin tot het eind, heen en weer en ook nog terug.
Ik heb er een heel goed alternatief voor: de dvd box Breaking Bad.

Breaking Bad
Scheikundeleraar Walter White krijgt op een dag te horen dat zijn vervelende hoestje, terminale longkanker blijkt te zijn. Dit is de rede dat zijn oerdegelijke bestaan een enorme verandering ondergaat. Walter stort zich met volle overgave in de productie van de drug 'crystal meth', dit in de eerste plaats om zijn ziekenhuisbehandelingen te betalen. Hij ontwikkeld zijn alter ego: Heisenberg, een meedogenloze  crimineel.  Ondertussen werkt hij samen met Jesse Pinkman, een ongeleid projectiel. Walter heeft hem nodig want je kan immers niet zomaar het slechte pad op raken als degelijke huisvader zijnde.
De crystal meth die hij als scheikundige produceert is natuurlijk van uitzonderlijke kwaliteit. Zijn concurrenten zijn meestal drugsgebruikers en hierdoor kan hij zich snel tot een grote producent ontwikkelen, een spil in een criminele organisatie.

De serie heeft maar liefst zes Emmy Awards gekregen. En vooral de eerste aflevering is weergaloos! Dan kun je niets anders dan verder kijken. Kijk uit, wees gewaarschuwd want voor je het weet ben je zelf verslaafd. Dan wil je na elke aflevering verder kijken. Totdat je ook weer met bloeddoorlopen ogen op je werk verschijnt omdat je na elke aflevering weer zegt: nog eentje dan?

Pas op! Zwaar verslavend en vanaf 16 jaar.

reserveren? Klik dan hier voor de dvd box

Edith

De wildernis in

Afgelopen weekeinde heb ik een film gezien die een flinke indruk op me gemaakt heeft en waar ik de dagen erna bij tijd en wijle nog eens over heb zitten nadenken. Waarom is dit verhaal zo afgelopen? Wat zou ik hebben gedaan als ik in de schoenen van de hoofdpersoon had gestaan? Een film die onder je huid kuipt. Het gaat om de film Into the wild uit 2007 die geregisseerd is door Sean Penn. De muziek bij de film is van Eddie Vedder en die geeft een mooie, spannende en drukkende lading aan de film.

De film gaat over de pas afgestudeerde Christopher McCandless die een mooie toekomst voor zich lijkt te hebben. Hij zou zo naar Harvard kunnen, maar kiest ervoor om alle schepen achter zicht te verbranden en de natuur in te trekken. Het geld wat hij nog op zijn bankrekening heeft staan maakt hij aan een goed doel over en hij trekt zonder zijn familie daarvan op de hoogte te stellen de wijde wereld in. Zijn einddoel is om een tijd te overleven in de wildernis van Alaska.
Onderweg maakt hij allerlei nieuwe vrienden en beleefd mooie avonturen. Tussen de mooie beelden van de prachtige natuur door wordt het verhaal verteld van het gezin waar hij uit komt. Dat gezinsleven blijkt allemaal minder mooi dan het aan de buitenkant lijkt.
Dan na een aantal mooie omzwervingen en avonturen is Christopher klaar om de wildernis van Alsaka in te trekken.
De grote vraag is of hij zich daar zal kunnen redden en of hij zich voldoende gerealiseerd heeft hoe het is om in absolute afzondering te leven.

De film is gebaseerd op het gelijknamige boek van Jon Krakauer.
Kijk deze film en geniet ervan.

Reserveer Into the wild in onze catalogus

Borderline Times

Speedboot
Tommy Wieringa had geen betere titel kunnen kiezen voor zijn bestseller; we leven in het Westen op een speedboot die steeds sneller en sneller gaat en waar steeds meer mensen van af vallen omdat ze het moordende tempo niet meer aan kunnen. Die mensen komen terecht bij Dirk De Wachter. Schrijver van de bestseller Borderline Times: het einde van de normaliteit

Economie
In België zitten bijna 100.000 mensen thuis om psychische redenen. Dat zij een probleem hebben is een gevolg van de economische structuur van de wereld is de stelling van De Wachter. Het kapitalisme heeft ons veel goeds gebracht, maar het model zit op zijn einde. Hij krijgt op dit vlak veel steun van economen als vader en zoon Skidelsky. Het consumentisme en het zoeken naar geluk moeten het gat opvullen dat door het wegvallen van kerk en geloof is ontstaan.

Borderline criteria
In zijn boek noemt De Wachter de negen criteria van borderline en zijn stelling is dat onze maatschappij alle trekken van borderline vertoont. Hardnekkinge gevoelens van zinloosheid en leegte is één van die criteria, en die ziet De Wachter overal om zich heen.

Zinzoeken wezen
We moeten blij zijn dat we veel dingen uit het verleden overwonnen hebben, maar de mens is een zinzoekend wezen. En volgens De Wachter ligt de zin van het leven in de zorg voor andere mensen, zin heeft te maken met de blik van de ander, met de gemeenschap, niet in zinloos consumeren en steeds maar zoeken naar geluk.

