Elkaar inspireren

Onze consulenten van de Bibliotheek op School Primair Onderwijs en Voortgezet Onderwijs gingen kort geleden met elkaar op training. Begeleid door Huub Purmer van DOCK20 en Stephan de Vilder van Van Nieuwe Waarde gingen ze twee dagen de duinen in om met elkaar te leren, elkaar te enthousiasmeren (voor zover nog nodig ;-), en nieuwe dingen zoals een community op te zetten.

Zie hier hoe die training er ongeveer uit zag. Ik word hier blij van, onze medewerkers inspireren elkaar om nog beter te worden in hun werk. Mooi toch?!

(Bijna) te laat...

Het is zo'n dag
Zojuist attendeerde een collega mij erop dat ik vandaag weer aan de beurt ben voor een blogpost...
O jee, waar ga ik over bloggen, ik heb nog een kwartier, paniek!
En het gaat al zo lekker vandaag...Tot 9 uur vanochtend konden we niet werken en tot 12 uur niet mailen in verband met ICT-onderhoud. Ik plan workshops voor jeugd en volwassenen waarbij ik wél steeds de juiste dag prik, maar niet de juiste datum. Ik haal een nieuwe stekker voor de iPads en dat blijkt bij terugkomst in de bibliotheek uiteraard de verkeerde te zijn...
Het is zo'n dag.

Zen
Volgens mij is het hoog tijd voor weekend. Na vijf dagen, drie vestigingen en mijn topdag vandaag wordt het dus hoog tijd om weer even tot zinnen te komen.
Dat kan ik op twee manieren doen.
Of het wordt hoog tijd om de mindfullness boeken weer eens uit de kast te halen, of ik ga proberen om op vakantie naar Schotland te gaan. Het t-shirt heb ik al:


Er staat niets gepland voor dit weekend, dus ik verwacht maandag weer fris en bij zinnen aanwezig te zijn!
Alle lezers een goed en rustig weekend gewenst!

Sanneke

Mindfullness boeken vind je door in de catalogus te zoeken op 'Woorden' en 'Mindfullness' in te typen, we hebben er genoeg
Of toch naar Schotland, ook die materialen hebben we in huis

De kleur van de zon

Deze bijzondere roman neemt je mee naar het Kreta van de jaren vijftig. Elena leidt een zorgeloos leven op dit mooie eiland. Ze groeit op in een fijn gezin en heeft nog een jonger broertje, Stefanos. Ze is zo goed als verloofd met Dimitri en er worden al plannen gemaakt voor een bruiloft.

Verbanning
Kort na haar achttiende verjaardag wordt er lepra bij Elena geconstateerd. Ze heeft de vlekjes al eerder gezien, maar doet alsof ze er niet zijn. Het betekent dat ze wordt verbannen naar het eiland Spinalonga, een klein eiland ten noorden van Kreta. Om besmetting te voorkomen moeten alle mensen met lepra daar naar toe. Er is op dat moment geen genezing mogelijk en ze neemt afscheid van iedereen waar ze van houdt. Ze is bang dat ze hen nooit meer terug zal zien.

Op Spinalonga krijgt Elena een huisje toegewezen en later ook een baan als onderwijzeres. Ze bouwt een band op met haar buurvrouw Dora en nog enkele andere mensen op het eiland. Op de zolder van haar huisje vindt ze dagboeken van de vorige bewoonster, Thalia. Ze doet een ontdekking die haar leven voorgoed zal veranderen.

Spinalonga
Klein eiland van 200 meter bij 500 meter pal voor de kust van Kreta met een grootse, aangrijpende en lange geschiedenis. Van 1903 tot en met 1957 werd het eiland gebruikt als leprakolonie. Alle melaatsen op Kreta en later in de rest van Griekenland werden naar dit eiland verbannen. Deze mensen werden de verdoemden genoemd. De bewoners waren van de buitenwereld afgesneden, wetende dat hun kinderen, ouders en geliefden zich zo dichtbij bevonden. Bezoek was verboden en eens in de zoveel tijd meerde een vissersboot aan om goederen te leveren.

