Ingezonden brief in de Volkskrant

Dinsdag stond in de Volkskrant een ingezonden brief van één van onze leden. Hij beklaagde zich over onze hernieuwde inrichting. Het was een chaos, er stond niets meer op alfabet en een door hem gewenst boek was ondanks het feit dat er 2 exemplaren thuis zouden moeten zijn niet te vinden. Hij wilde erg graag een terugkeer naar het alfabet, want deze chaos was geen doen.

De dag er op een brief van een klant uit Almere, waar de bibliotheek ook met het (overigens door hen zelf ontwikkelde) retailconcept werkt. Een tevreden klant die behoorde tot de 20% die gericht zoekt naar boeken. Die wel zijn weg kan vinden en die heel tevreden is over de reserveerservice van Almere en de koffie die je er kunt krijgen.

Ik kreeg de krant pas laat onder ogen, ik was nog in zalige onwetendheid over deze brief  een paar dagen naar Londen. Ik kreeg al wel reacties via twitter en sms van collega's uit het land waarin ze verwezen naar de klacht van onze klant.

Eenmaal de volgende dag op kantoor sprak ik met medewerkers. Ook die hadden soms reacties van collega's uit het land gehad, of van klanten aan de balie. Van collega's uit het land of onze medewerkers wel getraind waren van te voren, of we het retailprincipe wel goed hadden toegepast. Medewerkers kwamen tot de conclusie dat deze klant niet goed geholpen was door 'de collega's' en een enkele klant kwam melden dat hij het helemaal eens was met de brievenschrijver. Via de mail kwamen er ook wat steunbetuigingen binnen van klanten die juist heel blij waren met de nieuwe inrichting. Kortom, een breed spectrum aan reacties.

Ik ben met de medewerker die klachten behandeld om tafel gegaan. Want hoewel deze klant zich niet bij ons rechtstreeks heeft beklaagd (wat ik overigens erg jammer vind), hebben wij hem wel een brief gestuurd met een korte uitleg en een aanbod. Ja, het was in de eerste tijd na de heropening chaotisch. We kregen 1,5 keer zoveel bezoekers te verwerken als normaal en ook het transport van de gereserveerde titels uit andere vestigingen van 3 weken tijd opgespaard kwam in één keer binnen. Daar waren we qua bezetting niet op berekend. Ook niet met de extra inzet van collega's die hun administratieve klussen opschorten om te helpen de bulk van materialen weg te werken, en de klanten wegwijs te maken in de nieuwe indeling.

Dat we het exemplaar van Stoner niet konden vinden was jammer, maar ook bij ons kun je, net als in Almere, als je gericht een titel zoekt deze vanuit huis gratis reserveren. Dan zoeken wij hem op en zetten hem voor je klaar. Prima service vinden wij en het gros van onze klanten. We hebben deze klant dat alternatief aangeboden, en hem uitgenodigd voor een rondleiding waarbij we hem kunnen laten zien hoe we de bibliotheek hebben ingericht, en welke systematiek we daarbij hanteren. En dat het alfabet binnen de werelden nog steeds wordt gehanteerd kunnen we dan ook laten zien.

We zijn benieuwd naar uw mening over de heringerichte bibliotheek van Alkmaar. Laat het ons weten.

Erna Winters

In één adem uit: Overleven voor beginners

Vakantieboek?

Veel mensen lezen tijdens hun vakantie. Ik neem ook altijd veel boeken mee op vakantie maar op de één of andere manier lees ik weinig. Als ik thuis ben wel en het liefst heb ik een boek waar ik absoluut niet meer mee kan stoppen, wat heerlijk is als je vakantie hebt.......

De psychologische roman Overleven voor beginners van Ciara Geraghty is zo een "in één keer uitleesboek".

De dag die alles veranderd....

Doordat een vrachtwagenchauffeur heel even in slaap valt gebeurt er een afschuwelijk ongeluk en is het leven van de twee hoofdpersonen Kat en Milo totaal veranderd.

