Wie durft te oordelen?

Vrijdagavond ging ik met een vriendin naar de voorstelling "Geheim" van Leoni Jansen in theater De Vest in Alkmaar. We waren er allebei behoorlijk van onder de indruk. Nu werkt mijn lief toevallig ook in een theater, De Meerse, in Hoofddorp. En als hij in het weekend theaterdienst heeft ga ik vaak met hem mee. Dus gisteravond zat ik opnieuw in het theater, bij "Geheim" van Leoni Jansen. Het is niet vaak dat ik de kans krijg om twee maal een voorstelling te zien, laat staat dat ik dat snel zou doen. Maar deze keer zei ik gelijk toen hij meldde dat het deze voorstelling was, dat ik dat graag samen met hem ging bekijken.

Eerst het verhaal. Leoni Jansen krijgt op 16 jarige leeftijd te horen dat haar vader in de oorlog 'fout' is geweest. Hij dacht dat de Duitsers een goed verhaal hadden, en is toen in Duitsland gaan werken. Uiteindelijk heeft hij dienst genomen bij het Duitse leger en heeft waarschijnlijk als enige Nederlander in het Afrika Korps van Rommel gevochten. Hij is krijgsgevangene geweest in de Verenigde Staten en na de oorlog veroordeeld wegens collaboratie. Zij en haar 13 jarige broer kregen te horen dat ze het nu wisten en er vervolgens NOOIT meer over mochten praten.

Vervolgens vertelt ze dat ze een moeizame relatie met haar vader heeft onderhouden. Dat hij erg joviaal en gastvrij kon zijn, maar haar ook tot aan de grond kon afmaken. Hij kon haar het gevoel geven dat ze een waardeloze dochter was, of de allerbeste, allerliefste, allerslimste. Haar vader is in 1999 overleden, en toen dat gebeurde was de relatie tussen haar vader en haar zo slecht dat ze er niets bij voelde. Ze hield niet meer van hem.

En dan, een aantal jaren later, ervaart ze tijdens een wandeltocht naar Santiago de Compostela, de aanwezigheid van haar vader. En dan weet ze ineens weer dat hij ook heel veel van haar heeft gehouden. En dat besluit ze om zijn voetsporen tijdens de oorlogsjaren na te speuren. En daar gaat dus de voorstelling over.

Wat ik heel knap vind van de manier waarop Jansen vertelt over haar vader is dat ze nergens een oordeel uitspreekt. Ze vertelt wel over hoe zij zich voelde, wat zijn gedrag met haar deed. Maar ze spreekt geen veroordeling over hem uit. Ze probeert ook niet te verklaren waarom hij zo was, zo 'afstoten en aantrekken'. Dat zou heel makkelijk zijn, om zijn gedrag van later te verklaren vanuit de kennis van zijn verschrikkelijke ervaringen in het Afrika Korps, in de Prisoner of War kampen in de V.S. of zijn gevangenschap in Veenhuizen. Dat doet ze niet. 

Wat Leoni wel doet in de voorstelling is de vraag stellen hoe wij als publiek nu naar haar kijken, als een zangeres met een foute vader? Of is ze nog steeds Leoni Jansen? Of is ze dapperder geworden nu ze dit verhaal in de openbaarheid heeft gebracht? En ze stelt zichzelf de vraag of zij in een oorlogssituatie aan de 'goede' kant zou staan. Het oordeel is in het licht van de geschiedenis veel makkelijker te vellen, dan wanneer je er midden in zit. 

Nu is mijn associatie met ons vak misschien wat ver gezocht, maar ik moest door de voorstelling van Leoni Jansen erg denken aan het essay van bibliotheek Maasland "Over bibliotheken en betrokkenheid". Waar het er om gaat dat de rol van bibliotheken is om mensen te leren de juiste vragen te stellen. Niet altijd op zoek naar antwoorden, naar zekerheden, naar oordelen... Maar met een open geest en een liefdevolle blik proberen om met elkaar een betere samenleving te maken.

