Laat je meenemen

Buitenaards bijzonder
Zin om je twintig uur lang te laten meenemen op een wonderbare reis? Ga er maar eens goed voor zitten. We gaan in feite niet ergens heen, maar het komt naar ons toe. Of we daar blij mee moeten zijn ... Taken is een televisieserie over contact met buitenaardse wezens. Klinkt voorspelbaar, temeer als je weet dat Spielberg zich er mee bemoeid heeft. Maar de serie grijpt je niet alleen emotioneel. De aanpak is anders dan anders.

Springen door de tijd
Taken volgt drie families over vijf decennia in hun ervaringen met buitenaardse wezens (ontmoetingen en ontvoeringen) en met elkaar vanaf Roswell. Een dergelijke langademigheid rond een thema is al apart, maar het geheel wordt ook nog in twee sterk verschillende delen van vijf episodes opgemaakt. In de eerste vijf episodes spring je vlot door vijf decennia heen en kan een kind in een volgende aflevering al een volwassene zijn. In de laatste vijf episodes zijn we in het heden beland en vindt elke aflevering slechts in een of twee dagen plaats. Een waanzinnige overgang die je op zich al over het fenomeen tijd aan het denken zet door je er aspecten van direct te laten ervaren.

Sla dit over ...
...als je niet wilt dat ik al iets essentieels verraad. Maar wat ik een fijne verassing vond, was de kijk op de aliens. In de meeste films en series worden buitenaardse wezens ofwel geportretteerd als goedaardig (ze komen ons bestuderen en/of raad geven) ofwel kwaadaardig (ze komen ons vernietigen of akelige experimenten op ons uitvoeren). Maar wat nu als net als bij ons in hun beschaving (en tot in individuele wezens toe) beide aspecten vertegenwoordigd zijn? Ervaar het in Taken - verwonder je, huiver, huil en laat jezelf ontroeren.

Miscast
Het enige dat me niet beviel aan deze serie was de miscasting van Matt Frewer. Matt is een acteur die fantastische en uiterst vermakelijke karikaturen neer kan zetten, zoals in de aan te raden serie A Town Called Eureka. Maar Taken is een serieuze reeks waar zijn overdreven aanpak niet werkt en helaas op teveel afleveringen een stempel drukt. Over het geheel is dat evenwel een kleine smet op een indrukwekkende serie. Er tegenover staat veel prima acteerwerk met een uitzonderlijke prestatie van de jonge Dakota Fanning.

Raoul de Haan

Reserveer Taken in onze catalogus

Het fabeldier dat KOMRIJ heet

In dit bijzonder mooi uitgevoerde schrijversprentenboek wordt met behulp van vakantiefoto's, brieven, aantekeningen, premièrekaartjes, gedichten en nog heel veel meer de levensloop van de spraakmakende schrijver opgetekend aan de hand van Komrij's voornaamste verblijfplaatsen in die tijd.



Winterswijk
Komrij werd op 30 maart 1944 geboren in een kippenhok in Winterswijk. Zo heeft de schrijver dat altijd zelf verteld. Volgens Komrij sloeg zijn moeder op de vlucht voor het angstaanjagende geluid van een bommenwerper en belandde op het erf in het kippenhok van een nabijgelegen boerderij. In de archieven echter werd niets teruggevonden over enige oorlogsactiviteit in het luchtruim boven Winterswijk op dat tijdstip. Broer Piet kon zich wel een kort verblijf met het gezin in een kippenhok herinneren tijdens de bevrijding, Komrij was toen echter al een jaar oud.
Op de middelbare school heeft de jonge Gerrit zich niet alleen als acteur en toneelschrijver maar ook als dichter ontpopt. In 1960 debuteert Komrij als dichter met een parodie op Vondels Uitvaert van Orfeus in het krantje van het Lyceum. Komrij vatte een grote liefde en verzameldrang op voor het werk van Goethe. De jonge dichter fietste naar Duitsland en haalde daar ieder maand een nieuw deeltje op van de Verzamelde Goethe. De Faust werd door hem van aantekeningen en uitroeptekens voorzien, voorin schreef hij onder zijn adres: 'Dit boek is zeer belangrijk voor de eigenaar!'. Naast het lezen, verschaffen juist ook de foto's van deze kleine aantekeningen veel kijkplezier.

Amsterdam
In de zomer van 1963 verhuist de aankomend student Nederlandse taal- en letterkunde naar Amsterdam. De stad van de verborgen zonden die hij nog niet kende maar hem wel al zeer leek aan te trekken. Pas na enige maanden durfde hij zich over te geven aan het nachtleven en de homoseksuele subcultuur. Komrij werd een opvallende verschijning met zijn androgyne voorkomen, afwijkende mening en scherpe commentaren. Zijn volle leven in Amsterdam bekoorde hem maar bracht hem ook ernstig in verwarring, helemaal nadat hij de grote liefde van zijn leven ontmoette, Charles Hofman.
Gerard van het Reve doet verslag van zijn ontmoeting met Komrij en Hofman in zijn roman Lieve jongens, waarin hij een venijnig portret schetst van het stel. Later bleek echter dat ook Van het Reve na een ontmoeting met beiden verliefd was geworden op Hofman.
Alle positieve en negatieve aandacht in de pers maakten van Komrij een bekend dichter en schrijver. Door zijn literaire kritieken voor Vrij Nederland maakte Komrij niet bepaald vrienden. Als polemist werd hij gevreesd.