Het verhaal wordt door de Kat en Milo zelf verteld: Milo een innemend jongetje van 9 vertelt zijn verhaal met zijn kinderlijke denkwereld en gevoelens. Kat een zeer populair schrijfster die onder een pseudoniem schrijft vertelt haar eigen verhaal met haar soms eigenaardige gedrag en denkbeelden. Het zijn twee verhalen naast elkaar met raakpunten die steeds dichter bij elkaar komen. Ik heb vooral genoten van het deel wat Milo schrijft. Heerlijk deze kinderlijke denkwereld.  

Met een lach en een traan.

Het is lastig om een boek aan te prijzen en niets van de inhoud (incl familiegeheimen) prijs te geven. Hoe meer je weet hoe minder verrassend het boek. Ik had nog nooit van de Ierse schrijfster Ciara Geraghty gehoord en ik ben benieuwd of haar andere boeken ook zo mooi zijn.

Ingeborg

Reserveer "Overleven voor beginners" in onze catalogus

"Foute" mensen.......

De laatste tijd worden er veel boeken geschreven over "foute Nederlanders". Maar wat is fout? Ik zou het niet weten. En zeker in tijden van oorlog, wie beslist dan over goed en fout? Over meelopen, overlopen, nalopen, alleen lopen....
Gelukkig heb ik de oorlog niet meegemaakt. Ik hoop die ook nooit mee te hoeven maken. De boeken zijn indrukwekkend genoeg.....

Scherven porselein

Bettina Drion heeft twee boeken geschreven die gaan over "foute" mensen. Porselein gaat over haar opa die in de tweede wereldoorlog bij de NSB heeft gezeten en aan het einde van de oorlog is gefusilleerd. In haar tweede boek, scherven, laat ze anderen kinderen en kleinkinderen van "foute" Nederlanders aan het woord. Het is typerend dat maar 1 persoon zijn werkelijke naam prijs durft te geven, de rest wilt wel hun verhaal vertellen, maar dan onder een pseudoniem. De angst voor represailles zit er, 70 jaar na dato, nog steeds in. Uitgestoten worden uit de maatschappij, geen vrienden meer en met de nek worden aangekeken, het gebeurt dus nog steeds. 

 

Verzwegen levens

 

Het tweede boek van Zonneke Matthée verhaalt over "vrouwen uit een fout gezin". Na haar eerste boek over vrouwelijke NSB leden. gaat dit boek eigenlijk verder. Waarom koos men "verkeerd" , wat waren de beweegredenen van deze vrouwen? Omdat hun ouders lid waren? Omdat ze een baan wilden? Of juist uit huis wilden, een eigen leven opbouwen? Meestal stond men nergens bij stil, wilde je "gewoon" overleven.

Begrijpen

Omdat ik gelukkig geen enkele oorlog heb meegemaakt, lees ik deze boeken met verbazing, soms met verbijstering. Ik praat niets goed of slecht, ik probeer me te verplaatsen in de hoofdpersonen van het verhaal. Alleen, het lukt me niet. Om de ene mens aan te doen, wat men met jou heeft gedaan? Oog om oog, tand om tand? Op de een of andere manier begrijp ik het niet. Misschien is dat juist wel goed dat ik het niet begrijp. Wil ik het me niet kunnen voorstellen. Anders zou ik zoiets vreselijks ook moeten meemaken....

Toch is het goed dat deze boeken geschreven worden, dat deze materialen gelezen worden. Het idee om terug te vallen in zoveel ellende....  hoewel, niet zo heel ver van huis gaan deze boeken over van fictie naar non-fictie. Ook iets dat ik niet begrijp...

