Mijnheer Holmes en mevrouw Watson

Populair
Sherlock Holmes blijft razend populair. Zo verschijnt op korte termijn de film Mr. Holmes met Ian McKellen op het witte doek evenals de derde film met Robert Downing Junior in de hoofdrol. Ondertussen maakt de serie Sherlock die ik eerder in dit blog besprak zich op voor een vierde seizoen. Daarnaast is de reeks Elementary in de Verenigde Staten eveneens aan een vierde seizoen toe.

"Verwacht niets"
Ik ben pas onlangs aan Elementary begonnen. Ik vond het maar niks dat na het succes van Sherlock er opeens een Amerikaanse serie verscheen die ook een moderne versie van het fenomeen wilde zijn. Maar dan in New York en met een vrouwelijke Watson (terwijl er al eens een Jane Watson op het scherm is geweest). Klonk behoorlijk ongeïnspireerd. En de recente Amerikaanse filmversies spreken me al helemaal niet aan. De eerste afleveringen stelden me nauwelijks gerust. De connectie met de karakters van Doyle was flinterdun en het had teveel raakvlakken met bijvoorbeeld The Mentalist. Maar de mysteries op zich waren wel boeiend en het spel van de hoofdrolspelers prima. De mindset van Holmes - "verwacht niets" - blijkt echter ook voor de kijker wat op te leveren.

Briljant en triest
Ondanks dat de verhaallijnen, in tegenstelling tot bij Sherlock, niets met de oorspronkelijke verhalen van Doyle te maken hebben, sluipen er wel kernelementen in. Tegen de tijd dat Irene Adler en Moriarty verschijnen, wordt het allemaal relevanter, met een bijster originele draai. De ontwikkeling van voormalig drugsverslaafde Holmes en Joan Watson (die hem op het rechte pad moet zien te houden) wordt bovendien uitstekend uitgewerkt. Holmes is hier veel kwetsbaarder dan in de andere series. Zowel briljant als bij tijd en wijle een meelijwekkend hoopje mens. De aflevering waarin een vriend in moeilijkheden hem vraagt om weer aan de drugs te gaan, omdat hij dan op zijn creatieve best zou zijn, raakt diep.

Sjaal
Gelukkig wordt een voor de hand liggende romantische spanning tussen Holmes en Watson vermeden en heeft Watson echt iets te betekenen. Zij kan vanuit andere invalshoeken aan de oplossingen bijdragen. In een knipoog naar Sherlock draagt Holmes zijn sjaal op eenzelfde wijze, maar de twee series verschillen verder als dag en nacht. Zo magnifiek en origineel als de benadering van Sherlock wordt het niet. Maar Elementary blijkt tot mijn verrassing zeer de moeite waard.

Raoul

Reserveer Elementary in onze catalogus

Vrienden voor het leven?

Mijn boekkeuze is dit keer een wat ongebruikelijke..:-) Als vrouw zijnde kies je toch niet snel voor een een echt mannenboek. Toch heb ik dit gedaan: verandering van spijs doet eten, zeggen ze namelijk. Het boek waarover ik het ga hebben in deze blog is Altijd Viareggio, van de hand van nieuwslezer Rick Nieman. Deze is bij de meesten van ons bekend als RTL-nieuwslezer.


Altijd Viareggio
Toen ik wat over dit boek las deed het me meteen heel sterk denken aan Ventoux van Bert Wagendorp (zie mijn blog van 9-7-2013). Altijd Viareggio is voor een groot deel geinspireerd op het leven van Rick Nieman zelf. Sinds de middelbare school heeft hij een vriendengroep om zich heen, waar hij 15 jaar lang jaarlijks mee op vakantie ging. En dan vaak op de motor (de vrouwen werden dan natuurlijk thuis gelaten). Van deze vakanties (die natuurlijk vaak bol stonden van vrouwen en teveel drank) maakte hij aantekeningen en schreef hij anekdotes op. Vorig jaar werd een van zijn vrienden 50 en maakte hij er een verhaal van, dat hij aan een select groepje toen cadeau gaf. En zo kwam van het een het ander. In het verhaal gaat het over de vrienden Bas, Douwe, Robert en Jack en hun gezamenlijke motorvakanties gedurende al die jaren. Deze vakanties hadden altijd als eindbestemming Viareggio.  Jarenlang gaat dat goed (met af en toe een ruzietje) maar langzamerhand begint de hechte vriendschap wat roestige  plekken te kennen. Aan de gezamenlijke motorvakanties komt abrupt een einde in 2004 als een van de vrienden tijdens deze vakantie verongelukt. Hun verdriet brengt de overgebleven 3 vrienden weer nader tot  elkaar.

