Het leven uit een flits

Schijn bedriegt
Kijk vooral niet oppervlakkig naar de voorkant als je een dvd van de Canadese serie Flashpoint in de bieb van de plank plukt. Stoere mannen en vrouwen van een elite-eenheid zwaar bewapend tegen een stadsachtergrond? Nee, dit is niet het zoveelste machoteam dat alle criminaliteit met geweld en vlagen humor van de straten veegt. Kijk eens goed naar de gezichtsuitdrukkingen. Flashpoint is zelfs geen actieserie, maar een dramaserie. Ik werd er volkomen door verrast. Het gaat hier juist om het menselijke, zowel van de kant van de 'criminelen' als van hun 'bestrijders' en dat wordt realistisch uitgewerkt.

SRU
De Strategic Response Unit van de Canada Metropolitan Police Force wordt ingezet bij zaken die de reguliere politie boven het hoofd groeien, zoals gijzelingen, bommeldingen en acties van zwaar bewapende wetsovertreders. Elke aflevering begint met een korte flits van een uit de hand gelopen situatie. Daarna volg je zowel de (potentiële) daders en de mogelijke slachtoffers als de SRU in de vertelling van hoe het zo ver heeft kunnen komen. De SRU houdt wapens als uiterste mogelijkheid achter de hand. Maar het is hun taak om met tactische onderhandelingen, menselijk inlevingsvermogen en intuïtie te zorgen dat er niets escaleert. Er wordt dus nauwelijks geschoten of gevochten en als dat er wel een keer van komt, heeft dat voor alle betrokkenen verstrekkende gevolgen.

Consequenties
In feite heeft het team gefaald in de onderhandelingen als er echt iemand voor de bescherming van anderen neergeschoten moet worden. Dat hakt er in bij zowel de onderhandelaar als de schutter. Realiteit is nu eenmaal niet 'ik stond in mijn recht, klus geklaard'. Hoe komen deze mensen 's avonds thuis? Daar gaat de serie over. En over de uitersten waar mensen soms toe gedreven worden, wat dader en slachtoffer in een heel ander daglicht kan stellen. Neem de aflevering waarin een vader, gek gemaakt door ziekenhuisprotocol, artsen probeert te dwingen een nieuw hart waar zijn dochter al zo lang op wacht bij haar in te brengen. Daarbij gijzelt hij ook de oudere patiënt die niet aan de beurt was voor dit hart, maar de voorkeur had gekregen omdat hij toevallig dichterbij woonde. Hoewel de actie niet goed te praten is, beseft die patiënt er wel de ernst van de wanhoop door en maakt een bijzonder gebaar. Bij de uitwerking van emoties aan het eind van elke aflevering wordt vaak niet meer gesproken - de beelden volstaan. Kippenvel en een brok in de keel. Ga dit zien.


Raoul

Reserveer drie seizoenen van Flashpoint in onze catalogus

Lopende doden

Zombies, walkers, ondoden.. Daar gaat de tv-serie The Walking Dead over. Of tenminste, zij zijn de bedreiging. Eigenlijk gaat de serie meer over het wel en wee van een groep overlevers die op zoek zijn naar een veilige plaats. Ik zou de serie dan ook niet echt horror noemen.
Inmiddels zijn er twee seizoenen op dvd verschenen.

Twee seizoenen

In het eerste seizoen wordt agent Rik wakker in een ziekenhuis nadat hij was neergeschoten bij een arrestatie. Er blijkt niemand meer in de stad te zijn behalve een groep Walkers. Rik ontvlucht de stad met behulp van een overlevende en de gevaarlijke zoektocht naar zijn vrouw en kind begint. Ondertussen worden ook de verhaallijnen van een groep overlevers geintroduceerd. Uiteindelijk komen de verhaallijnen samen en gaat de groep op zoek naar een speciale basis van de overheid.

