Jaap en Ischa Meijer: een joodse geschiedenis 1912-1956

Wat een prachtige joodse geschiedenis over vader Jaap en zoon Ischa Meijer heeft historica Evelien Gans geschreven.

Ischa Meijer
In juli 1943 werd de jonge baby Ischa, één jaar en een dag oud, samen met zijn ouders Jaap en Liesje via Westerbork naar het concentratiekamp Bergen-Belsen getransporteerd.
Ischa overleefde, net als zijn ouders het kamp en keerde terug naar Amsterdam. Dankzij de grote mededeelzaamheid van Ischa over de slechte relatie met zijn vader Jaap en moeder Liesje bracht Ischa dit drama onder de aandacht van een breed publiek. Kunnen we de moeizame relatie tussen Ischa en zijn vader Jaap verklaren als we deze joodse geschiedenis hebben gelezen?

Jaap Meijer
Jaap Meijer werd in 1912 geboren in Winschoten in een weinig bemiddeld zeer joods gezin. Na de dood van zijn vader vertrok Jaap op 13 jarige leeftijd naar Amsterdam om hier, zonder dat er kosten aan waren verbonden, de opleiding te volgen tot Rabbijn. Jaap werd in Amsterdam onderhouden door een netwerk van Joodse families uit verschillende sociale klassen. Voor de maaltijden was hij afhankelijk van de liefdadigheid van diverse vrome joodse gezinnen. Het bracht hem in aanraking met de meest uiteenlopende milieus in joods Amsterdam: sefardisch, asjkenazisch en oostjoods, rijk arm, ongelovig, vroom. Om zich nog beter te kunnen verdiepen in het jodendom besluit hij geschiedenis te gaan studeren en werd actief in diverse joodse organisaties. Jaap trouwde met Liesje in juni 1940.
Jaap voelde zich tijdens de bezetting veilig met zijn Sperre, een document dat hij als leraar van het Joods Lyceum had verkregen en tijdelijke vrijstelling van deportatie verschafte. Dit bleek een naïeve gedachte: Het gezin werd in 1943 opgepakt en op transport gesteld...
Op indringende wijze beschrijft Gans aan de hand van het dagboek van de medegevangene Louis Tas het verblijf van het jonge gezin Meijer in het Kamp.

Evelien Gans
De schrijfster heeft deze dubbelbiografie, waarvan dit eerste deel met name over Jaap gaat, deel twee volgt over Ischa, aangegrepen, om de geschiedenis van de Joden in Nederland te beschrijven aan de hand van de levens van Jaap en Ischa Meijer.
Evelien Gans is historica, gespecialiseerd in moderne joodse geschiedenis. Ze is bijzonder hoogleraar aan de Universiteit van Amsterdam en onderzoeker bij het Nederlandse Instituut voor Oorlogsdocumentatie.
Ook schreef zij: Gojse nijd & joods narcisme, Over de verhouding tussen joden en niet-joden in Nederland, De kleine verschillen die het leven uitmaken.

Marjan

Jaap en Ischa Meijer: een joodse geschiedenis 1912 - 1956 is te reserveren in onze catalogus

Echte vrienden??!!

'Het mooie en onvoorspelbare kan dankzij Facebook gebeuren. Misschien is dat ook de reden waarom de meeste gebruikers op een gegeven moment de verleiding niet kunnen weerstaan om mensen toe te voegen die ze niet kennen. Controle? Dat is voor de saaie mens. Wie altijd controle over zichzelf wil uitoefenen, verliest een essentie van het leven uit het oog: het toeval, het onverwachte. Je wilt het spontane toch niet uit je leven bannen? Of jezelf de mogelijkheid tot liefde en vriendschap ontzeggen?
Ik was, kortom, Facebookfan. Razend enthousiast over de mogelijkheid van contact met allerlei mensen over de hele wereld en nieuwsgierig naar de toekomst van het medium.'
Dit schrijft Stine Jensen (filosofe en publiciste) in haar essay 'Echte Vrienden', geschreven ter gelegenheid van de 'Maand van de Filosofie'. Weliswaar zo'n twee jaar geleden, maar aan actualiteit heeft het niets ingeboet, integendeel.

