Een planeet in je hoofd

Plaatje
Mijn oog viel tijdens het opruimen op het boek Een planeet in je hoofd van Sally Gardner. Een klassiek jaren '50 science fiction aandoende afbeelding van een robot. Een ontzettend mooie voorkant en mijn nieuwsgierigheid was gewekt.



Dystopie
Een planeet in je hoofd is een regelrechte dystopie. Gardner schetst een samenleving waarin het niet goed toeven is.
De 15-jarige Standish Treadwell is dyslectisch en heeft twee kleuren ogen waardoor hij flink gepest wordt op school. Tot overmaat van ramp woont hij met zijn opa in een achterstandswijk, zijn ouders zijn verdwenen.
Een fictief Engeland wordt overheerst door het Moederland, het lijkt er verdacht veel op dat de Nazi's de Tweede Wereldoorlog hebben gewonnen.
Standish sluit vriendschap met Hector, samen dromen ze ervan om zelf met een raket naar de planeet Juniper te vliegen en daar Croca-Cola te drinken. Ze worden geïnspireerd door de poging van het Moederland om de eerste mens naar de maan te brengen.
De wijk waarin Standish en Hector wonen, wordt omgeven door een grote muur. Op een dag klimt Hector over de muur en verdwijnt.
Op zoek naar zijn vriend, ontdekt Standish een bizar geheim van het Moederland en neemt een paar zeer dappere besluiten.

Eindejaarslijstje?
Gardner's boek is bijzonder origineel en past prima in de lijst met beroemde dystopie-verhalen. Aan het einde van het jaar moeten we toch eindigen met een lijstje:
- George Orwell - 1984
- Anthony Burgess - A clockwork orange
- Ferdinand Bordewijk - BLokken
- Aldous Huxley - Brave new world
- Ray Bradbury - Fahrenheit 451
- William Golding - Lord of the flies
- Thea Beckman - Kinderen van Moeder Aarde
- Nevil Shute - On the beach
- Suzanne Collins - De hongerspelen
- Veronica Roth - Inwijding
- Dave Eggers - De cirkel

Uiteraard kun je Een planeet in je hoofd lenen.

Fijne jaarwisseling en tot blogs in 2015!

Sanneke

Klankbeelden van een verschrikkelijk geheim

Huid en haar
Meestal moet je even in een nieuwe serie komen. De rollen moeten nog groeien en het verhaal is nog een beetje op zoek naar de juiste vorm. Dat geeft niet. Als je ergens geraakt wordt, geef je het wat episodes de tijd voor je besluit of je er meer in wilt investeren. Maar er zijn ook series die meteen staan als een huis. Die je bij de kladden grijpen en met huid en haar naar binnen trekken. Broadchurch is zo'n serie. Na de pilot aflevering dacht ik - dit is werkelijk helemaal af. Fantastisch gespeelde rollen, een intrigerend mysterie, een landschap zo geraffineerd in beeld gebracht dat het zelf een hoofdrol speelt en gruwelijk subtiel uitgewerkte muziek en geluidseffecten. Dat laatste deed me qua effectiviteit sterk denken aan de soundtrack van Rebound, de serie die ik eerder in Blognoot besprak.

Schuldgevoelens
Eenvoudigweg gaat Broadchurch over de moord op een 11-jarige jongen in een kustplaatsje in Dorset. Wie in deze kleine gemeenschap waar iedereen elkaar kent is hier verantwoordelijk voor? Een daaruit voortvloeiende vraag is hoe een gemeenschap zo'n gebeurtenis als gemeenschap overleeft? David Tennant speelt de hoofdrol van de detective die van buiten wordt gehaald om het mysterie op te lossen. Iemand die met schuldgevoelens rondloopt door een vorige zaak die onder zijn verantwoording is misgelopen.
Het thema klinkt bekend en is geïnspireerd door de cultserie Twin Peaks (die binnenkort een vervolg krijgt). Maar Broadchurch houdt zich bij de dagelijkse werkelijkheid (die op zich bizar genoeg is).

Wantrouwen
Zelfs de acteurs wisten tot het laatst niet wie de dader was. Zodat er in hun spel ook niets verraden kon worden. Maar in feite gaat Broadchurch daar niet eens zozeer om. Het gaat erom hoe mensen in een sfeer van wantrouwen en steeds meer loskomende geheimen (die meestal niet eens direct met de moord te maken hebben) elkaar anders gaan bejegenen. En vooral geen verantwoordelijkheid bij zichzelf zoeken. Wat dat betreft ben ik tegen episode zes bijna afgehaakt. Hoe meesterlijk ook gemaakt, ik moet in alle ellende wel lichtpuntjes kunnen zien. Ik geloof daar ook in. Ik hoef niet alleen de nare kanten van de mensheid te zien. Als je dit ook hebt, blijf toch kijken. De laatste aflevering zal je verrassen.
De reeks is bovendien oorspronkelijk als een driedelige serie door schrijver Chris Chibnall opgezet. De moord wordt in de eerste serie opgelost en naar verluid zal de tweede serie gaan over de heropbouw van de verscheurde gemeenschap.

Ander einde?
Chibnall liet zich tijdens het ontwikkelen van het verhaal al inspireren door de muziek van Ólafur Arnalds. Deze componist weet het gevoel van onzekerheid, dreiging en angst in akelig goed getroffen klankbeelden te vertalen. Luister en huiver.
Overigens is Broadchurch voor het Amerikaanse publiek herverfilmd als Gracepoint met dezelfde schrijver en hoofdrolspeler. En met een ander einde. Dat zou je bij zo'n perfecte Engelse serie gewoon niet moeten willen.

Raoul

Reserveer Broadchurch in onze catalogus

Lekker even nergens aan denken...

In de december maand hebben we het DRUK!!!!! Om dan ook nog even te kunnen ontspannen op de bank, met een  kop warme chocolade melk en het laatste stukje Sinterklaasletter, tsja, moeilijk...niet dat we niet zouden willen, maar we hebben er gewoon geen tijd voor. Toch?


Ontspannen
Maar beste mensen, ontspannen juist in deze drukke maand is eigenlijk een must. Anders zijn we straks te gestrest om een heerlijk negen-gangen diner in elkaar te flansen, kunnen we het huis niet optimaal versieren, vergeten we aan de vogeltjes te denken in de tuin, zijn de kinderen niet op tijd in hun mooiste outfit naar het kerstdiner van school, willen we er zelf  natuurlijk op ons allermooist uit zien en ga zo maar door. Nee, ontspannen.........

Tip
Om nou toch een boek te pakken, is de tip van deze maand: niet een te moeilijk boek. Hoeft toch ook helemaal niet. Neem een gezellig De Waal & Baantjer, er is net weer een nieuw deel verschenen: Een kuil voor een ander. Leuk, gezellig, niet te moeilijk, maar wel heerlijk ontspannen.

