Wat wel en wat niet

Geen tijd om te lezen
Door de drukte rondom de vernieuwde bibliotheek in Schoorl en andere bezigheden had ik de laatste tijd niet veel tijd om veel te lezen.  Ik heb eens in mijn leeshistorie rond gekeken wat ik het afgelopen jaar zoal heb gelezen en niet heb gelezen. Ik hoor niet bij de doorzetters die gewoon doorlezen, wat ze ook van het boek vinden. Nee ik stop en pak een ander boek. Soms laat ik me verleiden tot een boek wat veel wordt gereserveerd of wat hoog in de CPNB Bestsellerlijst staat. De CPNB-lijst is een top 60 van de best verkochte boeken die wekelijks wordt vernieuwd. Ik heb het bijvoorbeeld met Alles wat is van James Salter geprobeerd maar halverwege opgegeven. Stond lang op de CPNB-lijst en werd heel veel gereserveerd maar dat zegt dus niet alles. Ook Post Mortem van Peter Terrin, winnaar van de AKO literatuurprijs 2012 was echt niet mijn ding.

Mijn top 3
1. Ik ben niet kwijt van Sjef van Bommel was voor mij het mooiste boek van 2013. Dit waargebeurde verhaal gaat over twee mannen, Sjef en Thom die een relatie met elkaar beginnen in een periode dat een homorelatie nog niet echt van een leien dakje gaat..... Na 30 jaar samen wordt Thom dement en Sjef vertelt over de ziekte en wat hij allemaal voor Thom doet om het leven nog een beetje draaglijk te maken. De liefde van Sjef voor Thom spat van de bladzijdes af en is bijzonder om te zien hoeveel Sjef voor Thom over heeft.
2. De verborgen geschiedenis van Donna Tartt vond ik prachtig, de werkzaamheden in huis kwamen volledig stil te liggen. Raadsels en noodlot lagen op de loer en het kluisterde me aan dit dikke , maar geen letter teveel geschreven, boek.
3. De vlucht van Jesus Carrasco was ook echt één van mijn toppers dit jaar. Een verhaal over een jongen op de vlucht voor mensen die vriendschap sluit met een oude geitenhoeder. Hartverscheurende taferelen vinden er in dit boek plaats. Ik wil de lener die mij dit boek aanraadde nog hartelijk bedanken voor deze tip!!

De allerbeste wensen voor 2014!
Ik wens iedereen een hele gezellige jaarwisseling en dat er nog maar heel veel mooie boeken geschreven mogen worden zodat wij ze weer kunnen lezen!

Ingeborg Roos

Reserveer Ik ben niet kwijt hier in onze catalogus
Reserveer De verborgen geschiedenis in onze catalogus
Reserveer De vlucht hier in onze catalogus
Reserveer Post Mortem hier in onze catalogus
Reserveer Alles wat is hier in onze catalogus

Call the midwife

Als rasechte fan van Engelse dramaseries viel mijn oog een aantal maanden geleden op de dvd Call the midwife. Ik had er nog nooit van gehoord, maar het schijnt in Groot-Brittannië met meer dan acht miljoen kijkers de best bekeken dramaserie ooit te zijn. En heeft daar ook meerdere prijzen gewonnen. De serie is gebaseerd op het boek Haal de vroedvrouw! waarin de Britse schrijfster Jennifer Worth verhaalt over haar eigen ervaringen als vroedvrouw.

Call the midwife
Het verhaal speelt zich af in de jaren vijftig van de vorige eeuw in de Docklands in Londen. De Docklands is een armoedige volksbuurt met veel straatbendes en alcoholisten. Met de hygiëne is het bar slecht gesteld.
Eind jaren vijftig waren daar zo'n 80 tot 100 bevallingen per week en was er dus grote behoefte aan vroedvrouwen. Jenny Lee, de hoofdpersoon, is een jonge verpleegkundige en vroedvrouw in opleiding. Die opleiding krijgt ze samen met anderen in het Nonnatushuis (een nonnenklooster). In de serie volg je de verhalen van tientallen vrouwen, die ze in de praktijk ontmoet. Sommige zijn heel aangrijpend.  Zo heeft mevrouw Jenkins, die nu over straat zwerft, in het armenhuis haar kinderen een voor een verloren. Maar ook krijg je een blik in het leven in een klooster. En de speciale band, die er tussen de vroedvrouwen en de nonnen is. Het leven is voor veel mensen in die tijd heel zwaar en dat krijg je als kijker ook echt mee, maar de serie bevat ook een grote portie humor.
Vanaf het eerste deel was ik verkocht en ik kon mijn geluk dan ook niet op toen onlangs het tweede seizoen op dvd verscheen. Afgelopen juni zond omroep Max  het eerste seizoen uit. Heb je die gemist en ben je toch nieuwsgierig geworden? Hieronder een trailer:



Reserveer hier seizoen 1 in onze catalogus. Of het boek.