Na een half jaar facebooken gaat er toch iets knagen bij het zien van al die gelukkig lachende mensen op allerlei foto's die op haar pagina verschijnen. Niet alleen dat: er vindt een verschuiving plaats tussen privé en publiek.
Het privédomein bestaat niet meer, constateert zij, of beter gezegd: het is overal!
Op onnavolgbare wijze verklaart Jensen wat zij verstaat onder 'Intiem Kapitaal', oftewel alles wat betrekking heeft op waardevolle persoonlijke informatie.
Waarom zijn de sociale media zo populair? Hoe komt het dat mensen aan iedereen willen laten zien wat hun persoonlijke status is, of ze wel of niet een relatie hebben, wat ze die dag hebben gedaan? Is het een vorm van zelfbevestiging?
Door Facebook hebben vriendschap en zelfs intimiteit een andere betekenis gekregen, zo stelt zij.

Een boekje (119 pagina's) waard om te lezen en dat tot nadenken aanzet over de 2.0-wereld, al is het alleen maar om daar bewust(er) mee om te gaan.
Met Oscar Wilde sluit dit essay af: 'Illusion is the first of all pleasures'.





Echte vrienden van Stine Jensen kun je lenen in de bibliotheek.







Jeannette

Moordenaars van Jan de Witt

Af en toe lees ik non fictie boeken over historische gebeurtenissen of figuren. Meestal komt dat doordat ik een roman heb gelezen die in een bepaalde tijd speelt, of waarin een historische figuur voorkomt. Soms volstaat een opzoekactie op Wikipedia, soms wil ik meer. En soms krijg ik een boek aangereikt door mijn lief.

Nu las ik een tijdje geleden Vrij man van Nelleke Noordervliet. In deze roman is op een gegeven moment de hoofdpersoon Menno Molenaar in dienst van Johan (Jan) de Witt.  En het toeval wilde dat mijn lief het boek Moordenaars van Jan de Witt door Ronald Prud'Homme van Reine aan het lezen was. Hij vond het een lezenswaardig boek over een roerige tijd uit onze nationale geschiedenis. En omdat ik het boek van Noordervliet met veel plezier heb gelezen, hebben we overgestoken nadat we het allebei uit hadden.

Het boek over een van de eerste politieke moorden in Nederland beschrijft zo gedetailleerd mogelijk op basis van historische bronnen hoe het zo ver heeft kunnen komen. Het gaat wat ver om het een soort CSI verhaal te noemen, maar toch gaat de vergelijking redelijk op. Prud'Homme weet heel goed het beeld van het 17de eeuwse Nederland te schetsen, dat in de nadagen van de Gouden Eeuw bedreigd werd door Engeland, Frankrijk, Duitsland die allemaal een stukje van de rijkdom van de 7 provinciën wilde.  Nederland is een republiek op dat moment, waar om ons heen nog koningen en keizers de dienst uitmaken, zijn bij ons de Oranjes op een zijspoor gezet.

In dit roerige Nederland is een enorme machtsstrijd aan de gang tussen de Staatsen en de Orangisten. Jan de Witt lijkt zo onkreukbaar, , dat hij moeilijk uit het zadel blijkt te wippen. Als je niet de man zelf kunt pakken, moet je misschien eerst zijn broer proberen te pakken lijkt men dan te denken in het kamp der Orangisten. En dus wordt er een schijnproces tegen Cornelis de Witt voorbereid. Hij wordt beticht van poging tot samenzwering tegen prins Willem III (de latere William met de dubbelkroon met Engeland).  De complotteurs komen uit het kamp van de prins.

Prud'Homme heeft het allemaal uitgezocht, en weet aannemelijk te maken dat Willem III waarschijnlijk op de hoogte was van de plannen om de De Witten om te brengen. Dat het uit zou lopen op een gruwelijk volksgericht heeft hij niet kunnen voorzien. Maar hij heeft de schuldigen aan de moord, degene die de lijken hebben ontwijdt, niet berecht. Sterker nog, hij gaf hen goede posities ter beloning, en een levenlang een onkostenvergoeding. Daarmee creëerde hij een angstcultuur en kon hij zorgen dat in veel steden en provincies de staatsgezinden werden gedwongen het veld te ruimen uit stads- en provinciebesturen.

Voor een ieder die meer wil weten over dit bloedige stuk geschiedenis van Nederland, over de worsteling van een republiek en een koningshuis dat zijn macht ingeperkt ziet worden (ceremonieel lintjes doorknippen was er toen nog niet bij;-) een aanrader.  Het boek is te reserveren in onze catalogus en staat op de long list van libris geschiedenisprijs voor 2013.

