Posts tonen met het label Lost. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Lost. Alle posts tonen
dinsdag 20 maart 2018
Niet menselijk meer
Wow
Sommige tv-series moeten op gang komen en eerst hun 'voeten' vinden. Als ik de eerste seizoenen van favoriete series als bijvoorbeeld Buffy of The X-files terugkijk, is het potentieel er wel, maar nog geen zekere hand van aanpak. Andere series, zoals Lost knallen meteen zelfverzekerd binnen alsof alles al van tevoren helemaal uitgewerkt is (en misschien is dat ook zo). Westworld is zo'n serie. De eerste beelden pakken je meteen in met een gevoel van 'wow'. En dat gaat ook inhoudelijk onverminderd door.
Scifi-western
Gebaseerd op de gelijknamige film uit 1973 met Yul Brynner in de hoofdrol is Westworld zowel een western als een science fiction serie. Een dergelijke combinatie ligt niet voor de hand en pakt niet altijd goed uit, getuige het mislukken van een film als Cowboys & Aliens. In Westworld is de prachtig uitgewerkte wereld van de western echter een kunstmatige, waar mensen zich in de nabije toekomst kunnen uitleven. De bezoekers zijn rijke gasten die er zonder enige consequenties kunnen moorden, verkrachten en de androïde inwoners op welke wijze ook misbruiken.
Androïden
Achter de schermen werken de programmeurs aan de kunstmatige intelligentie en het wissen van het geheugen van de androïden, alsmede aan de steeds meer bloeddorstige verhaallijnen. Sommige programmeurs voeren echter hun eigen experimenten uit. En kunstmatige intelligentie zou wel eens eigen manieren kunnen vinden om zich te ontwikkelen. Terwijl de bezoekers zich steeds onmenselijker gedragen, worden de androïden steeds emotioneler. Dat lijkt een rampzalige koers.
Niet echt?
Dat Westworld visueel overweldigend in beeld wordt gebracht, maakt dat de gruwelen die zich in die paradijselijk ogende wereld afspelen des te scherper uitkomen. Westworld is dan ook niet gemakkelijk om te bekijken en dat is helemaal de bedoeling. We verschuilen ons vaak achter het gegeven dat het 'niet echt is' als we van de meest afgrijselijke taferelen in films, series en met name roleplaying games 'genieten'. Ik wil niet de moraalcowboy spelen, maar er is wel iets meer aan de hand. Een haast ongemerkte zorgwekkende verschuiving vanuit donkerder lagen van intentie ..... en Westworld toont ons onverbloemd de afgrond waar we op kunnen afstevenen.
Hints
Naast de wetenschappelijke uitdagingen zit er ook een mystieke kant aan het verhaal. Want wie is de zwarte rijder op zoek naar de verborgen lagen van het programma? In mei start het tweede seizoen in een samurai wereld. De makers hebben vandaag aangegeven dat er hints in dit eerste seizoen te vinden zijn, die mogelijk pas in een zevende seizoen weer worden opgepakt. Net zoals Lost dat briljant deed. Hier kon wel eens een dergelijke klassieker in de maak zijn. Leen het eerste seizoen in de bibliotheek en kijk het op je ongemak verschillende keren om je vast voor te bereiden.
Raoul Reserveer Westworld in onze catalogus
Labels:
Buffy,
Cowboys & Aliens,
kijken,
Lost,
Westworld,
X-Files,
Yul Brynner
dinsdag 24 mei 2016
De verdwijning van 140 miljoen ... mensen
Spijt
Ben je een paar dagen vrij. Denk je een mooie mysterieuze serie meegenomen te hebben om 's avonds lekker ontspannen naar te kijken. Krijg je toch een bak ellende over je heen. Ik had spijt dat ik er niet iets vrolijkers bij had uitgekozen. Maar ik heb alle tien afleveringen van het eerste seizoen van The Leftovers evengoed achter elkaar uitgekeken. Omdat het allemaal zo briljant gemaakt en gespeeld is en van begin tot eind intrigeert. Wees echter gewaarschuwd. Je kunt niet lekker met een hapje en een drankje achterover leunen. Deze serie grijpt je bij de kladden en begint aan je te trekken, schudden en klauwen tot je je mens- en wereldbeeld eens uit de meest donkere invalshoeken bekeken hebt. Je kunt niet wegkijken, maar zou dat op vele momenten wel willen.
