Bescheidenheid een deugd?

In de ronden die we afgelopen jaar met jaar langs diverse raadsfracties hebben gemaakt valt me keer op keer op dat bijna niemand zich realiseert hoe groot het bereik van de bibliotheek is. Politici , beleidsambtenaren, vrienden, familie, op verjaardagen, feesten, partijen, heel vaak krijg je te horen dat de bibliotheek toch niet meer van deze tijd is. Dat het een aflopende zaak is, dat niemand toch meer de bibliotheek bezoekt? Alles kan toch digitaal en meer van dat soort plattitudes. Vorig jaar nog, toen we hier in Alkmaar aan het Cultuurplein bezig waren met een gezamenlijk marketingplan en we onze bedrijfsgegevens moesten doorgeven. De marketingmedewerker van één van de andere instellingen viel ongeveer van haar stoel van verbazing. Echt waar? meer dan 300.000 bezoekers in de vestiging hier aan het Canadaplein? Ja echt waar!
Elke keer verwonder ik me er over hoe het toch kan dat niemand weet hoe groot de bibliotheek is, en hoeveel mensen zij bereikt, en wat zij allemaal voor mensen betekent. Het moet onze bescheidenheid zijn, onze instelling dat we gewoon ons ding doen, dat we dat ook vanzelfsprekend vinden. En zo kan het voorkomen dat je over het hoofd wordt gezien:

Op 14 februari stond er onderstaand bericht in het Noord-Hollands Dagblad over de cultuurmakelaar.

Daar stond het weer eens: de drie grootste culturele instellingen in de regio. Het theater, stedelijk museum Alkmaar en Kranenburgh in Bergen. Alle drie instellingen van naam en faam, met een eigen bereik. Maar geen van allen de grootste in de regio. En toen ben ik in de pen geklommen en heb de krant de volgende brief gestuurd, die maandag geplaatst is in het Noord-Hollands Dagblad.

Bibliotheek geen culturele instelling? Of: Wie is de grootste?

Afgelopen vrijdag stond in de krant een interview met Karin Geelink, de cultuuraanjager voor de regio Alkmaar. Daarin stond een prikkelende uitspraak, waarin zij meldde dat ze werkt voor de drie grootste culturele instellingen van de regio: Theater de Vest, Stedelijk Museum Alkmaar en Kranenburgh. Nu ben ik benieuwd waaraan Karin Geelink dat afmeet. Aantal vestigingen, begroting, bereik onder de bevolking, aantal bezoekers? Bibliotheek Kennemerwaard heeft 12 vestigingen, werkt voor 4 gemeenten in de regio (Alkmaar, Heerhugowaard, Castricum en Bergen), bereikt ca. 50-60 % van de bevolking, ongeveer 25% van de bevolking heeft een lidmaatschap, trekt in al haar vestigingen meer dan 900.000 bezoekers per jaar. Ter vergelijking voor de genoemde collega-instellingen: De Vest: 150.000 bezoekers, Stedelijk museum: 50.000 bezoekers, en Kranenburgh, net heropenend, haalde in hun beginjaar 20.000 bezoekers en streeft naar 47.000 bezoekers in 2017. Ik wil ook onze collega-instelling Artiance met 42.000 bezoekers en 28.000 bereikte leerlingen in het onderwijs hier niet onvermeld laten. Met deze culturele instellingen en met nog veel meer in de regio werkt de bibliotheek gelukkig goed samen, en ook met de cultuuraanjager is de eerste afspraak al gemaakt voor samenwerking. Het kan zijn dat Karin Geelink de bibliotheek geen culturele instelling vindt, of dat ze niet goed is voorgelicht. Maar ik durf de stelling wel aan dat de bibliotheek de grootste culturele en/of publieke instelling is in de regio!

Vanaf vandaag ben ik klaar met bescheidenheid, een mooie deugd, maar niet als het gaat om de bibliotheek. Groots zijn we, met een heel groot bereik, van jong tot oud, van rijk tot arm, tot leringh ende vermaak, we geven ze een mooie vrijetijdsbesteding, we maken mensen wijzer, en daar zijn we vreselijk trots op! Vanaf vandaag zal ik van de daken roepen tot het tegendeel bewezen wordt: Wij zijn de grootste!

Erna Winters

Online privacy in een digitale lente

Een nieuwe lente?
Mijn oog viel op het boek De digitale lente. De nieuwe wereld van het netwerktijdperk van Eric Schmidt en Jared Cohen. Volgens de aanbevelingen op de achterkant is dit een "visionair boek voor beleidsmakers, ondernemers en betrokken burgers, over de voordelen én gevaren van een wereld waarin iedereen altijd met elkaar verbonden is." Betrokken burger? Juist, ik werk bij de openbare bibliotheek.
Enig cynisme overheerste wel voor en tijdens het lezen van dit boek. Want Eric Schmidt en Jared Cohen zijn resp. executive chairman bij Google en directeur van Google Ideas. Google. Het bedrijf dat, naast Facebook, alles van mij wil weten (en misschien zelfs alles al weet).
Schmidt en Cohen onderzoeken in hun boek de gevolgen voor burgers en staten in een wereld waar steeds meer mensen toegang hebben tot internet. En dus tot kennis, informatie en ideeën. Een hoog "halleluja/juich" gehalte nam van mij bezit tijdens het lezen van de inleiding en het eerste hoofdstuk ('Ons toekomstige zelf'). De mogelijkheden die ontstaan doordat meer mensen hun kennis en ideeën delen zijn ongekend. Het kan ons dichter bij elkaar brengen en daar is niets mis mee.

Een nieuw geluid?
In de volgende hoofdstukken, waar de gevolgen voor staten ('De toekomst van de revolutie', 'De toekomst van terrorisme', 'De toekomst van conflicten, strijd en interventie') worden onderzocht, strooien Schmidt en Cohen met voorbeelden uit de recente politieke wereldgeschiedenis die aan moet geven hoe "nieuw" de digitale wereld is. Elk voorbeeld is echter uit zijn verband gerukt en veel genoemde toepassingen zijn er al. Uitgebreide analyses/reviews van dit boek zijn gepubliceerd door Jathan Sadowsky en Evgeny Morozov.
Voor mij is de belangrijkste vraag die dit boek oproept: hoe gaan wij, als betrokken burgers, en overheden om met al die kennis? Elk met het internet verbonden mens heeft, naast zijn/haar fysieke identiteit, ook een virtuele online identiteit. En wat gaat er met die gegevens gebeuren?
Schmidt en Cohen blijven wijzen op onze eigen verantwoordelijkheid als het gaat om het zorgvuldig omgaan met sporen (en commercieel aantrekkelijke) gegevens die we op internet achterlaten. Enige blijk van verantwoordelijkheid bij internetbedrijven, of het goede voorbeeld, geven de twee Google heren niet. En dus blijf ik cynisch over hetgeen ze schrijven.

Goed voorbeeld doet...
Geen kijkje in de keuken, geen goed voorbeeld van de beide Google heren dus. Ik, wij - de bibliotheek, doen dat wel. En wel op de volgende manieren:
- Leen het boek Online privacy. Onbespied op internet geschreven door Vincent van Amerongen, uitgegeven door de Consumentenbond. Hierin staat stap voor stap beschreven hoe je privacy-instellingen bij diensten als Facebook en Google kunt wijzigen;
- log uit als je in de bibliotheek op een pc gewerkt hebt. Staat er ergens 'wachtwoord onthouden' aangevinkt? Uitvinken!
- we maken je bewust over internetgebruik en privacy tijdens de 7Dingen cursus. De belangrijkste les: jij bepaalt wat je wel en niet op internet zet en van welke diensten je wel en geen gebruik wilt maken;
- neem eens een kijkje op de website Nederland veilig van de Rijksoverheid.

Sanneke

Je eigen mening vormen doe je door De digitale lente te reserveren en te lenen.
De tips en trucs van de Consumentenbond voer je stap voor stap uit met Online privacy.

kijk en huiver

Reflectie
Een vrouw met lang rood haar in een wit nachthemd staat tot boven haar knieën midden in een bergmeer. Lijkt een poëtisch beeld. Maar kijk eens met haar mee naar de reflectie. Er zijn twee details anders: de spiegelfiguur heeft een bebloed mes in haar handen en een bloedvlek op het witte shirt. Dit is het omslag van Les Revenants, een ijzingwekkende nieuwe Franse serie die in Engeland is uitgebracht als The Returned en in Nederland als Rebound. Onder die laatste titel vind je hem in de bieb. Als je van raadsels en langzaam opgebouwde spanning houdt, mag je deze reeks niet missen.

Ongeluk
Een lokale bus rijdt de afgrond in om uit te wijken voor een jongetje dat plotseling midden op een weg door de bergen verschijnt. Er zijn geen overlevenden. Vier jaar later loopt een van de verongelukte kinderen haar dorp weer binnen zonder verouderd te zijn of zich iets van het gebeuren te kunnen herinneren. Wat doe je als ouders met zo'n situatie? Is dit je dochter wel? En hoe moet de dochter zelf er achter komen wie (of wat) ze nu is. Dan duiken er meer overledenen op waaronder, alsof het allemaal nog niet moeilijk genoeg is, een seriemoordenaar die zijn misdaden weer oppakt. Het jongetje dat het ongeluk veroorzaakt keert eveneens uiterlijk onveranderd terug, maar hij blijkt mysterieuze krachten te hebben.

Stuwdam
Bij het dorp bevindt zich een stuwdam met een groot meer. Op het moment dat de overledenen terugkeren, begint het niveau van de waterspiegel op onverklaarbare wijze langzaam te zakken. Toeval? Op de bodem ligt een oud verzonken dorp. En onder water drijven de karkassen van dieren die voor iets zo afschuwwekkends gevlucht zijn dat ze de verdrinkingsdood hebben gekozen. Als je antwoorden zoekt, zul je veel geduld moeten hebben. Je krijgt ze namelijk niet in deze eerste reeks en de tweede moet nog worden opgenomen. Er komen alleen maar meer vragen bij in een uiterst subtiele opbouw met fantastische sfeerbeelden. Het heeft iets van Twin Peaks, maar dan zonder de humor. Dit gaat om serieuze relaties en het uitwerken van problemen.  En is in feite met niets te vergelijken. Leen de dvd en onderga het - als in een trance.

Muziek
De huiveringwekkende achtergrondmuziek is gecomponeerd door de band Mogwai. Wonderlijk genoeg is dit vooraf aan het filmen gebeurd. De schrijvers en regisseurs wilden zich bij het maken van de reeks door de muziek laten inspireren. Misschien een idee om ook eens een van hun cd's te lenen?

Reserveer Rebound in onze catalogus

Raoul

De Helleveeg

Wat een secreet, kreng, loeder is die tante Tiny!

Tientje Poets
Op hilarische wijze beschrijft A.F.Th. van der Heijden de door en door slechte, aan smetvrees lijdende tante van Albert Egberts, Tientje Poets genoemd door familie en bekenden. Een bijnaam die niemand hardop durfde uit te spreken want," zo zacht als haar stofdoek en zwabber en bonte wasgoed waren, zo scherp kon haar tong zich doen gelden". A.F.TH. geeft een heerlijk inkijkje in de bekrompen en verstikkende moraal van de jaren vijftig. Stukje bij beetje wordt duidelijk waar de oorsprong ligt van het venijn van tante Tiny en haar wraakzuchtig karakter.
Wraak
Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van Albert, het twaalf jaar jongere neefje van Tiny. We zijn hem al eerder tegengekomen in De tandeloze tijd, de romancyclus waar de schrijver al jaren afwisselend aan werkt en die inmiddels uit vijf delen bestaat. Door wraak verteerd rekent Tiny op zeer anekdotische wijze af met haar ouders, Nico Dartel, haar zus en haar overspelige echtgenoot Koos maar uiteindelijk ook met haar inmiddels volwassen neef Albert, ongeveer de enige die haar stiekem wel bewonderde om haar gedurfde streken en scherpe uitlatingen.
"Ze had de gewoonte je van achteren te besluipen juist wanneer je een liefdesbrief aan je teerbeminde zat te schrijven. Ze las dan over je schouder mee, om vervolgens de pikantste passages met haar jennerige stem uit te schreeuwen, verstaanbaar tot in de keuken van de buren".
Hoe verdorven Tiny is blijkt jaren later op de inmiddels door ieder gevreesde familiebijeenkomsten waar Tiny haar opwachting maakt, ditmaal op de crematie van Alberts moeder. Aan de koffietafel krijgt Alberts vrouw Zwanet te horen dat Albert, inmiddels een brave burger en vader van haar kinderen, als hitsige student ooit tijdens een zogenaamd spontaan bezoekje aan zijn getrouwde tante gezamenlijk in haar bed belandden.
Wat een prachtige satire.

