dinsdag 30 december 2014

Een planeet in je hoofd

Plaatje
Mijn oog viel tijdens het opruimen op het boek Een planeet in je hoofd van Sally Gardner. Een klassiek jaren '50 science fiction aandoende afbeelding van een robot. Een ontzettend mooie voorkant en mijn nieuwsgierigheid was gewekt.



Dystopie
Een planeet in je hoofd is een regelrechte dystopie. Gardner schetst een samenleving waarin het niet goed toeven is.
De 15-jarige Standish Treadwell is dyslectisch en heeft twee kleuren ogen waardoor hij flink gepest wordt op school. Tot overmaat van ramp woont hij met zijn opa in een achterstandswijk, zijn ouders zijn verdwenen.
Een fictief Engeland wordt overheerst door het Moederland, het lijkt er verdacht veel op dat de Nazi's de Tweede Wereldoorlog hebben gewonnen.
Standish sluit vriendschap met Hector, samen dromen ze ervan om zelf met een raket naar de planeet Juniper te vliegen en daar Croca-Cola te drinken. Ze worden geïnspireerd door de poging van het Moederland om de eerste mens naar de maan te brengen.
De wijk waarin Standish en Hector wonen, wordt omgeven door een grote muur. Op een dag klimt Hector over de muur en verdwijnt.
Op zoek naar zijn vriend, ontdekt Standish een bizar geheim van het Moederland en neemt een paar zeer dappere besluiten.

Eindejaarslijstje?
Gardner's boek is bijzonder origineel en past prima in de lijst met beroemde dystopie-verhalen. Aan het einde van het jaar moeten we toch eindigen met een lijstje:
- George Orwell - 1984
- Anthony Burgess - A clockwork orange
- Ferdinand Bordewijk - BLokken
- Aldous Huxley - Brave new world
- Ray Bradbury - Fahrenheit 451
- William Golding - Lord of the flies
- Thea Beckman - Kinderen van Moeder Aarde
- Nevil Shute - On the beach
- Suzanne Collins - De hongerspelen
- Veronica Roth - Inwijding
- Dave Eggers - De cirkel

Uiteraard kun je Een planeet in je hoofd lenen.

Fijne jaarwisseling en tot blogs in 2015!

Sanneke

vrijdag 26 december 2014

Klankbeelden van een verschrikkelijk geheim


Huid en haar
Meestal moet je even in een nieuwe serie komen. De rollen moeten nog groeien en het verhaal is nog een beetje op zoek naar de juiste vorm. Dat geeft niet. Als je ergens geraakt wordt, geef je het wat episodes de tijd voor je besluit of je er meer in wilt investeren. Maar er zijn ook series die meteen staan als een huis. Die je bij de kladden grijpen en met huid en haar naar binnen trekken. Broadchurch is zo'n serie. Na de pilot aflevering dacht ik - dit is werkelijk helemaal af. Fantastisch gespeelde rollen, een intrigerend mysterie, een landschap zo geraffineerd in beeld gebracht dat het zelf een hoofdrol speelt en gruwelijk subtiel uitgewerkte muziek en geluidseffecten. Dat laatste deed me qua effectiviteit sterk denken aan de soundtrack van Rebound, de serie die ik eerder in Blognoot besprak.

Schuldgevoelens
Eenvoudigweg gaat Broadchurch over de moord op een 11-jarige jongen in een kustplaatsje in Dorset. Wie in deze kleine gemeenschap waar iedereen elkaar kent is hier verantwoordelijk voor? Een daaruit voortvloeiende vraag is hoe een gemeenschap zo'n gebeurtenis als gemeenschap overleeft? David Tennant speelt de hoofdrol van de detective die van buiten wordt gehaald om het mysterie op te lossen. Iemand die met schuldgevoelens rondloopt door een vorige zaak die onder zijn verantwoording is misgelopen.
Het thema klinkt bekend en is geïnspireerd door de cultserie Twin Peaks (die binnenkort een vervolg krijgt). Maar Broadchurch houdt zich bij de dagelijkse werkelijkheid (die op zich bizar genoeg is).

Wantrouwen
Zelfs de acteurs wisten tot het laatst niet wie de dader was. Zodat er in hun spel ook niets verraden kon worden. Maar in feite gaat Broadchurch daar niet eens zozeer om. Het gaat erom hoe mensen in een sfeer van wantrouwen en steeds meer loskomende geheimen (die meestal niet eens direct met de moord te maken hebben) elkaar anders gaan bejegenen. En vooral geen verantwoordelijkheid bij zichzelf zoeken. Wat dat betreft ben ik tegen episode zes bijna afgehaakt. Hoe meesterlijk ook gemaakt, ik moet in alle ellende wel lichtpuntjes kunnen zien. Ik geloof daar ook in. Ik hoef niet alleen de nare kanten van de mensheid te zien. Als je dit ook hebt, blijf toch kijken. De laatste aflevering zal je verrassen.
De reeks is bovendien oorspronkelijk als een driedelige serie door schrijver Chris Chibnall opgezet. De moord wordt in de eerste serie opgelost en naar verluid zal de tweede serie gaan over de heropbouw van de verscheurde gemeenschap.

