Gillian Flynn ziet het heel goed. De mens houdt van duidelijkheid. Zeggen waar het op staat, ongeacht hoe hard de boodschap aankomt. Wat ze ook goed snapt, is die andere kant. Dat je soms niet wilt zien, niet wilt begrijpen, omdat het te veel is en te scherp snijdt.
De oplossing is doseren en daar is deze schrijfster meester in.
In mijn schemerige vakantietentje kruip ik in de huid van Camille. Ze is een middelmatige journaliste, die van haar baas Curry opdracht krijgt terug te gaan naar haar geboorteplaats Wind Gap, om verslag te doen van de gruwelijke moord op twee meisjes. Camille wil niet, maar gaat. Houdt zich verre van hen waar ze mee opgroeide. En van haar moeder. Herinneringen drukt ze weg.
Het lastige van lezen in de schemer zijn die kleine lettertjes. Te spannend om te stoppen, dit boek en ik zit maar te knijpen met mijn ogen. De campinglamp mag niet te fel, want de rest van het gezin ligt de heldere sterrenacht al doormidden te zagen. Ik rommel zo stil mogelijk in mijn allerlei-kratje en diep mijn splinternieuwe Really Tiny Booklight op. 's Kijken of dat helpt..
Scherp
Zo! Met dit lieve kleine apparaatje op de rand van de kaft geschoven, het steeltje minzaam buigend als een knipmes, spatten de letters van de bladzijde! Wat een schatje, dit ledje! Nu wordt het serieus spannend. Ik lees wat Camille onder ogen moet zien. Haar oogkleppen moeten af, uit puur zelfbehoud. Vóór ze zichzelf nog wat aandoet.
Om me heen is het donker, maar ik heb vlijmend scherp zicht. Ik vreet door de hoofdstukken heen, om de puzzelstukken en de pijnlijke details aaneen te rijgen. Flynn zet haar personages overtuigend neer.
Camille moet er alles aan doen, om overeind te blijven. Door haar ogen kijken we naar haar moeder, diens verstikkende betutteling, het nieuwe zusje, dat ze in haar hart sluit en de dorpsgenoten. Naar zichzelf en alle scherpe objecten die ze binnen handbereik heeft. Een keukenmes, een vork, een nagelvijl. De details van Camille's verleden dreigen haar zand in de ogen te strooien. Ik raak bijna op een dwaalspoor. Tot Camille zelf alles ineens heel scherp ziet.
Teerbemind
Als ik met een diepe zucht m'n allerliefste leeslampje uitknip, weet ik hoe het ècht zit. Maar wìlde ik dit weten, is dit het sluitstuk dat ik voor deze literaire thriller had bedacht? Of had ik het liever anders gezien? Misschien had ik dan een roze bril moeten opzetten. Of het lichtje uitdoen. Nèh, toch maar liever niet.
Reserveer Teerbemind ( vert. van Sharp Objects) van Gillian Flynn in onze catalogus.
Really Tiny Booklight vindt u in onze bibliotheekwinkeltjes.
Past op boekkaft en e-reader.
Tanja.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten