Mickelle Haest heeft weer een boek geschreven dat je in verbazing achterlaat.
Bizarre verhalen worden verteld door vrouwelijke wijkagentes in Amsterdam. Wat zij in 1 dag meemaken, maakt een ander in zijn hele leven niet mee. En dan er nog iets aan doen…
Verbazing
Ik heb met diverse emoties de interviews gelezen; verbazing, ongeloof, verontwaardiging, alles komt voorbij. Maar vooral de hulpeloosheid, de machteloosheid om in gevallen waarvan je weet dat het fout gaat, niets te kunnen doen, bleef bij mij hangen. Je zou toch zo de mouwen opstropen, de straat opgaan en de problemen oplossen.
Kunnen doen
Maar wat kun je doen? Dat is wat de vrouwelijke buurtregisseurs zich ook afvragen en wat in veel interviews doorklinkt. Soms willen de mensen zèlf niet geholpen worden, is de angst te groot om voor zichzelf op te komen of zien ze (al dan niet bewust) het probleem niet. Het zijn grote maar ook kleine problemen die elke dag opnieuw voorbij komen.
Verschillen
Huiselijk geweld, verschillende culturen, burenruzies. In deze tijd, waar mensen nog nauwelijks weten wie hun buren zijn, is het moeilijk rekening met elkaar te houden. Toch proberen de hoofdpersonen van dit boek dat aan de mensen duidelijk te maken. Vriendelijk blijven terwijl je wordt uitgescholden. Praten met elkaar. Elke dag opnieuw proberen ze in hun wijk de leefbaarheid te bevorderen. Elke dag opnieuw….
Mickelle Haest
Dit is inmiddels het derde boek van Mickelle Haest. Eerder schreef zij: 112 daar red je levens mee over belevenissen uit de meldkamer en
de prakrijk van Plasman, verhalen uit het advocatenkantoor.
Ook publiceerde ze samen met Greetje de Graaff het boek Droomhuis voor een weekend.
Ze is journaliste en schrijft columns voor onder andere NRC Handelsblad en Het Parool.
Irene
Reserveer nu de boeken van Mickelle Haest in de catalogus van de bibliotheek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten