Over effectmeting gesproken

Als bibliotheken doen we heel erg ons best om duidelijk te maken welke (maatschappelijke) effecten ons werk hebben. We houden heel veel bij aan resultaten, kwantitatief en kwalitatief. We meten wat af met elkaar. En dat is over het algemeen goed, want we moeten in staat zijn uit te leggen waaraan wij het ons toevertrouwde publieke geld besteden, en wat of wie er mee bereiken.

Zelf ben ik ook voorstander van het zogenaamde 'storytelling'. Met een ware gebeurtenis maak je de cijfers levend, en vertel je wat iets wat de bibliotheek heeft gedaan voor een persoon of een instelling heeft betekend. Ik deel graag met jullie het volgende voorbeeld dat ik kreeg toegestuurd van Rita Smedinga, één van onze accountmanagers voor het onderwijs.

"Trots en blij

Aan het einde van het schooljaar zijn er veel evaluatiegesprekken op de scholen. Hoe is het afgelopen schooljaar gegaan en op welke manier gaan we het nieuwe schooljaar met elkaar samenwerken? Deze gesprekken zijn heerlijk om te doen. Waarom? Onze de Bibliotheek op school(dBoS) consulenten maken op de scholen het verschil. Door de LeesMonitor zien we een stijging in het lees- en medianiveau. dBos  consulenten hebben eigen inbreng, geven ondersteuning aan de ouders en de teams en brengen de leerlingen veel plezier op het gebied van lezen en media-educatie. Maar steeds vaker ook op het gebied van duurzaamheid, programmeren, filosoferen: de 21^ste -eeuwse vaardigheden die kinderen nodig hebben om zich in onze maatschappij te kunnen redden. 

Maar zoals het gesprek op de Spinaker (openbare school voor voortgezet speciaal onderwijs) ging, dat was echt ongelofelijk. De docenten vroegen eerst aan Leonie Befort hoe ze het afgelopen schooljaar zelf had ervaren. Het eerlijke antwoord was: eerst positief, daarna heel moeilijk en nu gaat het goed. Leonie heeft veel steun ervaren van de docenten tijdens dit lastige proces.  Ze begrepen dan ook heel goed hoe dit voor haar is geweest. ( Ter verduidelijking: In Heerhugowaard voeren we op alle bovenbouw van het basisonderwijs en op alle onderbouw van het voortgezet onderwijs al een aantal jaren een programma uit dat leerlingen (en hun ouders) weerbaar maakt op het gebied van digitaal of cyberpesten, sexting en grooming.)

CC0 Creative Commons, Pixabay 

Daarna kwam er een WMP-rapport op tafel en wat blijkt: het afgelopen schooljaar is het digitaal pesten enorm afgenomen! 85% van de leerlingen hebben een 4 (hoogste score) gescoord, daar waar het in de jaren ervoor een 2 was!! Het gestelde doel (digitaal pesten verminderen) is met grote stappen in het afgelopen jaar gehaald!!

School geeft aan dat de meerwaarde van de lessen van de bibliotheek zich hiermee hebben bewezen. 

Want wat zien zij in de praktijk:

-         Jongeren reageren positief op de lessen van Leonie.

-         De boodschap wordt helder gebracht

-         De leerlingen zijn echt geconcentreerd bezig met de opdrachten

-         Ouders komen nog steeds terug op de ouderavond van Leonie die aan de lessen vooraf ging.

-         Het materiaal past prima bij de doelgroep.

Als voorbeeld werd een quote van een leerling genoemd die naaktfoto’s had rondgestuurd waarna er een les van Leonie was gegeven. ‘Ik stuur geen naaktfoto’s meer rond hoor! Volgens juf Leonie ben ik dan strafbaar en daar heb ik echt geen zin in!’.

Een docent van de Spinaker heeft zich ten doel gesteld om binnen de werkgroep van alle VO-scholen binnen de interregio Heerhugowaard elkaar te vinden in het verbinden en in het op elkaar aanpassen van taalgebruik en handelen. Onze consulent trekt daarin samen met haar op en ondersteunt haar.

Preventie, verdieping en verbreding. Daar kunnen wij als Bibliotheek Kennemerwaard trots op  zijn dat we daar aan bijdragen!!"

Zo'n verhaal zegt wat mij betreft veel meer over onze impact dan onze cijfers, al hebben die zeker mee ;-). Van dit verhaal word ik ook trots en blij!