Ander einde?
Chibnall liet zich tijdens het ontwikkelen van het verhaal al inspireren door de muziek van Ólafur Arnalds. Deze componist weet het gevoel van onzekerheid, dreiging en angst in akelig goed getroffen klankbeelden te vertalen. Luister en huiver.
Overigens is Broadchurch voor het Amerikaanse publiek herverfilmd als Gracepoint met dezelfde schrijver en hoofdrolspeler. En met een ander einde. Dat zou je bij zo'n perfecte Engelse serie gewoon niet moeten willen.


Raoul

Reserveer Broadchurch in onze catalogus

dinsdag 16 december 2014

Lekker even nergens aan denken...

In de december maand hebben we het DRUK!!!!! Om dan ook nog even te kunnen ontspannen op de bank, met een  kop warme chocolade melk en het laatste stukje Sinterklaasletter, tsja, moeilijk...niet dat we niet zouden willen, maar we hebben er gewoon geen tijd voor. Toch?


Ontspannen
Maar beste mensen, ontspannen juist in deze drukke maand is eigenlijk een must. Anders zijn we straks te gestrest om een heerlijk negen-gangen diner in elkaar te flansen, kunnen we het huis niet optimaal versieren, vergeten we aan de vogeltjes te denken in de tuin, zijn de kinderen niet op tijd in hun mooiste outfit naar het kerstdiner van school, willen we er zelf  natuurlijk op ons allermooist uit zien en ga zo maar door. Nee, ontspannen.........


Tip
Om nou toch een boek te pakken, is de tip van deze maand: niet een te moeilijk boek. Hoeft toch ook helemaal niet. Neem een gezellig De Waal & Baantjer, er is net weer een nieuw deel verschenen: Een kuil voor een ander. Leuk, gezellig, niet te moeilijk, maar wel heerlijk ontspannen.

Er is in de bibliotheek ook de vernieuwde serie verschenen: de alom bekende Bouquet reeks. Nou, daar hoeft ook niet bij nagedacht te worden, wegdromen mag natuurlijk altijd. Is toch een geweldig idee? Zwijmelen bij een beker chocomel (met slagroom...) mèt dat laatste stukje letter....
Kunnen we er weer tegen tijdens de kerstdagen en Oud en Nieuw!

Ik wil iedereen fantastische kerstdagen en een super geweldig nieuwjaar toewensen!!!!!!!!


Irene

zondag 14 december 2014

Gebed voor de vermisten


In de streek Guerrero in Mexico moeten de moeders hun dochters als jongens vermommen en in kuilen verstoppen om te voorkomen dat ze worden ontvoerd en verkocht als sexslavin. Ladydi is één van die dochters en woont samen met haar moeder in een dorp op een berg in dit gebied. Het is hier heet met schorpioenen, slangen en papavervelden. De regering laat deze papavervelden besproeien met gif maar de piloten worden omgekocht door de maffia en laten het gif regelmatig boven het dorp vallen waardoor het hier vaak naar Paraquat ruikt.


Jennifer Clement doet al jaren onderzoek naar de drugsmisstanden in Mexico en vele vrouwen gesproken die slachtoffer zijn van het drugsgeweld. Naar aanleiding hiervan heeft ze dit "fictie"-boek geschreven. Dat dit een zeer actueel probleem is bleek toen ik laatst nog een artikel zag over verdwenen tieners in Mexico.
Gebed voor de vermisten is een triest verhaal maar wel op een luchtige, grappige manier verteld waardoor het makkelijk leesbaar is.

Reserveer Gebed voor de vermisten in onze catalogus

Ingeborg

dinsdag 9 december 2014

Verstrikt

Verstrikt


Wanneer je een debuut leest weet je vaak niet wat je in handen hebt. Soms kan dat dus tegenvallen, maar soms ook mee. In dit geval viel het zeker niet tegen, integendeel zelfs. Ik zag ergens een recensie van dit boek voorbijkomen en als rechtgeaarde fan van thrillers sprak me die meteen aan. Schrijfster Eveline Karman heeft na de Hotelschool te hebben doorlopen eerst carrière gemaakt in het bedrijfsleven. In 2011 volgt ze een schrijfcursus en hierna begint voor haar het balletje te rollen op dit terrein. Ze eindigt nog in datzelfde jaar in de top-3 van diverse schrijfwedstrijden. En hierna wordt ze dan ook gevraagd voor de landelijke nieuwssite Fok.nl, waar ze tot dit jaar werkzaam voor was. Vanaf 2013 zijn haar pennenvruchten onder ander te lezen in Linda., Gooisch en Grazia.

