Autisme
Het lijkt een flauwe woordspeling, maar het gebeurt echt niet vaak dat een tv-serie me zo raakt als Touch. Een serie anders dan welke reeks ook. Martin Bohm is een vader die alleen voor zijn zoon Jake zorgt nadat zijn vrouw bij de gebeurtenissen van 9/11 om het leven is gekomen. Jake lijkt autistisch omdat hij niet spreekt en niet aangeraakt wil worden. Het liefst is hij op zichzelf bezig met ingewikkelde mathematische structuren op papier of van diverse materialen gebouwd. Martin komt er achter dat Jake op die manier met hem probeert te communiceren. Maar ook dat Jake iets bijzonders van hem wil.
Tegelijkertijd moet hij de kinderbescherming ervan zien te overtuigen dat hij in staat is om voor Jake te blijven zorgen.
Verbindingen
Touch gaat uit van een oude overtuiging dat de levens van mensen in netwerken over de hele wereld aan elkaar gelinkt zijn, ook al zijn ze niet van elkaars bestaan op de hoogte. Wat de één doet, heeft invloed op alle andere (onbewuste) deelnemers aan een bepaald netwerk. Jake kan die netwerken zien en voelt wanneer er iets dramatisch uit balans lijkt te raken. Dat doet hem fysiek pijn. Hij geeft telkens nummers aan zijn vader door die als rode draad naar de gevoelige plekken leiden. Martin moet er dan achter komen wat hij kan doen om het evenwicht te herstellen.
Hoop
Dat laatste heeft de overhand en dit is dan ook een heerlijk positieve serie. Die bepaald niet de ellende in de wereld onderschat, maar uit gaat van het goede in de mensen, gelooft in wat wij kunnen en aangeeft hoe we ondersteund worden (zonder er religie bij te betrekken). Er zijn harmonische patronen die ons ter beschikking staan en het is ontroerend mooi om te ontdekken wat die kunnen zijn en hoe sommigen daar mee om gaan. Voor zowel wetenschap als religie ligt dit moeilijk. De kinderpsycholoog die Jake onderzoekt, krijgt bijvoorbeeld meteen een demonstratie van Jake's vermogens als hij ongevraagd het telefoonnummer weergeeft van haar moeder waar ze al lang geen contact meer mee heeft. Toch bestaat haar eerste proef uit plaatjes van dieren waar hij een geluid bij moet zoeken. Om vast te stellen of hij wel connecties kan maken.
Aandacht
Tim Kring is de bedenker van deze reeks (net als van de show Heroes die ik eerder in dit blog besprak). Hoopvol en op een niet sentimentele wijze emotioneel is dit niet een serie om zomaar even uit de kast te trekken. De connecties in elke aflevering vormen lagen in lagen en vragen dan ook volledige aandacht. Vele 'toevallige' passanten krijgen een vast terugkerende rol en alle details zijn van belang. Kijken naar Touch vraagt heel wat van je, maar je krijgt er veel meer voor terug. Durf het aan. Dit mag je werkelijk niet missen.
Raoul
Reserveer Touch in onze catalogus
Het lijkt een flauwe woordspeling, maar het gebeurt echt niet vaak dat een tv-serie me zo raakt als Touch. Een serie anders dan welke reeks ook. Martin Bohm is een vader die alleen voor zijn zoon Jake zorgt nadat zijn vrouw bij de gebeurtenissen van 9/11 om het leven is gekomen. Jake lijkt autistisch omdat hij niet spreekt en niet aangeraakt wil worden. Het liefst is hij op zichzelf bezig met ingewikkelde mathematische structuren op papier of van diverse materialen gebouwd. Martin komt er achter dat Jake op die manier met hem probeert te communiceren. Maar ook dat Jake iets bijzonders van hem wil.
Tegelijkertijd moet hij de kinderbescherming ervan zien te overtuigen dat hij in staat is om voor Jake te blijven zorgen.
Verbindingen
Touch gaat uit van een oude overtuiging dat de levens van mensen in netwerken over de hele wereld aan elkaar gelinkt zijn, ook al zijn ze niet van elkaars bestaan op de hoogte. Wat de één doet, heeft invloed op alle andere (onbewuste) deelnemers aan een bepaald netwerk. Jake kan die netwerken zien en voelt wanneer er iets dramatisch uit balans lijkt te raken. Dat doet hem fysiek pijn. Hij geeft telkens nummers aan zijn vader door die als rode draad naar de gevoelige plekken leiden. Martin moet er dan achter komen wat hij kan doen om het evenwicht te herstellen.
Hoop
Dat laatste heeft de overhand en dit is dan ook een heerlijk positieve serie. Die bepaald niet de ellende in de wereld onderschat, maar uit gaat van het goede in de mensen, gelooft in wat wij kunnen en aangeeft hoe we ondersteund worden (zonder er religie bij te betrekken). Er zijn harmonische patronen die ons ter beschikking staan en het is ontroerend mooi om te ontdekken wat die kunnen zijn en hoe sommigen daar mee om gaan. Voor zowel wetenschap als religie ligt dit moeilijk. De kinderpsycholoog die Jake onderzoekt, krijgt bijvoorbeeld meteen een demonstratie van Jake's vermogens als hij ongevraagd het telefoonnummer weergeeft van haar moeder waar ze al lang geen contact meer mee heeft. Toch bestaat haar eerste proef uit plaatjes van dieren waar hij een geluid bij moet zoeken. Om vast te stellen of hij wel connecties kan maken.
Aandacht
Tim Kring is de bedenker van deze reeks (net als van de show Heroes die ik eerder in dit blog besprak). Hoopvol en op een niet sentimentele wijze emotioneel is dit niet een serie om zomaar even uit de kast te trekken. De connecties in elke aflevering vormen lagen in lagen en vragen dan ook volledige aandacht. Vele 'toevallige' passanten krijgen een vast terugkerende rol en alle details zijn van belang. Kijken naar Touch vraagt heel wat van je, maar je krijgt er veel meer voor terug. Durf het aan. Dit mag je werkelijk niet missen.
Raoul
Geen opmerkingen:
Een reactie posten