Op de multitouchtafels in de vestigingen staat nu het verhaal: In de schoolbanken. Het is een verzameling van schoolfoto's ingestuurd door het publiek. Een verhaal voor en door de bewoners van het gebied waar de vestigingen van bibliotheek Kennemerwaard zijn.
Verschillende generaties
De oudste foto komt uit 1899 en er is nog een onbekende foto die er ook ontzettend oud uitziet. Die foto is gevonden in een huis en is waarschijnlijk van een eerdere bewoner geweest, wie er op staan is natuurlijk een raadsel. Verder zijn er klassefoto's en individuele portretten, zwart wit, kleur, van allerlei verschillende periodes. Leuk om al die verschillende koppies te zien, schattige kindertjes die nu misschien al volwassen, heel oud of gestorven zijn. Wie was dat ook al weer?
Af en toe staan er naar dit verhaal een paar mensen te praten, ze kennen de mensen op de foto's en hebben vaak dan dezelfde juf of meester gehad. Ze praten met elkaar en vragen zich dan samen af: Wie was dat ook al weer? En soms loopt er iemand rond die het antwoord weet en zo komen de verhalen van vroeger zomaar tot leven. Dat is ook de bedoeling van de tafel, het verhaal vertellen, samen met elkaar. Ik ontvang graag nog meer foto's!
Mijn jongste dochter is onlangs voor het eerst op de schoolfoto gegaan, deze ga ik er ook bij plaatsen.
Het beste werkt het om de foto met een digitale camera of smartphone te fotograveren. Let daarbij op dat de foto niet schuin genomen wordt. Het is een kwestie van goed de randen aan de zijkant in de gaten houden.
De foto's kunnen gemaild worden naar e.braak@bknw.nl Alvast bedankt!
Edith
Ik ben thuis aan een nieuwe schutting toe. De schutting die er nu staat is meer dan 22 jaar oud en hard aan vervanging toe. Ook stond er voor een deel nog aan coniferen die zo langzamerhand meer bruin dan groen waren. Die heb ik er ondertussen al uitgehaald (beulswerk) met als gevolg een groot gat in de erfafscheiding. Dat heb ik tijdelijk opgelost met rieten matten maar fraai is het niet. Tijd om inspiratie op te doen voor iets nieuws. En waar kan dat beter dan in de bibliotheek?
Boeken over tuinieren
Daar is een uitgebreide collectie met tuinboeken aanwezig. Boeken over tuinaanleg, beplanting, vijvers, de moestuin, tuinieren en noem maar op. Toegegeven naar boeken waar ook schuttingen en erfafscheidingen in staan was het even zoeken, maar ze zijn er wel. Een boek om zowel inspiratie op te doen en om praktische tips uit te halen is Het beste tuinboek van 3 generaties Herwig. Modeste en Rob Herwig hebben nog veel meer fraaie boeken over tuinieren op hun naam staan maar bovenstaande titel bevat ook een hoofdstuk over houten schuttingen.Er staan ook wat tips en trucs in over het plaatsen van een schutting. Niet heel uitgebreid. Maar dat is niet erg, die informatie haal ik verder wel weer ergens anders vandaan. Ik ben er inmiddels wel uit dat het een zwarte schutting moet worden van geïmpregneerd hout. Helemaal een eigentijdse kleur van nu. Vervolgens ga ik de schutting weer wegwerken door er beplanting tegen aan te zetten. Een groot deel van de oude beplanting laat ik sowieso staan. Kortom een leuk project.
In de catalogus van de bibliotheek vond ik nog een andere interessante titel, Grenzen in en om de tuin : hagen, hekjes, schuttingen, muren, pergola's. Ook deze titel is geschreven door de Herwigjes. Deze titel heb ik gereserveerd bij een collega-bibliotheek. Omdat deze titel in het geheel is gewijd aan erfafscheidingen verwacht ik hier nog meer ideeën uit te kunnen halen. Ik ben benieuwd.
Tijdschriften
Naast boeken heeft de bibliotheek ook tijdschriften over tuinieren als de Groei & Bloei, Seasons en Home & Garden. Iedere keer weer vol ideeën, tips en trucs en vooral ook veel mooie foto´s. De nieuwste nummers liggen alleen ter inzage maar de voorgaande nummers zijn gewoon uitleenbaar, net als de boeken.
Hyperthemesia Unforgettable is een detectiveserie volgens een vaste formule. Waarom dan toch onvergetelijk? Omdat het erg goed is uitgewerkt en omdat de hoofdpersoon niets (kan) vergeten. Carrie Wells (een roodharige vrouw die Carrie heet-wat moeten haar ouiders gedacht hebben?) heeft hyperthemesia, een 'aandoening' waardoor zij zich alles wat zij ooit gezien heeft letterlijk elk moment weer voor de geest kan halen. Met uitzondering van de dag waarop haar zusje werd vermoord. Als detective komt haar bijzondere vermogen natuurlijk prachtig van pas. Ze werkt naast Al Burns met wie zij een, door haar afgebroken, relatie heeft gehad. Kortom twee grote rode lijnen en de moord van de week, zoals in Castle, The Mentalist, Life enzovoorts. Maar net als in die series met uiterst sympathieke hoofdpersonen en subtiel uitgewerkt (het laatste seizoen van Castle probeer ik daarbij te vergeten en dat zou iedereen moeten doen).
Opgeheven
Er zijn vier seizoenen van Unforgettable, waarbij de serie twee keer is gecancelled. In het tweede seizoen worden beide hoofdpersonen overgeplaatst en krijgen zij een nieuwe leidinggevende en nieuwe ondergeschikten. Dat blijkt een schot in de roos. Na het derde seizoen werd de serie weer opgeheven, maar een andere maatschappij pakte hem op. Er was een vijfde seizoen gepland en dus eindigt de serie helaas onbevredigend. Wat ik het meest fascinerende vind en waar de makers wonderlijk genoeg verder niets mee doen, is het feit dat Carrie meer doet dan zich iets visueel herinneren. Als zij een bepaald voorval terug haalt, ziet zij ook zichzelf in die setting. Ze kijkt dus niet alleen vanuit een andere invalshoek, maar is een onafhankelijk toekijkend element, waarbij ze ook zichzelf observeert. Leuk om over te filosoferen.
Jubileum
Toen ik begon te schrijven voor dit blog wilde ik zoveel mogelijk televisieseries bespreken. Juist omdat het fenomeen groeiende was en zoveel aan kwaliteit te bieden had. Inmiddels is dit mijn vijftigste bespreking van een serie en er zijn er zoveel onvergetelijk van gebleken. Voor de liefhebber zet ik die vijftig reeksen nog even in alfabetische volgorde. Ga dat (terug)zien (in ons blog en in de bibliotheek):
Arrow/The Avengers/Banshee/Bates Motel/Black Sails/Broadchurch/Castle/Death in Paradise
/Dickensian/Elementary/Episodes/Flashpoint/Fringe/Game of Thrones/Haibane Renmei/Haven
/Hawaii Five-O/Heroes/Human Target/Kingdom Hospital/Lark Rise to
Candleford/The Leftovers/Life/Life on Mars/Longmire/Lost/Maelstrom/Maria Lang Mysteries/The Mentalist/Midsomer Murders/Nikita/Once Upon a Time/Our Zoo/Person of Interest/Poldark
/Pushing Daisies/The Returned/The Saint/Saving Hope/The Shannara
Chronicles/Sherlock/Shetland/Spartacus/Vera/Taken/Top of the Lake/Touch/Unforgettable/Vikings
Georges Simenon (13 februari 1903 - 4 september 1989) was een Franstalige Belgische schrijver die onder veel pseudoniemen heeft geschreven. Hij werd geboren op vrijdag de dertiende en zijn bijgelovige moeder vertelde de officiële instanties dat haar zoon op 12 februari het levenslicht aanschouwde.
Zwarte Beertjesreeks
Simenon behoorde tot de groep van auteurs die de Zwarte Beertjes tot een succesvolle en onvergetelijke pocketreeks hebben gemaakt. Hij was één van de meest gelezen auteurs van de twintigste eeuw en zijn werk ook het meest verfilmde.
Maigret en andere verhalen
Beroemd werd hij met zijn personage commissaris Maigret, die zijn debuut maakte in 1929. Daarmee gaf hij een nieuwe dimensie aan de misdaadliteratuur. Hij bracht de onvoorspelbare en wispelturige menselijke natuur onder woorden.
Verder heeft hij veel misdaadverhalen geschreven waar commissaris Maigret niet in voorkomt. In deze spannende psychologische drama's heeft hij zijn personages meer diepgang gegeven. Een aantal van zijn verhalen zijn door uitgeverij De Bezige Bij in een nieuw jasje gestoken.
Simenon collection
Meer dan vijftig films en meer dan 300 tv-producties zijn gemaakt op basis van romans van Simenon. Filmregisseurs kunnen kiezen uit een onuitputtelijk reservoir van romans.
De Simenon collection bevat vijf verfilmde verhalen gebaseerd op de boeken van Simenon. L'escalier de fer L'escalier de fer ( De ijzeren trap) is één van deze verhalen, waarin Etienne het vermoeden krijgt dat zijn echtgenote Louise hem langzaam aan het vergiftigen is. Na het eten heeft hij telkens maagpijn en hij moet vaak uitrusten, terwijl zijn vrouw de zaak bestiert. Ze was al eerder getrouwd met Guillaume, die inmiddels overleden is. Ze houdt er een minnaar op na en als ze tot het besef komt dat Etienne toch wel veel voor haar betekent gebeurt er iets. De spanning wordt langzaam opgebouwd en in het verhaal proef je de Parijse sfeer.
La boule noire
Een ander verhaal, La boule noire (De zwarte bal), speelt zich af in een provinciestad in de late jaren zeventig.
Vincent Ferreira, zoon van Portugese immigranten, is manager van een supermarkt. Tevens liefhebbend echtgenoot en vader. Hij is geslaagd in het leven en weet op te klimmen in de gelederen van de kleine bourgeoisie. Zijn grote hoop is dat hij uiteindelijk geaccepteerd zal worden door de leden van de Sporting Club, de notabelen van Rochefort. Deze integratie is heel belangrijk voor hem en hij beschouwt dit als de kroon op zijn werk. Hij fungeert als penningmeester voor de vereniging.
Wanneer een nieuwkomer als kandidaat wordt gepresenteerd kan elk lid stemmen door het plaatsen van een bal. De kandidaat wordt geaccepteerd als de canvas tas alleen witte ballen bevat. Dit is een anonieme stemming en bij een zwarte bal is de kandidaat afgewezen.
Twee jaar geleden was Vincent al eens afgewezen en hij heeft al zijn hoop gevestigd op het feit dat het deze keer wel gaat lukken. Als er weer een zwarte bal wordt geplaatst ondergaat Vincent een scala van gevoelens. Hij wil graag weten wie verantwoordelijk is voor deze vernedering.
Deze film belicht de hypocrisie van de gegoede burgerij van een provinciale stad.
De collectie bevat nog drie andere verfilmingen. Wil je deze dvd reserveren! Klik dan hier!
Eigenwijs
Dat veel mensen genoegen beleven aan het gezelschap van een huisdier weet iedereen. Vooral honden staan bekend om hun kameraadschap en trouw aan het baasje. Katten zijn vaak wat afstandelijker en laten zich niet commanderen. Als ze ergens geen zin in hebben doen ze het eenvoudigweg niet. Als een kat op schoot ligt is het verleidelijk om te denken dat zij dat doet omdat ze veel van je houdt. Tuurlijk, zou kunnen, het is een fijne gedachte. Maar het zou ook kunnen zijn dat mevrouw het toevallig net op dat moment koud heeft. Tja, wéten doe je het niet. Je kunt niet zien wat er in die koppies omgaat (vermoedelijk minder dan wij denken, een beetje voor je uitsuffen is volgens mij een grote hobby van veel katten).
Narigheid op straat
Dat Bob de straatkat een uitzonderlijk dier is staat wél vast. De avonturen van deze rossige kater en zijn baasje James Bowen zijn al beschreven in de boeken Bob de straatkat, De wereld volgens Bob en Het kerstfeest van Bob. En nu is er dus ook de film over de bijzondere vriendschap tussen deze twee: A street cat named Bob. Het verhaal gaat over James die min of meer op straat leeft. Hij heeft een moeilijk leven waarin drugs een grote rol spelen. Al jarenlang probeert hij zijn zaakjes op orde te krijgen maar dat is nog een hele klus. Geen geld, geen behoorlijk dak boven zijn hoofd en ronddraaien in steeds hetzelfde kringetje van dealers en andere gebruikers, het lijkt een hopeloze zaak. Met zijn gitaar probeert hij nog wat op straat te verdienen maar dat is bepaald geen vetpot.
Bob
Op een dag maakt hij kennis met een rode kater. Het is een lief beest en James geeft hem wat te eten en een slaapplaats. Voor één nacht. Ja, ja, je voelt al waar dat op uit gaat draaien. Bob, zoals hij inmiddels genoemd wordt, peinst er niet over om weg te gaan. Integendeel, hij verovert James' hart en zij worden dikke vrienden. Natuurlijk ga ik hier niet het hele verhaal uit de doeken doen, dat zou jammer zijn. Wel wil ik bekennen dat ik af en toe echt ontroerd werd door de film. Het is zeer zeker geen zoetsappig sprookje. Het harde straatleven in de grote stad wordt indringend in beeld gebracht. Mensen die, om wat voor reden dan ook, een moeilijk bestaan op straat hebben vind je overal, ook in welvarende landen.
Waargebeurd
Dit waargebeurde verhaal vertelt daarover maar laat ook zien dat vriendschap, al is het 'maar' van een slimme, aanhankelijke kat, ontzettend veel waard kan zijn.
Als kind heb ik ooit flarden van de originele Star Wars films gezien, maar het kon mij niet grijpen. Als tiener ben ik naar de bioscoop geweest om episode 1 van de prequel trilogie te gaan kijken, maar wat een draak van een film vond ik dat. Sindsdien heb ik nooit meer omgekeken naar Star Wars, maar het begon aan me te trekken. Mijn zoontje van 5 heeft natuurlijk nog nooit een film gezien, maar is wel gek van Star Wars Lego en alles waar maar een Storm Trooper op staat. Naast wat Lego hebben we dan ook de schoolbeker en het ondergoed in huis. Sinds Disney in 2012 Lucasfilm heeft overgenomen en er weer nieuwe Star Wars films worden gemaakt hoor ik enthousiaste verhalen van vrienden en collega's. Dus had ik mezelf voorgenomen het nog een kans te geven.
Rogue One
Het leek me het beste metStar Wars: Rogue Onete beginnen omdat het zich voor de originele trilogie afspeelt. Met lichte tegenzin stopte ik de disc in de DVD-speler. Maar dat gevoel draaide zich al snel om in opwinding. Het voelt als een ouderwetse avonturenfilm, maar is natuurlijk met hedendaagse technieken opgenomen en ziet er daarom supergelikt uit. De reden dat Star Wars mij nooit boeide was omdat het zich in de ruimte afspeelde. Logisch natuurlijk met Science Fiction, maar als er weinig aards herkenbare dingen in een film zitten haak ik af. Eigenlijk valt dat in Star Wars hartstikke mee. De verschillende planeten hebben een feel van de aarde en dat in combinatie met de prachtige ruimteschepen, bijzondere figuren en vette actie maken het voor mij een prima mix. Verbazingwekkend genoeg vond ik het niet alleen een goede film, maar heb ik er echt onwijs van genoten. De film vult het gat tussen de twee trilogieën, dus ik kan me voorstellen dat het voor fans nog toffer is om nu antwoorden te krijgen en veel herkenbare dingen terug te zien. Maar ook als Star Wars je dus nooit geïnteresseerd heeft, kun je het zeker weten uitproberen.
The Force Awakens
Nadat ik in Rogue One gezien heb hoe Princess Leia de blauwdruk van de Death Star in handen heeft gekregen, wilde ik graag Star Wars: The Force Awakenszien. Aangezien dit zich na de originele trilogie afspeelt, zou ik wat informatie missen. Omdat ik geen zin had om de oude films eerst te gaan kijken, heb ik een samenvatting van beide trilogieën op YouTube bekeken. Nu ben ik helemaal op de hoogte van het verhaal tot dusver en was ik klaar voor deel 7 in de Star Wars saga. ook deze film heeft weer dezelfde vibe van een heerlijk ouderwets avonturenverhaal, maar dan modern in beeld gebracht. De film kreeg wel de kritiek veel op Star Wars IV te lijken, maar daar had ik geen last van natuurlijk. In dit deel komen de personages uit de eerdere Star Wars films weer terug: Princess Leia, Han Solo en nog even Luke Skywalker. Maar ook de nieuwe personages Finn en vooral Rey zijn interessant genoeg om het verhaal te dragen. Daarbij is BB8 een coole robot die een belangrijke rol heeft in dit geheel. De film draait om het bemachtigen van een kaart waarop te zien is waar Luke Skywalker te vinden is. Uit het verslagen keizerrijk is namelijk de First Order ontstaan die dood en verderf zaaien in het sterrenstelsel. De rebellen zijn daarom op zoek naar de laatste Jedi en dat is Luke Skywalker. Laat de volgende episode nu net The Last Jedi heten. Ik kan inmiddels niet wachten om die ook te zien.
Ook al heb ik de originele trilogie nu nog steeds niet in zijn geheel gezien, twijfel ik er niet aan dat ik er ooit met mijn zoon voor ga zitten.