Houellebecq
De Wachter noemt aan het einde van zijn boek een aantal schrijvers die de tijdgeest goed weten te pakken. De belangrijkste, die hij vaak citeert is Michel Houellebecq. Ik ben een groot bewonderaar van zijn werk. Maar hij noemt ook Grunberg. Een interessante lijst die ik iedereen aan kan raden, evenals dit boek!

Uiteraard is Borderline Times te leen in de bibliotheek!

Agnes

Code37 en The Broken Circle

Wie net als ik en mijn gezin aan het beeldscherm gekluisterd zat bij de uitzendingen van de Belgische serie Code37, kan het hart alsnog ophalen.

Na de abrubte voortijdige stop van de serie, waar de Nederlandse TVzender een vloedgolf van twitterprotesten aan overhield, zijn de boeken gelukkig nog gewoon in onze bibliotheek te vinden, zodat je in ieder geval kunt lezen hoe de serie afloopt.

Voor wie dat niet genoeg is, en actrice Veerle Baetens graag nog eens in een goede filmrol ziet, is de film The Broken Circle Breakdown een aanrader.

Veerle, in Code37 een schijnbaar bikkelharde Rechercheur Zeden, maar innerlijk breekbaar en soms wanhopige Hannah Maes, schittert in een prachtig vertolkte rol van jonge eigenaresse van een tattooshop. Ze ontmoet daar Didier, die gek is van Amerika en van zijn band, en haar zover krijgt mee te zingen in zijn band. Muzikaal gezien is de film dan ook een puik staaltje werk, zelfs als je niet echt fan bent van Bluegrass. De muziekstijl zet kracht bij, aan de oprechtheid van het verhaal, met louter accoustische elementen.
Regisseur Felix van Groeningen heeft goed begrepen hoe dat werkt: Bluegrass kruipt langzaam onder je huid, deze prachtige lovestory met zich meeslepend.

Opnieuw laat Veerle zich van haar beste kant zien, waar de film uitmunt in het omschrijven van de hardheid van het leven. Ondanks dat ik mezelf vooraf geïnformeerd had over de verhaallijn, ontkwam ik niet aan het verstouwen van een vers pak tissues.
Om de titel van de film en van dit blogbericht goed te begrijpen, kan het handig zijn de extra's op de DVD naderhand te bekijken. In korte 'flashes' zie je daar de voorgeschiedenis van Elise die een cirkel van drama schets, dat er om schreeuwt doorbroken te worden. Dat voegt zeker iets toe aan de oorspronkelijke hoofdfilm, maar zonder kan ook.

 Waar precies de 'breakdown' voor staat, dat kun je beslist beter zelf gaan ondervinden. Dat niet alleen ik onder de indruk ben, moge blijken uit de internationale prijzen, die met deze film al verdiend zijn, sinds de première in Gent, nu bijna een jaar geleden. Zeer verdiend, zuiderburen!
Reserveer delen van de serie Code 37
Reserveer de DVD The Broken Circle Breakdown

Laat je meenemen

Buitenaards bijzonder
Zin om je twintig uur lang te laten meenemen op een wonderbare reis? Ga er maar eens goed voor zitten. We gaan in feite niet ergens heen, maar het komt naar ons toe. Of we daar blij mee moeten zijn ... Taken is een televisieserie over contact met buitenaardse wezens. Klinkt voorspelbaar, temeer als je weet dat Spielberg zich er mee bemoeid heeft. Maar de serie grijpt je niet alleen emotioneel. De aanpak is anders dan anders.

Springen door de tijd
Taken volgt drie families over vijf decennia in hun ervaringen met buitenaardse wezens (ontmoetingen en ontvoeringen) en met elkaar vanaf Roswell. Een dergelijke langademigheid rond een thema is al apart, maar het geheel wordt ook nog in twee sterk verschillende delen van vijf episodes opgemaakt. In de eerste vijf episodes spring je vlot door vijf decennia heen en kan een kind in een volgende aflevering al een volwassene zijn. In de laatste vijf episodes zijn we in het heden beland en vindt elke aflevering slechts in een of twee dagen plaats. Een waanzinnige overgang die je op zich al over het fenomeen tijd aan het denken zet door je er aspecten van direct te laten ervaren.

Sla dit over ...
...als je niet wilt dat ik al iets essentieels verraad. Maar wat ik een fijne verassing vond, was de kijk op de aliens. In de meeste films en series worden buitenaardse wezens ofwel geportretteerd als goedaardig (ze komen ons bestuderen en/of raad geven) ofwel kwaadaardig (ze komen ons vernietigen of akelige experimenten op ons uitvoeren). Maar wat nu als net als bij ons in hun beschaving (en tot in individuele wezens toe) beide aspecten vertegenwoordigd zijn? Ervaar het in Taken - verwonder je, huiver, huil en laat jezelf ontroeren.

