Pychotherapie

Sociale ontwrichting
In het boek van de psychoanalyticus Paul Verhaeghe Het einde van de psychotherapie noemt hij sociale ontwrichting het grootste risico voor de geestelijke gezondheid. Mensen die geen deel uitmaken van een richtinggevende stabiele groep (gezin, kerk, school, werk) die zorgen voor een identiteit, komen in een morele en culturele leegte terecht. De belangrijkste risicifactor voor zelfdoding is sociale isolatie.

YARVIS/patient Epidemie
Verhaeghe constateert dat de vroegere Yarvis/patient, young, attractive,rich, verbal, intelligent, social, heeft plaats gemaakt voor de 'I am feeling FINE patient, fucked/up, insecure, neurotic and emotional'.
Er is een epidemie van nieuwe aandoeningen, zoals persoonlijkheidsstoornissen, somatisering, promiscue, agressieve, automutilerende borderliners die lijden onder eetstoornissen, verslavingen en trauma's uit het verleden. En al die syndromen krijgen een plaats in de DSM (Diagnostic and Statistical Manual) en voor alle lijders ligt medicatie klaar.

Big Pharma
De geestelijke gezondheidszorg wordt steeds meer op biologische leest gebaseerd. Bij elke stoornis een pilletje. Het therapeutische gesprek wordt teruggedrongen. Verhaeghe toont aan dat de farmaceutische industrie deze ontwikkeling stuurt en versterkt. Onderzoeksgegevens over medicijnen worden selectief en opportunistisch gepresenteerd.

Psychotherapeutische gesprek
Verhaeghe heeft grote bezwaren tegen deze ontwikkelingen. Volgens hem is er nog grote winst te behalen met een herwaardering van het therapeutische gesprek. Psychofarmaca brengen soelaas, maar hebben zware bijwerkingen. Veel patienten ervaren deze bijwerkingen als erger dan de kwaal en houden op met de pillen.

Trudy Dehue

Iemand die het met hem eens zal zijn is Trudy Dehue, die in haar boek De depressie epidemie over dit fenomeen schrijft. Ook zij waarschuwt in haar boek voor de pharmaceutische industrie die alle macht naar zich toe trekt.

Reserveer Het einde van de psychotherapie in onze catalogus

Terugblik 2011

Voor Bibliotheek Kennemerwaard stond 2011 in het teken van web2.0 en sociale media.

De laatste collega's hebben de cursus 23Dingen met goed gevolg afgesloten, we zijn begonnen met het Mediablog en met de publiekscursus 7Dingen. Deze deelnemers zijn druk aan het bloggen geslagen, de  Alkmaarsche Courant doet er wekelijks smakelijk verslag van.

Maar we willen graag weten wat jij ervan vindt! Laat ons weten wat je van de onderwerpen in het blog vindt, wat je mist, waarover jij wilt dat wij bloggen. Of wil je zelf een keer een gastblog schrijven? Laat dan je reactie achter!

Als laatste wensen we iedereen een goede kerst en een geweldig 2012! En eindigen we met Kerst op een 2.0 manier:

Goed nieuws: je gaat er niet dood aan!

Door dat simpele zinnetje slaat Bart Chabot zich er doorheen. Samen met zijn gezin, die zo ontzettend belangrijk voor hem is, gaat hij een periode door die hem aangrijpend zal veranderen.

Diepere lagen, verslag van een bestraling is een persoonlijk verslag van de dichter/auteur/performer Bart Chabot over de periode toen hij behandeld werd voor een forse brughoektumor vlak bij zijn hersenpan. Op zijn eigen onnavolgbare wijze neemt hij de lezer mee op zijn zoektocht naar de juiste behandelwijze, zijn belevingen tijdens de ziekenhuisopname en de halucinatie reizen door verre oorden en nieuw te ontdekken gebieden.