Er waren huisjes op het eiland, sommige zijn nu gerenoveerd. Een schooltje, twee kerkjes, winkeltjes, een ziekenhuis en een eigen begraafplaats maakten ook deel uit van het dorpje. De begraafplaats maakt nu een desolate en verwaarloosde indruk. Er resten nog slechts zerken, waar iedereen overheen banjert.

Toeristische trekpleister
Na het vinden van medicijnen in de jaren vijftig werd deze leprakolonie opgeheven. In 1957 verlieten de laatste bewoners het eiland en werd Spinalonga een toeristische trekpleister.

Zelf heb ik het eiland twee maal bezocht. Al na de eerste keer oefende het een bijzondere aantrekkingskracht op mij uit. Ik wilde het graag nog een keer bezoeken. Vanuit Plaka zijn we met de boot vertrokken en als je het eiland nadert is het Venetiaanse fort een echte blikvanger. De poort die je passeert op het eiland werd De poort van Dante genoemd, de Poort van de Duivel.

Victor Zorbas
De eerste keer dat wij het eiland bezochten was Victor Zorbas onze gids. Hij leidde ons het eilandje rond en vertelde schitterende verhalen over de geschiedenis van Spinalonga. De groep hing aan zijn lippen. Victor Zorbas is de auteur van Het eiland der verdoemden. Sommige overlevenden hebben de tijd op het eiland als verschrikkelijk ervaren. Een deel van zijn leven heeft Victor gewijd aan de geschiedenis van het eiland.

Over de auteur
Ina van der Beek is een Nederlandse schrijfster en de auteur van De kleur van de zon. Ze debuteerde in 1998 met de dichtbundel Glimlach van de tijd. Ze is vooral bekend om haar familieromans. Inmiddels heeft ze ook enkele kinderboeken gepubliceerd en ze schrijft recensies en columns.

In De kleur van de zon neemt ze de lezer mee op reis naar Griekenland.
Ik ben aangenaam verrast door dit ontroerende boek.

Dit boek reserveren! Klik hier!

Marga de Jong

Geheim!

Geniale dames
Hush-hush, mum's the word, topsecret, classified; allemaal Engelse termen om aan te geven dat iets zeer geheim is. De dames uit de tv-serie 'The Bletchley Circle' moeten zich hieraan houden, ook ná de Tweede Wereldoorlog, die zo'n belangrijke plaats in hun leven innam. Zij hebben elkaar leren kennen in Bletchley Park, een landgoed in Buckinghamshire. Dit diende als locatie van The Secret Service waar codes van de Duitsers ontcijferd en gebroken werden. Met hun uitzonderlijke gaven en briljante geest leverden de vrouwen een belangrijke bijdrage aan het voorkomen van Duitse aanvallen en andere militaire operaties.

De oorlog is voorbij, wat nu?
Gelukkig kwam er een eind aan de oorlog en ieder voor zich probeert daarna een zo 'normaal' mogelijk leven te leiden. Als huisvrouw en moeder bijvoorbeeld, of als bibliothecaresse (inmiddels een nogal ouderwets woord, maar dit terzijde). Contact tussen de vrouwen is er nauwelijks.Totdat één van hen een bijzondere belangstelling krijgt voor een moordzaak die het land danig in beroering brengt.

Vriendinnen strijden tegen de misdaad
De vrouwen komen weer samen en besluiten de handen ineen te slaan om te proberen de zaak op te lossen. Hun bijzondere talenten komen daarbij goed van pas. Eén van hen bijvoorbeeld is een kei in de wiskunde, een ander heeft een fotografisch/eidetisch geheugen, erg handig als je je in een tel een heel stratenplan of enkele bladzijden (letterlijk) voor de geest kunt halen. Langzamerhand ontstaat er een hechte vriendinnengroep die het tegen de misdaad opneemt. Ook helpen de dames elkaar op het persoonlijk vlak, niet ieders privéleven verloopt even soepel.