A.F.Th. van der Heijden zelf zegt dat hij grimmiger is gaan schrijven sinds de dood van zijn zoon. "De glans is er van af".
Velen zullen inmiddels bekend zijn met het boek Tonio, een requiemroman over zijn bij een verkeersongeluk overleden zoon Tonio.

Het boek de Helleveeg wordt verfilmd.
Wat een heerlijke rol zal dat zijn om tante Tiny te spelen!


Marjan

Reserveer het boek De Helleveeg

Reserveer het boek Tonio

Het hart van alle dingen

Zodra deze titel als 'Sprinter' in de bibliotheek verscheen wist ik dat ik dit boek wilde lezen.

Auteur: Elizabeth Gilbert.

Van haar, met veel humor, met vaart, en met een tikje spiritualiteit geschreven boek 'Eten, Bidden, Beminnen' heb ik enorm genoten.

Elizabeth Gilbert is door haar beeldende schrijfwijze in staat je mee te voeren, je te laten wanen in een andere wereld.

De hoofdpersoon in de roman 'Het hart van alle dingen' is Alma Whittaker, een oude vrijster die zich stort in het onderzoek naar mossen. Niet echt interessant zou je denken. Niet bijster inspirerend zo'n onderwerp.

Tot je begint te lezen: het boek is slechts met moeite weg te leggen.

Alma is de enige dochter van Henry Whittaker, puissant rijke eigenaar van een botanische handelsonderneming en van de Hollandse Beatrijs van Deventer (de Van Deventers zijn eigenaar van de Amsterdamse Hortus Botanicus).

Het verhaal speelt zich voor een groot deel af op het landgoed White Acre in Philadelphia.

Alma wordt in het begin van de negentiende eeuw geboren en is bijzonder onaantrekkelijk, intelligent en leergierig. Ondanks haar strenge opvoeding (voor haar moeder is alleen het hoogst haalbare geldig en emoties toon je niet) heeft ze een gelukkige jeugd, die zij voornamelijk doorbrengt op het landgoed. Vriendjes en vriendinnetjes heeft ze niet; wel wordt een pleegdochter van haar leeftijd in het gezin opgenomen: een prachtig meisje.

Al snel maakt Alma kennis met de wereld van de botanie en zij stort zich in het onderzoek naar mossen.

Op 51- jarige leeftijd gaat ze een huwelijk aan met Ambrose Pike, haar grote liefde, maar hun kijk op het huwelijk is zó verschillend; het houdt maar een paar weken stand. Ambrose wordt naar Tahiti gestuurd om een plantage te runnen en overlijdt daar een paar jaar later. Alma reist hem achterna om te trachten meer over Ambrose te weten te komen. En dat lukt!

Het is de eerste keer dat Alma het landgoed verlaat en zich in een, voor haar, onbekend avontuur stort.

Een paar jaar later reist ze naar Holland om de beroemde familie van haar moeder op te zoeken.

Zij wordt opgenomen in de familie en daar, in Amsterdam, zal ze zich tot aan haar dood in 1883 bezighouden met de wetenschap en haar studie naar mossen.

'Het hart van alle dingen' is een warm verhaal, waarin historische figuren als kapitein James Cook en Charles Darwin mooi in het verhaal worden opgenomen, naast allerlei academische wetenswaardigheden.

