Metallica is back

1981, mijn geboortejaar en tevens het jaar dat Metallica werd opgericht. Al 36 jaar zijn zij één van de grootste metalbands ter wereld. Na een aantal relatief rustigere jaren ging de machine vorig jaar weer volop draaien met de komst van een nieuw dubbelalbum en een tour. Vorige week stonden ze dan ook in de Ziggo Dome en kon ik mijn leeftijdsgenoot aanschouwen tijdens een wervelend concert. Die mannen weten na al die jaren nog steeds een passievolle show neer te zetten!

Hardwired
De dubbelaar Hardwired...to Self-Destruct zit momenteel vast in mijn cd speler. Wat een heerlijke plaat en de beste in 20 jaar wat mij betreft. Het openingsnummer beukt er meteen lekker in met felle aanslagen op de snaredrum. Het is een lekker stevig album geworden die steeds beter wordt naarmate je het vaker luistert. Iedere cd bestaat uit 6 nummers waarvan vooral het eerste deel echt steengoed is met Moth into Flame als uitschieter. Bij het luisteren van het tweede deel gaat het iets eentoniger worden, maar dat neemt niet weg dat mijn favoriete nummer Confusion op dit deel staat en het met Spit Out the Bone een lekker harde afsluiter heeft.

Through the Never
Voordat ik naar het concert ging heb ik de ambitieuze film Through the Never uit 2013 gekeken. Dit is een conertregistratie gecombineerd met een gefilmd verhaal die als 3D film bedoeld is. Nu heb ik hem gewoon in 2D gezien, maar dan is het al een heel spektakel. Het podium die speciaal voor deze film is gemaakt heeft heel wat trucs en gimmicks voor je in petto en dat in combinatie met de lasershow is een lust voor het oog. Het verhaal waarin roadie Dane de Haan een gestrande truck met belangrijke inhoud moet opsporen heeft qua verhaal niet veel om het lijf, maar geeft wel prachtige sfeerbeelden ter ondersteuning van de liedjes tijdens het concert. De gespeelde nummers zijn een heerlijke best-of compilatie met klassiekers zoals Creeping Death, Master of Puppets en Enter Sandman. Maar het belangrijkste van een muziekfilm is toch het geluid en die is me toch een partij vet. Wat een productie!

Remastered
Nu Metallica met deze revival bezig is, werden vorig jaar 2 albums geremastered uitgebracht. Het gaat hier om debuutplaat Kill 'em All en de opvolger Ride the Lightning. Dit zijn echt de albums waar je de jeugdige gretigheid in terug hoort. Op Kill 'em All kun je fan favourites Hit the Lights, Whiplash en Seek & Destroy vinden, maar mijn favoriet is het lekkere rechttoe rechtaan nummer Motorbreath. Op Ride the Lightning is de productie al een stuk verbeterd en is er meer afwisseling te horen. Hier staan eigenlijk alleen maar topnummers op zoals For Whom the Bell Tolls en het eerste rustigere nummer Fade to Black. Met smart wacht ik op de remaster van mijn favoriete album (samen met The Black Album) Master of Puppets die in november uitkomt.

Luister zelf naar Hardwired...to Self-Destruct, Kill 'em All en Ride the Lightning.
Ga voor de totaalervaring met Through the Never.


Joey