De reis naar volwassenheid..

Rabat
Rabat is de hoofdstad van Marokko.
Maar dat niet alleen. Sinds 2011 is het ook de naam van een roadmovie en van een boek.

Het verhaal
Rabat gaat over de boezemvrienden Nadir, Abdel en Zakira. Twee van hen zijn van Marokkaanse afkomst en één  komt uit Tunesië. Op een dag moet Nadir de oude taxi van zijn vader naar Marokko brengen. Zijn vrienden gaan gezellig met hem mee op deze reis, die hen door allerlei Europese landen voert en waarbij ze zo'n 3000 kilometer kilometer moeten afleggen. Op deze lange reis maken ze natuurlijk het nodige  mee. Zo is er in Frankrijk een oude vrouw, die denkt dat ze echt een taxi zijn en wil dat ze haar naar huis brengen. Omdat hun Frans niet zo best is laten ze haar maar in die waan en brengen ze haar netjes naar huis .Hoewel de twee 'schoffies' van dit vriendentrio haar liever direct uit de taxi gezet hadden.
In Spanje belanden de vrienden in een vechtpartij met een portier van een club en worden ze afgezet door corrupte politie-agenten.
Enige romantiek komt in deze film ook voor, want onderweg pikken ze een knappe liftster op, die naar Barcelona moet. Vooral Nadir is erg gecharmeerd van haar en zij ook van hem. Eenmaal daar aangekomen brengen ze nog wat tijd met elkaar door. En dan moet Nadir op een gegeven moment wel aan haar vertellen dat hij niet alleen naar Rabat moet voor het afleveren van de taxi,  maar dat hij zich daar ook moet gaan verloven. In het zicht van de haven (figuurlijk en letterlijk in dit geval..) krijgen de drie vrienden flinke ruzie. Maar ze leggen het gelukkig weer bij en kunnen hun reis vervolgen. Eindelijk in Rabat aangekomen blijkt al snel dat Yasmine (de uitgezochte verloofde voor Nadir) ook niet bepaald  op een huwelijk met hem zit te wachten.
En dan zijn de drie vrienden vrij, ieder voor zich, om hun eigen weg naar de toekomst uit te stippelen.

Oordeel
De film leidt je door prachtige landschappen, maar bevat ook de nodige humor. Ik vind het echt een aanrader. En daar blijk ik niet alleen in te staan. Eén van de hoofdrolspelers kreeg  voor zijn acteerprestaties namelijk een Gouden Kalf.  En daarnaast sleepte Rabat ook nog een internationale prijs voor 'Beste Film' in wacht. Habbekrats, die de film maakte, waren vooral bekend van video-clips van artiesten en korte films. Dit is hun eerste lange speelfilm. Dat belooft dus wat voor de toekomst....



Nieuwsgierig geworden? Bekijk hier de trailer van de film.

 


Reserveer hier de film in onze catalogus.
Ben je niet zo'n filmliefhebber, maar lijkt het verhaal je wel interessant. Geen probleem, het verhaal is ook in boekvorm verschenen. Reserveer hier het boek in onze catalogus.


Gabrielle

Gevangen in het land van de glimlach

Momenteel ben ik op vakantie in het land van de glimlach, Thailand. Er is veel om van dit land te houden. De natuur, de prachtige stranden, de euwenoude cultuur, het heerlijke Thaise eten en niet in de laatste plaats de supervriendelijke bevolking. Ik heb zelf een enorm sterke band met dit land. Ik kom er niet voor de eerste keer en het zal zeker ook niet de laatste keer zijn.

Natuurlijk is ook in Thailand niet alles mooi en positief. Zo is er nog veel armoede, tiert de sexindustrie welig en heeft het land een enorme strenge wetgeving als het om drugs gaat. Dit laatste deed me denken aan een boek dat ik alweer een paar jaar geleden heb gelezen. "Bangkok Hilton" van Sandra Gregory, die in de beruchte Lard Yao gevangenis terecht komt wegens het smokkelen van heroïne.