Miscast
Het enige dat me niet beviel aan deze serie was de miscasting van Matt Frewer. Matt is een acteur die fantastische en uiterst vermakelijke karikaturen neer kan zetten, zoals in de aan te raden serie A Town Called Eureka. Maar Taken is een serieuze reeks waar zijn overdreven aanpak niet werkt en helaas op teveel afleveringen een stempel drukt. Over het geheel is dat evenwel een kleine smet op een indrukwekkende serie. Er tegenover staat veel prima acteerwerk met een uitzonderlijke prestatie van de jonge Dakota Fanning.

Raoul de Haan

Reserveer Taken in onze catalogus

Het fabeldier dat KOMRIJ heet

In dit bijzonder mooi uitgevoerde schrijversprentenboek wordt met behulp van vakantiefoto's, brieven, aantekeningen, premièrekaartjes, gedichten en nog heel veel meer de levensloop van de spraakmakende schrijver opgetekend aan de hand van Komrij's voornaamste verblijfplaatsen in die tijd.



Winterswijk
Komrij werd op 30 maart 1944 geboren in een kippenhok in Winterswijk. Zo heeft de schrijver dat altijd zelf verteld. Volgens Komrij sloeg zijn moeder op de vlucht voor het angstaanjagende geluid van een bommenwerper en belandde op het erf in het kippenhok van een nabijgelegen boerderij. In de archieven echter werd niets teruggevonden over enige oorlogsactiviteit in het luchtruim boven Winterswijk op dat tijdstip. Broer Piet kon zich wel een kort verblijf met het gezin in een kippenhok herinneren tijdens de bevrijding, Komrij was toen echter al een jaar oud.
Op de middelbare school heeft de jonge Gerrit zich niet alleen als acteur en toneelschrijver maar ook als dichter ontpopt. In 1960 debuteert Komrij als dichter met een parodie op Vondels Uitvaert van Orfeus in het krantje van het Lyceum. Komrij vatte een grote liefde en verzameldrang op voor het werk van Goethe. De jonge dichter fietste naar Duitsland en haalde daar ieder maand een nieuw deeltje op van de Verzamelde Goethe. De Faust werd door hem van aantekeningen en uitroeptekens voorzien, voorin schreef hij onder zijn adres: 'Dit boek is zeer belangrijk voor de eigenaar!'. Naast het lezen, verschaffen juist ook de foto's van deze kleine aantekeningen veel kijkplezier.

Amsterdam
In de zomer van 1963 verhuist de aankomend student Nederlandse taal- en letterkunde naar Amsterdam. De stad van de verborgen zonden die hij nog niet kende maar hem wel al zeer leek aan te trekken. Pas na enige maanden durfde hij zich over te geven aan het nachtleven en de homoseksuele subcultuur. Komrij werd een opvallende verschijning met zijn androgyne voorkomen, afwijkende mening en scherpe commentaren. Zijn volle leven in Amsterdam bekoorde hem maar bracht hem ook ernstig in verwarring, helemaal nadat hij de grote liefde van zijn leven ontmoette, Charles Hofman.
Gerard van het Reve doet verslag van zijn ontmoeting met Komrij en Hofman in zijn roman Lieve jongens, waarin hij een venijnig portret schetst van het stel. Later bleek echter dat ook Van het Reve na een ontmoeting met beiden verliefd was geworden op Hofman.
Alle positieve en negatieve aandacht in de pers maakten van Komrij een bekend dichter en schrijver. Door zijn literaire kritieken voor Vrij Nederland maakte Komrij niet bepaald vrienden. Als polemist werd hij gevreesd.

Portugal
In 1983 werden de plannen om naar Portugal te vertrekken serieus en vonden zij het Palácio dos Botelhos in Alvites. Het verblijf in Alvites werd echter geen succes vanwege intriges met de bestaande dorpsgemeenschap. Na vier jaar vertrekken zij naar Vila Pouca da Bera, waar zij vele schrijvers, o.a. Remco Campert, Kees van Kooten, en Hugo Brandt Corstius ontvingen. Komrij overleed in 2012 na een kort ziekbed in Amsterdam.

Onno Blom: 'Komrij liegt de waarheid, continu en vol overgave'.


Marjan


Reserveer hier het boek

De weg naar het Avondland

Eeuwenlang waande Europa zich superieur. In het verlichte Avondland, zo vonden we, had de menselijke beschaving haar toppunt bereikt.
Maar vandaag lijkt dat zelfvertrouwen te wankelen, en ook in de rest van de wereld liggen westerse waarden onder vuur.

Muzikant, filosoof en tv-maker Jan Leyers wilde uitzoeken hoe andere culturen en volkeren nu aankeken tegen dat westerse continent en maakte een reis van Ethiopië naar België waar hij zelf vandaan komt.
Hij blijkt ook een begenadigd verteller én schrijver.
In 2011 is de serie 'De weg naar het Avondland' in navolging van Canvas door de VPRO op televisie uitgezonden.
Ik heb de serie niet gezien en na het lezen van het boek wilde ik deze omissie ongedaan maken. Helaas hij is op het moment van dit schrijven niet (meer) te verkrijgen op dvd. Ook niet bij de 'dikke digitale'.