Het tweede seizoen verloopt anders en het verhaal draait steeds minder om de walkers en meer om de persoonlijke problemen van de groep overlevers.

De serie gaat niet snel, maar elke aflevering eindigt met een cliffhanger, zodat je toch graag meteen de volgende aflevering wilt aanzetten. De serie is goed gefilmd, daarom vind ik het fijn om naar te kijken.

Het derde seizoen is inmiddels gemaakt en wordt vanaf oktober uitgezonden maar niet in Nederland. Ook seizoen één en twee zijn niet in Nederland op televisie uitgezonden. Gelukkig kun je The Walking Dead seizoen 1 en seizoen 2 reserveren bij de bibliotheek.

Jolanda Kreuk

Terug naar een vorig leven

Michiel Hegener heeft na drie jaar gedegen onderzoek bewezen dat vorige levens bestaan. Ten minste, voor zover je kunt spreken van bewijzen. In zijn boek Leven op herhaling komt Hegener met feiten en cijfers, zet verhalen van voorstanders en tegenstanders tegen elkaar en onderzoekt het hoe en waarom.

Het boek valt globaal onder te verdelen in drie delen:
Mensen, doorgaans kinderen, die zich spontaan dingen herinneren die ze niet kunnen weten
Tibetaanse tulku’s (geestelijke leraren)
Volwassenen onder hypnose

James Leininger
Als de Amerikaanse jongen James Leininger 's nachts huilend wakker wordt, beweert hij te zijn neergestort met zijn gevechtsvliegtuig tijdens de strijd tegen Japan in 1945. Hij geeft nog meer namen op van zijn toenmalige vrienden, de naam van het vliegdekschip vanwaar ze vertrokken en dit alles op 2jarige leeftijd. Makkelijk te verifiëren dus. Zijn ouders nemen de moeite om James serieus te nemen en steken tijd en geld in het onderzoek. Alles wat James heeft gezegd, blijkt te kloppen.

Dalai Lama
De Tibetanen twijfelen allang niet meer of reïncarnatie bestaat. Het is meer de vraag waar en hoe de volgende Dalai Lama ter wereld komt en wanneer men hem vind. Aan de hand van signalen, brieven van de overleden Dalai Lama, beelden gekregen tijdens meditaties gaat men op zoek. Als men de jongen vind, wordt deze onderworpen aan een test. Slaagt hij, dan is de nieuwe Dalai Lama gevonden.

Regressie
Hypnose is niets anders dan een staat van grote concentratie. Daardoor kunnen gebeurtenissen beter bereikt worden die onder diepe lagen van ons geheugen liggen. In het boek komen verschillende dames aan bod die aan de hand van een regressie met zulke duidelijke verhalen kwamen, die te verifiëren waren. Zij waren ook bereidt om mee te gaan naar de plaatsen waarover zij verteld hadden. Het is verbazingwekkend hoeveel feiten er kloppen.

Sceptisch
Er zullen genoeg mensen zijn die nog steeds, na het lezen van dit boek, niet geloven in reïncarnatie. Echt bewijzen kan ook niet, zal in mijn ogen ook nooit mogelijk zijn. Toch is er nog zoveel onbekend, waar wij mensen geen weet van hebben. En misschien moeten we ook niet alles willen weten. Misschien moeten we gewoon accepteren dat er meer is tussen hemel en aarde. Tenslotte is het heelal ook niet te bewijzen zo groot... dus wie weet, wie of wat daar allemaal te ontdekken valt.....ooit....

Reserveer hier Leven op herhaling in de catalogus van de bibliotheek

Irene

Taalvaardigheid, zo belangrijk

Vanmiddag was er een minisymposium in het stadhuis van Alkmaar. Georganiseerd door de gemeenten Heerhugowaard en Alkmaar, het ROC en bibliotheek Kennemerwaard. Dit symposium was gericht op de medische wereld. Op dokters, zorgverleners in de GGZ, op iedereen die vanuit de gezondheidszorg wel eens te maken kan krijgen met laaggeletterden. 