Tegen de stroom in
The Bletchley Circle is een spannende serie over enkele moedige vrouwen die hun eigen plan trekken. Oók als dat plan indruist tegen de tamelijk dwingende regels en conventies van de jaren vijftig van de vorige eeuw.


Natuurlijk kan deze serie gereserveerd worden. Het eerste deel van de serie reserveren? Klik hier!

Klik hier om het tweede deel te reserveren.

Louise

Een andere blik op de bibliotheek

Vorige week, 9 en 10 februari organiseerden wij onze jaarlijkse thema en discussieavond voor de raadsleden van onze vier gemeenten Alkmaar, Castricum, Bergen en Heerhugowaard. Het thema dit jaar was 21ste eeuwse vaardigheden of 21st century skills. De vorige jaren hadden we laaggeletterdheid, de bibliotheek in het Sociaal Domein en ons nieuw meerjarenbeleidsplan als onderwerp besproken.

Wij steken best veel tijd in het informeren van onze raadsleden over wat wij zien als de rol en taak van de bibliotheek, ook in relatie tot doelen van de gemeenten. Nieuwsbrieven twee keer per jaar, langs gaan bij fracties, ze uitnodigen voor interessante avonden of openingen. En elke keer benadrukken we dat het uitlenen van boeken een middel is en geen doel op zich voor de bibliotheek. Dat de bibliotheek er is om mensen het beste uit zich zelf te laten halen, om mensen vrije toegang te bieden tot informatie, om te zorgen dat mensen kunnen participeren, een leven lang kunnen leren, kortom de 'ouderwetse' volksverheffing hebben we voorop onze lippen liggen. Toch is het beeld van boekenuitleencentrum hardnekkig. En dat begrijp ik ook wel, niet alle raadsleden zijn lid van de bibliotheek, ze hebben allemaal een volle agenda en moeten over heel veel dossiers beslissingen nemen. En in alle eerlijkheid, als je in onze vestigingen komt zie je heus vaak een activiteit, een taal- of tabletcafé of een workshop bij één van onze medialabs. Maar ja, dan moet je wel op het juiste moment binnen komen lopen. Anders zie je mensen boeken lenen, de krant lezen, achter de computer zitten. Kortom, het beeld wordt dan bevestigd. De meeste van onze 'nieuwe' activiteiten vinden ook niet in onze vestigingen plaats, maar daar buiten. Dus veel minder zichtbaar.

Voor ons reden genoeg om ieder jaar een avond te organiseren waarin we een andere kant van de bibliotheek belichten. We hebben altijd een interessante inleiding, een spreker van buiten af. Dit jaar hadden we er zelfs drie. Beide avonden vertelde Rick Koster over zijn ervaringen en bespiegelingen ten aanzien van het onderwijs en de 21ste eeuwse vaardigheden. Daarna werd hij op één avond gevolgd door Robbert Jan Piet, o.a. voorzitter van de Raad van Toezicht van het openbaar basisonderwijs in Alkmaar en oud-wethouder Onderwijs en Cultuur van de gemeente Heerhugowaard. Hij deed zijn visie op de rol van de bibliotheek uit de doeken, en dan vooral in relatie tot het onderwijs. Hij gaf drie belangrijke punten aan waarop scholen heel veel aan bibliotheken kunnen hebben:

1. taal- en schrijfvaardigheden en dan vanuit plezier en creativiteit
2. leerlingen (en ook leerkrachten) helpen om goede zoekstrategieën aan te leren
3. leerlingen helpen om de gevonden informatie te beoordelen op relevantie.

(en dan voegde hij er nog aan toe dat de bibliotheek ook kan helpen om bepaalde culturele achtergronden van taal beter te kunnen duiden, zoals bijvoorbeeld waarom we bepaalde spreekwoorden of gezegden hebben, en wat hun oorsprong is). Hij was zeer tevreden hoe bibliotheek Kennemerwaard de afgelopen jaren met het detacheren van een leesconsulent op een aantal basisscholen echt een verschil aan het maken is in het wegwerken van taal- en leesachterstanden.