Het spreekwoord 'Schoenmaker blijf bij je leest' gaat voor Rick Nieman zeker niet op. Deze eerste roman (hij heeft al eerder 2 non-fictie boeken geschreven) toont dat hij ook schrijven tot zijn talenten mag rekenen. Altijd Viareggio is een geestige en ontroerende roadnovel geworden, die veel mannen zal kunnen bekoren. Maar ik denk dat veel vrouwen het ook een prima te verteren boek zullen vinden. En voor diegenen die niet zo van lezen houden, geen nood. Er wordt nu al gesproken over een mogelijke verfilming van dit verhaal.


Wil je dit boek ook lezen, dan kan je hem hier reserveren in onze catalogus.

Gabrielle

Duurzaam Doen, een nieuw initiatief van de bibliotheek

De ambitie van de Bibliotheek Kennemerwaard is om van collectie naar mensen te gaan.  Titel van ons nieuw meerjarenbeleidsplan is niet voor niets "De community is onze collectie". 

De bibliotheek ontwikkelt zich van een uitleenorganisatie tot een bruisend  podium, een ontmoetingsplaats en een leerplek voor mensen en organisaties op allerlei terreinen. Zo wordt de bibliotheek een aanjager van sociale en lerende verbindingen in de stad. De bibliotheek als een open leercentrum voor een leven lang leren. In het kort:

1.    De bibliotheek ondersteunt en stimuleert waardevolle, sociale verbindingen tussen inwoners.

2.    De bibliotheek schept een klimaat waarin mensen zich willen ontwikkelen en zich veilig en uitgenodigd voelen om hun kennis te delen met anderen.

3.    De bibliotheek is een ontmoetingsplaats van lokale talenten en vaardigheden.

4.    De bibliotheek ontwikkelt zich tot een verzamelplaats van duurzame, initiatieven van zowel particulieren als instellingen en bedrijven.

5.    De activiteiten in de bibliotheek zijn voor iedereen makkelijk toegankelijk.

Dat klinkt prachtig, maar hoe gaan we dit nou precies doen. Onze Stephan de Vilder, programmamaker is op zoek gegaan naar modellen en ideeën hoe we dit het best vorm kunnen gaan geven. Bibliotheken zijn over het algemeen van structuur, maar moet het wel structuur hebben? Moet het niet uit zichzelf ontstaan, maar ja, wat nou als dat niet gebeurt.... Hoe zorg je dan toch dat er iets gebeurt, iets ontstaat? Stephan had vervolgens het idee dat rondom duurzaamheid er zoveel speelt in de samenleving, dat het veel mensen aanspreekt, dat we daar wel een soort proeftuin kunnen opzetten. Wij als bibliotheek gaan samen leren met ons publiek hoe we een 'community' kunnen bouwen, kunnen vormen, worden.

Stephan zou Stephan niet zijn als hij daar niet een goed plan onder legt.  Hier de tekst van zijn plan:

Inmiddels heeft Duurzaam Doen Alkmaar 2015 de status gekregen van een pilotproject voor het ontwikkelen van nieuwe vormen van programmering waarbij leren en bijdragen centraal staan. De bibliotheek kan zich in deze vormen specialiseren en dit zowel intern (beleidscyclus) als ondersteunend voor derden (incl. communities) aanbieden in combinatie met bestaande voorzieningen (gebouw/podium/personele ondersteuning/netwerk). 

Inspiratiebronnen zijn: 

- Nieuwe Business Modellen (Jan Jonker) waarin aandacht voor het ontwikkelen vanuit communities. 