Er is in de bibliotheek ook de vernieuwde serie verschenen: de alom bekende Bouquet reeks. Nou, daar hoeft ook niet bij nagedacht te worden, wegdromen mag natuurlijk altijd. Is toch een geweldig idee? Zwijmelen bij een beker chocomel (met slagroom...) mèt dat laatste stukje letter....

Kunnen we er weer tegen tijdens de kerstdagen en Oud en Nieuw!

Ik wil iedereen fantastische kerstdagen en een super geweldig nieuwjaar toewensen!!!!!!!!

Reserveer hier een deel van de Bouquet reeks in de catalogus van de bibliotheek

Reserveer de nieuwe De Waal & Baantjer in de catalogus van de bibliotheek

Irene

Gebed voor de vermisten

In de streek Guerrero in Mexico moeten de moeders hun dochters als jongens vermommen en in kuilen verstoppen om te voorkomen dat ze worden ontvoerd en verkocht als sexslavin. Ladydi is één van die dochters en woont samen met haar moeder in een dorp op een berg in dit gebied. Het is hier heet met schorpioenen, slangen en papavervelden. De regering laat deze papavervelden besproeien met gif maar de piloten worden omgekocht door de maffia en laten het gif regelmatig boven het dorp vallen waardoor het hier vaak naar Paraquat ruikt.

Jennifer Clement doet al jaren onderzoek naar de drugsmisstanden in Mexico en vele vrouwen gesproken die slachtoffer zijn van het drugsgeweld. Naar aanleiding hiervan heeft ze dit "fictie"-boek geschreven. Dat dit een zeer actueel probleem is bleek toen ik laatst nog een artikel zag over verdwenen tieners in Mexico.
Gebed voor de vermisten is een triest verhaal maar wel op een luchtige, grappige manier verteld waardoor het makkelijk leesbaar is.

Reserveer Gebed voor de vermisten in onze catalogus

Ingeborg

Verstrikt

Verstrikt


Wanneer je een debuut leest weet je vaak niet wat je in handen hebt. Soms kan dat dus tegenvallen, maar soms ook mee. In dit geval viel het zeker niet tegen, integendeel zelfs. Ik zag ergens een recensie van dit boek voorbijkomen en als rechtgeaarde fan van thrillers sprak me die meteen aan. Schrijfster Eveline Karman heeft na de Hotelschool te hebben doorlopen eerst carrière gemaakt in het bedrijfsleven. In 2011 volgt ze een schrijfcursus en hierna begint voor haar het balletje te rollen op dit terrein. Ze eindigt nog in datzelfde jaar in de top-3 van diverse schrijfwedstrijden. En hierna wordt ze dan ook gevraagd voor de landelijke nieuwssite Fok.nl, waar ze tot dit jaar werkzaam voor was. Vanaf 2013 zijn haar pennenvruchten onder ander te lezen in Linda., Gooisch en Grazia.

Inhoud
Als hoofdredacteur Boris van het blad 'Heat' al een paar dagen niet op zijn werk is verschenen, maakt niet iedereen zich meteen zorgen. Maar al snel verandert dit. Collega Eline gaat op onderzoek uit en belandt dan in de wereld van de escorts. De laatste afspraak van Boris was namelijk met een escortdame.Was het voor werk of plezier? Al snel ontdekt ze dat hij met een onderzoek bezig was, omdat de eigenaresse van het bureau er allerlei  praktijken op nahoudt, die het daglicht niet echt kunnen velen. Als Eline uiteindelijk ontdekt dat Boris dood is gaat de dader ook op jacht naar haar.
Het boek is vlot geschreven en kent een goede spanningsopbouw. Al gauw word je meegesleept in het verhaal en denk je te weten wie achter de dood van Boris zit. Op het einde blijkt dus dat ik daar behoorlijk naast zat.

Hopelijk heeft Eveline Karman nu ook de smaak van het schrijven van romans te pakken en verschijnt er snel een tweede boek.
Velen vinden (en daar ben ik het ook helemaal mee eens) dat ze zich nu al kan scharen in het rijtje van thrillerschrijvers zoals Saskia Noort en Simone van der Vlugt.
En dat is natuurlijk een groot compliment.

Als je dit boek ook wil lezen, kan je hem hier in onze catalogus reserveren.


Gabrielle

Arne en Carlos

Alle sinterklaasboeken zijn weer opgeruimd en de boeken voor Kerst staan nu weer in de bibliotheek. Het zijn voornamelijk kinderboeken met kerstverhalen maar er zijn ook boeken voor volwassenen. Meestal zijn het boeken met creatieve ideeën voor kerstkransen, versiering en de steeds minder voorkomende kerstkaarten.
Het meest bijzondere boek uit deze collectie vind ik het boek van Arne en Carlos. Het zijn twee breiende mannen die in dit boek allerlei kerstballen met Scandinavische patronen maken.  Ik weet niet wat ik nou het meest bijzondere vind, het feit dat het breiende mannen zijn, of omdat het mij ontzettend moeilijk lijkt om deze kerstballen te maken. In ieder geval word ik altijd vrolijk van hun boeken en krijg bijna zin om de breipennen te pakken. Ik ben alleen zelf geen breier maar ik haak. Granny squares om precies te zijn. Misschien ga ik me ook ooit eens storten op de Scandinavische stijl want Arne en Carlos maken echt hele mooie dingen.
Ze hebben verschillende boeken uitgebracht met onder andere patronen voor poppen, sloffen en andere kledingstukken.

Ook zelf zin in breien gekregen? Reserveer hier een boek.
Edith

Vervolg op Christiane F.

Ik was een jaar of vijftien toen ik het boek Christiane F. voor het eerst las. Wat kwam dat boek toen bij mij binnen. Niet te geloven wat Christiane F. allemaal meemaakte toen zij op zeer jonge leeftijd verslaafd raakte aan heroïne. Ik kom zelf uit een behoorlijk beschermd milieu en las met verbijstering wat zij allemaal deed om aan geld te komen om heroïne te kunnen kopen. Hoe ze zich prostitueerde, het rauwe leven op straat in Berlijn (het bietsen en de diefstallen) en hoe vrienden om haar heen dood gingen aan een overdosis.

In 1981 kwam de film van het boek, Wir Kinder vom Bahnhof Zoo uit. De DVD van deze film is uiteraard aanwezig in de collectie van Bibliotheek Kennemerwaard. In deze film speelt ook David Bowie mee omdat zijn muziek in het boek een belangrijke rol speelt.



Nu ongeveer 35 jaar later is het vervolg Christiane F., mijn tweede leven verschenen.
In dit boek is te lezen hoe het verder ging met Christiane F. na die turbulente periode in Berlijn.
Samen met journaliste Sonja Vukovic heeft de inmiddels 52 jarige Christiane haar hele levensgeschiedenis opgeschreven. Daar hebben ze drie jaar voor nodig gehad. In het boek wordt niets mooier gemaakt dan het is en blijkt dat Christiane F. nog altijd vecht tegen haar verslaving. Het boek beschrijft ook haar gelukkige jaren in Griekenland en het gevecht om haar zoon, Jan-Niklas.
Het is een rauw boek dat niet altijd even mooi is geschreven maar aan het leven van een junkie is ook niet veel moois te ontdekken. Alle namen, opsommingen en herhalingen ten spijt is dit toch een boek dat interessant is voor iedereen die wil weten hoe het verhaal van Christiane F. verder ging.