Daarna volgenden drie korte presentaties van onze eigen Jolanda, Erwin en Marianne die vertelden wat bibliotheek Kennemerwaard doet op het gebied van programmeren, de makersbeweging en internet en sociale media voor ouderen en volwassenen. Daarna volgde onze Leonie die een verkorte versie van haar ouderavond hield. Daarin vertelt ze ouders wat kinderen tegen komen op social media, in kranten op tv op het gebied van seksualiteit. Ze legt uit wat sexting en grooming is, en hoe ouders hun kinderen daar weerbaar op kunnen maken.

Heel fijn moment was dat een altijd kritisch raadslid verzuchtte: "Wat goed dat jullie dit doen".

Op de tweede avond was onze spreker Frans Feldberg, hoogleraar aan de VU in Data Driven Business Innovation. Hij nam ons in een sneltreinvaart mee langs alle ontwikkelingen en mogelijkheden. Voor veel mensen heel veel informatie in een kort tijdsbestek, heel erg interessant. En daarna weer onze mensen met hun presentaties, met deze keer de nadruk op de programmeer en de community rondom de makersbeweging en meer. Dat liet Frans Feldberg opspringen en uitroepen dat dit nou precies is waar ze bij de universiteit op zitten te wachten. Scholing en interesse kweken op jonge leeftijd. En goed dat de bibliotheek het doet, en schande dat we daarvoor om geld moeten 'bedelen'. (Ook heel fijn als iemand anders dat zegt ;-)

Ook aan het eind van deze avond vertrokken raadsleden tevreden en geïnspireerd. "Ik had geen idee dat jullie dit ook deden, dat geeft mij een heel ander beeld van de bibliotheek."

Dat gaf mij een heel tevreden gevoel en trots op onze mensen die onze bibliotheek maken....  en daarna weer de barricaden op ;-)

21e eeuwse vaardigheden

Wat voor beroep zullen de kinderen van nu later gaan uitvoeren? Dat kunnen we in veel gevallen nog niet weten, omdat veel beroepen van de toekomst nu nog niet bestaan. Wat we wel weten is dat er bepaalde vaardigheden nodig zijn om succesvol een beroep in de toekomst te kunnen uitoefenen. En dit zijn andere vaardigheden dan die in het huidige onderwijssysteem aan bod komen. Dat betekent natuurlijk niet dat je lezen, taal, rekenen, zaakvakken, enzovoort over boord moet gooien, maar dat er wel gekeken moet worden naar de manier waarop dit wordt aangeboden. Een sterk fundament vanuit de kernvakken gekoppeld aan de 21e eeuwse vaardigheden zijn de competenties die de toekomstige burger zal moeten bezitten.

Wat is dat dan?
Omdat de maatschappij steeds sneller aan het veranderen is en veel taken van nu geautomatiseerd gaan
worden, zullen er vakoverstijgende vaardigheden gevraagd gaan worden van de toekomstige werknemers. Het gaat hier om 11 vaardigheden, zoals kritisch denken, samenwerken, probleemoplossingsgericht denken en mediawijsheid. U kunt ze allemaal zien op de afbeelding hiernaast.
Hier vindt u meer informatie.

Hoe doe je dat dan?
Wij hebben gekozen om met programmeren aan de 21e eeuwse vaardigheden te werken. Eigenlijk is dit de vaardigheid computational thinking, maar met programmeren komen eigenlijk alle vaardigheden aan bod. Daarbij komt dat (inzicht in) programmeren in de toekomst ontzettend belangrijk zal zijn. Je hoeft niet meteen een wizkid te zijn om dit aan te kunnen. We hebben heel veel verschillende soorten materialen op verschillende niveaus om de principes van programmeren aan te leren. Voorbeelden zijn de Bee-Bot, Dash and Dot, Lego WeDo en Scratch.
Kinderen kunnen in de bibliotheek terecht bij onze CoderDojo. We zoeken trouwens nog vrijwilligers om deze dojo's te begeleiden. Klik hier voor meer informatie, aanmelden als vrijwilliger en natuurlijk het aanmelden van kinderen om in de CoderDojo aan de slag te gaan.