- The Art of Hosting: creatieve werkvormen voor community ontwikkeling

- Community werkvormen bij verzamelwerkplekken zoals HUBS/creatieve broedplaatsen.

- Online en fysieke platforms voor bottom-up maatschappelijke initiatieven zoals Pakhuis de Zwijger.

- Stedelijke communities rondom duurzaamheid (zoals Amersfoort).

Duurzaam Doen Alkmaar

Ontwerp volgens Chaordic Stepping Stones (art of hosting)

Behoefte

Kennis en bewustwording over duurzaamheid zijn onvoldoende om mensen aan te zetten tot een duurzamer leven. Hoe kunnen we een duurzame manier van leven onontkoombaar en tegelijk inspirerend maken? Daar wil de bibliotheek Kennemerwaard actief aan bijdragen. Met andere woorden: Hoe kan de bibliotheek mensen helpen daadwerkelijk in actie te komen en duurzamer te gaan leven.

Concrete opdracht vanuit subsidie Gemeente Alkmaar: Realisatie van een jaarprogramma Duurzaam Doen 2015 bestaande uit minimaal 12 activiteiten voor volwassenen in de centrale bibliotheek in Alkmaar. De vorm waarin dit gebeurt staat volledig open. Ook worden activiteiten buiten de bibliotheek niet uitgesloten. 

Doel

Wij zien een groep van voortrekkers, veroorzakers, burgers, specialisten en belanghebbenden met duurzame impact die in onze bibliotheek (hartje centrum) initiatieven en ideeën inbrengen en presenteren, delen en met feedback en bijdragen van deelnemers doorontwikkelen. Zowel plenair als in groepen wordt gebrainstormd en initiatieven worden vastgelegd en gepresenteerd. Rondom deze voortrekkers vormt zich een community van bijdragers en volgers. De bibliotheek is voor deze community een sociale ontmoetingsplaats en ontwerpstudio (werkplaats). Voor de community worden ook aansprekende sprekers aangetrokken die de deelnemers in de community iets kunnen leren tijdens meetups. Voorbeeld: een presentatie van Kracht in NL over hoe je een burgerinitiatief financieel ondersteund kunt krijgen ... etc. In die rol is de bibliotheek een collegezaal waar door deskundigen les wordt gegeven. 

Deze community van voortrekkers organiseert zich via een Facebook Groep en een Meetup groep Duurzaam Doen Alkmaar maar zorgt ook voor het bereik van anderen via conventionele kanalen. De groep en heeft een aanzuigende werking op mensen in de netwerken van de deelnemers.

Uitgangspunten 

1. We kiezen voor een nieuwe transformerende werkwijze die aansluit bij duurzaamheid: dus bottom-up vanuit breed gedragen groep van Alkmaarders via een te bouwen community Duurzaam Doen Alkmaar. Zowel inwoners, als bedrijven en instellingen (incl. Gemeente).
2. De bibliotheek is initiatiefnemer, community builder, mede-organisator en faciliteert met personele inzet en het bibliotheekgebouw. De subsidie van de Gemeente wordt ingezet voor ondersteuning van de programmering. Het eigenaarschap ligt idealiter bij de groep van community deelnemers.
3. Duurzaamheid is een (te) breed begrip. Activiteiten worden op thema onderverdeeld georganiseerd door meerdere programmateams vanuit de grotere community. Ieder team heeft een stadmaker als coördinator en aanspreekpunt.
4. De lerende en werkende community heeft bestaansrecht als de deelnemers uitgedaagd worden om zowel te leren, elkaar te ontmoeten als ook bij te dragen aan de initiatieven van anderen.
5. Iedere meetup bevat een combinatie van lerende, sociale en participerende programmaonderdelen.
6. De communicatie binnen een community verloopt anders dan in een conventionele aanbieder/afnemer relatie. Communicatie via platforms als basis, veel communicatie voorafgaande aan activiteiten en goede follow-up (tijdsintensief). 

Welke Ja-Maar's 

Welke beren verwachten we op de weg? 