Reserveer het boek scherven in de catalogus van de bibliotheek
Reserveer het boek porselein in de catalogus van de bibliotheek
Reserveer het boek verzwegen levens in de catalogus van de bibliotheek

 

Irene

 

En uit de bergen kwam de echo

Khaled Hosseini

Hosseini
Khaled Hosseini werd geboren in 1965 in Kabul in Afghanistan. Zijn vader werkte als diplomaat bij het ministerie van Buitenlandse Zaken en zijn moeder gaf les in geschiedenis en Farsi op een middelbare school in Kabul. In 1976 verhuizen ze naar Parijs, omdat zijn vader daar werd gestationeerd. In 1980 staan ze op het punt terug te keren naar Kabul als daar net een coup plaatsvindt. Ze besluiten politiek asiel aan te vragen in de Verenigde Staten en in datzelfde jaar verhuizen ze naar Californië. Khaled gaat medicijnen studeren en werkt als internist van 1996 tot 2004. In 2001 start hij met het schrijven van zijn eerste roman: De vliegeraar (in 2008 verschenen als film The kite  runner). Dit wordt meteen een gigantisch internationaal succes.Gevolgd in 2007 (met evenveel succes) door Duizend schitterende  zonnen. En onlangs verscheen dus zijn derde pennenvrucht: En uit de bergen kwam de echo. 

Korte inhoud
Het boek start in 1952 in Afghanistan als een broer en zus bruut van elkaar worden gescheiden. Abdullah blijft achter op het platteland en zijn jongere zusje Pari verhuist naar Kabul. Ze wordt verkocht aan een rijk echtpaar dat zelf geen kinderen kan krijgen. Daarna dien je als lezer  goed bij de les te blijven. Want Hosseini bedient zich in deze roman van ingenieus vervlochten verhaallijnen. Hij springt heen en weer in de tijd, wisselt van  perspectief en laat het verhaal zich afspelen in verschillende landen. Ik moet zeggen, dat is even wennen maar daarna laat de schrijver zien dat hij een geboren verhalenverteller is. Het boek laat zich dan ook het beste typeren als een roman-in-verhalen. Wie van familiegeschiedenissen houdt zal dit boek zeker kunnen waarderen.Want er treden diverse familieleden  voor het voetlicht. Al lezende leer je ook veel over de geschiedenis van Afghanistan in de afgelopen vijfenzestig jaar. En iedereen weet vast wel dat deze niet bepaald leuk was.

Dit boek is de moeite van het lezen meer dan waard en ik zou het zeker vier sterren geven. En vanwege de vele verhalen, die erin verteld worden is dit zeker een boek dat ik nog eens zal herlezen. Maar ik vind zijn eerste roman De vliegeraar toch zijn allerbeste boek, dat vijf sterren van mij krijgt.

Reserveer hier het boek in onze catalogus.

Gabrielle

Makine

Natuurbeschrijvingen
Ik houd meestal niet van natuurbeschrijvingen. Maar een enkele keer slaagt een schrijver er in mij te boeien met zijn sfeerbeelden. Het boek Een Siberische lente van Andreï Makine is zo'n boek. De personages van Makine brengen hun jeugd door in het steenkoude, troosteloze en harde Siberië van de Sovjet-dictatuur. Maar ik zou er meteen heen willen!

Liefde
Zelden ook zo'n fysiek boek gelezen als dit boek, je voelt de ongerepte sneeuw knisperen, de lucht naar lente ruiken, de zon de kilte verdrijven omdat het beschreven wordt vanuit de belevingswereld van een puber die voor het eerst zijn seksualiteit beleeft. Niet alleen met een hele oude hoer, maar ook met zijn woeste vriendje in een vervallen sauna, ver afgelegen van het dorp.

Fan
Ik had al eerder Het Franse testament gerecenseerd van Makine en dat smaakte naar meer. Ik werd niet teleurgesteld, integendeel. Ik houd van Makine. Het schijnt dat onder het pseudoniem Gabriel Osmonde spirituele boeken schrijft. Die sfeer tref je ook in zijn boeken, maar het stoort me niet. Hij betovert me met zijn stijl.

Agnes

Reserveer de boeken van Andreï Makine in onze catalogus

De Boekendief van Markus Zusak

Het komt niet zo vaak voor dat een boek mij kan laten huilen, maar aan het eind van dit boek moest ik een paar stevige tranen laten.

Sanneke schreef al eerder een korte recensie van dit boek. Zij heeft het in het Engels gelezen.