Programmeren in het onderwijs
We vinden het heel belangrijk het onderwijs bewust te maken van het belang van deze vaardigheden. Naast dat we op scholen aan de slag gaan met programmeren, willen we de leerkrachten ondersteunen, informeren, inspireren en verbinden. Daarom hebben we samen met de Kaasfabriek - Fablab regio Alkmaar de community [M3] opgezet. Na een bijeenkomst vorig jaar waarbij de eerste enthousiastelingen aan de slag zijn gegaan en hebben aangegeven waar de behoefte ligt, zijn we digitaal gestart. Nu is het tijd voor de eerste Meetup waar we fysiek met elkaar onze richting gaan bepalen. Naast leerkrachten, zijn ook professionals, politici en hobbyisten van harte uitgenodigd. Dit zal gaan plaatsvinden op woensdag 17 februari van 15.00-17.00 in de Kaasfabriek.

Klik hier voor meer informatie en aanmelden.


Like onze community hier


Joey

Griep

Helaas ging deze griepgolf niet aan mij voorbij en ben ik veroordeeld tot het bankhangen. En ja wat hang je dan zoal? In eerste instantie veel slapen en wat filmpjes op mijn tablet kijken en tussendoor een goed boek. Ik was nog bezig in een hele dikke trilogie van Jon Kalman Stefansson.
Hemel en hel/Het verdriet van de engelen/het hart van de mens
Een prachtig filosofisch boek over IJsland van begin 1900 waar mensen echt moesten afzien: in kou en vele sneeuwstormen en waar een wandeling naar het volgende dorp een overlevingstocht is. Een echte aanrader waarbij het middelste deel ook als E-book kan worden gelezen maar als je met griep thuis ligt, raad ik een iets makkelijker boek aan, bewaar dit voor een vakantie naar IJsland bijvoorbeeld. Op naar het volgende boek, ik heb altijd een hele voorraad op mijn pas staan.....
Leef!
Dit is het aangrijpende verhaal van de jonge Laura Maaskant, ook over een overlevingstocht, maar dan langs ziekenhuizen. Zoals ze zelf net als Maarten van der Weijden dat ook in zijn boek Beter zegt:
je vecht niet tegen kanker, je ondergaat het. Omdat ik mezelf op dit ogenblik ook heel beroerd voel bewaar ik haar boek voor als ik er iets beter tegen kan.
Ik kijk nogmaals in de kast en vind:
Bloed op sneeuw
Dit is een recent boek van Jo Nesbo en gaat over een huurmoordenaar die naar mate je hem beter leert kennen tegen wil en dank sympathiek gaat vinden. Ondanks alle moorden leest dit lekker luchtig weg en uitermate geschikt voor griep op de bank.
Voor diegenen die zich niet tot lezen kunnen zetten heb ik nog een Noorse serie als aanrader:

                                                                             