• Nieuwe werkwijze werken naar programmering, „democratisering” vraagt flexibiliteit vanuit eigen organisatie.
• Durven toelaten van ideeën van anderen en daarmee aan de slag gaan.
• Onze eigen ideeën durven in te brengen en daarop feedback vragen. 
• Intensiteit van het opstartproces: ureninzet kernteamleden (deels) gegarandeerd maar mogelijk is er meer nodig om de community te bouwen.
• Beperkingen budget (nader te onderzoeken).
• Tijdsdruk en opstart programmering versus ambities (breed draagvlak).
• Mogelijk te brede thematiek (verwatering) vanwege enorm grote paraplu ‚duurzaamheid’
• Learning edge: Belangen deelnemers versus belang community. 

NB. Community werkvormen vanuit Art of Hosting dragen bij om „oud gedrag” te voorkomen of te neutraliseren. 

Structuren

De pilot heeft niet de organisatievorm van een project. De Chaordic Stepping Stones zijn de leidraad voor de pilot.

- Pilot loopt heel het jaar 2015

- Financiering vanuit kleine subsidie Gemeente Alkmaar 8500 euro

- Inzet Programmamaker, consulent, uitvoering van en door bibliotheek gewaarborgd. 

- Externe ondersteuning moet worden bekostigd uit subsidie (programmering).

- Marketingmedewerking op aanvraag / pilot geeft input aan Nieuw Business Modellen bibliotheek. 

- PR-ondersteuning: Content wordt vanuit community voorbereid en (waar nodig/wenselijk) via biebkanalen verspreid.

- Na kick-off ontstaan een of meerdere Programmateams die in structuur ondergebracht worden. (n.t.b. hoe).  

- Let op: betrekken andere medewerkers en management bibliotheek bij pilot (kan door een casus of aanwezigheid bijeenkomsten). 

Concept

Op woensdag 22 april was de kick-off waar we rond de 50 mensen bij elkaar waren. Van tevoren was een Facebook groep aangemaakt waar we iedereen die we kennen uit onze netwerken voor uitnodigen om lid te worden. Doel is zoveel mogelijk mensen naar die kick-off te krijgen. 

De Kick-off is bedoeld om een breed gedragen duurzaamheidsprogramma van meetups te ontwikkelen voor het hele jaar, georganiseerd door mensen zelf in samenwerking met de bibliotheek. Waar gaten vallen, organiseert de bibliotheek zelf de activiteiten. Vanwege de tijdsdruk verwachten we in het voorjaar minimaal 2 avonden zelf te organiseren. 

Paar werkvormen voor de kick-off: 

- Onderverdeling naar thema's (n.t.b.): energie, mobiliteit, werk, sociaal, natuur, leefomgeving, consumptie etc ..

- Art of Hosting methodes (open space, appreciative inquieries, world cafe's, harvesting)

- Zie principes...

Die Kick-off is geweest en de energie spatte er van af. Ik was zelf er helaas niet bij, want gaf presentatie voor raadsleden over ons nieuw meerjarenbeleidsplan (was ook heel leuk en geanimeerd ;-). Toen die was afgelopen liep ik naar beneden in de 'after-party' van Duurzaam Doen. Er stonden om half elf, elf uur nog mensen te praten met energieke gebaren, te lachen, afspraken met elkaar te maken. We zijn op pad, met talloze ideeën die ook navolging gaan krijgen. Zo trots op onze mensen, met Stephan als trekker die hier op ongebaande paden aan de slag gaan. Vanuit chaos nieuwe ideeën ruimte geven, de regie uit handen geven en onderdeel van vernieuwingsnetwerken in de stad worden. 

Death Proof, een film van Quentin Tarantino

Al een aantal maanden hebben wij geen t.v meer. Dat is gekomen na onze verhuizing. Alle aansluitingen zitten er maar we hebben er geen zin meer in, we willen dat grote scherm niet meer aan de muur, niet meer in huis. We missen het niet, totaal niet. Heel soms dan denk ik wanneer ik 's avonds op de bank plof, nu had ik anders de tv aangezet en misschien wel al zappend alle kanalen langsgegaan.
Wel haal ik tegenwoordig een flinke stapel dvd's want het is soms toch lekker om even een filmpje te kijken.
Ja de ene film is leuker dan de andere en eigenlijk gebeurt het niet zo vaak dat we een film echt helemaal leuk, goed of te gek vinden maar deze film was echt tof! Wel zoals een collega zegt: "keihard".