Zijn zoon wilt met hem langs de deuren gaan met Halloween (Pap, dat wordt een geweldig succes!!) als blijkt dat zijn gezicht verzakt en het vel tot over zijn ogen raakt. Hij kan een paar dagen niets meer zien. Tot twee keer toe wordt hij teruggehaald door Yolanda, zijn vrouw, als hij het hek over wilt gaan en als hij een keer geen lucht meer kan krijgen.

Dit alles beschrijft Chabot met humor, maar tegelijkertijd zo indringend dat je alleen maar bewondering kunt hebben voor het hele gezin.
En dan te bedenken dat pas in oktober 2012 bekend is of de bestraling de groei van de tumor heeft kunnen stoppen. Bart Chabot blijft zijn hele verdere leven patiënt.

Irene

Reserveer Diepere lagen in onze catalogus

Kerstballen breien is helemaal hip!

Kerstballen breien met Arne en Carlos

Breien is weer helemaal terug van weggeweest.
Oma’s die breien voor daklozen,
wildbreien is woord van het jaar,
supermooie patronen staan in elk tijdschrift.

Dit jaar verscheen het ontzettend leuke boek Kerstballen breien van het Noorse ontwerpersduo Carlos Zachrison en Arne Nordejet. Het zijn in Noorwegen bekende ontwerpers die veel gebreide mode maken. En nu hebben ze traditionele Noorse patronen gebruikt om kerstballen te breien.

In dit boek staan patronen voor gebreide kerstballen op 4 naalden. Dat is best lastig, dus enige brei-ervaring is wel nodig. En als je de boom vol wilt hangen is het dit jaar misschien wat te laat. Maar heel leuk om te doen en volgend jaar is er toch weer een kerst?
Op internet staan heel veel instructiefilmpjes hoe je het beste een mooie bal maakt.

Alternatief boekje : De kerststal breien van Fiona Goble
In Bibliotheek Alkmaar Centrum staan enkele figuurtjes uitgestald.
Gemaakt door verschillende medewerkers van de bibliotheek.
Heel goed voor het echte kerstgevoel om samen iets te doen!

Tip: brei kerstballen met de hele familie voor een bijzonder boom, of hang ze aan een tak.

Reserveer Kerstballen breien in Bibliotheek Kennemerwaard



Fijne feestdagen!
Caroline

Adolescentenboeken

Prix Europeen des jeunes lecteurs
Jammer dat de Prix Europeen des jeunes lecteurs niet meer bestaat. Vanaf 2004 tot 2009 kwamen jaarlijks 400 jonge lezers bij elkaar om de beste Europese roman uit te kiezen. In 2006 werd dat het boek van Erlend Loe: Naïef.Super.. Toen mijn jonge fysiotherapeut mij vertelde dat hij nooit las, maar dat wel graag wilde en vervolgens aan mij advies vroeg, dacht ik meteen aan dit boek. Het hoefde geen boek met een verhaal te zijn, maar moest filosofische trekken hebben.

Existentiële vragen
Naïef.Super.gaat over een 25-jarige student die ineens tijdens een spelletje in een depressie terecht komt en er alles aan doet om daar weer uit te komen. Hij maakt lijstjes van leuke dingen, stuurt faxen, stopt met zijn studie, gaat op reis, zoekt een meisje, koopt een bal en gooit daarmee tegen de muur. Het is een zelfhulpboek voor dolende twintigers met existentiële vragen.

Consumptiemaatschappij
Maar Naïef.Super. gaat ook over onze tijd, over de consumptiemaatschappij, over individualisme. Loe geeft je levenslessen waar je je in kunt herkennen. Het is behoorlijk moeilijk om zo eenvoudig te schrijven over een ingewikkeld onderwerp.