Reserveer hier de trilogie van Jon Kalman Stefansson in  onze catalogus        

Reserveer hier Bloed op sneeuw in onze catalogus   

Reserveer hier Leef! in onze catalogus  

Ingeborg  

Het puberbrein

Het puberbrein

De meeste mensen krijgen wel op enig moment in hun leven met pubers te maken. Alle ouders met kinderen ontkomen niet aan het pubergedrag van hun kinderen. De mate waarin kinderen pubergedrag vertonen kan wel sterk verschillen. Heb je geen kinderen, ook dan word je vaak toch geconfronteerd met pubers in de vorm van bijvoorbeeld buurkinderen, neefjes of nichtjes. Of  die vervelende hangjongeren bij je voor de deur. Je kan er natuurlijk ook dagelijks mee te maken hebben in je werksituatie, doordat je les aan ze geeft of bijvoorbeeld in een bibliotheek werkt...:-)
Het puberbrein staat momenteel behoorlijk in de spotlight, omdat de laatste jaren door onderzoek veel meer bekend is geworden over hoe ons brein functioneert. Daarbij weten we nu dat de puberteit een cruciale periode is voor het volgroeien van de hersenen. En zijn we ook te weten gekomen waarom pubers doen wat ze doen. Over wat er zich allemaal afspeelt in die koppies en waarom ze het ene nu eenmaal belangrijker moeten vinden dan het andere. De bibliotheek heeft een keur aan informatieve boeken over dit onderwerp, maar ik ga het beperken tot  Het puberbrein: de missende handleiding, geschreven door Ben Kamphuis.Ik dacht altijd (en dat is volgens Wikipedia ook zo) dat pubers jongeren zijn in de leeftijdscategorie van 12 tot 18 jaar. De auteur stelt in dit boek echter dat wetenschappelijk gezien we nu globaal de groep tussen 10 en 25 jaar als puber rekenen. Op je 10e levensjaar is al zo'n 95% van de hersenen compleet. Daarna duurt het echter nog zo'n 15 jaar om de laatste 5% goed aan de praat te krijgen. En vooral die laatste 5% schijnen heel belangrijk te zijn.
De puberteit kenmerkt zich door vier belangrijke veranderingen: seksuele ontwikkeling, doorontwikkeling van de hersenschors, vormen van eigen identiteit en doorlopen van proces dat sociaal-emotionele  wezens van ze maakt.

Dit boek is voorzien van veel handige tips voor de omgang met pubers en uitleg over het waarom van hun gedrag. Daarbij heeft het veel grappige foto's en illustraties. En ook niet onbelangrijk: het heeft maar net iets meer dan 100 bladzijden en die zijn dan nog in een behoorlijke grote letter gedrukt. Je hoeft dus geen dik boekwerk door te ploegen om meer te weten te komen over het (vaak irritante) pubergedrag. De auteur heeft een vlotte schrijfstijl, die hij lardeert met kwinkslagen. Voor iedereen die met pubers te maken heeft  dus zeker de moeite van het lezen waard!

Meer weten over het puberbrein? Reserveer dan hier het boek in onze catalogus.


Gabrielle

Groene energie

dit is een Makey Makey, zoals de naam al zegt maak je er van alles van.

Vandaag was ik op een basisschool in Alkmaar voor een na-schoolse activiteit. Het is voor kinderen vanaf 7 tot 10 jaar. Het thema is Groene energie en dat is heel interessant voor eigenlijk iedereen zou ik zeggen en erg leuk om dat samen met kinderen te onderzoeken. Ik geef vandaag een beschrijving van deze middag omdat het voor de bibliotheek bezoekers en gebruikers onzichtbaar is en zo is het even een kijkje achter de schermen.

15.30 uur:
De kinderen komen binnen en dan kijken we eerst gezamenlijk in een boek. We moeten tenslotte meer te weten komen over energie en dan is een boek natuurlijk hartstikke handig en eigenlijk ook "groener" dan internet.  We komen al van alles te weten en we praten er over. Vooral dat mensen ook een energie zijn, hebben en kunnen produceren is boeiend. Wij eten, drinken en slapen en kunnen dan van alles. Bijvoorbeeld dit: We hebben een controller gemaakt van de Makey Makey.

Erg spannend met stroomdraadjes en er ging een stroomkring recht door ons heen. Huh aarde?? Erg vreemd allemaal. Om het spel te spelen met onze zelf gemaakte game controller was best ingewikkeld. Steeds was iemand de aarde en ieder kind was een andere richting. We moesten gezamenlijk door het doolhof zien te komen dus het kind met het draadje voor bijvoorbeeld rechts moest het kind met de "aarde" een hand geven om het naar rechts te laten verplaatsen. Er moest goed worden samengewerkt en dat ging prima! En dat geeft ook weer energie, geen idee hoor welke kleur!
De kinderen vonden het leuk en oei wat gaat de tijd dan snel! Allemaal naar huis. Volgende week gaan we verder met onze groene energie.
Edith