Sandra Gregory woont al een tijdje in Thailand maar wil terug naar huis omdat ze ziek is. Ze heeft echter geen geld voor de reis en besluit heel naïef om drugs te smokkelen om voor haar reis naar Engeland te kunnen betalen. Dit loopt helemaal mis en ze wordt op het vliegveld opgepakt. In eerste instantie wordt ze veroordeeld tot de doodstraf, maar deze straf wordt omgezet in 25 jaar. Ze beland in een van de beruchtste gevangenissen ter wereld, de Lard Yao-gevengenis, het 'Bangkok Hilton'. De omstandigheden zijn erbarmelijk, de gevangenis is overvol, het eten is slecht er heersen ziektes en de bewakers zijn corrupt.

Sandra Gregory brengt 5 jaar door in mensonterende omstandigheden waarna ze wordt overgeplaatst naar een Engelse gevangenis om daar de rest van haar straf uit te zitten. In 2000, na zeven jaar vast te hebben gezeten, krijgt ze gratie ter ere van de verjaardag van de Thaise Koning Bhumibol.


In dit aangrijpende verhaal doet Sandra Gregory niet aan zelfbeklag maar neemt de volle verantwoordelijkheid voor haar daden.
Dit schokkende en zeer lezenswaardige verhaal is in de bibliotheek te vinden bij de waargebeurde verhalen.
In deze sectie van de bibliotheek kunt u nog veel meer boeiende, persoonlijke en aangrijpende boeken vinden.

Nieuwsgierig geworden naar het hele verhaal van Sandra Gregory?

Reserveer Bangkok Hilton nu in onze catalogus

Grillroom Jeruzalem

Propaganda reis Jeruzalem

De bekende schrijver Thomése liet zich het afgelopen jaar strikken voor een vijfdaagse propaganda reis naar Jeruzalem en doet daar in dit boek verslag van. Hij aanvaardde de reis uit nieuwsgierigheid en om een tegenstem te laten horen over de problematiek in dit gebied. Maar dat pakte anders uit. Hij dacht dat het boek als pro-Palestijns zou worden uitgelegd omdat hij kritisch is over het nederzettingenbeleid, maar het omgekeerde gebeurde. Hij werd door pro-Palestijnen in de ban gedaan.

Bob den Uylprijs
Voor dit boek kreeg hij de Bob den Uylprijs voor beste reisboek. Het werd door 200.000 mensen gelezen en terecht denk ik. Ik ben vier jaar geleden in Israël geweest en net als veel anderen ben je nieuwsgierig naar wat hij hierover te zeggen heeft. Het was voornamelijk hilarisch waardoor je ondanks de tragiek van dit gebied constant in de lach schiet om de absurditeiten.

Gaza
De meest indringende passages gaan over het bezoek aan de Gazastrook, waar je als toerist niet mag komen. In het hermetisch afgesloten stuk land waar 1,5 miljoen mensen wonen heerst werkloosheid, armoede, honger een totaal gevoel van uitzichtloosheid dat hij heel goed verwoordt. Daardoor begrijp je ook waarom vanuit dit gebied raketten worden afgevuurd op Israël  En toch zijn de Palestina Comité-achtige figuren niet blij met dit boek. Waarom niet? Het weerspiegelt het gevoel dat heel veel mensen hebben: het probleem in het Midden-Oosten zal nooit opgelost kunnen worden. En dat heeft Thomése met dit boek weer eens duidelijk aangetoond.

Reserveer Grillroom Jeruzalem in onze catalogus

Agnes

NIET NIET NIET NIET NIET

De oogst van een kwartiertje schrijven tijdens de personeelsbijeenkomst  vorige maand door onze medewerkers op de vraag wat de bibliotheek in ons nieuw te ontwikkelen visie en missie niet zou moeten zijn:

Marketingcirkel.nl

star zijn,
vestigingen sluiten,
geen afbraak van wat met liefde en zorg is opgebouwd,
braaf binnen zitten wachten,
teruggang,
stilzitten,
steeds hetzelfde doen,
alles voor lief nemen,
met de trend mee gaan,
uitrollen, (is voor tapijtleggers)
innoveren en veranderen en alleen met onszelf bezig zijn en zo de klant/dienstverlening uit het oog verliezen, passief en objectief,
blijven hangen in het oude patroon,
vasthouden aan uitleencentrum,
vastgeroeste medewerkers die niet willen veranderen,
top down beleid maken,
mensen op vaste plek houden als dat niet past,
demotiveren personeel door regeltjes en het maar laten duren,
vasthouden aan ouderwetse opstelling,
ruimte geven aan onwil en anti-verandering,
blind inzetten op landelijke activiteiten,
achterover leunen,
alles voor de uitleen,
topdown werken,
niks doen met gevolgde opleiding van medewerkers zoals 23 dingen,
je schamen voor je beroep 'bibliothecaris' of bibliotheekmedewerker,
je verstoppen achter je pc,
doen omdat we het al zolang zo doen,
werken zoals de VOB het zegt ( verzamelen, ontsluiten, beschikbaar stellen),
bezuinigen op openingstijden,
alles open laten in plaats van in behoeftepiramide heldere accenten te leggen,
fysieke bibliotheek te veel afbouwen,
gebrek aan tijd,
te veel focussen op gebouw en inrichting, opruimen en ordenen,
bezuinigen op collectie,
stilstaan,
alleen van boeken zijn,
recreatie, zoals 'hobbyboeken'

en als hekkensluiter: bij ons zelf blijven?

Wat zou u graag zien wat de missie en de visie van de bibliotheek in zich heeft? Waarvoor moet de bibliotheek staan? Laat het ons weten.

Erna Winters

Behoedzaam voorwaarts, bezuinigen in Bergen

Het is zo tegengesteld aan mijn karakter, maar in het zoeken naar oplossingen als je met bezuinigingen wordt geconfronteerd gaat het er vaak om dat je behoedzaam voorwaarts gaat. Wie vertel je wat en wanneer. En hoe duidelijk maak je je boodschap, en waar hang je hem aan op.

Begin dit jaar kregen we te horen dat de gemeente Bergen, waarvan de bibliotheek net dit jaar met ons is gefuseerd, vanaf 2014 in vier jaar tijd € 150.000,-- op de subsidie wil gaan korten. Dat is ongeveer 20% van het subsidiebedrag, en voor dat geld moeten dan drie vestigingen in de lucht worden gehouden.

We hadden met de wethouder overlegd hoe we dit het best zouden kunnen aanpakken. Zij wilde graag een co-creatieve aanpak, en daar voelen wij ook wel voor. Dus hebben we eerst een sessie belegd met belangengroeperingen in de kernen. Dat hebben we  in oktober gedaan.

Gisteravond hadden we een voorlichting voor leden van de raadscommissie. De opkomst was helaas niet zo groot, er was een parallelsessie over een nieuw te bouwen gemeentehuis. Politiek gezien natuurlijk veel interessanter dan de toekomst van de bibliotheek ;-) Voor degenen die er wel waren heeft eerst de ambtenaar verteld wat de visie is van de gemeente. Zij hanteren een aantal uitgangspunten voor de toekomst wanneer er bezuinigd moet worden:
• Vertrouwen op de eigen kracht (van burgers)
•  Samenwerken met andere instellingen
•  Behoud en vernieuw
•  Cultureel ondernemerschap
•  Doelgroepen van de toekomst

Met de bezuinigingsopdracht in het achterhoofd is de gemeente inmiddels tot de conclusie gekomen dat drie volwaardige vestigingen niet meer haalbaar is. Maar ze willen wel dat de bibliotheek zich blijft inspannen ten behoeve van leesvaardigheid, informatievaardigheid en mediawijsheid van alle burgers van Bergen. Voor de overige diensten willen ze graag zien dat die kostendekkend zijn en dat er maatwerk wordt geleverd. Dus bijvoorbeeld een strandbibliotheek, lezingen, activiteiten voor zelfontplooiing... dat moet kostendekkend. Dat zal nog een hele klus blijken.

Nu zijn we er nog niet, maar ik ben wel heel erg blij met de uitspraak van de gemeente dat ze de drie belangrijkste elementen van het bibliotheekwerk, de belangrijkste toegevoegde waarden hebben overgenomen. Waarbij ze ook ontvankelijk lijken te zijn voor ons argument dat als wij echt een verschil willen maken op deze terreinen dat we dan structurele aandacht in scholen aan deze onderwerpen moeten geven. En dat de kracht om dat te doen bij de bibliotheek ligt in de ondersteuning van het onderwijs.

