dinsdag 20 augustus 2019

Wat doet de bibliotheek tegen eenzaamheid

Eénzaamheid komt best vaak voor onder Nederlanders. Ongeveer een derde van de bevolking voelt zich wel eens eenzaam. Nu vind ik zelf dat de bibliotheek geen panacee is voor allerlei maatschappelijke problemen, tegelijkertijd vind ik dat vanuit de participatiegedachte  dat iedereen mee moet kunnen doen in onze samenleving dat je als bibliotheek wel activiteiten kunt ontwikkelen waarmee je iets kunt doen aan eenzaamheidsbestrijding. Dat doen we dan niet zelf, maar graag in samenspraak en samenwerking met inwoners van ons werkgebied.

Zo hebben we in de bibliotheek in Heerhugowaard samen met een  groep senioren onder de naam Met Elkaar, Voor Elkaar, gesproken over wat de bibliotheek voor hen zou kunnen betekenen.  De oproep van de bibliotheek in de krant heeft uiteindelijk een groep van zo'n dertig mensen opgeleverd die met ons samen activiteiten ontwikkelen. En ze gaan ook zelf samen op pad, zonder inmenging van de bibliotheek, wat heel fijn is. Ze hebben ineens gelijkgestemden gevonden, en verzinnen allerlei uitjes met elkaar. Een kerngroep adviseert de bibliotheek in het doorontwikkelen van activiteiten.

Vanuit deze senioren community ontstond  een nieuw idee om makkelijker contact te leggen met andere mensen als je ALLEEN  zit in het restaurant (zit) van de HEMA.   Bij de Hema zit(ten) regelmatig iemand (mensen) alleen aan een tafeltje die misschien best gezelschap zouden willen. Maar die het misschien moeilijk vindt om zomaar aan iemand te vragen bij hem/haar te komen zitten om een praatje te maken.
Manager HEMA neemt bordje in ontvangst

Deze seniorengroep heeft samen met de Bibliotheek Kennemerwaard  een kaart ontworpen die je op je tafel kunt zetten als je behoefte hebt aan gezelschap. Met de kaart, lijkend op een kopje koffie, kun je aangeven dat je open staat voor gezelschap. ( en een gesprek). De Hema heeft het idee omarmt, dus nu staat het bordje bij de koffiecorner van de Hema in Heerhugowaard. En de Hema in De Mare in Alkmaar wil het wel over nemen als het een succes blijkt. Daar word ik nou warm van, zulke kleine dingen die een kleine druppel lijken op een gloeiende plaat, maar groot persoonlijke impact hebben voor mensen.

Erna Winters

vrijdag 2 augustus 2019

Lobbyen op Europees niveau

Vandaag 2 augustus bracht Samira Rafaela, Europarlementariër namens D66 een werkbezoek aan bibliotheek Kennemerwaard. Zoals sommigen misschien weten ben ik betrokken bij Public Libraries 2030, een lobby-organisatie in Brussel voor bibliotheken. Natuurlijk begint lobbyen lokaal, zorgen dat je lokale politici goed op de hoogte zijn van wat bibliotheken doen. En ook op provinciaal en nationaal niveau is het bijzonder belangrijk dat politici en andere beslissingsmakers weten welke invloed bibliotheken (kunnen) hebben op de levens van inwoners. Brussel lijkt dan ver van ons bed, en niet de moeite waard om daar energie in te steken lokaal. 
Samira Rafaela op bezoek bij Bibliotheek Kennemerwaard

Ik kijk daar iets anders tegen aan. In alle politieke en bestuurslagen die ons kleine stukje wereld kent is bekendheid met ons werk essentieel. In Europees verband worden er grote projecten opgepakt waar bibliotheken een rol in kunnen spelen, mits ze daar ook voor gezien worden. En dat kan alleen als de politici ook weten welke capaciteiten er aanwezig zijn onder bibliotheekmedewerkers en vooral ook welk bereik bibliotheken hebben, 70 miljoen bezoekers in Nederlandse bibliotheken(!). Daarom waren wij heel erg blij en verheugd dat mevrouw Samira Rafaela bij ons op werkbezoek kwam. Leuk is ook dat zij vlak uit de buurt komt, ze is opgegroeid in Uitgeest. In het het gesprek dat we met elkaar voerden gaf ze aan dat ze heel goede herinneringen heeft aan de bibliotheek als een veilige plek waar het goed toeven is. Dat haar moeder vroeger wel eens naar de bibliotheek moest bellen om te horen of haar dochter daar nog was. Kijk, dat zijn herinneringen waar je warm van wordt, en waar wij met onze verhalen van de bibliotheek nu goed op aan kunnen haken. 