Twee procent
The Leftovers begint met het Plotse Vertrek. Van het een op het andere moment verdwijnt twee procent van de wereldbevolking. Dat lijkt misschien niet veel, maar gaat wel om honderdveertig miljoen mensen, in alle leeftijdscategorieën. En er is geen verklaring voor. Ze zijn ineens weg, wat voor de ogen van hun medemensen gebeurt. Gaat het om een bovennatuurlijke gebeurtenis, buitenaardse wezens, een geheim wetenschappelijk experiment ..? De serie pakt het verhaal op als er drie jaar verstreken zijn zonder taal of teken van de verdwenen personen en zonder antwoord op de vele vragen. Het gaat vervolgens niet zozeer om de oplossing van het mysterie, maar om hoe wij met zo'n gegeven omgaan. Pakken we ons leven weer op? Blijven we wachten op een signaal? Laten we de zin van het leven los? En dan is er nog de onzekerheid of dit niet nog een keer (of meerdere keren) kan gebeuren. Hoe gaan we daarin met onszelf en met elkaar om?
Inzoomen
Dit gegeven wordt niet wereldwijd uitgewerkt, maar met name binnen het gezin Garvey in de fictieve plaats Mapleton New York. Als je weet wat het op deze kleine schaal teweeg brengt, kun je het je voor de rest van de wereld voorstellen. Kevin Garvey is politiechef en heeft zijn handen vol aan zowel de plaatselijke als zijn gezinssituatie. Tijdens het Plotse Vertrek pleegde hij overspel en verdween de vrouw in kwestie. Zijn echte vrouw is daarop weggegaan en heeft zich bij de sekte van de Schuldige Overblijvers gevoegd. Zijn zoon is vertrokken om zich bij Holy Wayne aan te sluiten, een soort verlosser. En zijn dochter schreeuwt om aandacht. De vorige politiechef, Kevins vader, is in een inrichting opgesloten omdat hij stemmen hoort. Maar die stemmen zouden wel eens werkelijk wat te zeggen kunnen hebben. Alsof dat nog niet genoeg is, lijkt de werkelijkheid als Kevin in slaap valt telkens drastischer voor hem te verschuiven. Hij lijkt bovendien hulp te krijgen van iemand die mogelijk alleen in zijn verbeelding bestaat.
Bemoeienis
Wat uit de serie vooral blijkt is wat mensen elkaar allemaal aandoen. Vanuit hun eigen angsten en de overtuiging dat hun weg de juiste is. Dat laatste is niet erg zolang je niet probeert anderen te dwingen om tot diezelfde opvatting te komen. Daar gaat het mis. De in witte kleding gehulde kettingrokende leden van de Schuldige Overblijvers blijven verre van fysiek geweld, maar terroriseren iedereen die zich niet bij hen voegt mentaal. Is dat ook niet een vorm van geweld? De priester doet er van alles aan om te bewijzen dat degenen die verdwenen zijn zondaars waren. Omdat het Plotse Vertrek geduid kan worden als Jezus die de ware gelovigen naar de hemel heeft gehaald. En in dat geval is het uiterst pijnlijk dat hij niet gekozen is. Maar je maakt er natuurlijk geen vrienden mee hier op aarde. Daarnaast wil hij de sekteleden uit goede overtuiging van hun nihilistische pad afhalen, maar gebruikt er dezelfde methoden voor die zij hanteren. De 'verlosser' twijfelt zelf ook of hij dat wel is, maar kan niet meer terug. Niemand is in dit geheel alleen goed of slecht. Het perspectief verschuift voortdurend met de ervaringen. Een hert dat af en toe gebouwen binnendringt en er alles vernield toont wat er allemaal overhoop gehaald kan worden en is zijn eigen mysterie.
Uitvergroot
Het eerste seizoen (dat wel met enige hoop eindigt) volgt het boek van Tom Perotta, die ook aan de serie heeft meegeschreven. Samen met Damon Lindelof die we met name van Lost kennen. Het tweede en derde seizoen gaan hun eigen weg. Er worden niet meer dan drie seizoenen gemaakt om dit verhaal te vertellen.
Bij de bibliotheek dragen we graag bij aan ontmoeting en debat. Deze serie kan een fantastisch uitgangspunt zijn om hedendaagse ontwikkelingen in mens en maatschappij eens goed van verschillende kanten te bespreken. De uitvergroting helpt om een en ander scherp te stellen. Moeten we toch eens een reeks filmavonden aan besteden. Maar je kunt dat ook in eigen kring doen. Alleen zonder hapje of drankje.