Reserveer het complete levensverhaal van Christiane V. Felscherinow in de catalogus

Chris

Lezen

Bergbeklimmen

Zelden zo'n wonderlijk boek gelezen als De duimsprong van Miek Zwamborn, een boek over het beklimmen van voornamelijk de Zwitserse bergen. Is het een biografie, een zoektocht naar een verdwenen vriend, een ode aan de eenzaamheid en de strijd van het individu in de natuur?
De vrouwelijke hoofdpersoon  klimt al jaren regelmatig met vriend Jens en het boek begint dan ook met een klimtocht met hem die bijna fataal afloopt. Daarna verdwijnt Jens om niets meer van zich te laten horen.

Albert Heim

Als de hoofdpersoon besluit Jens te gaan zoeken door alle routes na te lopen die ze de afgelopen
 jaren gedaan hebben stuit ze op de sporen van de geoloog Albert Heim die de Alpen als eerste nauwkeurig in kaart bracht, en wordt de wordt de reis een dubbele zoektocht. Al lopende gaat ze ook naar een aantal natuurhistorische musea waar sporen van hem zijn te vinden. Van de meeste bezoeken zijn hele mysterieuze foto's opgenomen die net niet helder zijn, als om te suggereren dat alles een product van de verbeelding is. Je ziet wat je wilt zien.

Verbondenheid met de natuur

De natuur is constant in beweging. Als je hem probeert te vangen is hij al verandert.("Geologie is het oog van de geschiedenis"zei Albert Heim). Dit boek is een poging om vrede te hebben met het gegeven dat alles verdwijnt en tegelijkertijd om iets van die wereld die verdwenen is vast te houden. De verschillende zijpaden als het verhaal van Maria Spelterini die steeds op een koord over de Niagara Falls liep, de aardverschuiving in de Alpen waardoor een enorme slenk ontstond (en de eerste toeristenstroom), maken van het boek een achtbaan van ervaringen.

open brief aan (nieuwe) raadsleden Alkmaar

Geacht (nieuw) raadslid,

Van harte gefeliciteerd met uw verkiezing in de raad van Alkmaar.

Of u nu terugkeert in de raad of als nieuw raadslid bent gekozen, de komende vier jaar zullen in het teken staan van veranderingen. Onder andere omdat het rijk belangrijke taken in het sociale domein heeft overgeheveld naar de gemeente. U als gemeenteraadslid zult hierover beslissingen moeten nemen. 

Mocht uw partij betrokken zijn bij de collegeonderhandelingen willen we graag het volgende bij u onder de aandacht brengen. Eén op de negen Nederlanders is laaggeletterd, en heeft moeite zich zelfstandig te redden in de maatschappij. Een kwart van de kinderen in Nederland stroomt met twee jaar leesachterstand uit het basisonderwijs, en heeft daarmee een groot probleem in de verdere school- en arbeidscarrière. Bestrijding van laaggeletterdheid en preventie van taalachterstanden zou wat de bibliotheek betreft hoog op de politieke agenda moeten staan. De bibliotheek levert daarin al een belangrijke bijdrage, maar kan nog meer betekenen op dit beleidsterrein.

Naast de verantwoordelijkheden op het gebied van zorg, welzijn, werkgelegenheid ligt er binnen Alkmaar ook het vraagstuk over het voorzieningenniveau. Kunt u dat in deze tijd handhaven, of moet het over een andere boeg? En welke maatschappelijke doelen wilt u met die voorzieningen bereiken,  wat verwacht u aan sociaal rendement van organisaties. 

Eén van die voorzieningen is de bibliotheek. Ook bibliotheken hebben te maken met veranderingen, zowel in gebruik als in activiteiten en diensten. Bibliotheek Kennemerwaard is bezig met het ontwikkelen van een nieuw beleidsplan. Daarin zetten we de veranderingslijn van de afgelopen vier jaar door. Meer geld en uren naar bestrijding van taalachterstanden, bevordering van informatievaardigheden, meer inzetten op maatschappelijke waarde van de bibliotheek, de bibliotheek midden in en ten dienste van de lokale gemeenschap. Tenslotte gaat het niet alleen om wat de bibliotheek ‘kost’, maar vooral ook wat de bibliotheek u als gemeente kan opleveren aan (sociaal) rendement.

Wist u bijvoorbeeld wat bezoekers van de bibliotheek als antwoord gaven bij de vraag wat het bibliotheeklidmaatschap voor hen betekent?:  73% kan zichzelf beter vermaken en 69% voelt zich wijzer geworden door het gebruik van de bibliotheek. Daarnaast blijkt uit onderzoek in andere gemeenten dat eenzame burgers de bibliotheek als de meest prettige instantie ervaren om te bezoeken.

.

Over deze en andere zaken zouden wij graag met u in gesprek gaan. Begin 2015 zullen wij een informatieavond over onze nieuwe beleidsplan organiseren. Mocht u voor die tijd al benieuwd zijn naar onze plannen bent u natuurlijk van harte welkom voor een gesprek over de plannen van de bibliotheek, en hoe deze de doelstellingen van de gemeente Alkmaar kunnen versterken.

Ik wens u veel succes in de komende raadsperiode.

Met vriendelijke groet,

Erna Winters

Directeur/bestuurder bibliotheek Kennemerwaard

Week van de Mediawijsheid

Vandaag is de Week van de Mediawijsheid weer begonnen. Een week lang organiseren allerlei organisaties in Nederland activiteiten om de mediawijsheid van iedereen te vergroten. De Week staat in het teken van 25 jaar kinderrechten van Unicef. In het Verdrag inzake de Rechten van het Kind is artikel 17 gewijd aan de toegang tot informatie. Kort samengevat: de Staat dient er voor te zorgen dat kinderen toegang hebben tot informatie en materiaal uit een verscheidenheid aan bronnen. Daarbij zal de Staat de massamedia stimuleren informatie te verspreiden van sociaal en cultureel nut voor het kind en zal de Staat de benodigde maatregelen treffen om het kind te beschermen tegen informatie en materiaal die schadelijk voor het kind zijn.

Uiteraard besteden wij hier uitgebreid aandacht aan met tal van activiteiten: techniek en computers komen samen in de Raspberry Pi, waarover Martijn van Leeuwen je op zaterdag 29 november je alles vertelt en je zelf ook aan de gang kunt gaan. Ouders en kinderen kunnen samen apps ontdekken tijdens het Kinder Tablet Café op zondag 23 november. Zelf een stripverhaal maken? Dat kan op woensdag 26 november.