Erna Winters

Eigen initiatief van directeur niet gewenst

Afgelopen maandag zijn we weer opengegaan in onze prachtig heringerichte vestiging Alkmaar Centrum. We lopen met z'n allen te glimmen van trots en van het zweet ;-) Want het is hard werken om alle materialen die nu binnen komen te verwerken. Drie weken dicht, en van drie weken materialen uit andere vestigingen in één keer binnen krijgen. Het transporthok stond mudvol! En ondertussen willen we natuurlijk ook de klanten wegwijs maken in de vernieuwde bibliotheek. Het is even doorpakken met z'n allen.

Omdat het zo vol stond in het hok, en het gewoon leuk is om op 'de vloer' te zijn om de reacties van het publiek te horen heb ik onder andere gisteren geholpen met opruimen. Eerst voorsorteren op de karren, dat ging best goed ;-) Maar gistermiddag, overmoedig geraakt (LOL) ging ik helpen met opruimen in de werelden. In de wereld Liefde en Leven zag ik een heel raar plankje met een apart alfabet vooraan waar de boeken over filosofie begonnen. Met ook nog titels er tussen uit de godsdienstrubriek. Echt heel raar.

Dus ik dacht in mijn onschuld, nou daar heeft iemand er snel vanaf willen zijn, lekker vooraan de kast en niet goed opgelet op de symbolen. Voortvarend ging ik aan het tussenvoegen en doorschuiven. Een directeur he, die gaat gelijk over tot actie als ze denkt dat ze de oplossing heeft gevonden ;-) En vooral niet overleggen met mensen die er meer verstand van hebben. Aan het eind van de middag kwam ik trots, licht bezweet, melden bij de teamleider dat ik een pluk boeken die helemaal verkeerd in de kast stonden had tussengevoegd, en morgen het doorschuiven ging afmaken.

De teamleider: "Dat waren de biografieën. Daarvan hebben we afgesproken dat ze apart vooraan de werelden worden gezet. Omdat voor biografieën altijd aparte belangstelling is, en we in de oude opstelling ook een aparte kast ervoor hadden." DIEP DIEP ongelukkig en vervolgens hard lachend om mijn stommiteit ben ik naar huis gegaan. Vanochtend heb ik alles weer uit de kast gevist wat biografie is en er staat weer een plank biografieën vooraan de wereld Liefde en Leven. Leren van je fouten, en het zelf verbeteren!

Zo zie je maar, eigen initiatief van directeur niet (altijd) gewenst ;-)

Wedergeboorte van een bibliotheek

Gisteren ging onze vestiging Alkmaar Centrum na drie weken gesloten te zijn voor een herinrichting weer open. De eerste klanten kwamen wat aarzelend over de drempel "zijn jullie al open?" en kwamen daarna vlot binnen. Bijna alle klanten zijn erg enthousiast. Een enkeling zegt dat hij/zij niets meer kan vinden, en dat klopt natuurlijk ook voor onze medewerkers. Gisterenochtend hebben we, vind ik zeer hilarisch, zeker 10 minuten gezocht naar waar de woordenboeken waren gebleven. Natuurlijk bij de literatuur en cultuur, maar als je ze niet gelijk ziet staan ga je twijfelen en ergens anders zoeken. Voor de snuffelaars is het veel leuker geworden (en dat is 80% van onze klanten), voor de gerichte zoekers even wennen en daarna hopelijk weer gewend aan de nieuwe systematiek. Veel klanten zeggen dat het groter lijkt geworden, lichter en ruimer. Vrolijker. En of we meer nieuwe boeken hebben gekregen. (Jazeker, we hebben stevig in de collectie geïnvesteerd nadat we hadden afgeschreven). De kinder- en jeugdhoek vindt men erg leuk en speels.

De mediabar en de gamingwand zien er spectaculair uit. Heel modern en lekker uitnodigend om te spelen, te ontdekken, te leren. De koffiehoek staat er al, en gaat deze week open is de verwachting. Het nieuwe meubilair voor die hoek moet nog afgeleverd worden, maar ondertussen is het al goed toeven met een krantje, een tijdschriftje en straks die lekkere cappuccino, espresso of vruchtensap. De komende weken zetten we de puntjes op de i om helemaal klaar te zijn voor de verkiezing van de beste bibliotheek. Het is echt een bibliotheek om trots op te zijn. Gisteren mochten we al meer dan 1.300 honderd bezoekers verwelkomen, tegenover de 900 die we gemiddeld op een maandag ontvangen. Dus kom gerust langs om hem te bekijken en zelf te oordelen of we een verleidelijke bibliotheek zijn geworden. Laat het ons weten wat u er van vindt. We zijn erg benieuwd naar uw reactie. Erna Winters

Is úw man al af??