Ik ga nu snel het tweede seizoen afkijken en daarna met smart wachten tot het derde seizoen verschijnt op dvd.

Gabrielle

Een kerstcadeau voor u

Drie weken geleden organiseerden we een discussieavond voor de raadsleden van onze vier gemeenten. Het thema was laaggeletterdheid en de rol die de bibliotheek speelt in bestrijding er van. Een geanimeerde avond. En zoals zo vaak vinden de beste gesprekken plaats tijdens het drankje na de tijd.

Zo ook nu. Een raadslid van D66, uit Alkmaar schoot MT-lid Jan Kaldenbach aan. "Waarom zijn jullie niet op zondag open?" Het antwoord van Jan was helder: "Het ontbreekt ons aan de middelen". We zijn nu wel af en toe een zondag open, maar elke zondag dat kunnen we niet betalen. En op een andere dag dicht gaan ten faveure van de zondag dat willen we niet . We vinden namelijk dat we mooie openingstijden hebben: elke werkdag van 9 uur 's ochtends tot 8 uur 's avonds; en op zaterdag van 10 tot 5 uur.

Het raadslid vroeg of wij gegevens aan konden leveren over wat de kosten zouden zijn van openstelling op zondag. Hij wilde een motie voorbereiden voor de raad waarin hij het college de opdracht zou geven de bibliotheek extra te financieren, vanuit het participatiebudget, voor de zondagopenstelling van september tot en met mei. Het raadslid van VVD en van de lokale partij OPA gaven aan dat zij deze motie zouden steunen. Zo maar!

We zijn natuurlijk in de pen geklommen en de berekeningen gemaakt. We hebben ook extra argumenten aangedragen waarom zondagopenstelling een mooi cadeau aan de stad zou zijn. Laagdrempelig, taalachterstanden bestrijden, mediawijsheid, cultuurbeleving door programmering op zondag etc etc. En we hebben natuurlijk ook verteld hoe succesvol de heringerichte bibliotheek tot nu toe is: elke maand zo'n 5.000 bezoekers extra dan daarvoor. 

We hebben ook nog op een rijtje gezet waarom we de extra middelen nodig hadden. En als je dat voor de politiek doet, zie je zelf ineens weer wat je de afgelopen jaren hebt bereikt. Vanaf 2006 zijn de bibliotheekvestigingen Alkmaar Centrum en Alkmaar De Mare in totaal 25 uur extra open gegaan. Zonder extra middelen van de gemeente, zonder sluiting van andere vestigingen, met meenemen van een taakstelling van € 70.000,-- en met het uitblijven van loon- en prijscompensatie. Al met al een bedrag van ongeveer € 254.000,-- door slimme oplossingen als zelfbediening en betere inzet van medewerkers op piek- en daluren. Je vergeet zo snel je successen te vieren, maar dit was natuurlijk al een prachtig resultaat in de afgelopen jaren.

Voorafgaand aan de raadsvergadering sprak ik vertegenwoordigers van de middenstand in de stad. Zij werken met de culturele instellingen samen om op een aantal zondagen in het jaar een cultureel programma te bieden in de stad. En ze financieren ook mee. Ze wilden graag weten hoe het zat met onze zondagopenstelling. Ik kon heet van de naald melden dat er een motie die avond zou worden ingediend. Ik vond het heel erg mooi wat de ene ondernemer zei (vrij vertaald): "De politiek moet begrijpen dat het hier niet om jullie en jullie publiek alleen gaat. Als jullie op zondag open gaan dan gaan jullie de levendigheid van de binnenstad versterken. Jullie trekken zo veel mensen, investeren in de bibliotheek is investeren in het MKB!"