Tarentino's bekendste films zijn Reservoir Dogs (1992) en Pulp Fiction (1994) een kenmerk van zijn films vind ik dat het niet voorspelbaar is en het is ook altijd wel extreem. Zo ook Death Proof uit 2007, een film die als een wervelstorm voor je uit raast en je af en toe keihard in je gezicht slaat.
Waarom ik deze film leuk vind? Moeilijk om dat precies te zeggen, want het zijn niet de dialogen.Misschien het goede camerawerk?  Ik denk dat het in vaart zit, afgewisseld door een loomheid van nietsvermoedende slachtoffers. Het is spannend, er zijn achtervolgingen en daar hou ik niet eens van! Het zijn oude auto's die zijn wel mooi een prachtig rood leren interieur, het zijn mooie beelden en soms heel afschuwelijk, vooral het close-up filmen van het eten van een vette hamburger hap, bah!
De meningen over deze film zijn dan ook zeer verdeeld, of je vind het leuk of vreselijk, iets er tussenin is volgens mij niet mogelijk.
De beelden zijn een beetje ouder gemaakt, het lijkt een oude film een beetje retro. De soundtrack is geweldig en juist door het gebruik van oude(re) muziek en de ouder gemaakte beelden is het moeilijk in te schatten uit welk jaar hij komt. Top film! Vooral veel vermaak, niet meer dan dat en dat is in dit geval prima.


Death Proof reserveren kan hier.

Birmese lente

In 2001 heb ik een reis gemaakt door Birma. Wat was ik gefascineerd door dat land.
Een land met twee kanten. Aan de ene kant de goedlachse, supervriendelijke bevolking. Prachtige pagodes en Boeddhabeelden, kleurrijke bergstammen en mooie natuur.
Aan de andere kant was er de verschrikking van de dictatuur van de generaals, onderdrukking, corruptie en niet vrij voor je mening mogen uitkomen. Mensen die elkaar in de gaten hielden en verklikten.

Terug in de tijd
Het was alsof je een enorme stap terug ging in de tijd. Nergens geen spijkerbroek te bekennen, mannen in zogenaamde longhi’s. Oeroude auto’s met het stuur aan de verkeerde kant (mensen moesten van de ene op de andere dag rechts gaan rijden) en gammele bussen op de wegen. Internet was amper aanwezig en zeker niet vrij te gebruiken. E-mails die je verstuurde werden eerst op een floppydisk opgeslagen. Van het vrije woord was dus blijkbaar geen sprake. Mensen met oude telefoons op straat waar plaatsgenoten konden bellen of met een oude typemachine om schrijfdiensten aan te bieden.

Op weg naar democratie?
Ik zou er best nog eens willen kijken. Er zijn immers volop veranderingen aan de gang in Birma, het land is zich aan het ontwikkelen naar een democratie. Birma is maar weinig in het nieuws. We horen hier eigenlijk maar weinig over het land. Op korte termijn zit er geen nieuwe reis in naar Birma. Dan moet ik het als alternatief maar doen met een recent boek.

Birmese lente
Birmese lente van Hans Hulst is zo’n recent boek. Hans Hulst is journalist en kenner van Birma.
Hij heeft veel door het land gereisd en woont er nu ook. In Birmese lente schetst hij een beeld van de langzame veranderingen van een militaire dictatuur naar een democratie. Die veranderingen worden overigens wel geregisseerd door de militairen.
Na het lezen van Birmese lente heb je een goed beeld van de vele mensenrechtenschendingen, enorme corruptie en de langst lopende burgeroorlog ter wereld. De weg naar democratie is niet eenvoudig. Dat komt o.a. doordat er meer dan honderd etnische minderheden zijn, het land is enorm rijk aan grondstoffen en het leger voert de regie.

Een fascinerend boek over een fascinerend land.
Reserveer Birmese lente hier in de catalogus.