Als je zo'n pakkende titel leest, word je vanzelf nieuwschierig. Tenminste, ik wel. Nadat ik er eerst over na heb gedacht, de voors en tegens tegen elkaar heb weggestreept, kon ik maar 1ding doen: het boek lezen.

Columns

De boeken van Esther Verhoef kennende, is deze bundel een heel ander genre. Het zijn columns over het gezinsleven, schrijven en andere passies en uitgegeven in Margriet, Red, Nouveau, Ziggo en Marie-Claire.

Korte verhalen over het dagelijks leven in Frankrijk en Nederland. Herkenbaar en "onaf". Ideaal te lezen met dit weer in de tuin. Heerlijk!

Esther Verhoef

Esther Verhoef is bij het publiek vooral bekend geworden als schrijfster van thrillers, (Alles te verliezen, Close-up, Déjà vu, Rendez vous ) maar was daarvoor al een uitstekend schrijfster en fotografe. Tussen 1994 en 2006 schreef ze namelijk bijna 60 informatieve boeken over huisdieren, waarvan er wereldwijd zo'n 8 miljoen van werden verkocht. Ook is zij bekend onder de naam Escober, een pseudoniem die zij deelt met haar man Berry Verhoef. Samen schrijven zij succesvolle psychologische actiethrillers ( onder druk, chaos, ongenade, onrust, overkill ). Ze hebben drie kinderen en wonen afwisselend in Frankrijk en in Nederland.

Tegenlicht

Mocht de bundel uit zijn en is men toe aan meer diepgang? Ook daar is Esther Verhoef uitstekend in geslaagd met het boek Tegenlicht. Deze psychologische roman bestaat uit twee verhaallijnen die in het tweede deel samenkomen. Het is een aangrijpend verhaal, ontroerend en tegelijkertijd thrillerachtig. Het zal nawerken in je eigen gedachten.

Al met al is Esther Verhoef een schrijfster die zo prachtig alle stijlen kan verwoorden, dat het zeker de moeite waard zal zijn kennis te maken met haar inspirerende zinnen, sferen en scènes. En natuurlijk kan dat in de bibliotheek!


Reserveer hier de boeken van Esther Verhoef in de catalogus van de bibliotheek
Reserveer hier de boeken van Escober in de catalogus van de bibliotheek.

Irene

Bibliotheek van de cowboys

Op de één of andere manier kan ik het tijdens mijn vakantie niet laten: altijd weer even de plaatselijke bibliotheek bekijken. Vorig jaar nog in Frankrijk in het dorpje Goudarques zag ik de medewerksters van de bibliotheek nog met uitleenkaartjes in de weer. Niets geen computers, gewoon nog alles met de hand!
Ik was dus eigenlijk wel benieuwd tijdens mijn bezoek in het cowboystadje Jackson Hole (Wyoming) hoe de bibliotheek er hier uit zou zien.

Een prachtige moderne ruime bibliotheek met heerlijke zitjes, zo lekker dat er iemand in lag te slapen, en een open haard. Het kindergedeelte is met een gang gescheiden van de afdeling van de volwassenen. In de gang is er een tweedehands boekwinkeltje dat gerund wordt door vrijwilligers.

Zelf-service is hier ook ingevoerd. Er is een boekenbus buiten en op de gang.
Het uitleenregelement lijkt heel erg op die van Kennemerwaard, hebben we dan toch misschien een zusje in de USA?
De materialen worden hier nog wel op een ouderwetse manier in de bieb gezet. Van het retailconcept ( zoals Akersloot en Alkmaar-Centrum) hebben ze hier  nog nooit van gehoord.....

                     Of deze cowboys Teton County Library vaak bezoeken?

Ingeborg

Battery Park, de greonste bibliotheek van New York?