Onze medewerkers zijn met haar in gesprek over de rol van de bibliotheek op het gebied van educatie, bestrijding en voorkoming laaggeletterdheid, digitale geletterdheid, eenzaamheidsbestrijding. Mevrouw Rafaela gaf aan dat zij bibliotheken een belangrijke pijler voor inclusie in de samenleving vindt. Volgens haar zou breder bekend moeten worden dat bibliotheken veel betekenen in het sociaal domein en op het gebied van ondersteuning van het onderwijs, naast activiteiten voor cultuur. Laat dat nou net zijn waar we lokaal onze gemeenteambtenaren en politici steeds op wijzen. Dus heel fijn als een Europarlementariër dat onderschrijft.

Aan het eind van het bezoek konden we mevrouw Rafaela melden dat in het najaar er in het Europees Parlement in het kader van de EU Codeweek een evenement plaats vindt, waaraan ook medewerkers van bibliotheek Kennemerwaard een bijdrage zullen leveren met activiteiten uit de Coderdojo’s. Natuurlijk hebben we haar alvast hiervoor van harte uitgenodigd.

dinsdag 4 juni 2019

Nice


Kiki van Dijk
Kiki van Dijk is het pseudoniem van een bekende Nederlandse schrijfster. Het enige dat we van haar weten is dat ze Internationale Betrekkingen heeft gestudeerd en op meerdere plekken in de wereld heeft gewoond. Ze werkte als reisleidster en veel van haar titels verwijzen naar bekende plaatsen of exotische oorden (Ibiza, Bali).  Daarnaast is nog bekend dat ze in 1968 geboren is in Utrecht. En dat de boeken die ze onder haar eigen naam schrijft in een ander genre zitten. De puzzelaars kunnen nu aan de slag...(-:
Vanaf haar eerste boek Zeevlam, dat in 2014 verscheen ben ik groot fan van haar werk. En veel van haar boeken staan dan ook bij mij thuis in mijn boekenkast. Gezusterlijk naast  andere thrillerschrijfsters zoals Simone van der Vlugt, Saskia Noort, Marion Pauw en Esther Verhoef en niet te vergeten Linda van Rijn.

Nice
Jacky is parfumeur in Delft en leidt een redelijk rustig leventje, totdat ze op een dag een telefoontje krijgt dat haar zus Christine na een nare val van een balkon in Nice in coma ligt. Ze aarzelt niet lang en besluit meteen naar Nice af te reizen. Daar aangekomen hoort ze steeds meer zaken waar ze haar vraagtekens bij zet. Want hoe kan iemand van een balkon vallen? Jacky krijgt ook weer te maken met haar eigen mysterieuze familiegeschiedenis (die ook in Nice is gelegen) en ze begint  een spannende zoektocht. Zeker als ze steeds meer begint te vermoeden dat er opzet in het spel is bij de val van haar zus. En ook haar tante blijkt een vrouw met twee gezichten te zijn.

Het boek leest als een trein, doordat het vlot geschreven is. De gebeurtenissen volgen zich in rap tempo op. Vanaf de eerste bladzijde word je als het ware in het verhaal gezogen. En wil je blijven doorlezen (ideaal dus voor je vakantie, want dan kan dat). Het einde vond ik zeer verrassend. Al met al een heerlijk ontspannend zomers boek (je wil meteen zelf naar zo'n zomerse plaats als Nice afreizen)  om in je vakantiekoffer te stoppen of gewoon lekker in je eigen achtertuintje te lezen.

Zin om deze thriller ook te lezen? Reserveer hem dan hier in onze catalogus.

Spreekt dit verhaal je niet zo aan, maar ben je wel fan van spannende boeken? Dan valt er nog
genoeg te kiezen. Tot 21 juni zijn het de Spannende Boeken Weken  en kan je in alle bibliotheken genoeg alternatieven vinden. Je vakantiekoffer hoeft dus wat dat betreft niet leeg te blijven. Een hele fijne zomer toegewenst met veel leesplezier!