In een interview met uitgeverij 'De bezige bij', wordt Gilbert de vraag gesteld of Alma Whittaker model staat voor één bepaalde vrouw. Dat blijkt niet het

geval.

Zij staat model voor verschillende vrouwen in de negentiende eeuw die intelligent, leergierig en ambitieus waren, maar veelal, in die tijd,

niet de kans kregen zich te ontwikkelen.


'Het hart van alle dingen' is te leen in de bibliotheek en kun je hier reserveren.

Jeannette

succes is een keuze

Zoals de titel al zegt: succes is een keuze. Maar wat doe je met die keuze, is het je eigen keuze of die van iemand anders, hoe maak je je keuze werkelijkheid?
Voor volwassenen al moeilijk genoeg, wat te denken van pubers?


Opvoeden
Er zijn de laatste tijd een aantal boeken verschenen over het onderwerp keuzes maken. En hier wordt bedoeld het begeleiden van kinderen met bijvoorbeeld het maken van huiswerk, sporten en het leven. Moeilijke vragen dus waar we als ouder allemaal mee worstelen. Want opvoeden is nou eenmaal super moeilijk. Maar als we het zien als een uitdaging, is opvoeden het mooiste wat er is.


Talent
Mijn dochter van 9 kwam laatst thuis met de vraag: wat is eigenlijk talent? Tsja, eigenlijk heeft talent in direct ook te maken met keuzes. Gelukkig kwam ik het boek: puber power van Hanneke van der Marel en Pons Jan Vermeer tegen. Het is een beetje in dezelfde trant geschreven als Brein Link van Gerjanne Dirksen, alleen is dat materiaal meer bedoeld voor ouders. Daar zit achterin het boek een klein boekje voor de kinderen, maar het voordeel van Puber Power is dat het voor kinderen is, voor pubers natuurlijk, maar voor iets jongere kinderen kan het ook heel goed gebruikt worden. Het is daarom ook dat het materiaal zowel bij de jeugdafdeling staat, alsook bij de volwassen afdeling.
Het boek behandeld de vraag: wat is talent, maar ook:  hoe ga je met talent om, wat wil je ermee, wat doe je ermee? Komt alles je aanwaaien, omdat je toch talent hebt, of moet je, ondanks dat je talent hebt, er toch keihard voor werken? Maak je de keuze om je talent te gebruiken of juist niet?

Puber Power

Het boek begeleid kinderen, pubers op hun weg naar volwassenheid. Een duidelijk geschreven boek waarin kinderen een leidraad vinden in het ontdekken van hun talenten en de manier daar mee om te gaan. Of het nu met sporten te maken heeft, of met leerprestaties, dit boek is een ware eye-opener voor pubers en ouders. In duidelijke taal en met veel voorbeelden en verhalen van andere kinderen. Een aanrader!!!

Reserveer hier het boek: puberpower in de catalogus van de bibliotheek


Irene

Barbara

Op goed geluk
Ik neem regelmatig een film mee uit de bieb en doe dat meestal op goed geluk. Zo zag ik gisteravond de prachtige film uit 2012: Barbara . Ik had deze film uitgekozen omdat er op de voorkant hoge sterrenwaarderingen stonden van diverse kranten. Deze sterren zijn naar mijn idee dik verdiend! Een film waar je voor gaat zitten en die je van begin tot eind in haar greep houdt.

Vertrouw niemand
De hoofdpersoon Barbara ( Nina Hoss) is arts en wordt verplaatst naar een ziekenhuisje in de provincie in de voormalige DDR. Ze wordt door de Stasi voortdurend in de gaten gehouden omdat ze haar niet vertrouwen. Ze is inderdaad van plan om te vluchten en hier druk mee bezig. Tegen haar collega's doet ze kortaf en ze vertrouwt niemand. Ondanks dat ze zo snel mogelijk wil vluchten krijgt ze toch een speciale band met een mannelijke collega en met één van haar patiënten.
Tijdens de hele film voel je de spanning oplopen met natuurlijk een prachtig einde maar dat verklap ik niet!
Pet je af voor de acteurs en regisseur Christian Petzold !