Battery Park CityLibrary is een filiaal van de New York Public Library. Gelegen op de zuidpunt van Manhattan, met een nabij gelegen oudere vestiging op ca. 500 meter lopen. Dat mag spreiding heten ;-)

Deze bibliotheek is ingericht met alleen maar gerecycled materiaal. Waar ik bij gerecycled materiaal toch vaak het gevoel krijg van 'geitenwollensokken', is er hier sprake van hoogwaardig design. Het mocht ook wel wat kosten want de bibliotheek is mede mogelijk gemaakt door gift van $ 3,1 miljoen (!) door Lohman Bank.

In de wijk van het financiële district wordt deze bibliotheek voornamelijk bezocht door werknemers uit de financiële dienstverlening, de “well to do” en hun kinderen die met nanny’s komen. Ze hebben zelfs een parkeerservice voor de kinderwagens omdat er zoveel tegelijk komen dat er een ruimtegebrek ontstaat bij de ingang. Ze organiseren elke dag (lees)programma’s voor kinderen. En natuurlijk wordt het thema van duurzaamheid in deze wijk breed geprogrammeerd.

Wat ik bijzonder vond om te horen is dat de bewoners van deze wijk zelf enorm hebben gelobbyd bij de NYPL en de gemeente om een extra bibliotheekvestiging. De wijk was vroeger, voor 11 september, vooral een kantorenwijk. Nu zijn er meer en meer hoogwaardige, waarschijnlijk onbetaalbare ;-) appartementen gekomen voor de werknemers van het financiële district. En deze mensen hebben dus zelf die lobby opgezet ten behoeve van een extra, met name op jeugd gerichte wijkbibliotheek. Mooi om te zien dat het dan ook gebeurt. 

Het zou toch mooi zijn als zoiets hier in Nederland ook zou gebeuren. Het laatste voorbeeld dat ik ken is in ons eigen Alkmaar, waar niet zozeer de bewoners maar de gemeente ons ca. 6 jaar geleden vroeg een servicepunt voor kinderen in een Vogelaarwijk te openen. En dat wijkpunt in Overdie loopt nu inmiddels al een flink aantal jaren heel goed, en de gemeente heeft de projectsubsidie omgezet in structurele financiering. 

Een ander voorbeeld is IJburg, waar de bewoners zelf een ruilbibliotheek hebben opgezet. Maar daar ontbeert dus bibliotheek Amsterdam. Geen geld vanuit het stadsdeel voor de professionele ondersteuning. Jammer. Want een bibliotheek is zoveel meer dan de collectie. Dat hebben ze in New York beter begrepen ;-)

Zou u op de bres springen om een bibliotheekvestiging erbij te krijgen, of in verweer komen als door bezuinigingen uw bibliotheek dichtbij dreigt te moeten gaan sluiten? Wat zou u bereid zijn om bij te dragen? Laat het ons weten.

Erna Winters

Ventoux

Ventoux
Ventoux is geschreven door Bert Wagendorp, maar was oorspronkelijk bedoeld als filmscript. Die film gaat er nog komen, want de opnamen staan gepland voor 2014. Hoofdrollen zijn onder andere weggelegd voor Wilfried de Jong en Gijs Scholten van Aschat. Bert Wagendorp is journalist en columnist en heeft ook al eerder wat boeken geschreven, voornamelijk boeken over sport. Het boek verscheen in mei van dit jaar en werd diezelfde maand meteen als 'Boek van de Maand' in De Wereld Draait Door  uitgeroepen. Niet raar dat het na de eerste week van verschijnen dan ook al was doorgedrongen tot de bestsellerlijsten. De titel refereert naar Mont Ventoux, een berg van bijna 2000 meter hoogte, gelegen in de Provence  in Zuid-Frankrijk. De Tour de France viert dit jaar zijn honderdste editie. En van die honderd keer eindigde er acht keer een rit op de legendarische top van de Mont Ventoux.