'De weg naar het Avondland' is een meeslepend reisverslag vanaf de plek waar de mensheid begon: Ethiopië. De reis gaat verder door Soedan, Egypte, Israël, Turkije, Armenië, Georgië, Rusland, Oekraïne en via Polen, Duitsland, Nederland naar België.
In ieder land heeft Leyers gesprekken met interessante mensen met hun kijk op de eigen cultuur, waardoor oude en hedendaagse geschiedenis in al zijn facetten gaat leven.

De tocht begint in het Nationaal Museum in Addis Abeba (Ethiopië). De spectaculairste vondst hier is het skelet van Lucy, drie miljoen jaar oud en dat volgens wetenschappers één van de belangrijkste schakels in de evolutietheorie vormt.
In het stadje Bekoj komen we er achter waarom Ethiopië zoveel marathonkampioenen levert.
De schrijver heeft een gesprek met een man die in de jaren negentig Osama bin Laden naar Soedan haalde.
Israël werd gesticht door Europese en Amerikaanse joden die een veilig toevluchtsoord wilden creëren voor het zo beproefde volk. Wat is er van deze idealen overgebleven?
Verder gaat het naar het zuidoosten van Turkije waar de Koerden zichzelf zien als het oervolk en de Turken beschouwen als de bezetter.
Armenië, een jonge, straatarme staat waar een genocide tijdens de Eerste Wereldoorlog nog vers in het geheugen ligt. En dan Georgië met een zeer apart gebruik, maar waar de gewoonste zaak van de wereld is: de vrouw waarmee je wilt trouwen gewoon kidnappen om daar vervolgens een gezin mee te stichten.

Dit boek, dit reisverhaal, is een tocht langs volkeren en culturen, met hun eigen religies en gebruiken én met hun visie over het huidige Europa.
Soms hartverwarmend, soms schokkend, maar vooral boeiend; daarnaast geeft het ons een verhelderend inzicht over de maatschappij in onze contreien.
Ik heb het in één adem uitgelezen.

Je kunt het boek 'De weg naar het Avondland' reserveren in de catalogus van de bibliotheek.

Jeannette

Een man die Ove heet

Onlangs viel mijn oog, bij het binnenkomen van de nieuwe boeken op onze afdeling, op onderstaande titel.
Waarom viel deze me op tussen al die andere nieuwe boeken? Misschien was het de heldere omslag die het hem deed. Op de achterflap staat vermeld dat dit debuut meteen wereldwijd verscheen en dan kan het in ieder geval niet echt een slecht boek zijn...:-).  Op de voorkant staat: Voor de lezers van  De De 100-jarige man die uit het het raam klom en verdween (vorige week blogde mijn collega Chris over dit boek). Dit boek is een bestseller en staat ook nog hoog op mijn 'nog te lezen-lijstje'. Maar het leek me nu  leuk om dit debuut onder de aandacht te brengen.

Een man die Ove heet
Het boek is geschreven door Fredrik Backman, die in Zweden een bekende blogger en columnist is. Een man die Ove heet gaat over de negenenvijftigjarige Ove. Hij is een norse man, zo op het eerste gezicht. Ove leeft keurig alle regels na en wil dat alle andere mensen dat ook doen. Zo niet, dan zorgt hij er persoonlijk zelf voor dat ze dit alsnog doen. Na de dood van zijn vrouw vindt hij dat zijn leven hier op aarde lang genoeg geduurd heeft. En besluit hij een zelfmoordpoging te doen. Natuurlijk heeft hij alles tot in de puntjes voorbereid. Als hij zichzelf wil verhangen knapt echter het koord en vraagt hij zich vertwijfeld af  ''waarom ze toch touwen maken van zulke slechte kwaliteit''. Ove is een man, die erg behulpzaam is. En zo komt het dat al zijn andere zelfmoordpogingen ook stranden, omdat er steeds wel iemand is die op het moment suprême hulp nodig heeft. Van lieverlee ontdooit hij (onder andere door de oprechtheid en spontaniteit van zijn twee buurmeisjes) en kan hij zelfs bestempeld worden als een aardige en meelevende man. Het eind van het liedje is dat hij het zo druk krijgt met allerlei mensen te helpen en zelfs vriendschappen sluit dat hij er totaal geen behoefte  meer heeft om zijn leven te beëindigen.

Al in het begin van het boek werd ik gegrepen door dit verhaal, dat hilarische fragmenten bevat. Maar ook aangrijpende stukken. Ik zal niet verklappen hoe het verhaal eindigt, maar ik las het laatste hoofdstuk met tranen  in mijn ogen. Het is een prachtig boek en ik denk dat het hier ook in Nederland snel op de bestsellerlijst zal eindigen. Voor mij is het dan nu wachten en hopen dat Fredrik Backman snel een tweede boek het levenslicht zal doen zien.Tot het zover is  kan ik mijn tijd onder andere vullen met het lezen van

Reserveer hier 'Een man die Ove heet' in onze catalogus.



