De zoektocht

Over spanning en meer...
Al heel lang ben ik hardcore-fan van de boeken van Nicci French. Gevolg hiervan is dat mijn boekenkast ontsierd wordt door een plank met donkere,
dus saaie ruggen. Maar net als voor mensen geldt hiervoor ook dat het de binnenkant is die telt en niet de buitenkant, toch? Persoonlijk vind ik wel dat de buitenkant van beiden toch wel iets 'aantrekkelijks' moet bieden, maar dat terzijde.

Nicci French is synoniem voor het schrijversechtpaar Nicci Gerrard en Sean French. Samen schrijven ze spannende thrillers, die vooral gaan over vrouwen die in allerlei
gevaarlijke situaties terechtkomen. Maar sinds een jaar of 10 hebben ze zich een beetje losgeweekt van elkaar en schrijven ze ook als solo-auteur boeken. En dan geen spannende thrillers, maar meer psychologische romans. Wil natuurlijk niet zeggen dat deze laatste categorie niet spannend kunnen zijn.
Integendeel, zou ik zeggen. Onderstaande titel vind ik daar een heel goed voorbeeld.


Nicci Gerrard
Vorig jaar verscheen alweer haar vijfde solowerk Nooit vergeten. De schrijfster liet zich voor dit boek inspireren door een vermissings- en moordzaak, waar ze tijdens haar werk als journalist bij The Observer mee te maken kreeg. Een Engels echtpaar had zeker 10 vrouwen (waaronder hun eigen dochter) seksueel misbruikt, vermoord en in hun eigen tuin begraven. Deze zaak speelde al in 2005, maar omdat het haar zo had aangegrepen kon ze er pas in 2011 een boek op baseren.

In een notendop
Isabel en Felix Hopkins hebben 3 kinderen (Tamsin, Johnny en Mia) waarvan alleen de jongste nog thuiswoont. De andere twee studeren en wonen op kamers.
Alles loopt op rolletjes in het gezin, totdat op een dag blijkt dat Johnny van de campus is verdwenen en geen teken van leven geeft. Hun levens staan meteen op hun kop. Een grote zoektocht met de hulp van vrienden volgt, maar zonder resultaat.
Jaren verstrijken, waarin ieder gezinslid anders met de plotselinge verdwijning van hun zoon/broer omgaat. Eigenlijk is Isabel de enige van het gezin, die hoop blijft houden op een goede afloop.
Of 'hoop doet leven' in dit geval opgaat vertel ik lekker niet. Wel wil ik kwijt dat ik het een verrassend einde vond hebben.

Dit boek zit vol emoties (liefde, schuldgevoelens, haat en verraad) maar is naast de letterlijke zoektocht naar Johnny ook een figuurlijke zoektocht hoe om te gaan met
het gemis. En ervoor te zorgen dat men naast het 'verlies' van Johnny ook elkaar niet kwijtraakt...

Zelf ben ik geen ouder, maar ik kan invoelen hoe het moet zijn als je op een dag het vreselijke bericht krijgt dat je kind vermist wordt. Niet weten wat er is gebeurd en of je je kind ooit nog (levend) zal terugzien. Jaren blijven hopen en alles uit de kast halen om je kind terug te vinden.
In dit verhaal komt er zekerheid aan het eind, in het echt is dat helaas vaak niet het geval. Zoals de zaak Madeleine McCann (onlangs weer in het nieuws omdat de politie denkt dat ze misschien toch nog in leven zou kunnen zijn).
Aan de zoektocht van haar ouders is helaas nog steeds geen positief einde gekomen...

Hou je niet zo van lezen (ik weet, ze zijn er ...-:) dan is er een heel goed alternatief.
Enkele boeken van Nicci French zijn verfilmd. En ze zijn net zo spannend als de boeken!

Reserveer Nooit vergeten van Nicci French in onze catalogus

Gabrielle