Het vergeten verhaal van een onwankelbare liefde in oorlogstijd

WelkBoek
Het is echt toeval dat ik nu met mijn aanstaande reis naar Australië regelmatig boeken lees die zich daar afspelen. Ook in Het vergeten verhaal van een onwankelbare liefde in oorlogstijd heeft Australië een grote vinger in de pap. Ik kreeg hem toegestuurd van de redactie van WelkBoek om hem te lezen en als een WelkBoek toe te voegen. Voor wie denkt wat is WelkBoek?: dit is een bijzonder zoekprogramma van de Koninklijke Bibliotheek (Voor uitleg WelkBoek klik op deze link).

Het vergeten verhaal van een onwankelbare liefde in oorlogstijd
Deze roman, geschreven door het echtpaar Charles den Tex en Anneloes Timmerije, speelt zich af tijdens de Tweede Wereldoorlog maar dan in voormalig Nederlands-Indië en Australië.
Lienke en Guus zijn geliefden en de oorlog zorgt voor een langdurige scheiding: Lienke komt in een Jappenkamp terecht en Guus is gevechtsvlieger en gestationeerd in Australië. Dit deel van de Tweede Wereldoorlog kende ik nauwelijks en geeft een goed beeld wat zich aan de andere kant van onze wereldbol afspeelde. Dit boek is behalve een liefdesroman ook een oorlogsroman en grotendeels waargebeurd.

Citaat

De impressie die ik bij ieder WelkBoek-boek schrijf moet kort en pakkend zijn en o.a. weergeven wat voor gevoel het boek je geeft zonder teveel van de inhoud prijs te geven. Nadat ik dit stukje citaat heb geschreven wordt er nog door de redactie van WelkBoek feedback op gegeven en na wat aanpassingen is dan uiteindelijk het citaat klaar:

Als buitenstaander begin ik te lezen maar bladzijde na bladzijde word ik naar binnen getrokken en krijgt de hunkering van de geliefden Guus en Lienke vat op mij. Maar het is niet alleen deze liefde, er speelt veel meer, zoals de politieke intriges waarbij Guus als marionet wordt gebruikt. Sommige gebeurtenissen zijn zo fantasierijk, dat je nauwelijks kunt geloven dat ze werkelijk hebben plaats gevonden: waargebeurd overtreft de verbeelding.

Ook waar gebeurd?
Eén van die fantasierijke gebeurtenissen: Jippy, de hond van Guus, wordt iedere keer voor een vliegmissie naar zijn oppasadres gebracht. Omdat landen en opstijgen teveel tijd met zich meebrengt bedenkt Guus een ander plan: Jippy droppen met een parachute.... Gaat dat lukken? 

DWDD
Twee jaar geleden was de 92-jarige Anneke van Loggem bij De Wereld Draait Door en gaf aan dat zij het verhaal van Guus en Lienke herkent als haar eigen verhaal : haar geliefde bleek de navigator van Guus en beide waren op zoek naar hun geliefden: naar Lienke maar ook naar Anneke, Fragment uit De Wereld Draait Door: klik hier

Het vergeten verhaal van een onwankelbare liefde in oorlogstijd kun je reserveren in onze catalogus

Ingeborg

Boy & Bear

In 2009 vormde  singer/songwriter Dave Hosking samen met Killian Gavin (gitaar), Dave Symes (basgitaar), Tim Hart (drums) en Jon Hart (keyboard, mandoline), de indie folk rockband Boy & Bear. In hun korte loopbaan heeft het Australische Boy & Bear al veel voor elkaar gekregen.
De goed geschreven, prettige luisterliedjes hebben voor ieder wat wils: de muziek balanceert tussen folk en rock in en kent nauwelijks scherpe randjes. De luchtige, niet al te zware toon van de muziek maakt deze band tot een knuffelbeer waar je geen kwaad aan kunt ontdekken.

Het Australische antwoord op Mumford & Son’s bracht in 2011 het debuutalbum Moonfire uit. Het album kreeg vijf ARIA awards en werd platinum in het thuisland. In de hedendaagse brij van nieuwe muziek is deze cd een verademing. In de pers vaak vergeleken met Mumford & Sons, maar ik vind toch anders.
Het is geen cd die je na 1 keer volledig mee kunt neuriën, maar dat maakt hem des te beter.
Dus; koptelefoon op en geniet van juweeltjes als "Feeding Line" en "My Only One".

Opvolger Harlequin Dream (2013) deed het zowaar nog beter en werd goud. Het album staat vol met dromerige liedjes, lichtvoetig met een grappige ondertoon. De composities klinken volwassener, en het geluid voller dan op de vorige plaat. Maar het tweede album was wat mij betreft toch “wat meer van hetzelfde”. Overigens heerlijk om naar te luisteren, zakt Harlequin Dream gaandeweg wat in. Tegen het einde wordt het met Stranger weer wat krachtiger.

Met het veelal live opgenomen Limit Of Love uit 2015 maakt Boy & Bear een omslag Ze werken met synthesizers en het klinkt allemaal wat elektronischer. Daarmee doet de band afstand van de folk associaties. Het album bevat simpele liedjes. Limit of Love is anders dan haar voorganger Harlequin Dream en het debuut Moonfire, maar nog steeds heel erg Boy & Bear.

Mooie pop die mensen onder de douche zingen of op straat neuriën. Alle drie albums zeker het beluisteren waard. De band heeft geen ongelofelijke staat van dienst, heeft geen gigantische podiumshow en heeft ook geen dikke hit waar het publiek op af komt. De band moet het hebben van de prachtige stem van de leadzanger Dave Hosking, indrukwekkend en vol wanhoop. De loepzuivere close harmony zangkoortjes met zijn vier bandleden en de veelal dromerige melodieën maken de band compleet.
Een tikkeltje braaf, maar het is zó prettig om naar de muziek van Boy & Bear te luisteren.




Moonfire is te reserveren bij Muziekweb

Harlequin Dream en Limit of Love bij Bibliotheek Kennemerwaard.

Anita