Met die steun in de rug en het lobbywerk dat de indieners van de motie al hadden gedaan was het gisteravond eigenlijk een gelopen koers. We hebben een prachtig kerstcadeau van de gemeenteraad van Alkmaar gekregen, voor u, burgers van Alkmaar. Vanaf januari zijn we elke zondag open van 12 tot 17 uur.

Het bezoek van de lijfarts

Alweer heel wat jaartjes geleden heb ik een historische roman gelezen die veel indruk op me maakte. Het gaat om Het bezoek van de lijfarts van Per Olov Enquist. De roman beschrijft op indringende wijze een stukje uit de Deense geschiedenis. Nu wist ik überhaupt maar weinig van de Deense geschiedenis maar deze roman heeft daar gelukkig enigzins verandering in gebracht. En nu is er naar aanleiding van dit stuk uit de Deense geschiedenis ook een film verschenen, A royal affair.

In 1768 komt in Denemarken koning Christian VII aan de macht, een bange jongen, die door zijn hofhouding letterlijk gek gemaakt wordt. Twee jaar later wordt Johann Friedrich Struensee zijn lijfarts die al snel het vertrouwen van de jonge koning weet te winnen. Struensee was aanhanger van de ideeën van de Verlichting. De koning geeft uit eigen beweging meer en meer de macht uit handen aan Struensee. En zo wordt Struensee feitelijk alleenheerser van Denemarken. Niet alleen weet hij door middel van talrijke hervormingen (hij vaardigt in een periode van een paar jaar meer dan 600 decreten uit die het lot van de gewone man moeten verbeteren) een fluwelen revolutie door te voeren, hij knoopt ook een liefdesbetrekking aan met koningin Caroline Mathilde, bij wie hij een dochter verwekt. Dit wordt hem fataal. De adel en het volk komen tegen Struensee in opstand. Struensee wordt op 29 april 1772 ter dood veroordeeld en de volgende dag onthoofd.



Per Olov Enquist is erin geslaagd om een indrukwekkende roman te schrijven: de personages zijn echt, vol twijfel, hartstocht, list en bedrog. Als u nog niet weet welk boek u in de kerstvakantie wilt gaan lezen kan ik deze roman van harte aanbevelen. Gelukkig zijn dit soort pareltjes nog steeds te lenen bij de bibliotheek.

Reserveer Het bezoek van de lijfarts hier in onze catalogus

Wilt u liever de film van dit stukje Deense historie zien?

Reserveer A royal affair hier in onze catalogus

De film kreeg een Oscarnominatie voor Beste niet-Engelstalige film.

Kerstkadootje.

Kadootje
We zijn er allemaal in het achterhoofd wel mee bezig: Het Kerstkadootje.
Wat gaan we dit jaar doen, geven we onze naasten weer dat heerlijke geurtje, een klein sierraad of  een mooie kerstplaid voor op de bank..
Het valt niet altijd mee om origineel te zijn en zelf iets moois maken is niet voor iedereen weggelegd.
Bovendien waar draait het eigenlijk werkelijk om?

Alternatiefje
Ik heb een idee. Laten we maar zeggen: een alternatieve kerstgedachte.
Ik geef mijn naasten namelijk een 'belevenis'.
Hoe ik dat doe? Nou dat hoeft niet moeilijk te zijn.
Ik maak er gewoon iets heel moois van. Met muziek, kaarsjes, warmte, sfeer.
Met echte zelfgemaakte chocolademelk, een schaaltje met marshmellows, om te smelten...

Kerst-kers
En dan komt het: de kers op de taart, die de belevenis compleet maakt..
Ik leen een film. Ja ècht. Zo simpel is het!
Niet zomaar één, uiteraard, ik zou deze nemen.

Les Choristes is een heerlijke ontroerende gezinsfilm.
Met gevoel, met passie, met humor en kwajongenstaferelen.
Met vechten tegen de regels en met winst en verlies. Met toekomst en afscheid nemen.
Met een wonder en de werkelijkheid. En natuurlijk met heel veel mooie muziek!

Een belevenis, die zal blijven hangen, die nagalmt in je oren en je laat glimlachen in herinnering.
Die je samen laat zingen bij de opruim in de keuken...    