Wat blijft is schoonheid van voorstellingen, van verhalen en van prachtige liederen. Wie kan, wil ik zeker aanraden om naar de voorstelling van Leoni Jansen te gaan, het boek te lezen of anders naar haar prachtige muziek te luisteren. 

Erna Winters

De Winter

Eén van mijn favoriete Nederlandse schrijvers is Leon de Winter. Laatst had ik een boek van hem in handen dat ik een hele tijd geleden gelezen heb, "De ruimte van Sokolov". Het boek is voor het eerst verschenen in 1992, maar in de bibliotheek gelukkig nog steeds te lenen. Net als andere romans van Leon de Winter laat dit boek zich lezen als een spannende thriller. Ik heb het destijds in één adem uitgelezen.

Het boek gaat over de aan lager wal geraakte Russische wetenschapper Sasja Sokolov die is geëmigreerd naar Israël. Hij veegt daar straten in Tel Aviv om zijn drankverslaving te kunnen betalen. Op een dag ziet hij een moord gebeuren. Als de moordenaar op hem af komt blijkt die tot Sokolovs stomme verbazing op zijn jeugdvriend Lev te lijken. Hij komt erachter dat zijn vroegere vriend Lev inderdaad de moordenaar is. Hij geeft deze niet aan omdat Lev Sasja uit de goot helpt en hem verzoekt een moord te plegen. Sokolov wordt geconfronteerd met dilemma's die het uiterste vragen van hem en zijn vriendschap voor Lev.

Dit boek staat garant voor een paar uurtjes leesplezier. Als je nog nooit iets van Leon de Winter gelezen hebt is "De ruimte van Sokolov" een goed boek om kennis te maken met zijn werk. De boeken van Leon de Winter mogen ook voor de lijst gelezen worden.


Vorig jaar is zijn laatste roman verschenen "VSV, of Daden van onbaatzuchtigheid". In dit boek plegen geradicaliseerde Marokkaanse jongeren een aanslag in Amsterdam. Dit brengt heel Nederland in rep en roer.

Reserveer De ruimte van Sokolov hier in onze catalogus

Een pluim op onze hoed

Bibliotheek Kennemerwaard doet met een flink aantal andere bibliotheken mee aan het digitale BiebPanel. Leden van de bibliotheek worden per kwartaal gevraagd om via internet een vragenlijst in te vullen. Daarbij werden ze de laatste keer bevraagd op hun tevredenheid over de dienstverlening in het algemeen van de bibliotheek.

En dan doen wij het goed! In vergelijking tot de andere bibliotheken die mee doen scoren wij beter op openingstijden, op de beschikbaarheid en vindbaarheid van materialen, op het personeel en op de activiteiten.

Natuurlijk zijn er altijd verbeterpunten en aanbevelingen. Daar gaan we mee aan de slag. Niet alles kan tegelijk (uitbreiding collectie informatief, dvd's, cd's), sommige zaken kosten tijd om voor te bereiden (uitbreiding openingstijden) en sommige zaken hebben we al voorzien en zijn al doorgevoerd (inleverattentie).

We zijn blij met onze leden die zo tevreden met ons zijn. En we doen ons best om dat percentage nog hoger te maken.
En op onze 5% criticasters zijn we het allerzuinigst. Want lof toegezwaaid krijgen is heerlijk... kritiek krijgen op hoe het beter kan is misschien wel nog waardevoller.

Dank aan alle onze BiebPanelleden. Wilt u misschien lid worden van het BiebPanel? Dat kan! En dat stellen we zeer op prijs. U kunt zich hier aanmelden.

Erna Winters

Sport en lezen gaan uitstekend samen

Vanochtend startte in alle bibliotheken in Nederland het Nationale Voorleesontbijt. In Kennemerwaard hebben we naast wethouders, burgemeesters, brandweermannen die voorlezen ook spelers en de trainer van AZ bereid gevonden om te komen voorlezen.

Op een stuk of 7 of 8 basisscholen kwamen verschillende spelers van AZ in koppels van twee voorlezen. Gudmunsson, Johansson, Maher, Martens en hun collega voetballers lieten in plaats van hoe goed ze een balletje kunnen hoog houden, zien dat ze goed kunnen voorlezen. Dat ze inzien hoe belangrijk het is om te lezen, om voor te lezen.

In Alkmaar Centrum in de bibliotheek was Gertjan Verbeek onze gast. De kinderen hingen aan zijn lippen. Na afloop kregen de kinderen natuurlijk ook een mooie poster van het elftal van AZ, een leuke bonus ;-)

Gertjan werd geïnterviewd. Deze keer niet over de opstelling, over de resultaten, over wel of niet een terechte rode kaart. Nee, over hoe belangrijk voorlezen is, en hoe fijn lezen is. En ik kan natuurlijk weer allerlei onderzoeken erbij halen die bewijzen dat lezen goed voor je is. Dat je er slimmer van wordt, dat je betere kansen krijgt op de arbeidsmarkt. Maar doe dat ik lekker niet.

Want vandaag is bewezen dat lezen en sport uitstekend samen gaan. Een gezonde geest in een gezond lichaam.

Erna Winters

De leukste schrijver van België

Dimitri Verhulst De intrede van Christus te Brussel

Fan
Voordat iemand Dimitri Verhulst kende besprak ik voor Radio Noord-Holland het boek De helaasheid der dingen en ik was meteen verkocht. Ik houd van schrijvers die tragische dingen van het leven op een humoristische manier brengen (Reve!). Soms schrijft hij over zijn eigen tragische leven zoals in de helaasheid en Mevrouw Verona daalt de heuvel af, soms maatschappijkritische boeken zoals Problemski hotel (wrede roman over een asielzoekerscentrum) of dit boek. Altijd valt er een hoop te lachen in zijn boeken.

Christus
Op internet wordt het aangekondigd, dus zal het wel waar zijn: Christus zal de eenentwintigste juli naar Brussel komen. In veertien statiën beschrijft Verhulst vervolgens hoe eerst Brussel en daarna heel  België en Europa in de ban raken van het bezoek van de Allerhoogste. Een golf van medemenselijkheid siddert door de stad, het huwelijk van de verteller leeft weer op, hij gaat zelfs eten bij zijn buurman die hij jaren heeft genegeerd. De Brusselaars beginnen zelfs al plaatsen in de nemen langs de route, maar er is een probleem, welke taal spreekt Christus eigenlijk? Ze gokken op Aramees. Maar wie kan er dan tolken?

Illegalen
In een asielzoekerscentrum wordt een elfjarig illegaal meisje (Ohanna) gevonden dat Aramees spreekt en mag tolken, in ruil voor een verblijfsvergunning. In de zevende statie krijgt Ohanna een droom over de Heiland, die een masker afdoet en een controleambtenaar van de immigratiedienst blijkt te zijn (hilarische scène).

Naastenliefde
Als je Verhulst niet zou kennen zou je bijna achterdochtig worden, is hij soms in de Heer geraakt?  Maar niets is minder waar. Naast alle wreedheid en ellende blijft er altijd hoop op onderlinge solidariteit en altruïsme. Ondanks de totaal onverwachtse afloop van het boek (als lezer ben je in spanning hoe dit spektakel af gaat lopen, heel knap) is het duidelijk dat hier een schrijver aan het werk is die doordrongen is van het humanistische gevoel dat dader en slachtoffer op een bepaalde manier met elkaar zijn verbonden door hun mens-zijn.

Reserveer De intrede van Christus te Brussel in onze catalogus

Bestuurlijk overleg met de wethouders

Gisteren hadden we gelukkig weer een bestuurlijk overleg met onze wethouders en ambtenaren. Vorig jaar was er door allerlei oorzaken maar één keer een overleg geweest, terwijl we dat graag minimaal twee keer per jaar doen. Met alle wethouders en ambtenaren om tafel om met elkaar van gedachten te wisselen. Elkaar op de hoogte te houden en wij als bibliotheek geven dan graag wat doorkijkjes naar de toekomst.

Gisteren hebben we een presentatie gegeven over wat de bibliotheek kan doen op het gebied van bestrijding laaggeletterdheid. Deze presentatie hebben we wel eerder gehouden, maar het is belangrijk om hem keer op keer te herhalen. De cijfers liegen er natuurlijk niet om, en dan zie je dat wethouders er toch elke keer weer van schrikken. 1,5 miljoen laaggeletterden in Nederland, 25 % van de leerlingen verlaten het basisonderwijs met 2,5 jaar leesachterstand. En wat mooi dat wij daar als bibliotheek een belangrijke rol in willen en kunnen spelen om dat probleem met samenwerkingspartners aan te pakken. Langdurig, structureel, samen.

Als je dan vervolgens vraagt hoe de verschillende gemeenten/wethouders daar in staan, zie je wel verschillen. De één is zeer bereid daar in te investeren, vindt het een belangrijke taak van de bibliotheek. Deze wethouder wil graag met zijn collega van Onderwijs, met de schoolbesturen en de bibliotheek om tafel om te kijken of en hoe we dit naar de toekomst vorm gaan geven. En daar word ik natuurlijk blij van, van zo'n voortvarende wethouder met een gedreven opstelling.

De ander zegt het belangrijk te vinden, maar wil ook zeker bibliotheekwerk voor ouderen overeind houden. Dat is mooi. Want dat willen wij ook. En deze wethouder geeft aan in het kader van de bezuinigingen zeker goed naar de meest kwetsbare doelgroepen te willen kijken. En dat de rol die de bibliotheek heeft in de toekomst te maken heeft met de leesvaardigheid en met de informatievaardigheden. Dat biedt ook kansen. Want wij vinden informatievoorziening een belangrijke taak van de bibliotheek, juist in het digitale tijdperk.

Eén gemeente zegt dat de bibliotheek een belangrijke basisvoorziening is, en dat het goed is om te kijken hoe we zoveel mogelijk resultaat kunnen behalen op het terugdringen van taalachterstanden. Ook mooi, dat geeft gespreksstof voor de toekomst.

En één gemeente zegt dat dienstverlening aan het onderwijs prima is, goed om de laaggeletterdheid aan te willen pakken. Maar dat de scholen daar ook iets aan bij moeten dragen. Want dat die nu het bijna 'om niet' krijgen. Dat biedt ook genoeg gelegenheid tot gesprek. Want waar leg je de lasten neer van de structurele aanpak. En waar komen de lasten te liggen als je er niet structureel in investeert....? En zet je dan in op preventie, op het geven van kansen.... of ga je aan symptoombestrijding doen?

Eén van de mooiste uitspraken van het overleg vond ik dat alle vier de gemeenten uitspraken dat de regionale samenwerking die op andere beleidsterreinen in gemeenschappelijk regelingen wordt vorm gegeven, ook afgespiegeld kan worden op de bibliotheek. Dat er niet zo maar bezuinigd kan worden en verwacht kan worden dat de rest het dan wel opvangt. Dat je dat in regionaal overleg tussen de wethouders moet zien op te lossen.

Al met al een vruchtbaar overleg dat zijn vervolg zal hebben in lokale overleggen en in het najaar weer met alle vier de gemeenten om tafel. Een nieuwe datum is gelukkig al geprikt! Erna

7Dingen

Geschiedenis
Iets meer dan een jaar geleden begonnen we in deze bibliotheek met een cursus voor ons publiek over sociale media. De cursus is gebaseerd op een bibliotheekcursus, bekend onder de naam 23Dingen.
Het woordje Dingen staat voor de onderwerpen die aan bod komen, voor bibliotheekmedewerkers dus 23 onderwerpen. Daarnaast bestaat er nog een aanvullende cursus VerdiepDingen waar nog eens 15 onderwerpen de revue passeren. Een kleine 40 onderwerpen vonden we voor een publiekscursus wat veel en hebben we teruggebracht naar tien, in zeven delen ondergebracht: 7Dingen.

Opzet
Deelnemers werken grotendeels zelfstandig aan de onderwerpen: Bloggen, Symbaloo, YouTube, Picasa, Mediawijsheid, Facebook, LinkedIn, Twitter, de bibliotheek online en het Noordhollands Dagblad online.
Het huiswerk wordt gemaakt op een eigen blog, waarop bibliotheekcoaches en andere deelnemers reageren. Elke week zijn er "Digitale Spreekuren", tijden waarop de deelnemers in de bibliotheek met de coaches en elkaar samen kunnen werken.
Tijdens drie bijeenkomsten krijgen de deelnemers meer achtergrondinformatie en is er mogelijkheid tot discussie en het stellen van vragen.

Om een indruk te geven van 7Dingen laten we deelnemers van de eerste groep aan het woord:

Groei
De bibliotheken De Groene Venen en de Bollenstreek begonnen tegelijk met ons om te kijken of deze cursus werkbaar was. Inmiddels is 7Dingen in bijna tien bibliotheken in Noord- en Zuid-Holland uitgezet of beginnen bibliotheken er binnenkort mee.

Eind 2011 startten we met de eerste groep deelnemers om in februari 2012 meteen de tweede groep te begeleiden. En inmiddels heeft een derde groep de cursus succesvol afgerond.

Over een paar weken beginnen we met de vierde cursus. Wil je hieraan meedoen of ken je iemand die hieraan mee zou kunnen doen, mail dan naar kennemerwaard7dingen voor meer informatie.

Sanneke

Een troon van zwaarden

Hoed je voor de winter
Nieuwjaarsdag begon ik aan de serie Game of Thrones. De eerste beelden toverden een schitterend besneeuwd oerbos tevoorschijn. Lekker, die fantastische sfeer van het winterseizoen. Tot de White Walkers toesloegen. Ik zat er meteen huiverend in. Zeven families vechten in deze serie om de heerschappij over het mythische land Westeros. Maar de grotendeels genegeerde mystieke dreiging uit het Noorden - voorbij de immense verdedigingsmuur - kon wel eens alles te boven gaan. Het sleept je mee en ik had in een paar dagen tijd alles gezien.

Tolkien or not Tolkien
Not! Deze fantasy-reeks wordt wel vergeleken met de Tolkienverfilmingen, waarvan nu The Hobbit, an Unexpected Journey in de bioscopen draait. Los van de bijzondere aandacht voor setting, decor, aankleding, karakters, effecten en een nieuw ontwikkelde taal is de fantasy echter volstrekt anders uitgewerkt. Dat element is namelijk in Game of Thrones heel subtiel aanwezig. Dit eerste seizoen zou zich buiten de vuurtransformatie en de geboorte van draakjes in de afsluitende aflevering, in feite gewoon in de middeleeuwen af hebben kunnen spelen. Ik heb de boeken van George R.R. Martin waarop de reeks gebaseerd is niet gelezen, maar ik hoop wel dat de mystieke kanten in volgende seizoenen iets meer 'body' krijgen. Prachtig als het allemaal vormgegeven is, doet de suggestie meer beloven dan politieke intriges en gevechten. Als dat waargemaakt wordt, is dit een schitterend inleidend seizoen.

HBO
Game of Thrones is een televisieserie van HBO. Dat betekent dat naaktheid, seksualiteit en expliciet geweld openlijker getoond kunnen worden dan wij meestal gewend zijn. Bij deze serie is dat erg functioneel toegepast en niet zo extreem als bijvoorbeeld het geweld in de serie Spartacus. Het laat zich wat dat betreft meer vergelijken met de al even boeiende reeks Rome.
De troon van zwaarden is een fraaie verbeelding. Als heerser heb je zwaarden in je rug - omdat je je gesteund weet of juist omdat je verraden kunt worden. Hoe dan ook, het zit niet bepaald comfortabel. Als kijker heb je het een stuk prettiger.


Raoul

Reserveer Game of Thrones in onze catalogus

Gamen op de WII U

Sinds de kerstvakantie kun je op de jeugdafdeling van de locatie Heerhugowaard een WII U vinden. Hier kunnen je kinderen deze (eventueel samen met de ouders) uit proberen.