Nee, we vergeten de volwassenen niet! Een Google Glass uitproberen? Wat is dat nou, een Oculus Rift? Wat kan ik nou eigenlijk met een 3D-printer? Op al deze vragen geven we antwoord de komende weken. Neem eens een kijkje in onze activiteitenagenda.
Alle landelijke activiteiten vind je op de speciale website van Mediawijzer
Gedurende de rest van het jaar zitten we niet stil: tabletcafé's, digitale spreekuren en filmworkshops behoren tot ons vaste programma.

Sanneke

De boog kan altijd gespannen zijn

De Hood
Soms komt iets te leuk samen om er niet iets mee te doen. Mijn broer woont in Engeland in de buurt van Nottingham. Wij zijn beiden filmliefhebbers en dwaalden vorig jaar door een HMV winkel waar ik de titel Arrow tegenkwam die net op dvd uit was. Een serie over een boogschutter in Nottingham, die in de eerste serie ook nog eens The Hood genoemd wordt (en pas in de tweede echt The Arrow)! Die kun je niet laten liggen. Ook al had ik nog geen bespreking gelezen.

Stripverfilming
De laatste jaren zijn we op het grote scherm overspoeld door superheldenfims gebaseerd op comics uit de Marvel en DC imperiums. Ook al ben ik een stripboekliefhebber, de meeste resultaten spreken mij niet aan. Teveel special effects, te weinig inhoud. Notabele uitzonderingen vormen het Batman drieluik van Christopher Nolan (DC) en de Avengers Assemble film van Josh Whedon (Marvel). Pas nu beginnen er nieuwe tv-series rond het thema te ontstaan. Begrijpelijk, want de effecten maken het meestal bij voorbaat duur. Series als Agents of S.H.I.E.L.D en Gotham vermijden dat door mensen zonder supervermogens, of superhelden voordat ze als zodanig naar voren traden, centraal te stellen. Arrow is gebaseerd op de in verhouding minder bekende strip Green Arrow van DC. Dat lijkt een vreemde keuze, maar de hoofdrol komt in al zijn menselijkheid vrij dicht bij Batman.

Mysterieus eiland
Oliver Queen lijkt samen zijn vader en de zus van zijn geliefde omgekomen te zijn bij een bootongeluk. Als hij na vijf jaar weer opduikt, blijkt dat er destijds opzet in het spel was. En dat zijn vader een duistere rol in de ontwikkeling van zijn geboortestad heeft gespeeld die Oliver recht kan zetten. Met groene kap en boog gaat hij achter de corrupte karakters aan die in de agenda van zijn vader staan.
Oliver heeft de missende vijf jaar op een geheimzinnig eiland doorgebracht, waar hij overlevingstechnieken heeft geleerd die hem nu van pas komen. In de serie wordt er regelmatig gewisseld tussen Olivers ervaringen als The Arrow en zijn belevenissen op het eiland. Waar het nog dynamischer van wordt dan het al is.

Super versus soap
Het superheldenaspect is sterk uitgewerkt, het soapaspect van Olivers familieperikelen vond ik in de eerste reeks minder (ook door de vlakke rol van de ex-vriendin en haar partner). Maar als je twijfelt of je door zult kijken, houd vol. Want het tweede seizoen scherpt alles aan en raast als een stoomloc door je huiskamer. Dan moet Oliver van meedogenloze wreker echt een held zien te worden, wat hem vrijwel alles kost dat hem lief is. En waarin al zijn goed bedoelde keuzes zich tegen hem lijken te keren. Het zegt veel dat in deze reeks in een terzijde de superheld The Flash ontstaat (die inmiddels zijn eigen serie heeft). Zoveel speelt er door elkaar heen.

Raoul

Reserveer Arrow in onze catalogus

Zaaien om te oogsten

Volgende week is het zover. Dan gaan meer dan 30 partijen het Bondgenootschap geletterdheid samen met bibliotheek Kennemerwaard ondertekenen. Een middel om verbondenheid te creëren op één van de grote problemen die onze maatschappij kent: laaggeletterdheid. Je zou het niet zo verwachten in een ontwikkeld land als Nederland maar 1 op de 9 volwassenen is laaggeletterd, en een kwart van de kinderen gaan in Nederland met 2 jaar leesachterstand van het basisonderwijs af. Voorwaar een groot maatschappelijk probleem wat echt meer aandacht verdient. 


Begin dit jaar zijn we bij bijna alle raadsfracties in de gemeenten Castricum, Heerhugowaard en Bergen op bezoek geweest om met hen te praten over de toekomst van de bibliotheek. Overal bespraken we bovenstaand probleem. Natuurlijk kregen we af en toe terug dat leesbevordering toch vooral een taak van het onderwijs is, en dat 'de anderhalve allochtoon' in het dorp niet mee telde als een groot probleem. Maar toch, bij een aantal raadsleden was wel een soort besef gekomen dat de bibliotheek veel meer is dan boeken uitlenen, en zich op het maatschappelijk veld goed kan manifesteren.


Eind oktober hielden wij een bijeenkomst voor al onze raadsleden uit de vier gemeenten, waarin we informatie geven over wat wij als bibliotheek allemaal doen op het sociaal domein. Ook de wethouders met de WMO en de 3 decentralisaties hadden van ons een brief met 'position paper' gekregen. Allemaal informatie zaaien, en hopelijk ook enthousiasme kweken voor het werk wat we doen. Onze medewerkers en samenwerkingspartners vertelden op die avond met veel liefde en gedrevenheid over hun werk, hun contacten en hun resultaten. Na afloop kregen we bedankjes van de raadsleden over de informatieve en gezellige avond.


Vorige week was er een mooi tussenoogst moment. Ik werd uitgenodigd bij de wethouder Jeugdzorg en Onderwijs in de gemeente Castricum. Deze wethouder hadden we gesproken voordat ze wethouder was, en we hebben toen verteld over het probleem laaggeletterdheid. Nu nodigde ze mij uit en vroeg mij om te vertellen wat we allemaal doen en kunnen doen om laaggeletterdheid te voorkomen en te bestrijden. Ik vertelde haar over het bondgenootschap, en dat we heel graag zouden zien dat zij als gemeente ook ondertekenaar worden. Ze wilde graag meer informatie, en ging er ook mee aan de slag. Volgende week gaat ook Castricum onderdeel uitmaken van het Bondgenootschap. En wij mogen voor het eind van het jaar met een plan van aanpak komen over hoe wij als bibliotheek in de gemeente Castricum laaggeletterdheid kunnen bestrijden. Dan hoop ik natuurlijk dat daar ook extra geld voor beschikbaar komt ;-)


Als laatste wil ik jullie het filmpje van Lisa waar ik de wethouder op attendeerde niet onthouden. Ze heeft het bekeken, en ook gelijk op twitter gezet omdat het haar raakte. Fijn als je verhaal wordt opgepakt!

Een nieuwe Hercule?