Het ging over herkenning. Het ging over bewustwording. Hoe belangrijk het is om te herkennen dat mensen misschien niet kunnen lezen. Wat dat voor effect kan hebben op de behandeling die je voorschrijft. Als jij als medicus iets voorschrijft en een behandelmethode op schrift zet, als mensen dat niet kunnen lezen. 

Aan het eind van die uitverkochte middag, 75 deelnemers uit het medische veld en aanverwant uit de regio Alkmaar, was er bereidheid om ook door te gaan verwijzen. Want daar ligt schroom bij de medische wereld. Men vindt het niet zijn/haar taak om dit bespreekbaar te maken, al signaleert men het probleem wel. En ook onbekendheid met waar men naar toe zou moeten verwijzen. 

Nu is er een landelijk nummer waar je naar toe kunt bellen. Die nemen naam en telefoonnummer op van de vrager. Die wordt dan teruggebeld door het dichtstbijzijnde ROC of andere instantie. In Kennemerwaard hebben we nu een regionaal telefoonnummer, dan wordt je doorverbonden met de bibliotheek. Wij kennen het totale aanbod van alle partijen, en nodigen de laaggeletterde eerst uit voor een persoonlijk gesprek om te kijken welk aanbod het best bij hem/haar past. We maken het persoonlijk, gelijk.

Ik ben trots op dit initiatief. Het zet laaggeletterdheid ook bij de medische wereld op de kaart, en we reiken ze een oplossing aan. En in het voorbijgaan zetten we ook de bibliotheek ook nog eens extra in de spotlight als de organisatie die al die partijen aan elkaar verbindt, doorverwijst en actief opereert in de bestrijding van dit grote probleem.

Kent u iemand die problemen heeft met lezen, neem dan contact op met de bibliotheek. Wij kunnen u verder helpen.

Erna Winters

Dierenleed

Van vele markten thuis
Belinda Meuldijk is bij de meesten van ons geen onbekende. Ze is de dochter van wijlen Wim Meuldijk, die de geestelijk bedenker is van Pipo de Clown. 'Dag vogels, dag bloemen' zal velen bekend in de oren klinken.
Leuk om te vermelden is dat de opnames voor de tv-serie in 1965 plaats vonden in hun eigen achtertuin.
Puur jeugdsentiment deze serie voor mij.....
Belinda heeft het schrijftalent vast van haar vader geërfd.
Ze is al jaren een succesvol tekstschrijfster (o.a. voor Rob de Nijs),maar heeft ook diverse boeken op haar naam staan. Daarnaast mag ze zichzelf actrice noemen. Maar bovenal is ze een dierenvriend in hart en nieren.

Dierenvriend
Haar laatste pennenvrucht is Een hondje uit Spanje.
Wijlen haar vader was jaren geleden naar Spanje verhuisd en ook zij kwam daar regelmatig op bezoek. Spanje beschouwt ze dan ook echt als haar tweede vaderland.
Zo komt ze erachter dat er in Spanje ontzettend veel zwerfhonden zijn. Als ze al niet aangereden worden hebben ze vaak niets te eten en allerlei ziektes. Al snel wordt ze bij de strot gegrepen door al dit leed en besluit ze met hart en ziel zich hiervoor te gaan inzetten.
In 2000 wordt ze beschermvrouwe van PAWS (People Animals Welfare Society). En deze titel neemt ze wel heel letterlijk....
Veel dieren vinden bij haarzelf een goed nieuw huis. Maar ze kan ze natuurlijk niet allemaal zelf in huis opnemen. Om geld te genereren gaat ze op zoek naar sponsors en donateurs.
Een (naar het later bleek zeer succesvolle) methode hiervoor is het maken van documentaires.
Zielige beelden doen meer dan harde feiten. Ze maakt een viertal documentaires die door de TROS worden uitgezonden en een miljoen kijkers trekken.
Door dit alles hebben vele duizenden zwerfhonden uit Spanje een goed tehuis gevonden.