Raoul
Reserveer The Leftovers in onze catalogus
Labels:
Damon Lindelof,
debat,
Garvey,
kijken,
Lost,
Mapleton,
The Leftovers,
Tom Perotta
vrijdag 10 oktober 2014
De magie is terug
Vloek
Er was eens ... een bijzondere sprookjesserie op televisie. Die je nu op dvd in de bieb kunt lenen om zonder onderbrekingen (nog eens) te ondergaan. Once Upon a Time zit inmiddels in het vierde seizoen in Amerika (waarvan de eerste twee op dvd zijn verschenen). Net als hoofdrolspeelster Emma Swan kun je je mee laten trekken in wonderbare werelden.
Zij wordt letterlijk meegesleept door haar tienjarige zoontje die zij bij zijn geboorte heeft afgestaan. Hij weet haar te vinden en naar zijn woonplaats Storybrooke te brengen waar de tijd letterlijk heeft stilgestaan. Henry gelooft dat alle verhalen in zijn sprookjesboek echt zijn. En dat de inwoners gevangen zitten in de gewone wereld door een vloek van zijn adoptiemoeder. Emma zou de enige zijn die de vloek kan verbreken. Is dit een overspannen verbeelding? Als Emma in Storybrooke aankomt, begint de plaatselijke torenklok spontaan weer te lopen ...
Wonderwerelden
Once Upon a Time komt uit de koker van Edward Kitsis en Adam Horowitz die ook als schrijvers bij Lost betrokken waren. Dat kun je merken, want er zijn veel subtiele verwijzingen naar die serie. Denk aan Oceanic Airlines en Apollo-repen en kijk eens wat voor whiskey er geschonken wordt. Er zijn ook verschillende spelers uit Lost hier terecht gekomen.
Vijzel als het even kan met name je sprookjeskennis op, want dan beleef je veel meer plezier aan de vele verhaallijnen.Via The Enchanted Forest, waar we in flashbacks belanden, worden sprookjesfiguren en vertellingen van over de hele wereld aan elkaar geknoopt. Naast The Enchanted Forest beland je bovendien in de werelden Neverland, Wonderland, Netherworld en Land Without Color. De beelden zijn letterlijk betoverend en daar kun je je ontspannen aan overgeven. Maar als je het verhaal goed wilt volgen is er wat investering nodig. Je spint dan wel gauw goud.
Amusement en moraal
Sprookjes entertainen ons, maar spiegelen ook indirect hoe we ons in het dagelijks leven (kunnen) gedragen. Once Upon a Time versterkt dit door een laag alledaagse werkelijkheid aan te brengen en de personages tussen realiteit en fantasie heen en weer te laten schieten. Waarbij hun uitingen in de verschillende werelden elkaar beïnvloeden. Ontroerend, eng, spannend, grappig en dramatisch. Willen we niet allemaal bij tijd en wijle meer magie in ons leven? Laat je de weg wijzen. Of liever gezegd de (kronkelige) wegen.
In Amerika is er al een spin-off serie verschenen: Once Upon a Time in Wonderland. Je kunt je niet genoeg laten betoveren.
Raoul
Reserveer Once Upon a Time in onze catalogus
donderdag 6 december 2012
Beste tv-serie ooit
Onbewoond eiland?
Welke serie zou je meenemen naar een onbewoond eiland? Gesteld dat je daar ontvangst kon regelen.O.k. niet deze, want dat komt dan veel te dichtbij. Maar als het om favorieten gaat, is dit zonder twijfel de beste serie die ik ooit gezien heb. En ik heb, zeker de laatste jaren, heel wat bijzonders gezien. Lost heeft het allemaal: drama, horror, komedie, mysterie, romantiek, actie, avontuur, fantasy, science fiction ... Waanzinnig goed gespeeld, meesterlijk en gedurfd verteld en briljant in beeld gebracht. Het is wel razend complex, wat kijkers bij seizoen 5 en 6 soms teveel werd.