Ik ben een grote fan van Agatha Christie en ik kon mijn geluk niet op toen ik vernam dat er een nieuwe Hercule Poirot op de markt verscheen. Net als in 2012 Anthony Horowitz de uitdaging aannam om  Sherlock Holmes te laten herleven in het huis van zijde, waarover ik ook heb geschreven op dit blog, was het dit keer de beurt aan Sophie Hannah om hetzelfde te proberen met de Belgische speurder. Helaas is de poging mislukt. Waar Anthony Horowitz precies de juiste toon wist te treffen, komt het boek De monogram moorden niet een keer goed uit de verf.

Redelijk boek

Houd me ten goede, het is geen slecht boek. Maar een èchte Agatha Christie is het zeker niet. Het verhaal kabbelt maar door, het mist de sfeer van een echte Poirot. Ook het gekibbel tussen Poirot en de nieuwe Hastings, nu Catchpool genaamd komt onecht over. Waar Poirot Hastings nog op een toegefelijke manier toespreekt en hem de les leest, komt in de Monogram moorden Poirot over als een betweterige oude zeur. Het verhaal is traag en duurt net even te lang voor het goede. Dat is jammer want het plot is goed gevonden.

Als je niet weet dat het een nieuwe Agatha Christie is, maar een exemplaar van Sophie Hannah, zal je er rustig van kunnen genieten.

Geef uw mening ook.
Reserveer hier het materiaal: de monogram moorden in de catalogus van de bibliotheek

Irene

Het universum tegen Alex Woods

Op de voorkant van het boek staat het: Een weergaloos debuut, ontroerend en hilarisch tegelijk. Wat mij betreft helemaal waar!

Alex, 17 jaar, wordt bij de douane in Dover aangehouden. Hij wordt gesommeerd om uit te stappen. Dit levert hem zoveel spanning op dat hij een epileptische aanval voelt opkomen waardoor hij aan het verzoek van de beambte om uit de auto te stappen niet kan voldoen: "Achteraf begrijp ik wel dat ik er behoorlijk verdacht moet hebben uitgezien, zoals ik daar maar zat met mijn glazige ogen en die oorverdovende muziek. Het moet hebben geklonken alsof het hele London Symphony Orchestra bij me op de achterbank zat."

Als Alex uiteindelijk is uitgestapt vindt de politie marihuana en een gevulde urn in zijn auto.
Dan vertelt Alex over een zeldzame meteoriet die hem op 10-jarige leeftijd heeft geraakt. Hij is zoon van een waarzegster en een makkelijk doelwit voor pestkoppen waardoor hij geen makkelijke jeugd heeft. Na een turbulente ontmoeting met Vietnamveteraan Peterson ontstaat er een bijzondere vriendschap met een gezamenlijke liefde voor de boeken van Kurt Vonnegut. Dit mondt uit in een fantastisch, humoristisch maar ook zeker zeer ontroerend verhaal.

In Engeland heeft Gavin Extence al een debutantenprijs in de wacht gesleept en wat mij betreft krijgt hij er nog veel meer!

Ingeborg

Het Universum tegen Alex Woods is te reserveren in onze catalogus

Dansen in de hemel

Debuut

Dansen in de hemel is de debuutroman van Michael Pilarczyk. Hij is bekend geworden door radio en televisie, onder andere  als  VJ bij The Music Factory en presentator bij RTL 4. Het boek is voor een groot deel fictie, maar de schrijver vermeldt achterin dat  sommige fragmenten deels zijn gebaseerd op waargebeurde situaties. Als lezer wil je dan natuurlijk weten welke fragmenten dat zijn. Hoewel iedereen wel zo'n vermoeden zal hebben welke dat zouden kunnen zijn, wetende in wat voor wereld (vol met drank, drugs en verleidelijke vrouwen) hij zich jarenlang  heeft bevonden. Hoofdpersoon is Mishka Kamadev, een romanticus met een te groot verlangen naar passie, roem en rijkdom. Aan de ene kant leidt hij een zeer succesvol leven als beroemde DJ. Aan de andere kant heeft hij thuis de zorg voor zijn vrouw Lisa, die aan Cystic Fibrosis lijdt. Een ziekte die zeer progressief kan voorlopen. Mishka begint al snel afleiding te zoeken in drank, drugs en begint een verhouding met Isabelle. Op fincancieel vlak verloopt zijn leven net zo grillig. Als DJ heeft hij zeer veel geld verdiend, maar op de beurs verliest hij zijn fortuin. Ondanks alle narigheid blijft hij door knokken op alle terreinen. En keert het tij zich.
Maar  het boek kent niet echt een 'happy end'.

Dansen in de hemel is vlot geschreven en leest als een trein. En doet sterk denken aan Komt een vrouw bij de  dokter van Kluun. Het boek spreekt vast veel mensen aan door de herkenbare thema's.
Je  gaat jezelf afvragen wat jij zou doen als je in de schoenen  van Mishka had gestaan.
Nieuwsgierig geworden door bovenstaande? Hieronder kan je een boektrailer bekijken, waarin een aantal BN'ers een fragment voorlezen.




Michael Pilarczyk heeft drie jaar gedaan over het schrijven van dit boek. Maar omdat hij het schrijven voornamelijk deed tijdens zijn zeilreizen  rond de wereld is dit misschien nog
geeneens zo lang. Zijn jarenlange werk is zeker niet voor niets geweest,  omdat het boek een groot succes is.
Al  in de eerste week na verschijnen stond het op nummer 28 van de Bestseller Top 60.
Michael is tegenwoordig vooral actief als spreker en coach.

Als je dit boek wil lezen kan je hem hier reserveren in onze catalogus.


Gabrielle

a Room with a view

Met ongeveer de helft van al mijn collega's zijn we naar EYE geweest. Het EYE Film Instituut Nederland is een centrum in Amsterdam gewijd aan de cinematografie. Het gebouw staat aan de noordoever van het IJ tegenover het Centraal Station.
Wat een prachtig en indrukwekkend gebouw is dat! Zowel van buiten als van binnen blijf je geboeid door de architectuur, de inrichting en het perspectief dat gecreëerd wordt. De architecten Roman Delugan en Elke Delugan-Meissl hebben het ontworpen. Wat mij vooral opviel zijn de schuine lijnen en taps toelopende ruimtes waarmee een geweldig perspectief ontstaat. De architecten hebben onderzoek gedaan naar de beweeg routes van mensen. Wanneer je bijvoorbeeld in een vierkante ruimte loopt dan blijk je een veel kortere route te lopen dan een anders vormgegeven ruimte. Denk maar aan een stuiterbal, hoe meer variatie hoe onverwachter de stuiterroute. Lijkt me een leuk experiment om daadwerkelijk uit te voeren in EYE, maar dan loopt de verlichting, die er trouwens echt mag wezen, wel enige schade op.
Na een aantal trappen zigzag routes kwamen we in een ruimte die a Room with a view genoemd wordt. Enerzijds omdat er een glazen wand is waardoor je vanaf boven het gebouw in kijkt. Anderzijds omdat er een raam is naar buiten met een uitzicht op de stad en het IJ.
a Room with a view, het is een film.
Ik heb in onze catalogus opgezocht of wij het hebben. Wij hebben de film maar ook het boek. Bij de beschrijving staat het volgende: "Een jonge Engelse besluit na een ontmoeting in Italië zich te onttrekken aan de conventies van haar milieu en haar eigen leven te leiden". En dat is ook wat dit prachtige gebouw doet, onttrekken aan conventies en een eigen leven leiden. Of het boek nu net zo prachtig is als het gebouw kan ik helaas niet zeggen, misschien ga ik het lezen.