Een hondje uit Spanje is met heel veel liefde geschreven. Maar wat misschien nog wel belangrijker is, met veel humor.
En ook voor mensen, die niet van honden houden, meer dan de moeite van het lezen waard. Je ziet de beschreven avonturen met de vele honden zo voor je geestesoog verschijnen. Heb je de foto's (waarvan er een aantal in het boek staan) niet echt voor nodig. Hoewel ze wel je als lezer ook een verhaal vertellen. En dat zijn dan niet de meest leuke verhalen.
Bijna zou je zelf naar het asiel gaan om een hondje in je huis op te nemen. Maar ja, dat is natuurlijk ook wel een beetje de bedoeling...

Reserveer Een hondje uit Spanje in onze catalogus

Gabrielle

Duurzame bibliotheek, een olievlek ;-)

Onze bibliotheek is genomineerd als één van de meest duurzaamste bibliotheken van Nederland. Niet om onze gebouwen, hoewel met name het gebouw van Heerhugowaard zeker zo genoemd mag worden, maar om onze initiatieven. En daar ben ik natuurlijk apetrots op. Dus hier een pleidooi voor onze projecten.

Om welke initiatieven gaat het, en hoe kwamen ze tot stand?

Het begon in Castricum. Typisch geval van guerrilla innovatie. Daar hadden we een zeer bevlogen medewerkster. Het prototype van een medewerker die bereid is eigen tijd er in te stoppen, en vervolgens schoorvoetend komt vragen of er misschien ook uren beschikbaar zijn voor uitvoering. Deze medewerkster heeft alle instellingen in de gemeente Castricum iets deden met groen, milieu en duurzaam bij elkaar gebracht. Met duwen en trekken, met enthousiaste verhalen over de mogelijkheden van de bibliotheek als platform lukte het haar om een mooie informatiemarkt te organiseren. En het was tegen de verdrukking in, want de gemeente zag het helemaal niet zitten dat de bibliotheek zoiets deed, en trok aan de bel bij mij, de directeur. Gelukkig kon ik de wethouder uitleggen waarom we dit deden, en waarom dit ook in tijden van bezuinigingen goede initiatieven zijn. Nu loopt het GRIP (Groen Informatie Platform) al weer meer dan een jaar en zijn er lezingen en activiteiten, en als belangrijkste de rode draad. Een maandelijkse bijeenkomst rondom een thema met daarna ontmoeting en debat onder de titel Transition Town Café in de bibliotheek van Castricum.

Twee keer per jaar proberen wij een informatieve bijeenkomst voor onze wethouders te houden. Daar lieten we een medewerkster enthousiast vertellen over het initiatief in Castricum. En wat we stilletjes al hoopten gebeurde. Twee andere gemeenten wilden ook zoiets. Nu zijn we in de gemeente Heerhugowaard begonnen met een Natuur- en Milieu Educatiecentrum. Waarin bibliotheek samen werkt met gemeente, partners uit onderwijs, vastgoed en vrijwilligersorganisaties. Eerst zal het NME vooral digitaal zijn vorm krijgen, maar ook lezingen en activiteiten staan op het programma. En er komt een informatiepunt in de bibliotheek waarin de belangrijkste informatie van de betrokken partijen te vinden is.

En nu wil de gemeente Alkmaar ook nog graag..... en straks misschien wel Bergen.....Het kan niet op.

Erna Winters

Gastblog: Elly Remmers over Villa Triste

Dit boek heeft als basis de strijd van de partizanen in Italië tegen zowel de Duitse bezetter als de Italiaanse fascisten.
Er lopen twee verhaallijnen door elkaar heen: de twee zusters Caterina en Isabella die zich bij het verzet aansluiten, en inspecteur Pallioti die jaren later een moordonderzoek doet naar de dood van twee oud verzetshelden.
Deze verhaallijnen worden afwisselend verteld, maar dit is beslist niet storend.