In een notendop
Dertig jaar geleden zijn zes vrienden, een zeer gemêleerd gezelschap, naar Frankrijk gereden.Met als doel dat een aantal van hen de Mont Ventoux wilden bedwingen. In eerste instantie lijkt alles goed te gaan en een aantal van hen bereikt (met de daarbij behorende 'bloed, zweet en tranen') de top van de berg.  Maar dan slaat het noodlot toe en gaat het gruwelijk mis in de afdaling. Wat er misgaat vertel ik niet. Nu dertig jaar later komen de vrienden weer met elkaar in contact, omdat ze van Laura (de enige vrouw in de vriendengroep) een uitnodiging hebben gekregen om naar Frankrijk af te reizen voor een soort reünie. Het wielrenbloed begint bij sommigen van hen meteen weer behoorlijk te stromen en ze besluiten om het dan maar ook weer een sportief randje te geven, door weer de Mont Ventoux te gaan beklimmen. Maar of je twintig bent of Abraham al hebt gezien, dat is natuurlijk wel een wereld van verschil als je zo'n 'tour de force' wil doen.  Boven aangekomen op de top komt Laura met een verrassing. Deze verrassing was tevens de reden waarom ze dertig jaar geleden zo hals-over-kop Nederland  had verlaten en niets meer van zich had laten horen. Ik zag deze verrassing totaal  niet aan komen en dat gold ook voor de mannelijke vrienden van Laura.

Ventoux laat zich makkelijk lezen en bevat de nodige humor. Maar om nou te zeggen dat ik zijn bestsellerstatus terecht vind, nee dat zeker niet.  In de pers wordt het boek afgeschilderd als ''jongetjesliteratuur''. Dus ik behoor zeker niet tot de doelgroep...:-), maar dat laat niet onverlet dat ik een boek kan beoordelen. De NRC gaf het vier sterren, ik houd het bij drie sterren. Maar ik denk dat menig auteur blij zou zijn met zo'n oordeel....

Toch nieuwsgierig geworden? Reserveer het boek hier.


Gabrielle

100 talenten bibliotheek in Queens Library

Queens Library werd in 2009 uitgeroepen door Library Journal tot 'Library of the Year'. Ze wonnen de prestigieuze prijs omdat ze ook in tijden van bezuinigingen hun programma's blijven zien als basis service, en niet als toegevoegd aan de basis door middel van extra fondsen. Zo worden in de V.S. namelijk veel van de extra programma's van de bibliotheek gefinancierd. Door middel van externe fondsenwerving, niet uit de financiering door de overheid.

In 2011 opende Queens Library een 30 miljoen dollar kostende Children's Library Discovery Centerwww.queenslibrary.org/kids/discovery, een interactieve bibliotheek van meer dan 4000 vierkante meter. Daar kunnen kinderen spelenderwijs leren en actief betrokken worden bij de organisatie. De inzet van het programma is om kinderen in aanraking te brengen met diverse vormen van wetenschap. Naast heel veel proefopstellingen, voorbeeld van hoe dingen werken, worden er ook telkens kleine workshops gegeven. Die workshops laten ze verzorgen door studenten van hogescholen die studeren op het onderwerp dat aan de orde is. Toen wij er waren gaven twee studenten luchtvaarttechniek een zeer simpele doch doeltreffende uitleg over hoe een vliegtuig werkt. In ieder geval over hoe men in de luchtvaart gebruik maakt van bepaalde wetten in de natuur. Erg verhelderend ook voor ons ;-)

Wat me erg aansprak in deze aanpak, is het inzetten van studenten van vakopleidingen. Deze studenten krijgen een klein uren contract bij de bibliotheek, en moeten in die uren programma's opzetten, workshops verzorgen en kinderen geinteresseerd maken in wetenschap en techniek. Ik zie hier ook voor onze bibliotheken in Nederland, en Kennemerwaard in het bijzonder met zijn 100 talenten, mooie toepassingsmogelijkheden. Als we met vakopleidingen goede afspraken kunnen maken, en een aantal van hun leerlingen bij ons voor inhoudelijke programma's kunnen laten zorgen, kunnen we zo een paar vliegen in één klap slaan. De belangstelling voor wetenschap vergroten, meer jongeren in de bibliotheek krijgen, leerlingen van vakonderwijs de kans geven om voor een aantal uren in de bibliotheek te komen werken, informatiefunctie van de bibliotheek op een innovatieve manier opnieuw invullen.

Ik ga in de zomermaanden maar eens uitzoeken welke vakopleidingen hier in de buurt zijn, en kijken of daar kansen liggen. En eens even overleggen met de specialisten van de 100 talenten of zij hier ook dezelfde mooie kansen zien liggen ;-)

Over welke onderwerpen zou jij wel eens een workshop in de bibliotheek willen volgen? En ben jij student aan een vakopleiding, zou jij bij ons best een keer iets willen komen vertellen over je studie? Laat het ons weten.

Erna Winters