Zelf heb ik hem natuurlijk ook even uitgeprobeerd, zonder kids :-)
Het spel Nintendoland zit erbij en daarmee kun je de nieuwe functies van de  WII U goed uittesten.
De WII U heeft een grote controller, de GamePad, met daarin een touchscreen en geluid. Dat maakt het gamen leuk. Je speelt sommige spellen met de twee schermen, wat een heel andere manier van gamen is. Bij bijvoorbeeld het boogschieten schiet je de pijltjes af vanaf de controller richting je televisie, waar je je doel raakt. Bij andere spelletjes kun je het ook allen met de GamePad af en heb je de televisie niet nodig, wat ook wel handig is als je lekker met een handheld op de bank wilt zitten.
Ik moest zelf erg wennen aan de GamePad. Hij is vrij groot en heeft aardig wat knopjes, het vasthouden ging in het begin wat moeizaam. Tenminste bij mij, want tijdens het spelen raakte ik aan de praat met een jongetje van 9. Hij wilde de Wii ook wel even uitproberen en dat mocht.. Waar ik na 2 minuten GAMEOVER was, ging hij maar door! Het zal de leeftijd wel zijn :-)

Verder heeft de WII U veel online functies, zoals bijvoorbeeld online community's waarbij je je kunt aansluiten. Ga je bijvoorbeeld een aantal keren dood in een spel, dan kun je van mede-community leden tips krijgen en dergelijke. Je kunt daarin ook dingen liken en delen met vrienden. Deze functies zijn ook allemaal uit te zetten, dus wil je niet dat je kind met de console online gaat, kun je dit aangeven in de instellingen. Zo is dit in de bibliotheek ook allemaal afgeschermd in verband met veiligheid.

Wil je zelf ook eens kijken of het de moeite van het aanschaffen waard is? Kom hem dan uitproberen in Heerhugowaard en binnenkort ook op de locatie in Egmond. (Wel even doorlopen naar de jeugdafdeling)

Kerkhof van Charles Dickens

Ik heb eerder geschreven over de terugkeer van Sherlock Holmes, beschreven in het boek: een huis van zijde, van Anthony Horowitz, nu is Charles Dickens terug. Lynn Shepherd heeft zich genesteld in de gedachte van Dickens, sterker nog, ze is verder gegaan waar Dickens niet verder durfde. Met kerkhof in Londen neemt ze je mee naar het Londen van 1850, naar de achterbuurten, de armoede tegenover de hoge heren die konden doen en laten wat ze wilden...en het ook deden.

Charles Maddox

Nadat hij is ontslagen bij de politie, wordt Charles Maddox privé detective. Hij gaat voor een opdrachtgever op zoek naar diens achterkleinkind, een opdracht die gedoemd is te mislukken. Tegen beter weten in gaat hij toch op zoek waarbij hij direct al stuit op gruwelijke geheimen en baby moorden. Zo komt hij in contact met de eerbiedwaardige advocaat Edward Tulkinghorn, die Charles in de gaten wilt houden. Charles krijgt van hem een nieuwe opdracht, een opdracht die geen opdracht blijkt te zijn. Charles blijkt te worden gebruikt als speelbal...

Dickens - Holmes

Het scheelt maar een kleine 50 jaar. Londen is nog hetzelfde voor het gepeupel en de machtige heren hebben het nog steeds voor het zeggen. Armoede gaat aan hen voorbij, het enige wat telt is hun geheimen beschermen, ten kosten van alles en iedereen. In beide boeken wordt het bijzonder helder beschreven, zonder opsmuk ga je door het slijk, modder en bagger en ploeter je voor je leven. Want tegen het geld ben je niet opgewassen, alleen je eerlijkheid en je integriteit kunnen je redden.




Ploeter mee en reserveer Kerkhof in Londen in de catalogus van de bibliotheek
Nog niet klaar met ploeteren? Reserveer dan Het huis van zijde in de catalogus van de bibliotheek

Irene
(iedereen een geweldig mooi 2013; dat iedereen zijn / haar dromen waar kan en mag maken!!!)