Gabrielle

100-jarige gaat op roadtrip

Afgelopen week was er in het nieuws een reportage waarin werd beweerd dat de helft van het aantal pasgeboren meisjes 100 jaar of ouder zal worden. Bij de pasgeboren jongens mag naar verwachting een derde ooit honderd kaarsjes uitblazen. Dat blijkt uit nieuwe berekeningen van het Nederlands Interdisciplinair Demografisch Instituut (NIDI). De toekomstige ouderen zullen ook steeds langer vitaal en fit blijven.

Dit bericht deed me denken aan het feel good boek van Jonas Jonasson De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween.
Over vitaal gesproken. De hoofdpersoon uit het boek, Allan Karlsson, is 100 jaar geworden en dat moet uitgebreid gevierd worden in het verzorgingstehuis waar hij woont. Allan heeft daar echter niet veel trek in want hij mag toch geen borrel drinken van de zuster.
Hij bedenkt zich niet, klimt uit het raam en gaat aan de wandel. Hij loopt naar het busstation en koopt zomaar een kaartje zonder over zijn bestemming na te denken. Een jongeman vraagt hem om even op zijn koffer te letten omdat hij even naar het toilet moet. Als de bus komt die Allan hebben moet en de jongeman nog niet terug is bedenkt hij zich niet en neemt de koffer mee. In die koffer blijkt een enorme hoeveelheid geld te zitten. Het duurt dan ook niet lang of Allan heeft een stel amateur criminelen én de politie achter zich aan.

Allan komt onderweg een bonte club mensen tegen die hem willen helpen uit handen van de criminelen en de politie te blijven en zich bij hem aansluiten. Een zwaan-kleef-aaneffect. En zo begint een doldwaze roadtrip door Zweden. Deze achtervolging in het heden wordt afgewisseld met fragmenten uit de levensgeschiedenis van Allan. Een heel bijzonder leven. Allan wordt op jonge leeftijd al explosievendeskundige en komt in die hoedanigheid in allerlei brandhaarden op de wereld terecht. En passant ontmoet hij op Forrest Gump achtige wijze bekende wereldleiders als Generaal Franco, Stalin, Mao en Harry Truman. Echt geloofwaardig is het allemaal niet, maar dat maakt niet uit. Het boek leest als een trein en is humoristisch geschreven.
Het is een heerlijke feel good roman en ook al moet je er misschien niet keihard om schaterlachen, het verhaal zal zeker regelmatig een glimlach bij je te weeg brengen.Lekker leesvoer en zeker niet belegen.
O ja, het boek wordt ook verfilmd. Forrest Gump zal niet eenvoudig te evenaren zijn, maar ik kijk uit naar de verfilming van dit te gekke avontuur.

Reserveer De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween hier in onze catalogus

Hemelvaart

Je moet er niet aan denken, 18 jaar, op vakantie naar Griekenland en je vriendin in een doodskist mee naar huis nemen....
Judith Koelemeijer beschrijft dit waargebeurde verhaal in haar boek Hemelvaart. Zes vriendinnen gaan met elkaar op vakantie naar het Griekse eiland Poros en als ze aan het eind van de vakantie naar Athene terugvaren ligt één van de zes vriendinnen, Annette, in een kist. Bizar!
Als je zo jong bent denk je niet aan de dood, je wil juist je vleugels uitslaan en je grenzen verleggen.

Judith weet in Hemelvaart heel mooi weer te geven hoe haar eigen leven is veranderd door dit ongeluk, wat het met haar deed en wat het met de ouders en de broer van Annette heeft gedaan.
Ze beschrijft ook haar zoektocht in het verleden naar de feiten: wat heeft er precies allemaal plaatsgevonden en is mijn waarheid ook de echte waarheid?
Tijdens het lezen dacht ik aan het afschuwelijke ongeluk in mijn eigen dorp waar jongeren bij omkwamen. Dit heeft nog jarenlang niet alleen heel veel impact op de familie, maar ook op veel vrienden van deze jongeren.

Je kunt je opgeven voor de schrijversontmoeting met Judith Koelemeijer op 3 oktober in Bergen

Hemelvaart kun je reserveren in onze catalogus

Ingeborg

Tijd voor een goed gesprek

Stilte
We moesten er acht jaar op wachten, maar dit jaar is de nieuwe cd The Conversation van Texas uitgekomen, de eerste sinds Red Book uit 2005. De band bestaat inmiddels 25 jaar en kwam eind jaren '80 de hitparades binnenstormen met de single I don't want a lover. Het duurde nog bijna 10 jaar voordat de grootste successen kwamen: het album White on blonde werd alleen in Groot-Brittannië al zes keer platinum. Een andere favoriet van mij is de cd The Hush, dé zomerplaat van 1999, maar staat bij mij nog steeds elke zomer (hard) op.
Met smart zat ik dan ook op een vervolg te wachten. The conversation was het wachten meer dan waard.