Chris

Creatieve leeskring voor beginners

Leeskring
Alweer de tweede leeskring bij de ouderkamer van deze school. Samen met Bianca, de vaste creatieve vrijwilligster. Ik verheug me erop. Vorig jaar was de eerste cyclus. We lazen toen samen Anne Frank, haar leven van Marian Hoefnagel. Toen ik een tijdje geleden even langs ging bij deze ouderkamer hoorde ik dat de ouders graag meer wilden lezen. Vandaar dit vervolg.

(Voor)lezen
Hoe werkt dat: een leeskring voor beginners? De deelnemers kiezen zelf een boek uit een aanbod van mijn kant. Het zijn boeken die geschreven of herschreven zijn in eenvoudig Nederlands.
Tot nu toe heb ik boeken van uitgeverij Eenvoudig Communiceren gebruikt (serie Leeslicht en BoekenBoeien). Een aanrader voor iedereen. Het maakt niet uit of je wel of geen moeite hebt met de Nederlandse taal. Door de eenvoud van het taalgebruik komen de boeken direct bij je binnen.
Ik begin altijd zelf met het voorlezen van een hoofdstukje. Ik vertel dat degene die dat wil ook een stukje kan voorlezen. Het hoeft niet. Je kunt ook gewoon meelezen of -luisteren. In de praktijk komt het erop neer dat veel deelnemers gaan voorlezen, doordat ze elkaar stimuleren en helpen.



Ambitieus
Deze keer heb ik drie boeken mee. Een boek met dezelfde moeilijkheidsgraad als de vorige keer en twee die iets moeilijker zijn. De moeders zijn ambitieus. Ze kiezen voor een van de moeilijkere boeken: Rode laarzen, ook weer een boek van Marian Hoefnagel. Al lezende blijken er inderdaad meer moeilijke woorden in te staan dan de vorige keer. Aan het eind van een hoofdstukje heb je alweer vergeten welk woord je niet snapte. Daarom spreken we af dat we moeilijke woorden meteen aanpakken. "Wie weet wat dit woord betekent?" Het gaat dan bijvoorbeeld om: deugen, kwalijk, hufter.



Creatief
Ook deze keer wisselen we het lezen af met iets creatiefs. Er zijn verschillende opties: letters borduren, mandala's kleuren, iets maken met een reliëfpers voor papier. Alle creaties komen op een kalender voor de ouderkamer. Het creatieve deel zorgt voor gezelligheid en een niet-schoolse sfeer. Ook spreekt het een ander talent van de deelnemers aan.

Vragen
Vooraf, tussendoor en na afloop krijg ik diverse vragen. "Hoe kan ik te weten komen welke activiteiten er in de bibliotheek plaatsvinden?" "Ik wil graag in de bibliotheek meedoen aan een groep waarin je samen oefent met Nederlands praten. Kan dat en wanneer?" Ik verwijs naar de website van de bibliotheek en beloof de volgende keer de activiteitenfolder van de bibliotheek en de folder van het Taalhuis mee te nemen. Volgende keer lezen we weer verder. Ik verheug me er nu al op.

Charlotte

Reserveer Rode laarzen in onze catalogus

Taart!

Vandaag mag ik taart uitdelen. Trakteren is altijd leuk, het is nog leuker als je een ander mag verrassen met taart omdat ze iets bijzonders hebben gepresteerd.

"Al geruime tijd zijn leesconsulenten van Bibliotheek Kennemerwaard werkzaam op basisschool de Paperclip in Heerhugowaard. Samen met de school hebben zij al veel lees- en taal stimulerende activiteiten georganiseerd voor en met kinderen. De Bibliotheek op school is een intensieve meerjarige samenwerking tussen basisscholen en de bibliotheek. Doordat de bibliotheek en de scholen hun krachten bundelen en elkaars expertise en bewezen programma’s benutten, werken ze samen aan aantoonbare verbetering van onderwijsresultaten op het gebied van lees- en taalvaardigheid en informatie- en mediavaardigheden. Door deze vaardigheden op jonge leeftijd te versterken, gaan bibliotheek en scholen de strijd aan tegen laaggeletterdheid en dragen zo bij aan de mediawijsheid van burgers.