Strak plan
Dus mocht je zonder een strak kerstkadootjes - plan zitten, doe als ik.
Geef je liefsten een belevenis.
Het barst van dit soort belevenissen in je bibliotheek, dus wees ook rond de kerstdagen van harte welkom in onze warme huizen en kom snuffelen naar wat jouw liefsten raakt.
En - oh ja, als je er dan tóch bent, loop dan even langs ons winkeltje. Wie weet vind je er tóch nog een lief klein kerstkadootje, voor onder de boom...
Winkeltje

Alvast een fijne kerstvoorbereiding en maak er hele mooie dagen van!

Tanja.

Randverschijnselen

Terugblik
Zo aan het eind van het jaar is het leuk om even terug te kijken. Wat televisieseries betreft, zijn er dit jaar voor mij drie bijzondere reeksen afgesloten. A Town Called Eureka stopte na vijf seizoenen, maar deze voortreffelijke serie is helaas niet in Nederland op dvd verschenen. Spartacus kwam na vier seizoenen tot een einde en op deze heftige serie kom ik in mijn volgende blogbericht uitgebreid terug. Fringe tenslotte is een persoonlijke favoriet die nu eveneens na vijf seizoenen is afgerond.

Wow
Over Fringe kan ik mijn kortste blogbericht ooit schrijven: Wow! Toch maar even uitleggen.Wat een parel van een reeks. In het begin lijkt het een monster-van-de-week serie met een vage doorlopende lijn rond 'Het Patroon'. Maar wacht tot zich in het tweede seizoen een paralel universum openbaart met alternatieve versies van de hoofdpersonen. En de relatie tussen die hoofdpersonen is vanaf de aanvang al een feest van belevenis. Daarna is de beer (of eigenlijk de koe) los en weet je af en toe niet meer waar je het zoeken moet. Na elke aflevering terugvallend in je stoel met grote ogen en alleen dat woordje - wow. Wel moet ik waarschuwen dat je in de eerste serie en deels in de tweede nog wel eens een losse aflevering kunt bekijken. Maar houdt liever vanaf het begin de juiste volgorde aan, anders is er verderop geen touw meer aan vast te knopen.

Complex
Fringe komt uit de koker van J.J. Abrams, eerder verantwoordelijk voor o.a. de series Alias en Lost en momenteel in de picture wegens de reboots van Star Trek en Star Wars. Lost is eenvoudigweg de beste serie ooit (geen mening, maar een pseudowetenschappelijk feit, haha) en Fringe komt daar dicht bij in de buurt. Het complexe en ingenieuze verhaal is helemaal uitgedacht voor er maar iets werd opgenomen en bij een tweede keer kijken besef je pas hoe vernuftig alles in elkaar grijpt. Maar de ontwikkeling en onderlinge verhoudingen van de hoofdpersonen voeren op een ontroerende en soms hartverscheurende manier de boventoon. Wat er verder uit te halen? Fringe heeft het gewoon allemaal: humor, spanning, intrige, wetenschap, fantasy, horror, drama, actie ...
Fringe wordt nogal eens vergeleken met The X-Files, maar dan vanuit de (rand)wetenschappelijke kant benaderd. Meer science fiction dan fantasy. The X-Files was imponerend, baanbrekend en een traktatie voor liefhebbers als ikzelf. Maar ... durf ik het echt te zeggen ...ik doe het gewoon ... Fringe is beter. Zo, kom maar op met die reacties.


Raoul

Reserveer Fringe in onze catalogus

Beatrix dwars door alle weerstanden heen

Uneasy lies the head that wears a crown.

Zo begint Jutta Chorus haar boek met een regel uit Henry IV van Shakespeare. In één zin direct duidelijk waar het boek over zal gaan. ik vind het een prachtige opening én misschien ook wel direct een prachtige conclusie na het lezen van het boek.
Het lot heeft Beatrix van Oranje-Nassau aangewezen als koningin en vanaf dat moment zal zij er iedere dag op beoordeeld worden.
'We gaan het serieus aanpakken', zei Beatrix vlak na haar tumultueuze troonsbestijging. Met serieus bedoelde zij dat ze het anders ging doen dan haar ouders die met de Hofman-affaire de monarchie hadden doen wankelen. De zweverigheid van haar moeder, haar vader die zijn vriendinnen mee naar huis nam.

