Onderworpen

Onderworpen
Het boek Onderworpen van Michel Houellebecq verscheen op 7 januari, de dag van de aanslag op Charlie Hebdo. Op die dag stond er een karikatuur over Houellebecq in waarin hij zegt "in 2015 verlies ik mijn tanden, in 2022 houd ik me aan de Ramadan". Zijn boek gaat over de Moslimbroederschap die in 2022 de verkiezingen wint en die het land massaal dwingt zich te onderwerpen aan de islam. De president Mohammed Ben Abbes heeft een islamitisch land rond de Mediterranee voor ogen dat de grootte van het Romeinse Rijk overtreft.



Lachen
Ik had me van te voren al weer enorm verheugd op de nieuwe Houellebecq. Ik ben een enorme fan van hem omdat hij me als geen ander met zijn scherpe analyses aan het lachen brengt. Het beeld dat hij schetst is minder om te lachen. Vrouwen die weer achter het aanrecht staan, alle docenten aan de universiteit waar de hoofdpersoon Francois werkt, hebben zich bekeerd tot de islam in ruil voor twee maagden.

Europa
Waar het boek vooral over gaat is de ondergang van de Europese cultuur, het is afgelopen met die cultuur omdat het elan is verdwenen. En omdat de afgelopen decennia de moslims veel meer kinderen krijgen dan de Europeanen stevent Europa af op een totale omwenteling. Een weinig rooskleurig vooruitzicht voor vrouwen.

Alle exemplaren zijn uitgeleend, maar je kunt Onderworpen uiteraard wel reserveren!

Agnes

Kunstkritiek

Michel Houellebecq De kaart en het gebied
Ik was vergeten hoe goed Houellebecq was. Na zijn Elementaire deeltjes en Platform had ik hem een tijdje links laten liggen, maar ik was meteen weer in de ban door het boek waarmee hij de Prix Goncourt won: De kaart en het gebied.

ConsumptiemaatschappijSleutelzin in het boek die de hoofdpersoon Jed Martin, de kunstenaar uitspreekt over het marktdenken van de afgelopen 20 jaar "..machteloos het onverantwoordelijke, fascistische dictaat van de verantwoordelijken ondergaan, die natuurlijk beter dan wie ook weten wat de consument wil, die bij de consument een vernieuwingswens pretenderen waar te nemen, maar zijn leven in werkelijkheid alleen maar veranderen in een uitputtende, wanhopige zoektocht, een eindeloos ronddolen tussen telkens veranderende schappen".

Architectuur
Houellebecq is opvallend mild in zijn boek, maar vooral de architectuur van het modernisme krijgt er van langs in de figuren van Le Corbusier (een brute, totalitaire geest, gedreven door een intense hang naar lelijkheid) en Mies van der Rohe.

Michelinkaarten
Jed Martin breekt internationaal door met foto's van Michelinkaarten, die aansluiten bij de hedendaagse trend om het platteland te verheerlijken. In de epiloog wordt een beeld geschetst van het Frankrijk over 20 jaar. De globalisering heeft ons gedwongen terug te keren tot het pre-industriele tijdperk. Europa wordt weer agrarisch. Oude ambachten en lokale producten worden in ere hersteld, nieuwe generaties gaan weer respectvol om met geld en keren terug naar zeden en gewoonten uit vroegere tijden. Een venijnige aanval op de retro-trend of een wensdenken? Bij Houellebecq weet je het nooit.

Zelfspot
Apart is het feit dat Houellebecq zichzelf als personage opvoert in het boek.De schrijver neemt zichzelf op de hak, verontschuldigt zich voor zijn teruggetrokken bestaan, verontschuldigt zich voor de liefde die hij af heeft geslagen, die binnen handbereik lag. Maar vooral legt hij de lezer vragen voor waar hij zelf mee worstelt, over de conusumentenmaatschappij, over kapitalisme, over kunst, over de dood. Kortom: een echte Michel Houellebecq!!

Agnes

Reserveer het boek van Houellebecq in onze catalogus