Gabrielle



dinsdag 7 mei 2019

Mysterie en sensualiteit




Verwachtingen
Picnic at Hanging Rock is met name bekend door de meesterlijke poetische verfilming van Peter Weir uit 1975. Je zou zeggen, zo laten - niets meer aan doen. Minder bekend is het feit dat Weir zich niet baseerde op zogenaamde feiten rond de verdwijning van een aantal schoolmeisjes en een lerares op de mystieke rots, maar op een fantastisch boek van Joan Lindsey dat volkomen onterecht in de vergetelheid is geraakt (hier - in Australië blijft het gelukkig een klassieker). Lindsey liet het in het midden of het om ware gebeurtenissen ging. De mythe is in ieder geval een eigen leven gaan leiden. Queenie Chan baseerde er een magistrale driedelige reeks stripboeken op (The Dreaming). Nu is er de zesdelige televisieserie Picnic at Hanging Rock die zich op al deze voorgaande uitingen baseert.  Waarom zou je zoveel succesvols nog eens willen bewerken? De serie wordt meestal matig besproken vanuit het idee dat het alleen maar minder kan zijn.

Suggestief
Ook ik had dat idee, maar de serie blijkt net zo magistraal als alles wat er aan vooraf is gegaan. En doet dat op een geheel eigen manier. Kijk (nog eens) met een open mind. In plaats van de suggestieve gesluierde beelden van Weir staat alles er hier haarscherp op, maar krijgt in die kleurrijke uitlichting een geheel eigen suggestief waas. De boeken van Chan zorgen ervoor dat het schoolgebouw een grotere rol speelt en dat met name het karakter van de directeur (prachtige rol van Nathalie Dormer uit GoT) beter dramatisch wordt uitgewerkt. Waar het gebrek aan informatie rond de meisjes bij Weir het mysterie verhoogt, krijg je hier juist aanvullende informatie wat allerlei alternatieve overwegingen geeft. Daardoor wordt het mysterie sterker uitgetekend, terwijl de antwoorden toch volledig bij de kijker blijven.

Raadsel
Lindsey liet het raadsel van de verdwijning open, bewust het laatste hoofdstuk dat zij oorspronkelijk had geschreven weglatend. Dat is later alsnog gepubliceerd (al wordt de echtheid soms betwijfeld). Ik heb het laatst te pakken gekregen en het geeft een erg cryptische bovennatuurlijke verklaring. Boeiend, maar het is inderdaad krachtiger om de verklaring aan de kijker te laten. Ik durf het nauwelijks hardop te typen, maar deze serie is gewoon briljant en doet volstrekt niet voor de filmversie onder. Een welkome aanvulling op een verhaal dat eeuwig in het landschap staat geschreven.

Raoul


Reserveer Picnic at Hanging Rock in onze catalogus

dinsdag 16 april 2019

De experimenten

De experimenten
Marion Pauw is een heel bekende auteur, die veel boeken (vooral thrillers) geschreven heeft. Zo schreef ze o.a. Zondaarskind, Hemelen en Daglicht. In 2005 debuteerde ze met Villa Serena. Haar grote doorbraak kwam in 2009 met Daglicht, waarmee ze de Gouden Strop won. Het boek werd zelfs uitgebracht in 6 landen, waaronder USA, Duitsland en Italië. In 2013 werd het boek verfilmd met Angela Schijf in de hoofdrol. Ze haalt voor haar boeken vaak inspiratie uit haar eigen leven. Zo is dat ook met Daglicht het geval. De hoofdpersoon heeft autisme en haar zoon heeft dat ook. In 2015 kondigde ze plotseling aan te stoppen met schrijven.  Gelukkig voor veel mensen is dat toch  niet het geval. Ze schreef samen met vriendin Susan Smit 'Hotel Hartzeer' en nu dus De experimenten.