Villa Triste is gebaseerd op oorspronkelijke historische bronnen en leest als een trein. Het is een verhaal over Goed en Kwaad, over vriendschap en verraad.
Dat verraad speelt een cruciale rol in het plot en blijft daardoor spannend tot het einde!

Grindle is nog niet klaar met inspecteur Pallioti: deel twee is bijna klaar. Ik wacht dit vervolg ongeduldig af!

Elly

Reserveer Villa Triste in onze catalogus

Boekenfeest

Afgelopen weekend vond voor de zesde keer Manuscripta in Amsterdam plaats. Manuscripta is de feestelijke opening van het boekenseizoen en vindt elk jaar in het eerste weekend van september plaats.
Allereerst zijn daar natuurlijk vele uitgeverijen vertegenwoordigd met de boeken die ze uitgeven. En vaak zitten daar ook boeken bij, die zo vers van de pers zijn dat ze nog niet eens in de winkel liggen.
Zelf word ik daar altijd heel hebberig van: 'die wil ik lezen en die lijkt me ook heel interessant'.
Gelukkig hoef ik ze niet allemaal zelf te kopen maar zit ik als bibliotheekmedewerker dicht bij het vuur en kan ik ze vaak als een van de eersten lenen.
Naast de uitgeverijen komen veel schrijvers (debutanten en bestsellerauteurs)naar Amsterdam om hun bijdrage aan Manuscripta te leveren. Ze laten zich interviewen en zetten natuurlijk de nodige handtekeningen in hun laatste pennevruchten.

Kinderboekenfiguur Thea Stilton

Ook kan je er figuren uit (kinder)boeken tegen het lijf lopen.
Zo was ook Thea Stilton dit jaar van de partij.
In het najaar verschijnt namelijk De drakencode in luisterboekvorm.
De bekende actrice Isa Hoes sprak dit boek in en gaf, in aanwezigheid van Thea Stilton, alvast een voorproefje hiervan.

Judith Uyterlinde en Marian Mudder

Isa Hoes was niet de enige aanwezige actrice. Want ook Marian Mudder (onder andere bekend van de televisie-serie Baantjer) was er te vinden. Sinds een paar jaar heeft ze zich namelijk ook op het schrijven van romans gestort. Dit gaat haar een stuk beter af dan het schoonspringen in het tv-programma 'Sterren springen'. Daar heeft ze zich echt op het water gestort en met een niet zo heel goede afloop voor haar...
Judith Uyterlinde interviewde haar over haar nieuwe roman Volgende keer bij ons.
Vogelkenner en cabaretier Hans Dorrestijn (ook wel bekend als nationale mopperkont) nam ons mee in de wereld van allerlei vogels.

                             

Kinderboekenschrijfster Nanda Roep heeft ook muzikale kwaliteiten.

Bovenstaande is maar een hele kleine selectie uit wat er allemaal te beleven viel. Met 150 programma-onderdelen was er voor iedereen ook dit jaar wel wat van zijn gading te vinden.
Het boekenfeest vindt elk jaar plaats op het terrein van de Westergasfabriek en is voor iedereen toegankelijk. Er moet wel een kaartje voor gekocht worden, maar de kosten daarvan zijn maar €12,50 voor een hele dag. Wil je ook eens zo'n dag vol met onder andere ontmoetingen met schrijvers, literaire films, workshops en interviews meemaken? Dat kan want in september 2013 vindt de zevende editie van Manuscripta plaats.
Het is verstandig om dan wel een grote tas mee te nemen. Want net als op de Huishoudbeurs kan je hier van alles gratis meenemen (denk aan saaie fondscatalogi maar ook leuke posters, prentbriefkaarten en zelfs boeken.

Gabrielle