De resultaten worden gemonitord en gerapporteerd. Bij de rapportage per school zit ook een profieloverzicht waarbij op drie punten gescoord wordt: enthousiaste lezer, betrokken ouder en leesbevorderende leerkracht.  Het team van De Paperclip heeft op het punt 'leesbevorderende leerkracht' een flinke stijging laten zien en scoort 91,7%.​ Het landelijk gemiddelde is 39,9% en het gemiddelde van het werkgebied van Bibliotheek Kennemerwaard is 45,1%." 

Barbara Koster, directeur Paperclip

Tot zo ver het persbericht. Deze prestatie van het team van De Paperclip is een groot compliment en felicitatie waard. Het compliment wil ik ook uitbreiden naar de ambtenaren, raadsleden en wethouders van Heerhugowaard, die bij het toekennen van gelden voor combinatiefunctionarissen ook hebben ingezet op taalconsulenten. Naast geld voor sport- en cultuurondersteuning voor het onderwijs, hebben zij ook geld beschikbaar gesteld voor het inzetten van leesconsulenten voor taal- en leesbevordering op een aantal basisscholen. Hun gelijk wordt dagelijks bewezen op de scholen waar onze leesconsulenten bezig zijn. 

Barbara Koster wist mij te melden dat ze bij de laatste DMT (Drie minuten toets) nergens meer negatief scoren, alles in het groen. Een mooi resultaat voor het leerkrachtenteam van deze school. En zei Barbara: "We weten zeker dat ook de inzet van Silvia Honigh, de leesconsulent van de bibliotheek daar zeker aan bij heeft gedragen."

Daarom vandaag taart voor het team van De Paperclip, en eigenlijk bedoeld als tractatie voor alle scholen die een consulent van bibliotheek Kennemerwaard hebben. We scoren toch maar mooi fors boven het landelijk gemiddelde! Een bewijs dat inzetten op kwaliteit van onze medewerkers en kwantiteit qua inzet uren ( liefst 4 uur wekelijks per school van 200 leerlingen) echt een verschil maakt in het bestrijden van taalachterstanden. 

Inmiddels heeft bibliotheek Kennemerwaard op meer dan 25 basisscholen een leesconsulent. Werkt u op een school en wilt u meer doen aan taal- en leesbevordering? Neem vooral contact met ons op. We denken graag met u mee.

Erna Winters

293 jaar en twee dagen

Paasweekend
Pasen betekent voor mij twee dingen: een dagje vrij en (ook een atheïste heeft tradities) op Goede Vrijdag de originele Jesus Christ Superstar kijken.

5 april 1722
Maar met Pasen denk ik vooral aan iets anders: Rapa Nui, Paaseiland, ontdekt door Jacob Roggeveen. Stel je voor, je dobbert al sinds augustus 1721 rond over de oceanen, vaart rond Zuid-Amerika en stuit op/ontdekt een eiland met bijzondere beelden:

Dat moet overweldigend geweest zijn.

Overweldigend
Sinds ik als klein meisje plaatjes en foto's zag van Paaseiland wilde ik er heen. En het liefst zonder negen maanden op een boot stormen te doorstaan. En dat hoefde dus ook niet. In 2009 bezocht ik Paaseiland. Aanvliegend vanuit Santiago de Chile zie ik ineens een heel klein driehoekig eiland liggen in een enorme oceaan. We landen op de landingsbaan die aangelegd is door de VS (de Spaceshuttle moest er een noodlanding kunnen maken) en rijden in een paar minuten naar ons hotel.
We maken een wandelingetje en staan binnen no-time oog in oog met moai. Ik knijp een paar keer in mijn armen, ik ben op Paaseiland!
De dagen erna bezoeken we alle moai's, de Rano Raraku waar de moai's uitgehakt werden en Rano Kao waar de vogelman vereerd werd.
Een bijzondere ervaring: het besef dat dit kleine eiland met haar bijzondere geschiedenis in een onmetelijk grote oceaan ligt.



Ook van plan om naar Paaseiland te gaan? Werp eens een blik in onze reisgidsen.