Tijdens zo'n presentatie hanteren we binnen Kennemerwaard altijd weer onze behoeftepiramide. 
Die maakt zo duidelijk waar de belangrijkste taken van de bibliotheek liggen, en waarvan we ook nooit in discussie hoeven of er subsidie heen moet. De onderste trede van de piramide staat nooit ter discussie. De bibliotheek heeft absoluut een rol in het mensen mogelijk maken zich staande te kunnen houden in de maatschappij door hen het plezier in lezen bij te brengen, door hen te leren informatie te zoeken en die te beoordelen op betrouwbaarheid. 

Aan het eind van ons verhaal maakten we een financieel overzicht. Wat hadden wij al gedaan om de tekorten op te vangen, welke mogelijkheden liggen er nog. En we hebben het plaatje rond gekregen. Maar we hadden alleen geen geld voor de huisvesting meer over voor twee van de drie vestigingen. Behoedzaam voorwaarts want een oplossing willen we en één die ons in staat stelt het verschil te maken in juist die drie belangrijke vaardigheden die je nodig hebt om als volwaardig burger mee te kunnen doen.

Heeft u nog suggesties voor ons hoe we de bezuinigingen zouden kunnen opvangen? Laat het ons weten.

Erna Winters

Beste tv-serie ooit

Onbewoond eiland?
Welke serie zou je meenemen naar een onbewoond eiland? Gesteld dat je daar ontvangst kon regelen.O.k. niet deze, want dat komt dan veel te dichtbij. Maar als het om favorieten gaat, is dit zonder twijfel de beste serie die ik ooit gezien heb. En ik heb, zeker de laatste jaren, heel wat bijzonders gezien. Lost heeft het allemaal: drama, horror, komedie, mysterie, romantiek, actie, avontuur, fantasy, science fiction ... Waanzinnig goed gespeeld, meesterlijk en gedurfd verteld en briljant in beeld gebracht. Het is wel razend complex, wat kijkers bij seizoen 5 en 6 soms teveel werd.

Spoilers
Ik ga niet veel verraden, maar als je helemaal onbevangen wilt gaan kijken, moet je alles onder dit kopje even overslaan. De verhaalstructuur is fascinerend. De groep schipbreukelingen die na een vliegtuigongeluk op een uiterst geheimzinnig eiland aanspoelt, leren we in het eerste seizoen kennen via hun interacties, maar ook via flashbacks. Daarin blijken hun paden elkaar al schijnbaar toevallig gekruist te hebben. In verdere seizoenen als we ons afvragen of ze wel ooit van dit eiland af zullen komen, worden we getrakteerd op flashes forwards, waarbij verschillende personages terug zijn in de bewoonde wereld. In seizoen 4 krijgt dit een logisch gevolg, waarna in seizoen 5 alle tijden op het eiland zelf door elkaar springen. Het laatste (6e) seizoen trakteert ons op flashes sideways. En wat dat betekent, daar zijn de forums nog niet over uitgeschreven.

Raadsels
Lost geeft ons raadsel op raadsel en verrassing op verrassing. De meeste van die raadsels worden gaandeweg opgelost om weer nieuwe op te werpen. Uiteindelijk worden de meeste raadsels opgelost (op ingenieuze wijze) maar niet alle. En dat werd Lost in het laatste seizoen niet in dank afgenomen. Maar Lost dompelt je in alle aspecten van het mens-zijn onder - belicht vanuit alle denkbare invalshoeken. Aan het eind van ons leven is het ook fijn om op een aantal cruciale vragen antwoord gevonden te hebben. Maar verwachten we dat alles uit de doeken wordt gedaan? Het einde van de serie is prachtig spiritueel, maar ook open voor verschillende interpretaties. Het benam mij even de adem en ontroerde me tot op het bot. Ik schaam me niet voor de tranen.


Raoul

Reserveer Lost in onze catalogus