Eerlijkheid
De grote gemene deler in wat jongeren waarderen in een roman blijkt eerlijkheid te zijn. Ze willen duidelijkheid (meest gestelde vraag aan de genomineerde schrijvers die aanwezig waren: is het autobiografisch?). Weg met het masker, jezelf laten zien, laten zien wat je problemen zijn. Maar dat is natuurlijk niet verwonderlijk voor jongeren die op zoek zijn naar hun identiteit. Loe vertelt zijn publiek dat hij met zijn boek de eenvoud wilde legitimeren; "naiviteit is helamaal niet zo negatief als altijd wordt gezegd, onze tijd helemaal niet zo cynisch en nihilistisch als wel wordt gedacht".

Andere genomineerden dat jaar
Zsuzsa Bánk - De zwemmer
Rafael Chirbes - Een fraai handschrift
Michael Frayn - Spies
Ismael Kadare - Koude bloemen in maart
Jean-Philippe Toussaint - De televisie

Reserveer Naïef.Super. in onze catalogus

Here is a small fact:

You are going to die

Van Mediablog

Aldus de Dood die het maar druk heeft in Nazi Duitsland. Zijn Baas zit in zijn nek te hijgen, want behalve de zes miljoen lichte, tere zielen dienen er nog heel wat opgehaald te worden...

Meestal let de Dood niet op degenen die de bommen, de gaskamers, de kogels overleven. Maar de Boekendief ziet hij wel. Het verhaal van een jong meisje in Nazi Duitsland die alles en iedereen om zich heen verliest, maar troost vindt in woorden. Woorden aangereikt door een Joodse onderduiker en de vrouw van de Nazi burgemeester.

Ik wil er niet teveel over kwijt: dit is een aangrijpend, humoristisch, prachtig boek. En gezien de 4,5 sterren die het boek krijgt van onze lezers, ben ik niet als enige die mening toegedaan.

De Dood stelt ons ook gerust: Please, be calm, despite that previous threat. I am all bluster - I am not violent. I am not malicious. I am a result.

Reserveer Markus Zusak's De Boekendief in onze catalogus

Waar zijn de helden?

Heroes is een Amerikaanse televisieserie die 4 seizoenen over de schermen denderde en die we nu op dvd zonder vreselijke reclame-onderbrekingen kunnen ondergaan. Ik probeer graag series via de bibliotheek - even een paar afleveringen kijken of het me wat lijkt en dan weer inleveren of me mee laten slepen. Geen extra moeite of kosten. Als de serie me enorm aanspreekt, schaf ik hem aan. Bij Heroes kreeg ik eerst het 2e seizoen in handen waar wat interessante pieken in zaten, maar ook hele diepe dalen. Toch net interessant genoeg om te willen weten hoe het begonnen was en hoe de serie zich verder zou ontwikkelen.

X-factor
Superhelden zijn op dit moment om de haverklap op het bioscoopscherm te zien. Wie daarvan houdt, is bij Heroes aan het juiste adres, want in deze televisieserie wemelt het er van. Het gegeven is direct gelicht uit de comic- en bioscoopreeks X-Men: gewone mensen blijken ineens bovennatuurlijke krachten te hebben. Sommigen gebruiken ze ten goede, anderen ten kwade. Hoe werkt dat onderling en hoe kijkt de rest van de mensheid daar tegen aan? Anders dan bij de X-Men worden er nauwelijks groepen gevormd, maar volgen we de helden en schurken individueel. Er ontstaat een kluwen aan verhaallijnen doorspekt met actie en special effects wat het geheel erg dynamisch maakt. Voordeel is ook dat als een verhaallijn (Samurai) of personage (Claire) je niet bevalt er al gauw weer naar iets/iemand anders wordt omgeschakeld.

Superheldensoap
Verwacht geen serie als Lost met diep uitgewerkte, realistisch gespeelde persoonlijkheden, feilloos getimede verrassingen en een volledig doordacht mozaiekplot. Bekijk Heroes als een vrij platte Amerikaanse comicstrip waarbij je lekker achterover kunt leunen en het spectakel over je heen laten komen. Dan valt er veel te genieten. Zo is de serie ook zonder enige schroom opgezet. De personages zijn vet aangezette karikaturen (waar Zachary Quinto als Sylar fantastisch mee speelt), de actie is leidend en plotwendingen hoeven niet logisch te zijn of aan te sluiten op het voorafgaande. Er is aanstekelijke komedie rond de figuren van Hiro en Ando. De kamera-instellingen maken er vervolgens op meesterlijke wijze een verfilmde strip van en grote delen van het verhaal zijn in het verhaal zelf in stripvorm terug te vinden.
Wonderlijk genoeg zijn de ingesproken introducties konsekwent wel van een verdergaand filosofisch gehalte.