De mooiste kleur die niet bestaat.
De film deed me ook een beetje denken aan het boek wat ik kort geleden gelezen heb met de prachtige titel: De mooiste kleur die niet bestaat, het debuut van Maartje Laterveer . Ook een echte aanrader! Gaat ook over ontsnappen uit de DDR en niemand kunnen vertrouwen. Zowel de film als het boek spelen in de jaren tachtig, eigenlijk helemaal nog niet zo lang geleden. ( niet waargebeurd maar het zou zomaar gebeurd kunnen zijn). In die tijd woonde ik zelf niet ver van de grens tussen Oost en West. Je kunt het je niet voorstellen dat er een paar kilometer verderop zoveel mensen rondlopen met maar één wens: vluchten!

Ingeborg

Reserveer "Barbara" hier in onze catalogus
Reserveer "De mooiste kleur die niet bestaat" hier in onze catalogus

Toen ik je zag

Toen ik je zag
Ik ben geen echte GTST-fan, maar heb het het in al die jaren wel meermalen gezien. En wist dus ook heel goed dat de schrijfster van Toen ik je zag, Isa Hoes daarin de rol van de extraverte Mirjam vertolkte. Vooral haar haarcreaties maakten diepe indruk op mij. En ook de hoofdpersoon van Toen ik je zag, Antonie Kamerling, werd daarmee als Peter Kelder nationaal bekend. Vanaf het begin hadden ze een klik, maar ze zaten toen allebei nog in een relatie. Twee jaar later zijn die allebei over en gaan ze voor elkaar. Op 6 oktober 2010 maakte Antonie zelf een eind aan zijn leven en werd bekend dat hij jarenlang aan depressies leed.

Boek
Drie jaar later vond  Isa Hoes de tijd rijp om te vertellen hoe haar leven met Antonie was. En natuurlijk komen dan ook hun hoogtepunten voorbij, zoals bijvoorbeeld hun bruiloft (die ze alleen deden met zijn tweetjes) in het mooie Italië en de geboorte van hun twee kinderen, Merlijn en Vlinder. Maar er waren ook vele dieptepunten. Ze beschrijft hoe Antonie jarenlang aan zware depressies leed en dat hij dan vaak tot weinig meer in staat was dan op de bank hangen of slapen. Ook vluchtte hij vaak letterlijk van het gezin weg. Omdat hij zelf ook wel het gevoel had dat het niet helemaal goed met hem ging zocht hij zijn heil in alternatieve methodes als floating, rebirthing en reiki. Maar deze brachten geen verlichting in zijn geestelijk welbevinden. Isa denkt meermalen om het bijltje erbij neer te gooien, omdat zij het niet langer trekt. Naast haar carriere moet ze voor twee kinderen en een depressieve man zorgen. En dat wordt haar regelmatig te veel. Gelukkig heeft ze veel mensen (familie en vrienden) in haar directie omgeving waar ze goed mee kan praten en met wie ze leuke dingen kan doen om haar accu weer op te laden. En steeds beseft ze zich dat ze gewoon zielsveel van hem houdt. En blijft ze hoop houden dat Antonie zelf hulp zal zoeken bij reguliere instanties, als de nood echt aan de man komt. Helaas gebeurt dit niet. Antonie was niet alleen acteur, maar ook een begenadigd pianist en zanger. In 1997 speelde hij Hero in de  film All stars en belandde hij met de door hem gezongen titelsong Toen ik je zag zeventien weken in de Top-40, waarvan vijf weken op nummer 1.



Toen ik je zag is een bijzonder boek in mijn ogen over een man, die veel talenten had maar erg onzeker was daarover. Iedereen die in zijn omgeving iemand heeft, die aan depressies lijdt, zal er veel in herkennen. Maar  het is vooral een openhartig  verhaal over twee mensen, die zielsveel van elkaar hielden.


Reserveer hier het boek in onze catalogus. Of het luisterboek, dat door Isa Hoes zelf wordt voorgelezen.


Gabrielle