Op 30 april staat Beatrix in haar jurk van blauw-witte chiffon op het balkon van het paleis naast haar moeder. De Dam stond vol. Dagjesmensen met bloemen maar achter de dranghekken ook krakers, anarchisten en supporters. Er werden tegels uit de straat getrokken en er gingen rookbommen af. Die dag trouwde Beatrix met het ambt.

Jutta Chorus sprak met tal van hofdames, vertrouwelingen maar ook oud-premiers komen aan het woord. De citaten maken het boek interessant en afwisselend om te lezen.
'Ze heeft een zeer moderne kunstsmaak', zegt Paul Schnabel en als Fuchs haar uitnodigt om als gastconservator van het Stedelijk een expositie over de Nederlandse kunst in te richten doet zij dit na enige aarzeling met grote toewijding tot diep in de nacht.
'Ze is haar echtgenoot stap voor stap verloren, zegt Ruud Lubbers. Zijn overlijden was eerder een zegen dan een vloek'. Hun relatie was echter zeer liefdevol, Claus was haar klankbord en raadgever maar hij relativeerde ook haar protocol. Het demonstratief afknopen van zijn stropdas tijdens de uitreiking van de Prins Claus Prijs is daar een aardig voorbeeld van.

Het interview dat Bernhard met zijn toestemming pas na zijn dood liet plaatsen in de Volkskrant waarin de prins het bestaan opbiechtte van zijn twee buitenechtelijke dochters en waarin hij Juliana een 'babe in de woods' noemde, sloeg bij Beatrix in als een bom. 'Welke man hebben we eigenlijk begraven,' zei zij ontdaan.

De afgelopen jaren zagen wij haar tijdens onze zeiltochten op het IJsselmeer wel eens op haar zeiljacht de Groene Draeck, in het gezelschap van haar kinderen, schoondochters en kleinkinderen, met een klein zeilbootje op sleeptouw. Het zag er zeer ontspannen uit. Dat moeten kostbare momenten zijn geweest bedenk ik me na het lezen van dit vlot geschreven boek over haar drukke maar vooral ook zware jaren als koningin.

Marjan

Reserveer hier het boek

Een discussieavond voor raadsleden over laaggeletterdheid

Gisteravond hielden we in de bibliotheek van Alkmaar een informatie- en discussieavond voor raadsleden en ambtenaren van de vier gemeenten waarvoor we werken over laaggeletterdheid en de rol van de bibliotheek. De opkomst kon beter, maar die raadsleden die er waren bleken zeer geïnteresseerd.

We lieten de avond begeleiden door Rick Koster, die dat prima doet. Als eerste lieten we een filmpje zien van ongeveer 5 minuten waarin een beeld werd geschetst over wat de bibliotheek allemaal eigenlijk doet. Daarna kwam Hanneke Wentink aan het woord. Zij is lector bij Saxion Hogeschool en is gespecialiseerd in lees- en taalachterstanden. Zij gaf in beelden en cijfers weer wat laaggeletterdheid voor gevolgen heeft, economisch op landniveau, maar ook wat het voor mensen persoonlijk betekent. Economisch kost het ons land ongeveer € 556 miljoen per jaar, als we het zouden aanpakken en verhelpen zou het ons land € 700 miljoen opleveren. Op persoonlijk niveau is laaggeletterdheid ook een probleem met enorme impact. Laaggeletterden hebben slechte arbeidsmogelijkheden, slechtere gezondheid, gaan eerder dood, kunnen hun kinderen niet goed begeleiden in hun schoolcarrière, hebben vaker een minder goed sociaal netwerk, zijn minder gelukkig.

Daarna liet Hanneke Wentink zien wat de mogelijkheden zijn om het aan te pakken, om laaggeletterdheid te bestrijden. Ze gaf voorbeelden uit Twente, hoe ze daar in netwerkverband gezamenlijk met gemeente, hogeschool, onderwijs en bibliotheek aan de slag gaan om dit probleem te tackelen. Haar voordracht met kennis van zaken en met betrokkenheid om mensen te helpen geletterd te worden zette de aanwezige politici al lekker in de goede stand van kritisch geïnteresseerd.