Inhoud
Als hoofdredacteur Boris van het blad 'Heat' al een paar dagen niet op zijn werk is verschenen, maakt niet iedereen zich meteen zorgen. Maar al snel verandert dit. Collega Eline gaat op onderzoek uit en belandt dan in de wereld van de escorts. De laatste afspraak van Boris was namelijk met een escortdame.Was het voor werk of plezier? Al snel ontdekt ze dat hij met een onderzoek bezig was, omdat de eigenaresse van het bureau er allerlei  praktijken op nahoudt, die het daglicht niet echt kunnen velen. Als Eline uiteindelijk ontdekt dat Boris dood is gaat de dader ook op jacht naar haar.
Het boek is vlot geschreven en kent een goede spanningsopbouw. Al gauw word je meegesleept in het verhaal en denk je te weten wie achter de dood van Boris zit. Op het einde blijkt dus dat ik daar behoorlijk naast zat.

Hopelijk heeft Eveline Karman nu ook de smaak van het schrijven van romans te pakken en verschijnt er snel een tweede boek.
Velen vinden (en daar ben ik het ook helemaal mee eens) dat ze zich nu al kan scharen in het rijtje van thrillerschrijvers zoals Saskia Noort en Simone van der Vlugt.
En dat is natuurlijk een groot compliment.


Als je dit boek ook wil lezen, kan je hem hier in onze catalogus reserveren.


Gabrielle


zondag 7 december 2014

Arne en Carlos

Alle sinterklaasboeken zijn weer opgeruimd en de boeken voor Kerst staan nu weer in de bibliotheek. Het zijn voornamelijk kinderboeken met kerstverhalen maar er zijn ook boeken voor volwassenen. Meestal zijn het boeken met creatieve ideeën voor kerstkransen, versiering en de steeds minder voorkomende kerstkaarten.
Het meest bijzondere boek uit deze collectie vind ik het boek van Arne en Carlos. Het zijn twee breiende mannen die in dit boek allerlei kerstballen met Scandinavische patronen maken.  Ik weet niet wat ik nou het meest bijzondere vind, het feit dat het breiende mannen zijn, of omdat het mij ontzettend moeilijk lijkt om deze kerstballen te maken. In ieder geval word ik altijd vrolijk van hun boeken en krijg bijna zin om de breipennen te pakken. Ik ben alleen zelf geen breier maar ik haak. Granny squares om precies te zijn. Misschien ga ik me ook ooit eens storten op de Scandinavische stijl want Arne en Carlos maken echt hele mooie dingen.
Ze hebben verschillende boeken uitgebracht met onder andere patronen voor poppen, sloffen en andere kledingstukken.

Ook zelf zin in breien gekregen? Reserveer hier een boek.
Edith

dinsdag 2 december 2014

Vervolg op Christiane F.

Ik was een jaar of vijftien toen ik het boek Christiane F. voor het eerst las. Wat kwam dat boek toen bij mij binnen. Niet te geloven wat Christiane F. allemaal meemaakte toen zij op zeer jonge leeftijd verslaafd raakte aan heroïne. Ik kom zelf uit een behoorlijk beschermd milieu en las met verbijstering wat zij allemaal deed om aan geld te komen om heroïne te kunnen kopen. Hoe ze zich prostitueerde, het rauwe leven op straat in Berlijn (het bietsen en de diefstallen) en hoe vrienden om haar heen dood gingen aan een overdosis.

In 1981 kwam de film van het boek, Wir Kinder vom Bahnhof Zoo uit. De DVD van deze film is uiteraard aanwezig in de collectie van Bibliotheek Kennemerwaard. In deze film speelt ook David Bowie mee omdat zijn muziek in het boek een belangrijke rol speelt.



Nu ongeveer 35 jaar later is het vervolg Christiane F., mijn tweede leven verschenen.
In dit boek is te lezen hoe het verder ging met Christiane F. na die turbulente periode in Berlijn.
Samen met journaliste Sonja Vukovic heeft de inmiddels 52 jarige Christiane haar hele levensgeschiedenis opgeschreven. Daar hebben ze drie jaar voor nodig gehad. In het boek wordt niets mooier gemaakt dan het is en blijkt dat Christiane F. nog altijd vecht tegen haar verslaving. Het boek beschrijft ook haar gelukkige jaren in Griekenland en het gevecht om haar zoon, Jan-Niklas.
Het is een rauw boek dat niet altijd even mooi is geschreven maar aan het leven van een junkie is ook niet veel moois te ontdekken. Alle namen, opsommingen en herhalingen ten spijt is dit toch een boek dat interessant is voor iedereen die wil weten hoe het verhaal van Christiane F. verder ging.

Reserveer het complete levensverhaal van Christiane V. Felscherinow in de catalogus

Chris