De Boekendief is het verhaal van een jong meisje, Liesel Meminger, die net voor het begin van WO II als pleegkind onder gebracht wordt in een gastgezin net buiten München. Ze heeft dan al een traumatische gebeurtenis meegemaakt. Op de treinreis die zij, haar moeder en haar broertje maakten is haar broertje voor haar ogen gestorven. Bij de begrafenis van haar broertje steelt Liesel haar eerste boek, vandaar haar bijnaam 'de Boekendief'.

Liesel komt met dit boek aan in het gastgezin van Rosa en Hans Hubermann. Liesel wil het boek dat ze heeft gestolen lezen, maar doordat ze een schoollessen heeft moeten missen kan ze niet lezen. En dus leert ze het van haar pleegvader, een intens lieve man, die overigens ook geen bekwaam lezer is.

Liesel groeit verder op in het nazi Duitsland. Haar pleegvader heeft nooit lid willen worden van de partij, want hij kan het niet over zijn hart krijgen lid te worden van een partij die joden niet als mensen wil behandelen. Hem is ooit het leven gered door een jood in WO I. Werk is lastig te krijgen als je geen lid bent van de partij en daardoor moet het gezin de touwtjes aan elkaar zien te knopen. Haar pleegmoeder heeft een aantal adressen als wasvrouw, waaronder het huis van de burgemeester. Liesel wordt op een gegeven moment ingezet om de was op halen, en zo leert ze de vrouw van de burgemeester kennen.

Liesel heeft een zeer goede vriend, Rudi. Ze trekken samen op in het nazi-Duitsland. Ze zijn beide lid van de Hitler Jugendstil, want dat hoort zo. Maar ze voelen zich er niet echt thuis bij. Ze trekken veel samen op, onder andere op rooftochten om voedsel te stelen. Na het lezen van haar eerste boek heeft ze een enorme leeshonger gekregen en is ze steeds op zoek naar boeken. Zo redt ze van de brandstapel tijdens de Kristallnacht een boek van de brandstapel. Dat was een daad van verzet, en er was een getuige. De vrouw van de burgemeester heeft gezien dat Liesel een boek stal van de brandstapel. De vrouw krijgt een speciale band met Liesel en moedigt haar aan door te gaan met lezen door Liesel toegang te verschaffen tot de bibliotheek. Liesel steelt uit deze bibliotheek af en toe een boek, met medeweten van de vrouw van de burgemeester.

Dan staat er op een dag een vreemdeling voor de deur van Hans en Rosa. Het is de zoon van de joodse legermaat van Hans uit WO I, die hem destijds het leven heeft gered. Deze Max zoekt een onderduikplaats.  Hans en Rosa kunnen niet anders dan Max onderdak bieden. Max en Liesel worden vrienden. Uiteindelijk moet Max toch het huis weer verlaten omdat hij het niet meer veilig acht om bij de familie te blijven. Hij vertrekt en probeert uit de handen van de nazi's te blijven. Liesel blijft naar hem uit kijken, elke keer dat er een werkploeg van joden uit het nabij gelegen Dachau in de stad aan het werk is zoekt ze naar Max tussen de mannen. 

De verteller in het boek is een bijzondere figuur, het is De Dood.  De keuze voor de dood als verteller vond ik in eerste instantie wat gekunsteld, maar al verder lezend in het boek had ik er wel vrede mee. Het past als stijlfiguur bij het verhaal waarin de dood nooit ver is. Zusak voert de dood op als een verteller die met een liefdevolle en beschouwelijke blik kijkt naar Liesel, en wat WO II en de mensheid voor hem betekent.

Hoe het afloopt met Liesel, Rudi, Max, Hans en Rosa staat te lezen in De Boekendief. Een ontroerend verhaal van een leeshongerig meisje dat opgroeit in nazi-Duitsland in een pleeggezin dat niet nazistisch was. En niet alledaags verhaal over Duitsers die niet met de massa meegingen, een jood die ondergedoken was, de kracht van een goed verhaal als je met z'n allen in de schuilkelder zit als de geallieerde bommen vallen.  Zeer lezenswaardig! Wilt u De boekendief reserveren, kijk dan in onze catalogus.

Erna Winters