Alma is de stiefmoeder van Charlie. Zo'n 50 jaar hebben ze geen contact met elkaar gehad, omdat Charlie hele slechte herinneringen  aan haar jeugdjaren met haar heeft. Alma is nu echter ziek en Charlie  moet een weekend voor haar gaan zorgen, omdat er niemand anders beschikbaar is. Met lood in haar schoenen  vertrekt  ze naar het landgoed, waar Alma nu woont. Beetje bij beetje komt Charlie er dan achter waardoor Alma geworden is wie ze is. Deze vertelt haar namelijk dat weekend wat voor vreselijke dingen ze in de Tweede Wereldoorlog in Auschwitz heeft moeten meemaken: o.a. vaak niets te eten, mensen zien doodgaan en vreselijke experimenten met haar lichaam in Kamp 10 moeten ondergaan. Gelukkig is zij een van de weinigen die het kamp wel weet te overleven. In dit weekend komen ze iets nader tot elkaar. Maar Charlie is ook dolblij als het erop zit en ze weer lekker terug naar haar eigen huis kan gaan.
Dit verhaal is deels gebaseerd op een waargebeurd verhaal. In 2017 kwam Marion namelijk in contact met een Nederlands-Amerikaanse vrouw, die haar vroeg of ze het verhaal van haar oma zou willen optekenen. Dit verhaal was zo heftig, dat Marion in eerste instantie naar het toilet vluchtte om daar tot zinnen te komen. Al vrij snel daarna besloot ze dat ze dit verhaal heel graag wou vertellen. Het boek is geschreven vanuit verschillende 'ogen'. In de tegenwoordige tijd is dat door de ogen van Charlie, maar in de hoofdstukken over vroeger door die van Alma. Ik vond het een prachtig, maar ook aangrijpend boek. Eén van de boeken, die eigenlijk iedereen zou moeten lezen. Hopelijk blijft Marion nog lang  doorgaan met het schrijven van dit soort belangrijke verhalen.

Wil je dit boek ook lezen, dan kan je hem hier reserveren.

Gabrielle

dinsdag 12 maart 2019

De paden op, de lanen in

Wandelen en fietsen, gezond en leuk als hobby, sport of tijdverdrijf. Het kan elk seizoen beoefend worden. Bijna elk weekend gaan we weer op avontuur, al wandelend of fietsend. Je komt nog eens ergens en je bent in de buitenlucht. Je ervaart de omgeving, je ruikt letterlijk de seizoenen. En het maakt je hoofd ook nog eens leeg, weg met alle muizenissen.

Op ontdekkingstocht
Om te wandelen heb je niet veel nodig, je trekt je (wandel)schoenen aan en loopt zo de deur uit. Het leuke van wandelen is dat je het bijna overal kan doen. In de stad, in het park, in het bos of langs het strand. Je kan in je eentje gaan, met je partner, met je kinderen, je vrienden of in verenigingsverband. Het fototoestel kan ook mee.

Ga eens wandelen in een landelijke omgeving, begeef je op ontdekkingstocht. Al wandelend ontstaan soms de mooiste gesprekken onderweg of heb je de meest bijzondere ontmoetingen met allerlei dieren die op je pad komen. Tijdens een wandeling in het Amsterdamse Waterleidingsgebied, een schitterend natuurgebied overigens, stonden we plotseling oog in oog met een uit de kluiten gewassen vos.

Pak de fiets
Nederland staat bekend als fietsland met veilige en comfortabele fietspaden. Er zijn vele kilometers aan bewegwijzerde fietsroutes uitgezet. Door middel van knooppunten kan de eigen route samengesteld worden met uitstekende locaties om de fietstochten te starten. Er zijn ook lange afstand fietsroutes, LF-routes, om een meerdaagse tocht te fietsen. Vaak zijn fietsen ter plaatse te huur.

Zoek het avontuur en geniet
Eindeloos fietsen door de Veluwse bossen, over de heidevelden. Routes met een stevige klim en mooie vergezichten. En dan 's avonds ergens een hapje eten, bijvoorbeeld in Harderwijk, een mooie historische Hanzestad.
Er zijn verschillende natuurgebieden waarbij je authentieke boerendorpen en pittoreske stadjes doorsnijdt. Je fietst door bossen, langs heidevelden met schaapskuddes en langs stuifzandgebieden.
Beekjes, rivieren en plassen met groepjes zwanen. Soms kom je kastelen of landgoederen tegen. Langs slingerende plattelandsweggetjes, langs slootjes met knotwilgen of rietkragen.
Veel variatie dus al fietsend met de wind door je haren. Ga dit avontuur eens aan, je krijgt er bijzonder veel energie van en na afloop voel je je voldaan en beter dan ooit.