Portugal
In 1983 werden de plannen om naar Portugal te vertrekken serieus en vonden zij het Palácio dos Botelhos in Alvites. Het verblijf in Alvites werd echter geen succes vanwege intriges met de bestaande dorpsgemeenschap. Na vier jaar vertrekken zij naar Vila Pouca da Bera, waar zij vele schrijvers, o.a. Remco Campert, Kees van Kooten, en Hugo Brandt Corstius ontvingen. Komrij overleed in 2012 na een kort ziekbed in Amsterdam.

Onno Blom: 'Komrij liegt de waarheid, continu en vol overgave'.


Marjan


Reserveer hier het boek

De weg naar het Avondland

Eeuwenlang waande Europa zich superieur. In het verlichte Avondland, zo vonden we, had de menselijke beschaving haar toppunt bereikt.
Maar vandaag lijkt dat zelfvertrouwen te wankelen, en ook in de rest van de wereld liggen westerse waarden onder vuur.

Muzikant, filosoof en tv-maker Jan Leyers wilde uitzoeken hoe andere culturen en volkeren nu aankeken tegen dat westerse continent en maakte een reis van Ethiopië naar België waar hij zelf vandaan komt.
Hij blijkt ook een begenadigd verteller én schrijver.
In 2011 is de serie 'De weg naar het Avondland' in navolging van Canvas door de VPRO op televisie uitgezonden.
Ik heb de serie niet gezien en na het lezen van het boek wilde ik deze omissie ongedaan maken. Helaas hij is op het moment van dit schrijven niet (meer) te verkrijgen op dvd. Ook niet bij de 'dikke digitale'.

'De weg naar het Avondland' is een meeslepend reisverslag vanaf de plek waar de mensheid begon: Ethiopië. De reis gaat verder door Soedan, Egypte, Israël, Turkije, Armenië, Georgië, Rusland, Oekraïne en via Polen, Duitsland, Nederland naar België.
In ieder land heeft Leyers gesprekken met interessante mensen met hun kijk op de eigen cultuur, waardoor oude en hedendaagse geschiedenis in al zijn facetten gaat leven.

De tocht begint in het Nationaal Museum in Addis Abeba (Ethiopië). De spectaculairste vondst hier is het skelet van Lucy, drie miljoen jaar oud en dat volgens wetenschappers één van de belangrijkste schakels in de evolutietheorie vormt.
In het stadje Bekoj komen we er achter waarom Ethiopië zoveel marathonkampioenen levert.
De schrijver heeft een gesprek met een man die in de jaren negentig Osama bin Laden naar Soedan haalde.
Israël werd gesticht door Europese en Amerikaanse joden die een veilig toevluchtsoord wilden creëren voor het zo beproefde volk. Wat is er van deze idealen overgebleven?
Verder gaat het naar het zuidoosten van Turkije waar de Koerden zichzelf zien als het oervolk en de Turken beschouwen als de bezetter.
Armenië, een jonge, straatarme staat waar een genocide tijdens de Eerste Wereldoorlog nog vers in het geheugen ligt. En dan Georgië met een zeer apart gebruik, maar waar de gewoonste zaak van de wereld is: de vrouw waarmee je wilt trouwen gewoon kidnappen om daar vervolgens een gezin mee te stichten.

Dit boek, dit reisverhaal, is een tocht langs volkeren en culturen, met hun eigen religies en gebruiken én met hun visie over het huidige Europa.
Soms hartverwarmend, soms schokkend, maar vooral boeiend; daarnaast geeft het ons een verhelderend inzicht over de maatschappij in onze contreien.
Ik heb het in één adem uitgelezen.

Je kunt het boek 'De weg naar het Avondland' reserveren in de catalogus van de bibliotheek.

Jeannette

Een man die Ove heet

Onlangs viel mijn oog, bij het binnenkomen van de nieuwe boeken op onze afdeling, op onderstaande titel.
Waarom viel deze me op tussen al die andere nieuwe boeken? Misschien was het de heldere omslag die het hem deed. Op de achterflap staat vermeld dat dit debuut meteen wereldwijd verscheen en dan kan het in ieder geval niet echt een slecht boek zijn...:-).  Op de voorkant staat: Voor de lezers van  De De 100-jarige man die uit het het raam klom en verdween (vorige week blogde mijn collega Chris over dit boek). Dit boek is een bestseller en staat ook nog hoog op mijn 'nog te lezen-lijstje'. Maar het leek me nu  leuk om dit debuut onder de aandacht te brengen.