Een goed gesprek
Texas vertelt duidelijk waar de invloeden vandaan komen: soul, pop en blues. De liedjes op The conversation zijn stuk voor stuk toegankelijk en laten stuk voor stuk de diverse invloeden duidelijk horen. Retropop is een term die veel gebruikt wordt als de muziek van Texas besproken wordt.
Het voor mij meest herkenbare retro-nummer is Detroit City: swingend op mijn bureaustoel herleeft hier de muziek uit de jaren '80.
Dry your eyes, If this isn't real en I will always verwijzen eerder naar de jaren '60. En waar Big world me doet denken aan Proud Mary (de uitvoering van Ike en Tina Turner), komt Dusty Springfield mij voor ogen bij Be true.
Maar het mooiste nummer is misschien wel I need time.

Mijn gesprekken met Texas blijven voorlopig éénrichtingsverkeer (lekker hard aan in de auto): op 29 oktober praten ze terug in Paradiso.

The conversation is bijna bij ons aanwezig: je kunt de cd al wel reserveren!

Sanneke

Duizend dagen extreem leven

Leven in Afghanistan
Natalie Righton geeft als journalist en correspondent van de Volkskrant een veelzijdig beeld van haar ruim duizend dagen durende verblijf in Afghanistan. Erg opwekkend is dat beeld helaas niet, op elk moment van de dag loopt zij, tijdens haar werk als oorlogsjournalist, het risico opgeblazen te worden.
Righton beschrijft o.a. in Duizend dagen extreem leven een ontmoeting met een moeder en haar 8-jarige zoon Mohammad. Beiden hebben een been verloren bij de aanslag met een bermbom vlak bij hun huis. In het ziekenhuis zijn echter geen pijnstillers en de moeder is ten einde raad als zij de westerse Righton om hulp en medicijnen vraagt. Zij beklaagt zich over de westerse interventie. Als de Amerikanen niet waren gekomen had de Taliban deze bom niet gelegd. Righton constateert dat deze denkwijze inmiddels representatief is voor veel Afghanen.
Natalie woont in Kabul, zonder de bescherming van het leger. Voor haar eigen veiligheid laat zij zich, tijdens haar ontmoetingen, vergezellen door haar Afghaanse tolk en inmiddels vriend Habib, een voor zijn land zeer modern denkende jonge man. Righton knoopt gesprekken aan met de mensen op straat, in vluchtelingenkampen en ziekenhuizen; maar ook Afghaanse krijgsheren en militairen van de NAVO worden door haar geïnterviewd.
Tijdens haar werk draagt zij een zwart bedekkend gewaad en altijd een hoofddoek, soms een boerka. De boerka blijkt een lastig kledingstuk. Het zicht wordt aanzienlijk beperkt door de kleine opening voor de ogen en de kuilen in de Afghaanse wegen zijn enorm. Kinderen moeten dicht in de buurt blijven van hun moeder, alle vrouwen in boerka's zien er immers hetzelfde uit.

Hoe ziet de toekomst er uit?
Ondanks de goede wil en hoop van zowel de bevolking als de westerse militairen op een betere toekomst, is Righton voorzichtig in haar conclusie op de vraag of de westerse interventie iets positiefs heeft opgeleverd.
In 2001 was Habib nog opgetogen dat zijn zussen door de komst van de Amerikanen zonder boerka naar school konden. Tien jaar later is van dat optimisme niet veel meer over en maakt hij zich zorgen over hun veiligheid op straat door de talrijke bomaanslagen. Gemiddeld vinden er vijftig aanslagen per maand plaats op scholen. De positie van vrouwen in Afghanistan is nog altijd miserabel.
Wat zullen de gevolgen zijn van het inmiddels al in gang gezette vertrek van de militairen?

Over het verblijf van Natalie Righton in Afghanistan is ook een TV-documentaire gemaakt.

Inmiddels werkt Natalie Righton in Nederland als parlementair verslaggever.

Marjan

http://www.natalierighton.nl/
Reserveer Duizend dagen extreem leven

Een kapitale roman.

Dit boek werd al meteen bij het verschijnen in Engeland tot boek van het jaar uitgeroepen.
En wat mij betreft is daarmee niets teveel gezegd.