Bij de bibliotheek zijn verschillende boekjes met wandel- en fietsroutes beschikbaar. Er is zelfs een exemplaar met E-bikeroutes.

Voor de beginners is er een  leuk boekje met 50 korte fietstochten van 10 tot 25 kilometer in heel Nederland.

Marga

Dit boek reserveren! Klik hier!

dinsdag 26 februari 2019

ABBA: jeugdsentiment!

ABBA
Bij iedereen gaat wel een belletje rinkelen, als ze de naam ABBA horen, denk ik zo. In mijn jeugd en latere jaren als jongere was ik groot fan. Voor diegenen die het misschien toch niets zegt. De Zweedse popgroep ABBA werd opgericht in 1972 en het eigenlijke succes startte toen ze in 1974 het Eurovisiesongfestival won met het nummer 'Waterloo'. Andere bekende nummers zijn natuurlijk 'Dancing Queen', 'The winner takes it all' en niet te vergeten 'Mamma Mia'. In 1983 lastte de groep een pauze in, die uiteindelijk
definitief bleek te zijn. Vorig jaar maakten de groepsleden bekend dat er toch nog 2 nummers uitgebracht zouden worden. De planning was voor begin van dit jaar, maar tot op heden zijn ze nog niet uitgebracht. Zoals het er nu naar uitziet zullen 'I still have faith in you' en 'Don't shut me down' in de herfst van dit jaar wereldkundig worden gemaakt, gekoppeld aan een hologram-concert.
Sinds 1983 is ABBA dus ter ziele, maar dat wil niet zeggen dat we nooit meer hun liedjes (de beide mannelijke groepsleden waren de componisten en arrangeurs van al hun liedjes) horen vandaag de dag. Integendeel, zou ik zeggen. In 2008 verscheen de film Mamma Mia, een filmadaptatie van de gelijknamige West-End musical en gebaseerd op de ABBA-liedjes. In deze filmmusical speelden (en zongen..) bekende acteurs als Meryl Streep, Pierce Brosnan en Colin Firth de sterren van de hemel. Het verhaal gaat om Sophie die voor haar bruiloft de 3 mannen uitnodigt, die haar vader zouden kunnen zijn. Haar moeder is daar natuurlijk niet zo blij mee.

Vorig jaar verscheen deel 2 van deze film onder de titel Mamma Mia! Here we go again. Vijf jaar na de gebeurtenissen uit de eerste film treffen we Sophie aan op het Griekse eiland Kalokairi. Een jaar geleden is het hotel gesloten, omdat haar moeder Donna overleed. Zij is nu druk bezig met een heropeningsfeest, maar alles dreigt in de soep te lopen: er komt een hevige storm, haar oma verschijnt onuitgenodigd ten tonele. Maar gelukkig kent deze film een 'happy end'.

Naast de film verscheen er ook een gelijknamige cd met de soundtrack, maar dat was nog niet genoeg. Cher (een Amerikaanse zangeres en actrice met Armeense roots) die in deel 2 als oma een bescheiden rol speelt als excentrieke oma (is haar op het lijf geschreven) raakte na het maken van de film zo enthousiast en besloot een eerbetoon aan de ABBA-muziek te brengen met een nieuw studio-album vol met ABBA-liedjes: 'Dancing Queen' zag het levenslicht. Cher zag al heel wat jaren eerder het levenslicht (in 1946), maar dat is haar niet aan te zien (dankzij de hulp van heel veel plastische ingrepen). Zingen kan ze echter nog steeds. De liedjes klinken natuurlijk wat anders dan de oorspronkelijke door ABBA zelf gezongen liedjes, maar dat is natuurlijk logisch. De oorspronkelijke liedjes zijn wat zoeter, en zij heeft er een beetje een rock-element aan toegevoegd.
Luister en oordeel zelf:


Hier kan je Dancing Queen reserveren.

Wil je liever de film(s) zien, dat kan natuurlijk ook. Hier kan je deel 1 reserveren. En hier deel 2.


Gabrielle