Edith

Lezen

Het brilletje van Tsjechov  van Michel Krielaars


Onze boekenclub had zin in Rusland na alle berichtgeving naar aanleiding van de crisis in de Oekraine. Geen beter boek dan dat van Krielaars die er al een paar decennia komt er er veel gereisd heeft. In dit boek trekt hij vergelijkingen tussen het huidige Rusland en het Rusland van Tsjechov en je zou bijna gaan geloven dat er al die tijd niet is verandert.

Harde werker

Beschaving en welzijn kan alleen ontstaan door hard werken en dat heeft Tsjechov zijn hele leven gedaan. Hij kocht het landgoed Melichovo en bouwde in het dorp scholen en brandtorens en verbeterde hij de gezondheidszorg. Maar na vijf jaar vechten gaf hij het project op. De Russen houden niet van verandering en dat is eigenlijk nog steeds zo. De verandering van 1917 left nog in het collective geheugen als een tijd van een land in brand en brute moordenaars. Alleen een krachtige leider kan dat tegenhouden. De mensen zijn er voor de staat, de staat is er niet voor de mensen. Daarom is Poetin zo populair.

Drinken

Ook Krielaars constateert net als Tsjechov dat hoe verder je naar het Oosten reist hoe liberaler de samenleving wordt. De band met het centraal gezag is veel losser, er is minder discriminatie en er is meer verantwoordelijkheidsgevoel. Maar de Chinezen doen er tegenwoordig het werk omdat de Russen te dronken zijn om hun handen uit de mouwen te steken. Dat beeld wat ook door Jelle Brandt Corstius wordt geschetst klopt helemaal. Wat kunnen die Russen drinken. Willen ze beneveld worden om de ellende te ontvluchten, de corruptie, de arrogantie van de macht of kan zo'n systeem onstaan omdat de Russen altijd drinken?

Bijzonder

De opbouw van het boek van Krielaars is bijzonder, het springen van de 19e eeuw naar de 20e en 21e

eeuw en dan laten zien er in wezen niets is verandert. Je leest erin en en je verbaast je.

De magie is terug

Vloek
Er was eens ... een bijzondere sprookjesserie op televisie. Die je nu op dvd in de bieb kunt lenen om zonder onderbrekingen (nog eens) te ondergaan. Once Upon a Time zit inmiddels in het vierde seizoen in Amerika (waarvan de eerste twee op dvd zijn verschenen). Net als hoofdrolspeelster Emma Swan kun je je mee laten trekken in wonderbare werelden.
Zij wordt letterlijk meegesleept door haar tienjarige zoontje die zij bij zijn geboorte heeft afgestaan. Hij weet haar te vinden en naar zijn woonplaats Storybrooke te brengen waar de tijd letterlijk heeft stilgestaan. Henry gelooft dat alle verhalen in zijn sprookjesboek echt zijn. En dat de inwoners gevangen zitten in de gewone wereld door een vloek van zijn adoptiemoeder. Emma zou de enige zijn die de vloek kan verbreken. Is dit een overspannen verbeelding? Als Emma in Storybrooke aankomt, begint de plaatselijke torenklok spontaan weer te lopen ...

Wonderwerelden
Once Upon a Time komt uit de koker van Edward Kitsis en Adam Horowitz die ook als schrijvers bij Lost betrokken waren. Dat kun je merken, want er zijn veel subtiele verwijzingen naar die serie. Denk aan Oceanic Airlines en Apollo-repen en kijk eens wat voor whiskey er geschonken wordt. Er zijn ook verschillende spelers uit Lost hier terecht gekomen.
Vijzel als het even kan met name je sprookjeskennis op, want dan beleef je veel meer plezier aan de vele verhaallijnen.Via The Enchanted Forest, waar we in flashbacks belanden, worden sprookjesfiguren en vertellingen van over de hele wereld aan elkaar geknoopt. Naast The Enchanted Forest beland je bovendien in de werelden Neverland, Wonderland, Netherworld en Land Without Color. De beelden zijn letterlijk betoverend en daar kun je je ontspannen aan overgeven. Maar als je het verhaal goed wilt volgen is er wat investering nodig. Je spint dan wel gauw goud.

Amusement en moraal
Sprookjes entertainen ons, maar spiegelen ook indirect hoe we ons in het dagelijks leven (kunnen) gedragen. Once Upon a Time versterkt dit door een laag alledaagse werkelijkheid aan te brengen en de personages tussen realiteit en fantasie heen en weer te laten schieten. Waarbij hun uitingen in de verschillende werelden elkaar beïnvloeden. Ontroerend, eng, spannend, grappig en dramatisch. Willen we niet allemaal bij tijd en wijle meer magie in ons leven? Laat je de weg wijzen. Of liever gezegd de (kronkelige) wegen.
In Amerika is er al een spin-off serie verschenen: Once Upon a Time in Wonderland. Je kunt je niet genoeg laten betoveren.


Raoul

Reserveer Once Upon a Time in onze catalogus

Amsterdam - Delphi

Amsterdam - Delphi

Mensen die mij goed kennen weten dat ik geen reislustig type ben. Integendeel zelfs. Ik vind  op vakantie gaan in ons mooie kikkerlandje vaak al heel leuk en ver genoeg. Neemt niet weg dat ik heel erg kan genieten van de reisavonturen in verre landen van anderen. Toen een klant me attent maakte op Amsterdam - Delphi en dat ze zo genoten had van dit boek was mijn keuze snel gemaakt. Het boek is geschreven door Rosita Steenbeek, die ooit de 'muze' van de beroemde regisseur  Fellini was. Daarnaast heeft ze veel romans op haar naam staan. De meeste daarvan spelen zich af in Rome. Dat is niet vreemd aangezien dat de plek is waar ze het grootste deel van het jaar woont. Haar debuut maakte ze in 1994 met De laatste vrouw, dat meteen in vele talen vertaald werd. En daarna volgden nog vele andere titels.

Rosita Steenbeek

Rosita heeft in haar leven al de nodige ellende meegemaakt. En dat begon al toen ze op 13-jarige leeftijd een hersenbloeding kreeg. In 2002 kreeg ze samen met haar moeder en een achterneef een ernstig auto-ongeluk. Haar moeder en zij raakten daarbij zwaargewond, maar de achterneef vond hierbij de dood. Over dit vreselijke ongeluk en vooral de verwerking ervan schreef ze in Intensive Care. Toch is ze van nature een positief ingesteld mens, die alles uit het leven wil halen wat erin zit.