Sanneke

Leven of dood

Michael Robotham

Michael Robotham
Ik lees tegenwoordig niet zoveel spannende boeken maar als ik er één lees, dan is het wel een boek van Michael Robotham. Hij is een Australische schrijver en ik ben fan van hem van het eerst uur. Zijn debuut was in 2004 en al zijn boeken zijn fantastisch!

Meerdere boeken gaan over de psycholoog Joe O’Loughlin en de politie-inspecteur Vincent Ruiz. Twee sympathieke, niet altijd handige, zeer menselijke hoofdpersonen. Deze boeken spelen zich voornamelijk af in Engeland. 

                                             

Sympathieke hoofdpersoon

Leven of dood is zijn meest recente boek en speelt zich af in Texas. Het gaat om Audie Palmer die één dag voor hij zijn gevangenisstraf heeft uitgezeten ontsnapt uit de gevangenis. Niemand, zelfs Moss, zijn beste maat in de gevangenis, wist er iets van. Audie Palmer is op de vlucht en heeft alles goed voorbereid maar het loopt niet allemaal volgens plan. Je leeft met hem mee en krijgt sympathie voor de voortvluchtige Audie o.a. door terugblikken in zijn verleden. Het wordt duidelijk wie Audie eigenlijk is en dat hij vast zat voor een viervoudige moord bij een overval op een geldtransport. Wat is er precies gebeurd bij die overval, waar zijn de zeven miljoen dollar en waarom is hij gevlucht? Hoe verder je in het boek komt, hoe meer puzzelstukjes er in elkaar passen maar pas aan het eind van dit romantisch getinte spannende boek is de puzzel compleet.

Waarschuwing

Soms duurt het even voor je lekker in een boek zit maar dit  boek niet hoor, vanaf bladzijde nummer één zat ik erin en als je begint te lezen een waarschuwing; zorg dat je de tijd hebt want het boek kun je pas weer dicht doen als het uit is.

Parallel
Dit boek deed me vooral qua sfeer denken aan de film The shawshank redemption ( zie blog in januari) en de hoofdpersoon uit deze film Andy Dufreshne lijkt op Audie Palmer.

Beste thriller 2015
Op de voorkant van het boek staat een zin uit de Financial Times:“Een van de beste thrillers die u dit jaar zult lezen.” Daar geloof ik wel in, of hij moet dit jaar nog een ander boek schrijven…

Reserveer nu Leven of Dood van Michael Robotham in onze catalogus

Ingeborg

De Grote Oorlog

Vorig jaar, in 2014, was het precies 100 jaar geleden dat de Grote Oorlog begon. Deze was pas afgelopen in 1918, in plaats van met kerstmis. Er zijn meerdere boeken verschenen over de eerste Wereldoorlog, ook kinderboeken. Mooi om te lezen, voor jongeren èn volwassenen.

Kerstmis
In het jeugdboek Even zwegen de wapens van James Riordan geloofd iedereen dat de oorlog met kerst wel afgelopen zal zijn. Het is dus van belang je direct aan te melden, anders ben je te laat om een groot avontuur te beleven. Hoe anders zal het verlopen! In plaats van een paar maanden worden het vier jaar bagger en ellende.
Harry en Jack wonen in Groot Brittanië en worden eigenlijk min of meer gedwongen zich aan te melden bij het leger. Dat ze dan nog maar 16 zijn, is onbelangrijk. Vechten moeten ze, de eer van het land hoog houden. Zo komen ze niets vermoedend aan in België, in de ellende van de loopgraven.


Het boek mag dan een jeugdboek zijn, de druk die op de mannen (eigenlijk jonge jongens nog) van Groot Brittanië rust, de gruwelen die worden beschreven van de loopgraven, de ellende, de details worden zo ontzettend goed verwoord en verhaald, dat eigenlijk iedereen het zou moeten lezen.
De schrijver Riordan heeft een zeer realistisch verslag geschreven, als eerbetoon aan zijn grootvader die de eerste Wereld Oorlog mocht overleven en voor alle andere jongens en soldaten die in wanhoop alleen met kerst 1914 de gruwelen in het niemandsland konden vergeten. Wat een vreselijke wereld! Maar wat een prachtig verhaal, een boek die je niet kan wegleggen. Zo moet het dus geweest zijn!


Irene