Nee, 'Kapitaal' van John Lanchester, is geen liefdesverhaal en ook geen thriller. Maar het boek leest als een trein.
'Wat van jou is wordt van ons'. Deze boodschap valt op de deurmat van verschillende bewoners in een Zuid-Londense straat. Pepys Road, waarvan de huizen eind negentiende eeuw zijn gebouwd en bedoeld voor arbeiders in die tijd. Inmiddels zijn de mensen, die er nu wonen, rijk door de enorme prijsstijging van de huizen in de afgelopen decennia.
Een gewoon ogende straat met gewoon ogende huizen.
We maken kennis met gewone en minder gewone mensen, mensen met een verschillende achtergrond en mensen van verschillende culturen.
Petunia Howe, de oudste bewoner van Pepys Road, Roger Yount: hij heeft een middelhoge functie bij een bank in de City, zijn verveelde, koopzieke echtgenote Arabella, Ahmed Kamal, eigenaar van een winkeltje, met zijn gezin en familie. Een Hongaars kindermeisje, een Poolse bouwvakker, een kunstenaar, een talentvolle voetballer. Het is de vooravond van de hypotheekcrisis....

Het verhaal begint met een man in een sweater met capuchon die zich, op een vroege ochtend, traag en behoedzaam, gewapend met een camcorder, door de nog doodstille straat begeeft.
De volgende dag vinden diverse bewoners een kaart  met de bewuste boodschap op hun deurmat: wat van jou is wordt van ons.
Eerlijk gezegd dekt deze boodschap niet echt de lading: de plot gaat een beetje verloren.
Het doet er niet toe, want wát een verhaal, ongelooflijk knap neergezet die verschillende verhaallijnen. Wát een inleving in de verschillende persoonlijkheden.

Je leeft mee met de bejaarde dame, die haar eigen huisarts mist en eigenlijk volkomen verloren op een huisartsenpost terecht komt, met de vader van een talentvolle voetballer die verschrikkelijk heimwee heeft naar zijn Senegal, met de uitgeprocedeerde parkeerwachter die het land wordt uitgezet.
Een verhaal van hebzucht, angst en geld, van onzekerheid en paniek en ja, ook van liefde.
Een gewone straat: Pepys Road.

Onze huidige maatschappij bijeengebracht in één straat, in één verhaal.
Briljant!

Lees dit boek! (The Guardian)

John Lanchester (Hamburg 1962) is een van de belangrijkste schrijvers van dit moment. Hij woont met zijn vrouw en twee kinderen in Londen.


Kapitaal, een sociale roman, kun je reserveren in de catalogus van de bibliotheek.

Jeannette

Ingezonden brief in de Volkskrant

Dinsdag stond in de Volkskrant een ingezonden brief van één van onze leden. Hij beklaagde zich over onze hernieuwde inrichting. Het was een chaos, er stond niets meer op alfabet en een door hem gewenst boek was ondanks het feit dat er 2 exemplaren thuis zouden moeten zijn niet te vinden. Hij wilde erg graag een terugkeer naar het alfabet, want deze chaos was geen doen.

De dag er op een brief van een klant uit Almere, waar de bibliotheek ook met het (overigens door hen zelf ontwikkelde) retailconcept werkt. Een tevreden klant die behoorde tot de 20% die gericht zoekt naar boeken. Die wel zijn weg kan vinden en die heel tevreden is over de reserveerservice van Almere en de koffie die je er kunt krijgen.

Ik kreeg de krant pas laat onder ogen, ik was nog in zalige onwetendheid over deze brief  een paar dagen naar Londen. Ik kreeg al wel reacties via twitter en sms van collega's uit het land waarin ze verwezen naar de klacht van onze klant.

Eenmaal de volgende dag op kantoor sprak ik met medewerkers. Ook die hadden soms reacties van collega's uit het land gehad, of van klanten aan de balie. Van collega's uit het land of onze medewerkers wel getraind waren van te voren, of we het retailprincipe wel goed hadden toegepast. Medewerkers kwamen tot de conclusie dat deze klant niet goed geholpen was door 'de collega's' en een enkele klant kwam melden dat hij het helemaal eens was met de brievenschrijver. Via de mail kwamen er ook wat steunbetuigingen binnen van klanten die juist heel blij waren met de nieuwe inrichting. Kortom, een breed spectrum aan reacties.

Ik ben met de medewerker die klachten behandeld om tafel gegaan. Want hoewel deze klant zich niet bij ons rechtstreeks heeft beklaagd (wat ik overigens erg jammer vind), hebben wij hem wel een brief gestuurd met een korte uitleg en een aanbod. Ja, het was in de eerste tijd na de heropening chaotisch. We kregen 1,5 keer zoveel bezoekers te verwerken als normaal en ook het transport van de gereserveerde titels uit andere vestigingen van 3 weken tijd opgespaard kwam in één keer binnen. Daar waren we qua bezetting niet op berekend. Ook niet met de extra inzet van collega's die hun administratieve klussen opschorten om te helpen de bulk van materialen weg te werken, en de klanten wegwijs te maken in de nieuwe indeling.

Dat we het exemplaar van Stoner niet konden vinden was jammer, maar ook bij ons kun je, net als in Almere, als je gericht een titel zoekt deze vanuit huis gratis reserveren. Dan zoeken wij hem op en zetten hem voor je klaar. Prima service vinden wij en het gros van onze klanten. We hebben deze klant dat alternatief aangeboden, en hem uitgenodigd voor een rondleiding waarbij we hem kunnen laten zien hoe we de bibliotheek hebben ingericht, en welke systematiek we daarbij hanteren. En dat het alfabet binnen de werelden nog steeds wordt gehanteerd kunnen we dan ook laten zien.