Wat te doen dus als je vriend je meermalen vraagt om samen met hem een lange fietstocht te ondernemen? Omdat ze zelden of nooit fietst zegt ze telkens nee. Totdat ze op een dag besluit dit avontuur aan te gaan, zij het op haar voorwaarden: op een fiets in haar lievelingskleur hardroze. En zij bepaalt het eindpunt: het orakel in Delphi (ligt in Griekenland). Als alle broodnodige voorbereidingen zijn getroffen kan de 3000 kilometer lange tocht beginnen. Rosita weet kostelijk en beeldend te vertellen.

En als lezer zie je hun belevenissen gedurende de 42 dagen durende tocht zo voor je geestesoog verschijnen. En is dit laatste niet het geval dan heb je nog de vele kleurenfoto's, die gemaakt zijn door haar vriend die fotograaf van beroep is, om je daarbij te helpen. Ik heb genoten van dit boek en heb veel bijgeleerd over diverse Europese landen.

Ook nieuwsgierig geworden naar de fietsbelevenissen van Rosita? Reserveer het boek dan hier in onze catalogus.

Gabrielle

Before The Dawn

Feel it
In 1978, ik was vijf, was daar ineens Kate Bush. Muziek uit mijn jeugd waar ik nog steeds diep van onder de indruk ben.
Twitter ontplofte in maart jl. toen bekend werd dat ze weer ging optreden, voor het eerst sinds 1979. En ik ontplofte toen het me lukte om twee kaartjes te bemachtigen voor het tweede optreden op woensdag 27 augustus. Hoe omschrijf ik het gevoel, de achtbaan van emoties van die avond? Ik doe een poging met referentie naar 50 Words for Snow, de laatste cd van Kate Bush.

50 Words for Kate
Spectaculair. Mindblowing. Kippenvel. Unbelievable. Theater. Popconcert. Tranen. Blackbird. Sensationeel. Verbluffend. Indrukwekkend. Awe-inspiring. Groots. Mind-boggling. The Ninth Wave. Sky of Honey. Note-perfect. Sensationeel. Spellbinding. Krachtig. Geniaal. Stunning. Uplifting. Audacious. Extraordinary. Mind-bending. Ongelooflijk. Eigenzinnig. Verbluffend. Gedurfd. Bedlam. Baffling. Jaw-dropping.
En het absurde besef dat dáár, op dat podium, Kate Bush staat. En dat ik erbij ben.

Luisteren hoe Kate Bush nu klinkt? We hebben zowel de eerste als laatste cd's in collectie.

Sanneke

Laat je raken

Autisme
Het lijkt een flauwe woordspeling, maar het gebeurt echt niet vaak dat een tv-serie me zo raakt als Touch. Een serie anders dan welke reeks ook. Martin Bohm is een vader die alleen voor zijn zoon Jake zorgt nadat zijn vrouw bij de gebeurtenissen van 9/11 om het leven is gekomen. Jake lijkt autistisch omdat hij niet spreekt en niet aangeraakt wil worden. Het liefst is hij op zichzelf bezig met ingewikkelde mathematische structuren op papier of van diverse materialen gebouwd. Martin komt er achter dat Jake op die manier met hem probeert te communiceren. Maar ook dat Jake iets bijzonders van hem wil.
Tegelijkertijd moet hij de kinderbescherming ervan zien te overtuigen dat hij in staat is om  voor Jake te blijven zorgen.

Verbindingen
Touch gaat uit van een oude overtuiging dat de levens van mensen in netwerken over de hele wereld aan elkaar gelinkt zijn, ook al zijn ze niet van elkaars bestaan op de hoogte. Wat de één doet, heeft invloed op alle andere (onbewuste) deelnemers aan een bepaald netwerk. Jake kan die netwerken zien en voelt wanneer er iets dramatisch uit balans lijkt te raken. Dat doet hem fysiek pijn. Hij geeft telkens  nummers aan zijn vader door die als rode draad naar de gevoelige plekken leiden. Martin moet er dan achter komen wat hij kan doen om het evenwicht te herstellen.

Hoop
Dat laatste heeft de overhand en dit is dan ook een heerlijk positieve serie. Die bepaald niet de ellende in de wereld onderschat, maar uit gaat van het goede in de mensen, gelooft in wat wij kunnen en aangeeft hoe we ondersteund worden (zonder er religie bij te betrekken). Er zijn harmonische patronen die ons ter beschikking staan en het is ontroerend mooi om te ontdekken wat die kunnen zijn en hoe sommigen daar mee om gaan. Voor zowel wetenschap als religie ligt dit moeilijk. De kinderpsycholoog die Jake onderzoekt, krijgt bijvoorbeeld meteen een demonstratie van Jake's vermogens als hij ongevraagd het telefoonnummer weergeeft  van haar moeder waar ze al lang geen contact meer mee heeft. Toch bestaat haar eerste proef uit plaatjes van dieren waar hij een geluid bij moet zoeken. Om vast te stellen of hij wel connecties kan maken.

Aandacht
Tim Kring is de bedenker van deze reeks (net als van de show Heroes die ik eerder in dit blog besprak). Hoopvol en op een niet sentimentele wijze emotioneel is dit niet een serie om zomaar even uit de kast te trekken. De connecties in elke aflevering vormen lagen in lagen en vragen dan ook volledige aandacht. Vele 'toevallige' passanten krijgen een vast terugkerende rol en alle details zijn van belang. Kijken naar Touch vraagt heel wat van je, maar je krijgt er veel meer voor terug. Durf het aan. Dit mag je werkelijk niet missen.


Raoul

Reserveer Touch in onze catalogus

Tsjik

Fragment

´Hoe kom je nou bij saaie lul?´ vroeg Tsjik en ik vroeg hem of hij eigenlijk wist waarom ik überhaupt met hem naar Walachije was gegaan. Namelijk omdat ik een saaie lul was, zelfs zo erg dat ik niet eens uitgenodigd werd voor een feest waarvoor iedereen uitgenodigd werd, en omdat ik op z´n minst eenmaal in m´n leven géén saaie lul wilde zijn, en Tsjik verklaarde dat ik niet goed snik was en dat hij zich sinds hij mij kende nog geen seconde had verveeld. Dat het integendeel zo ongeveer de spannendste en geweldigste week van ons leven was geweest, en toen praatten we over de spannendste en geweldigste week van ons leven en het was echt bijna niet te verdragen dat die nu voorbij zou zijn.

Het boek.

Je bent veertien. Je zit in de tweede van het gymnasium. Je vindt jezelf een loser, een lafaard, een saaie lul. Bovendien ben je smoorverliefd op Tatjana, het mooiste meisje van de klas en natuurlijk ziet ze jou niet staan.