Een man die Ove heet
Het boek is geschreven door Fredrik Backman, die in Zweden een bekende blogger en columnist is. Een man die Ove heet gaat over de negenenvijftigjarige Ove. Hij is een norse man, zo op het eerste gezicht. Ove leeft keurig alle regels na en wil dat alle andere mensen dat ook doen. Zo niet, dan zorgt hij er persoonlijk zelf voor dat ze dit alsnog doen. Na de dood van zijn vrouw vindt hij dat zijn leven hier op aarde lang genoeg geduurd heeft. En besluit hij een zelfmoordpoging te doen. Natuurlijk heeft hij alles tot in de puntjes voorbereid. Als hij zichzelf wil verhangen knapt echter het koord en vraagt hij zich vertwijfeld af  ''waarom ze toch touwen maken van zulke slechte kwaliteit''. Ove is een man, die erg behulpzaam is. En zo komt het dat al zijn andere zelfmoordpogingen ook stranden, omdat er steeds wel iemand is die op het moment suprême hulp nodig heeft. Van lieverlee ontdooit hij (onder andere door de oprechtheid en spontaniteit van zijn twee buurmeisjes) en kan hij zelfs bestempeld worden als een aardige en meelevende man. Het eind van het liedje is dat hij het zo druk krijgt met allerlei mensen te helpen en zelfs vriendschappen sluit dat hij er totaal geen behoefte  meer heeft om zijn leven te beëindigen.

Al in het begin van het boek werd ik gegrepen door dit verhaal, dat hilarische fragmenten bevat. Maar ook aangrijpende stukken. Ik zal niet verklappen hoe het verhaal eindigt, maar ik las het laatste hoofdstuk met tranen  in mijn ogen. Het is een prachtig boek en ik denk dat het hier ook in Nederland snel op de bestsellerlijst zal eindigen. Voor mij is het dan nu wachten en hopen dat Fredrik Backman snel een tweede boek het levenslicht zal doen zien.Tot het zover is  kan ik mijn tijd onder andere vullen met het lezen van

Reserveer hier 'Een man die Ove heet' in onze catalogus.



Gabrielle

100-jarige gaat op roadtrip

Afgelopen week was er in het nieuws een reportage waarin werd beweerd dat de helft van het aantal pasgeboren meisjes 100 jaar of ouder zal worden. Bij de pasgeboren jongens mag naar verwachting een derde ooit honderd kaarsjes uitblazen. Dat blijkt uit nieuwe berekeningen van het Nederlands Interdisciplinair Demografisch Instituut (NIDI). De toekomstige ouderen zullen ook steeds langer vitaal en fit blijven.

Dit bericht deed me denken aan het feel good boek van Jonas Jonasson De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween.
Over vitaal gesproken. De hoofdpersoon uit het boek, Allan Karlsson, is 100 jaar geworden en dat moet uitgebreid gevierd worden in het verzorgingstehuis waar hij woont. Allan heeft daar echter niet veel trek in want hij mag toch geen borrel drinken van de zuster.
Hij bedenkt zich niet, klimt uit het raam en gaat aan de wandel. Hij loopt naar het busstation en koopt zomaar een kaartje zonder over zijn bestemming na te denken. Een jongeman vraagt hem om even op zijn koffer te letten omdat hij even naar het toilet moet. Als de bus komt die Allan hebben moet en de jongeman nog niet terug is bedenkt hij zich niet en neemt de koffer mee. In die koffer blijkt een enorme hoeveelheid geld te zitten. Het duurt dan ook niet lang of Allan heeft een stel amateur criminelen én de politie achter zich aan.

Allan komt onderweg een bonte club mensen tegen die hem willen helpen uit handen van de criminelen en de politie te blijven en zich bij hem aansluiten. Een zwaan-kleef-aaneffect. En zo begint een doldwaze roadtrip door Zweden. Deze achtervolging in het heden wordt afgewisseld met fragmenten uit de levensgeschiedenis van Allan. Een heel bijzonder leven. Allan wordt op jonge leeftijd al explosievendeskundige en komt in die hoedanigheid in allerlei brandhaarden op de wereld terecht. En passant ontmoet hij op Forrest Gump achtige wijze bekende wereldleiders als Generaal Franco, Stalin, Mao en Harry Truman. Echt geloofwaardig is het allemaal niet, maar dat maakt niet uit. Het boek leest als een trein en is humoristisch geschreven.
Het is een heerlijke feel good roman en ook al moet je er misschien niet keihard om schaterlachen, het verhaal zal zeker regelmatig een glimlach bij je te weeg brengen.Lekker leesvoer en zeker niet belegen.
O ja, het boek wordt ook verfilmd. Forrest Gump zal niet eenvoudig te evenaren zijn, maar ik kijk uit naar de verfilming van dit te gekke avontuur.

Reserveer De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween hier in onze catalogus