Daarna was het woord aan twee van onze medewerkers, Jeanet Doodeman en Maria Sabel. Beiden vertelden met bevlogenheid over hun specialisme, respectievelijk de jeugd en volwassenen. Hun ervaringen met begeleiding van lees- en taalbevorderingsprojecten gaven een mooi beeld aan de raadsleden over wat de bibliotheek al allemaal doet. Jeanet en Maria lieten ook nog het één en ander zien over wat de bibliotheek biedt aan bevordering van mediawijsheid en informatievaardigheden. En de bieb doet het niet alleen, we doen het samen met onderwijs, consultatiebureau's, gemeente, VVE, welzijnsorganisaties, vrijwilligers. Je voelde dat er een wereld open ging aan informatie voor de raadsleden.

Extra aanwezige was een vertegenwoordiger van de Lions. Ik heb ook wat geleerd gisteravond, want ik wist niet dat de Lions zich actief inzetten voor bestrijding van laaggeletterdheid. Vandaag gaan zelfs twee van onze medewerkers verder in gesprek met de Lions om verder te werken aan een bondgenootschap in de regio waarin diverse partijen zich in gaan zetten voor de bevordering van geletterdheid. Het is mooi om te zien dat dit maatschappelijk probleem opnieuw weer hoog op de agenda staat, en wij willen ons daar als Kennemerwaard  keihard voor inzetten.

V.l.n.r: Rick Koster, Hanneke Wentink, Erna Winters, Regina Ybema, Yolande de Bont, Leo Dickhoff

Aan het eind hielden we een korte forumdiscussie. Daar hadden we een schooldirecteur, een raadslid en wethouder voor uitgenodigd naast Hanneke Wentink en ondergetekende. Tijdens de discussie bleek dat de aanwezigen het belang van geletterdheid (taal- en informatievaardig) breed werd onderschreven. Natuurlijk waren er wel wat vraagtekens uit de zaal: hoe zit het met de cijfers van onze gemeente, hoe meet je of die maatregelen effectief zijn, hoe zit het met de verantwoordelijkheid van ouders, wat is de invloed van internet en tv op leesgedrag? Daar kon door het forum heel goed antwoord op worden gegeven. Alle sprekers waren bevlogen en betrokken, en dat maakte de boodschap die werd gebracht ook werd opgepakt door de politici. De bibliotheek is een belangrijke schakel in een ketenaanpak om laaggeletterdheid te bestrijden. En zo werd het een avond waarvan ik denk dat veel politici zelfs de politiek een beetje vergaten en vooral geïnteresseerd waren in ons verhaal, en geïnformeerd naar huis toe gingen.

Leeuw te koop!

Christian the Lion

Inmiddels is het YouTubefilmpje van Christian the Lion wereldberoemd. Het filmpje is miljoenen keren bekeken op internet. Het gaat over het weerzien van twee jonge mannen en een leeuw, Christian. 

Ik werd nieuwsgierig naar het verhaal achter de film en door te zoeken op YouTube vond ik een hele documentaire over Christian, Christian The Lion at World's End. 

Het begon bij Harrods

Ace en John, twee jonge mannen uit Australië, kochten in een opwelling in 1969 een leeuwenwelp in het warenhuis Harrods. Na het plaatsen van een advertentie voor aangepaste woonruimte voor twee mannen en een leeuw, leverde dit alleen reacties van journalisten op, en was de enige oplossing om de leeuw onder te brengen in de meubelzaak waar Ace en John werkzaam waren. Christian woonde voornamelijk in het souterrain maar liep ook in de winkel rond en werd uitgelaten in de omheinde tuin van de in de buurt gelegen kerk. Uiteindelijk wordt Christian te groot voor de meubelzaak. Via via komen Ace en John in contact met George Adamson . (George is bekend van het boek en de film Born Free). Zo komt Christian uiteindelijk in Kenia terecht en gaat George met hem aan de gang om hem te laten wennen aan de omgeving waar een leeuw eigenlijk thuis hoort. Na een jaar komen Ace en John weer naar Kenia en lopen naar de rots waar Christian met zijn maatjes meestal te vinden is. Christian komt aanlopen en dan ziet hij wie hem komen bezoeken, hij neemt een spurt en vliegt beide mannen van blijheid om de hals.

Ook een boek
Vorig jaar kwam ik er bij toeval achter dat John en Ace ook een boek hebben gepubliceerd in 1971 en heruitgegeven in 2009 met de titel En we noemden hem Christian.
Mooi om te lezen wat voor verhaal er achter het onroerende weerzien zit.
Een prachtig boek met mooie foto´s!

Dit boek is te reserveren in onze catalogus

Ingeborg