Maik Klingenberg, zoon van een failliete makelaar en een alcoholistische moeder is één van de hoofdpersonen in dit hilarische, te gekke boek.

Zoals gezegd, Maik vindt zichzelf absoluut niet interessant.

Dan, halverwege het schooljaar, komt Tsjik, de tweede hoofdpersoon, bij hem in de klas, een 15-jarige Russische immigrant en niet bepaald het toonbeeld van integratie. Hij is asociaal, arm en stinkt naar drank.

De zomervakantie begint: Maiks moeder gaat naar een afkickkliniek en zijn  vader gaat twee weken op zakenreis met zijn blonde 'assistente'.

Maik voorziet een lange, saaie zomervakantie, hangend bij het zwembad van de ouderlijke villa  en hij is ook niet uitgenodigd voor het verjaardagsfeest van Tatjana. Tja, wat moet zij ook met zo'n loser.

En dan verschijnt Tsjik bij het zwembad in een lichtblauwe 'geleende', gammele Lada.

Tsjik haalt Maik over om met hem naar Walachije te gaan. Op goed geluk beginnen de twee tieners een reis dwars door het oosten van Duitsland.

Ze komen op de meest onmogelijke plekken terecht, ontmoeten bizarre personen en verongelukken tweemaal.

Na het tweede ongeluk eindigt de reis en moeten ze uiteindelijk voor de rechter verschijnen.

De twee jongens zijn echter geen eenzame tieners meer; ze zijn vrienden geworden die het voor elkaar opnemen. 

De auteur, Wolfgang Herrndorf, weet zich meesterlijk in de leefwereld én in de taal van de jongeren te verplaatsen.

Ga mee op avontuur met Maik en Tsjik in hun Lada en laat je verrassen; een heerlijk boek.

Tsjik is te reserveren in de catalogus van de bibliotheek.

Jeannette

Het gouden poppenhuis

Toen ik voor de eerste keer het boek het huis aan de gouden bocht zag, viel ik direct voor de kaft, de voorkant van het boek. Je kijkt door het raam naar buiten waar je dure statige herenhuizen aantreft. Het symboliseert een rijk leven waarin de mensen die daar wonen tevreden kunnen zijn. Maar als de ramen worden gesloten, blijkt dat het lang niet altijd geluk is wat men aantreft.


Huwelijk

Als Petronella Oortman aankomt bij het huis in de bocht van de Herengracht staat haar echtgenoot, de rijke VOC koopman Johannes Brandt haar niet op te wachten. Sterker nog, hij blijkt niet thuis te zijn, zodat ze wordt ontvangen door haar schoonzus, Maren. Er begint voor Nella een heel nieuw leven in een wereld die zij niet kent. De verhoudingen tussen de diverse gezinsleden, tussen man en vrouw, tussen broer en zus is zodanig gecompliceerd, dat je als lezer soms met kromme tenen aan het lezen bent. En dat is knap, heel knap geschreven.

Je gelooft in Nella, wordt samen volwassen in een zeer korte tijd, rent met haar mee door de straten en ontvangt samen een pakje. Want om haar tevreden te stellen, krijgt ze van haar man Johannes een poppenhuis. En niet zomaar een poppenhuis, nee, het is een replica van het huis aan de gouden bocht. Ze mag zelf het huis inrichten, meubeltjes laten maken en Nella stort zich vol overgave op deze vrijetijdsbesteding. Elke keer dat ze de meubelmaker een bericht heeft gestuurd komt de vreugde en later de angst die de pakketjes met zich meebrengen. Zo worden de levens van de bewoners beheerst door het poppenhuis.

Schrijfster

De schrijfster van het boek, Jessie Burton (1982)  heeft met dit materiaal een verhaal geschreven dat zo meeslepend is, dat je je in de gouden eeuw waant. De karakters worden buitengewoon goed neergezet, je groeit mee met de naïeve Nella, de verbitterde Maren, de gediscrimineerde Otto en het dienstmeisje Cornelia. Je ervaart de groei, de wanhoop, de wil om te overleven.

Dit is het debuut van deze jonge schrijfster, die zich heel goed heeft ingelezen en research heeft gedaan. Daarom is het huis aan de gouden bocht zo'n juweel. Het is wachten op de verfilming. Voorlopig zal het eerst in meer dan 30 landen als boek verschijnen. En we kunnen zeker meer verwachten. Als het van dit niveau blijft, (en daar kunnen we zeker van uit gaan) kunnen we alleen maar hopen dat ze heel veel zal gaan schrijven!

Reserveer hier het boek Het huis aan de gouden bocht in de catalogus van de bibliotheek

Wil je meer weten over het poppenhuis van Petronella Oortman?

Reserveer hier het boek waarin je alles te weten komt over het poppenhuis van Petronella Oortman

Irene

De kleurloze Tsukuru Tazaki en zijn pegrimsjaren

De kleurige kaft
Soms lees ik een boek vanwege de kaft. Ook de kaft van dit laatste boek van de Japanner Haruki Murukami intrigeerde me en na meerdere positieve reacties op dit boek, De kleurloze Tsukuru Tazaki en zijn pelgrimsjaren, ben ik het gaan lezen. Als je de eerst keer naar de kaft kijkt zie je niets anders dan kleurige strepen die met elkaar het profiel van een man achterlaten. Nu ik het boek uit heb zeggen mij die strepen veel meer! Het zijn de kleuren van de personages in het boek. Tsukuru is naar zijn idee kleurloos en zijn profiel komt in het midden van deze strepen aan de voor- en achterkant tevoorschijn.

Het verdriet
Tsukuru is in zijn jeugd lid van een hele hechte vriendengroep maar als hij een jaar of 20 is wordt hij door de andere vier zonder dat ze een rede hiervoor geven uit de groep gezet. Dit vindt hij zo erg dat hij bijna dood gaat van verdriet. Nu is hij 36 en heeft nog steeds te kampen met deze herinneringen. Zijn nieuwe vriendin merkt dit en stelt hem voor hier iets aan te doen. Dan begint hij met een zoektocht naar antwoorden...




Le mal du pays
Nu ik dit blog en op Google wat recensies nalees heb ik ook de muziek, die als een rode draad door dit boek heen loopt, gevonden. Het is een melodie die Tsukuru uit zijn jeugd kent omdat één van de vriendinnen uit de vriendinnengroep dit kon spelen. Het is de een stuk van Frans Liszt genaamd De pelgrimsjaren en dan vooral het deel Le mal du pays. Dan kom je direct weer bij de titel die dus een dubbele inhoud heeft. Mooi!

Vragen en nog meer vragen...
Het boek zit vol raadsels maar worden helaas niet allemaal opgelost. Er blijft nog genoeg voor de verbeelding over. Naar mijn idee een super leesclub boek!

Reserveer hier De Kleurloze Tsukuru Tazaki en zijn pelgrimsjaren

Ingeborg