dinsdag 31 oktober 2017

Statement tegen bureaucratie

Doordat mijn vrouw in de zorg werkt, weet ik dat er vaak opgebokst moet worden tegen bureaucratische muggenzifterij. Helaas wordt de client hier vaak de dupe van en die heeft al genoeg aan zijn eigen beperking, dus laat de hulp in godsnaam effectief zijn. de participatiewet die 2 jaar geleden met mooie verhalen en mierzoete spotjes werd geïntroduceerd heeft het er alleen maar slechter op gemaakt. Iedere gemeente heeft zijn eigen regels, voorwaarden en tarieven wat het er ondoorzichtelijker op maakt en het bureaucratisch landschap alleen maar heeft doen groeien. Natuurlijk moeten er regels zijn, maar waar het om zou moeten draaien is ver uit het zicht verdwenen. Namelijk de persoon die aan de maatschappij wil kunnen deelnemen en daar hulp bij nodig heeft.


I, Daniel Blake
Deze Britse film laat zien hoe schrijnend bureacratie kan uitpakken. Het is dan wel geen waargebeurd verhaal maar wel gestoeld op feiten. De makers hebben veel informatie ingewonnen bij medewerkers van de instanties die in de film aan bod komen. Want laat daar geen misverstand over bestaan: de hulpverleners doen hun stinkende best, maar worden vaak tegengewerkt door het systeem.
Daniel is een timmerman die door een hartaanval tijdelijk werkloos wordt. Van de artsen mag hij nog niet werken, maar om een uitkering te krijgen moet hij een verklaring krijgen. En dit blijkt een hels karwei te zijn. Het lukt hem eerder een gewone uitkering te krijgen waarbij hij moet solliciteren (en dus banen weer af moet zeggen vanwege zijn ziekte), dan die ene noodzakelijke verklaring te krijgen voor de uitkering waar hij eigenlijk recht op heeft.
Tijdens dit hele proces ontmoet hij een alleenstaande moeder die net in de stad is komen wonen en door haar achtergrond het nog niet lukt haar eigen inkomen te creëren. Hij helpt haar in huis en al gauw is er een bijzondere band tussen het gezin en Daniel. Samen staan ze sterker om de strijd aan te gaan.



Frustrerend
Ik waarschuw je alvast: deze film is geen pretje om naar te kijken (ook al zit er humor in). Het frustreert je en vult je met ongeloof. Maar sluit je ogen niet en ga hem vooral wel kijken. Dit soort films kunnen iets teweeg brengen. En wie weet, als maar genoeg (en de juiste) mensen deze film zien, dan verandert er misschien echt wat.



Joey

Geen opmerkingen:

Een reactie posten