Lezen en steeds weer meer lezen

Een paar jaar geleden las ik het boek De jongen in de gestreepte pyama van John Boyne. Kortgeleden las ik zijn nieuwe boek: De witte veer, over dilemma's van gewetensbezwaarden en vriendschap.

Waar het over gaat
September 1919. De twintigjarige Tristan Sadler neemt een trein van Londen naar Norwich om een pakketje brieven te overhandigen aan Marian Bancroft. Tristan vocht tijdens de Eerste Wereldoorlog aan de zijde van Marians broer Will. De brieven zijn echter niet de ware reden van Tristans bezoek: hij draagt een groot geheim met zich mee. Terwijl ze samen wandelen door de straten van een stad die nog steeds moet bekomen van de schok van de oorlog, hoopt Tristan zijn hart te luchten bij Marian en haalt hij herinneringen op aan de oorlog. In 1917 legde Will midden op het slagveld zijn wapens neer en verklaarde dat hij gewetensbezwaarde was geworden, waarna hij ter plekke werd veroordeeld als verrader. De bijzondere vriendschap tussen de twee bracht Tristan korte momenten van groot geluk, maar ook een pijn die dieper en heftiger was dan de fysieke lijdensweg van de loopgravenoorlog...

Meer boeken
Geraakt door deze ontroerende roman heb ik meteen andere titels van Boyne mee naar huis genomen. Lang leve de bibliotheek dus!
Het winterpaleis is weer een juweeltje, over Georgy en Zoya die ons meenemen op een spannende, emotionele reis naar Sint Petersburg in het begin van de twintigste eeuw, naar het Winterpaleis van de tsaar en zijn vrouw. Op de een of andere manier ontroeren de boeken van Boyne: de liefdevolle manier waarop hij over grote thema's uit het leven (liefde, verlies, emoties) schrijft fascineren. Hierna ga ik De scheepsjongen, Dief van de tijd en Noah Barleywater gaat er van door lezen. Ik verheug me erop!
Want:
Als ik lees
Dan ben ik ja en nee
ben ik met de hele wereld samen
helemaal alleen.
(Fragment uit een gedicht van Koos Meinderts

Maria

Reserveer de boeken van John Boyne in onze catalogus