We zijn benieuwd naar uw mening over de heringerichte bibliotheek van Alkmaar. Laat het ons weten.

Erna Winters

In één adem uit: Overleven voor beginners

Vakantieboek?

Veel mensen lezen tijdens hun vakantie. Ik neem ook altijd veel boeken mee op vakantie maar op de één of andere manier lees ik weinig. Als ik thuis ben wel en het liefst heb ik een boek waar ik absoluut niet meer mee kan stoppen, wat heerlijk is als je vakantie hebt.......

De psychologische roman Overleven voor beginners van Ciara Geraghty is zo een "in één keer uitleesboek".

De dag die alles veranderd....

Doordat een vrachtwagenchauffeur heel even in slaap valt gebeurt er een afschuwelijk ongeluk en is het leven van de twee hoofdpersonen Kat en Milo totaal veranderd.

Het verhaal wordt door de Kat en Milo zelf verteld: Milo een innemend jongetje van 9 vertelt zijn verhaal met zijn kinderlijke denkwereld en gevoelens. Kat een zeer populair schrijfster die onder een pseudoniem schrijft vertelt haar eigen verhaal met haar soms eigenaardige gedrag en denkbeelden. Het zijn twee verhalen naast elkaar met raakpunten die steeds dichter bij elkaar komen. Ik heb vooral genoten van het deel wat Milo schrijft. Heerlijk deze kinderlijke denkwereld.  

Met een lach en een traan.

Het is lastig om een boek aan te prijzen en niets van de inhoud (incl familiegeheimen) prijs te geven. Hoe meer je weet hoe minder verrassend het boek. Ik had nog nooit van de Ierse schrijfster Ciara Geraghty gehoord en ik ben benieuwd of haar andere boeken ook zo mooi zijn.

Ingeborg

Reserveer "Overleven voor beginners" in onze catalogus

"Foute" mensen.......

De laatste tijd worden er veel boeken geschreven over "foute Nederlanders". Maar wat is fout? Ik zou het niet weten. En zeker in tijden van oorlog, wie beslist dan over goed en fout? Over meelopen, overlopen, nalopen, alleen lopen....
Gelukkig heb ik de oorlog niet meegemaakt. Ik hoop die ook nooit mee te hoeven maken. De boeken zijn indrukwekkend genoeg.....

Scherven porselein

Bettina Drion heeft twee boeken geschreven die gaan over "foute" mensen. Porselein gaat over haar opa die in de tweede wereldoorlog bij de NSB heeft gezeten en aan het einde van de oorlog is gefusilleerd. In haar tweede boek, scherven, laat ze anderen kinderen en kleinkinderen van "foute" Nederlanders aan het woord. Het is typerend dat maar 1 persoon zijn werkelijke naam prijs durft te geven, de rest wilt wel hun verhaal vertellen, maar dan onder een pseudoniem. De angst voor represailles zit er, 70 jaar na dato, nog steeds in. Uitgestoten worden uit de maatschappij, geen vrienden meer en met de nek worden aangekeken, het gebeurt dus nog steeds. 

 

Verzwegen levens

 

Het tweede boek van Zonneke Matthée verhaalt over "vrouwen uit een fout gezin". Na haar eerste boek over vrouwelijke NSB leden. gaat dit boek eigenlijk verder. Waarom koos men "verkeerd" , wat waren de beweegredenen van deze vrouwen? Omdat hun ouders lid waren? Omdat ze een baan wilden? Of juist uit huis wilden, een eigen leven opbouwen? Meestal stond men nergens bij stil, wilde je "gewoon" overleven.

Begrijpen

Omdat ik gelukkig geen enkele oorlog heb meegemaakt, lees ik deze boeken met verbazing, soms met verbijstering. Ik praat niets goed of slecht, ik probeer me te verplaatsen in de hoofdpersonen van het verhaal. Alleen, het lukt me niet. Om de ene mens aan te doen, wat men met jou heeft gedaan? Oog om oog, tand om tand? Op de een of andere manier begrijp ik het niet. Misschien is dat juist wel goed dat ik het niet begrijp. Wil ik het me niet kunnen voorstellen. Anders zou ik zoiets vreselijks ook moeten meemaken....

Toch is het goed dat deze boeken geschreven worden, dat deze materialen gelezen worden. Het idee om terug te vallen in zoveel ellende....  hoewel, niet zo heel ver van huis gaan deze boeken over van fictie naar non-fictie. Ook iets dat ik niet begrijp...

Reserveer het boek scherven in de catalogus van de bibliotheek
Reserveer het boek porselein in de catalogus van de bibliotheek
Reserveer het boek verzwegen levens in de catalogus van de bibliotheek

 

Irene