De 4 seizoenen
Op besprekingssites zijn doorgaans de reacties van fans van de serie op het 1e seizoen erg positief, op het 2e seizoen wat minder en vindt men dat de serie ontspoorde in het 3e en 4e seizoen. Ik zie dat heel anders. Het 1e seizoen is prima tot het ontzagwekkend domme einde, waarbij een van de hoofdpersonages ter wille van het drama kennelijk zijn eigen bijzondere krachten vergeet. Het 2e seizoen beklijft voor mij niet - grotendeels saai, voorspelbaar en flauw. Met het 3e seizoen werd het allemaal een stuk pittiger en meer geinspireerd. Zeker, de karakters veranderen met een vingerknip van goed in kwaad en weer terug, maar dat kan in de stripsetting. Soms gaat het verhaal hier wel echt de diepte in zoals bij Matt's spirituele ervaringen in Afrika. Seizoen 4 is voor mij het hoogtepunt waarin een mysterieus kermispark vol mensen met bijzondere gaven een prachtig nieuw centraal element vormt. Ontroerend is het beeldenspel van de dove cellospeelster. Jammer dat het einde van dit seizoen niet bedoeld was als het einde van de hele serie, waardoor het centrale verhaal wel wordt afgerond, maar we met nog heel wat losse plotlijnen blijven zitten. Misschien als daadwerkelijk stripverhaal (zoals bij Buffy) voort te zetten?

Raoul

Reserveer de dvd in onze catalogus

Leren lezen, weet jij nog hoe dat was?

Heb je zelf nog herinneringen aan vroeger, toen je net leerde lezen? Zelf weet ik nog dat mijn meester van toen elke dag een bordje voor in de klas hing met een plaatje en een woord eronder en dat we klassikaal gingen hakken en plakken. B-OO-M - boom, R-OO-S - roos.
Ik kon niet wachten op het volgende bordje, zo graag wilde ik leren lezen.

Als je kind gaat praten en later leren lezen en schrijven wil je vast graag weten hoe dit nu in zijn werk gaat. In het boek 'Mijn kind leert lezen' van uitgeverij Zwijssen wordt uitgebreid verteld over taalontwikkeling, lezen en schrijven. Van peuter tot en met groep 8. 
Bij elke fase vind je leuke dingen die je thuis kunt doen met boeken, taal en letters. Je neemt een kijkje in het dagritme op de peuterspeelzaal, kleuterschool of groep 3 en je vindt boekentips per leeftijd.
In groep 3 leren kinderen het 'echte' lezen en in dit boek wordt uitgelegd hoe dat tegenwoordig in zijn werk gaat met Maan, Roos, Vis. Hoe kun je je kind helpen, en wat is nu precies AVI?
Ook het leren schrijven wordt uitgelegd en er worden leuke tips gegeven hoe je daar thuis spelenderwijs mee verder kunt gaan. Je kunt zelfs zelf ervaren hoe het voelt om te leren lezen met een klein testje, zodat je weet wat je kind doormaakt. Leuk om te kijken hoe snel je dat oppikt!

Dit is een leuk boekje om door te lezen als je jonge kinderen hebt, kinderen die gaan leren lezen, of kinderen die niet van lezen houden. Zelfs als je zelf niet zo'n lezer bent is dit boekje goed om door te komen door de korte stukjes tekst, vele plaatjes en de duidelijke voorbeelden.

Jolanda

Mijn kind leert lezen reserveren