Spoilers
Ik ga niet veel verraden, maar als je helemaal onbevangen wilt gaan kijken, moet je alles onder dit kopje even overslaan. De verhaalstructuur is fascinerend. De groep schipbreukelingen die na een vliegtuigongeluk op een uiterst geheimzinnig eiland aanspoelt, leren we in het eerste seizoen kennen via hun interacties, maar ook via flashbacks. Daarin blijken hun paden elkaar al schijnbaar toevallig gekruist te hebben. In verdere seizoenen als we ons afvragen of ze wel ooit van dit eiland af zullen komen, worden we getrakteerd op flashes forwards, waarbij verschillende personages terug zijn in de bewoonde wereld. In seizoen 4 krijgt dit een logisch gevolg, waarna in seizoen 5 alle tijden op het eiland zelf door elkaar springen. Het laatste (6e) seizoen trakteert ons op flashes sideways. En wat dat betekent, daar zijn de forums nog niet over uitgeschreven.
Raadsels
Lost geeft ons raadsel op raadsel en verrassing op verrassing. De meeste van die raadsels worden gaandeweg opgelost om weer nieuwe op te werpen. Uiteindelijk worden de meeste raadsels opgelost (op ingenieuze wijze) maar niet alle. En dat werd Lost in het laatste seizoen niet in dank afgenomen. Maar Lost dompelt je in alle aspecten van het mens-zijn onder - belicht vanuit alle denkbare invalshoeken. Aan het eind van ons leven is het ook fijn om op een aantal cruciale vragen antwoord gevonden te hebben. Maar verwachten we dat alles uit de doeken wordt gedaan? Het einde van de serie is prachtig spiritueel, maar ook open voor verschillende interpretaties. Het benam mij even de adem en ontroerde me tot op het bot. Ik schaam me niet voor de tranen.
Raoul
Reserveer Lost in onze catalogus
vrijdag 19 oktober 2012
Nieuwe bloemenkransen
Aloha
Eerlijk gezegd ben ik gewoon ingepakt door het omslag. Dat overkomt ons allemaal en daar speelt de bieb handig op in. Het team van Hawaii Five-0 dat uit het water oprijst, bestaat onder andere uit personages neergezet door Daniel Dae Kim en Grace Park - acteurs uit twee van de beste televisieseries die ik ken: Lost en Battlestar Galactica. Ondanks dat ik de klassieke Hawaii Five-O serie niet kende, maakten de spelers me nieuwsgierig naar deze reboot. De schitterende omgeving van Hawaii is natuurlijk een fraaie bonus.
Reboot
Als je een oude serie met succes in een nieuw jasje wilt steken, kun je maar beter een klungelige serie als uitgangspunt nemen (Battlestar Galactica) of een serie waarvan de effecten gedateerd zijn (Doctor Who). Een serie die goed in elkaar zat, enorm gewaardeerd werd (12 seizoenen!) en sterk verbonden was met het tijdsbeeld en met een specifieke acteur (Jack Lord) vormt een flinke uitdaging. Hawaii Five-0 doet het met verve. Maar je moet wel afstand kunnen nemen van het origineel. Zo is officier Kono Kalakaua nu een vrouw en opereert het team onder supervisie van de gouverneur in feite boven de wet. De karakters zijn heel anders ingevuld, maar er wordt wel regelmatig humoristisch terugverwezen naar de oude serie ("book 'em, Danno"). Wat blijft, is het doel van het team en de wonderschone toeristische plaatjes.
Balans
De pilot begint met teveel zwaar drama dat schril afsteekt tegen de luchtige humor en vlotte actie (de pilot van Castle ging er ook wat de mist mee in). Laat je niet afschrikken - al gauw ontstaat er een betere balans. De ernst en komedie komt dan vooral uit de ontwikkelingen die de hoofdpersonen doormaken. Lees er overigens niet teveel in. Dit is vooral vermaak, maar wel prima vermaak met af en toe iets spiritueels via de gebruiken van het eiland (de surfceremonie op zee als hoogtepunt). Aan het eind van het eerste seizoen ontstaan er verschillende heftige cliffhangers, waarbij nieuwe gezichtspunten ontstaan.
1968
Ik vertelde mijn vader over mijn ervaring met de reboot. Hij bleek destijds de originele serie met evenveel plezier gekeken te hebben. Nieuwsgierig geworden kon ik het eerste seizoen uit 1968 bemachtigen dat inderdaad (nog steeds) verrassend goed bleek. Weinig actie, maar prima verhaalopbouw, sfeer en zelfs fantastische geluidseffecten. De karakteristieke openingstune gaat langer door, maar de moderne orkestrale bewerking geeft meer kippenvel. Je gaat er in welk tijdperk ook echt even voor zitten.
Raoul
Reserveer het eerste seizoen van Hawaii Five-0 in onze catalogus
Abonneren op:
Posts (Atom)