woensdag 30 november 2011
Als een rat in de val...
De Waal en Baantjer
Nog tijdens zijn leven is A.C. Baantjer (de Cock met C.O.C.K.) samen met Simon de Waal (Cop vs Killer, Boks) onder het genot van een glas wijn complotten gaan verzinnen voor een nieuwe reeks politieromans. Deze gaan over de oude rechercheur Peter van Opperdoes en zijn assistent Jacob die, net als de Cock en Vledder, de meest moeilijke zaken toch weten op te lossen.
Nieuwe stijl
Dit is inmiddels al het vijfde deel van deze nieuwe serie maar tevens het eerste deel waarin de in 2010 overleden Baantjer niet zelf aan heeft meegewerkt. Toch is de sfeer goed behouden en leest het makkelijk weg. De schrijfstijl van Baantjer gecombineerd met de vaart van De Waal geeft een verrassend slot.
Een rat in de val
Er wordt een auto uit de gracht opgetakeld en achter het stuur grijnst het dode gezicht van Bertje, een straatrat van de Zeedijk. Hij had jaren geleden aan Van Opperdoes beloofd een eerlijk bestaan op te bouwen, maar die is niet verbaasd als blijkt dat dat Bertje niet gelukt is. Maar als de labels aan de sleutels van Bertje te maken hebben met nog twee moorden, is het de vraag of Bertje de belangrijkste persoon is of is er een ander motief in het spel?
Het is een makkelijk boek waar je direct inzit, meeleeft en verbaasd bent over het slot. Een aanrader!
Reserveer Een rat in de val in onze catalogus
Irene
donderdag 24 november 2011
Ukulele spelen is leuk!
De ukulele is helemaal hot. Een kleine viersnarige gitaar die de blokfluit vaak al vervangt bij het muziekonderwijs.
Regelmatig wordt het gebruikt door zangers als begeleiding bij opnames in de DWDD-recordings. Dat maakt nieuwsgierig en bij verder zoeken op internet gaat er een hele ukulele wereld open. Zoveel tips, filmpjes etc.
En als je dan zo’n boek tegenkomt in de bibliotheek met de titel Absolute beginners, dan is het wel heel uitnodigend om het ook eens te proberen. Dit boek heeft ook een CD waarop alles wordt voorgespeeld en waarop meespeeloefeningen staan. Met drie akkoorden kan je al een liedje spelen.
Een ukulele is heel betaalbaar! Inmiddels heb ik een knalrode in bezit.
Met behulp van dit boek heb ik enkele akkoorden geleerd, maar het is toch iets moeilijker dan gedacht. Maar het is wel heel erg leuk om te doen. Een instrument waar je meteen vrolijk van wordt.
Een bekende speler van de ukulele is Eddie Vetter, zanger van Pearl Jam. Maar ook Elvis Presley en Brigitte Kaandorp hebben dit instrument gebruikt.
Tip: Bibliotheek Alkmaar Centrum heeft een grote collectie muziekboeken voor allerlei instrumenten en ook veel popmuziek!
Reserveer dit boek in de catalogus van Bibliotheek Kennemerwaard.
Caroline
vrijdag 18 november 2011
Het grappigste boek van 2011
Het grappigste boek van 2011 is in mijn ogen Een klein beetje geweldig van Dawn French.
Want hoewel ik geen puber ben, geen puberdochter in huis heb die me de huid vol scheld, geen puberzoon heb die denkt dat hij Oscar Wilde is én geen vrouw van 50 met een midlife-crisis ben, vond ik dit boek toch herkenbaar.
En dat komt door de scènes waarin Mo Battle het ouder worden beschrijft. Je kijkt op een ochtend in de spiegel en schrikt je een hoedje. Je ziet rimpels die er gisteren nog niet waren en waarom zie je het gezicht van je moeder in je spiegelbeeld?! In dergelijke beschrijvingen kan zelfs een 40-minner zich herkennen...
Mo begrijpt niets van haar pubers, wat niet een klein beetje gênant is als je kinderpsycholoog bent. Vader blaast bij elke ruzie knap de aftocht, Dora heeft als 18 jarige de meest kleurrijke woordenschat die ik ooit tegengekomen ben, Peter denkt dat hij de reïncarnatie van Oscar Wilde is.
Geen diepgravend boek met meerdere lagen maar een vermakelijk, vlotgeschreven, "ik ontsnap even" boek. De meningen over dit boek zijn verdeeld, variërend van "de grappigste vrouw ter wereld moet toch beter kunnen" tot "het kon niet anders dan grappig zijn, want geschreven door de grappigste vrouw ter wereld". Mijn mening is duidelijk, ik vond het erg grappig. En dat heeft maar een klein beetje te maken met de auteur (inderdaad, de grappigste vrouw ter wereld).
Sanneke
Reserveer Een klein beetje geweldig in onze catalogus
Van Mediablog |
En dat komt door de scènes waarin Mo Battle het ouder worden beschrijft. Je kijkt op een ochtend in de spiegel en schrikt je een hoedje. Je ziet rimpels die er gisteren nog niet waren en waarom zie je het gezicht van je moeder in je spiegelbeeld?! In dergelijke beschrijvingen kan zelfs een 40-minner zich herkennen...
Mo begrijpt niets van haar pubers, wat niet een klein beetje gênant is als je kinderpsycholoog bent. Vader blaast bij elke ruzie knap de aftocht, Dora heeft als 18 jarige de meest kleurrijke woordenschat die ik ooit tegengekomen ben, Peter denkt dat hij de reïncarnatie van Oscar Wilde is.
Geen diepgravend boek met meerdere lagen maar een vermakelijk, vlotgeschreven, "ik ontsnap even" boek. De meningen over dit boek zijn verdeeld, variërend van "de grappigste vrouw ter wereld moet toch beter kunnen" tot "het kon niet anders dan grappig zijn, want geschreven door de grappigste vrouw ter wereld". Mijn mening is duidelijk, ik vond het erg grappig. En dat heeft maar een klein beetje te maken met de auteur (inderdaad, de grappigste vrouw ter wereld).
Sanneke
Reserveer Een klein beetje geweldig in onze catalogus
dinsdag 15 november 2011
Bolhoed en leren laarzen
Tijger
Tanden poetsen, je wassen en dan nog even welterusten zeggen. Als ik dat als jochie een beetje oprekte, kon ik soms een flits opvangen van het begin van De Wrekers (The Avengers), waar mijn ouders naar keken, maar waar ik nog net te jong voor was. Eén keer bleek ik iets te succesvol en ving het beeld op van een kat die tijgerkrachten kreeg en iemand leek te verscheuren. Er was een gruwelijk effectieve tune mee verbonden. In bed hoorde ik die tune af en toe weer door de open deur komen en rilde even na. Bang en nieuwsgierig tegelijk.Een jaar later was ik wel oud genoeg en leerde ik ook de humor en absurditeit waarderen.
Actie/griezel/fantasy/komedie/detective
Hoewel ik hier graag nieuwe televisieseries bespreek, kom je dwalend door de bieb soms van die jeugdliefdes tegen. Kun je lekker achter elkaar een seizoen van toen terugzien. En niet alleen uit nostalgie. Ik blijf een zwak houden voor De Wrekers. Sterker nog, er valt in retrospectief meer te genieten. Zeker in de seizoenen met Diana Rigg als Mrs Peel (... we're needed!). Idiote plots, een sterke vrouwelijke hoofdrolpeler die gewaagd is aan de mannelijke hoofdrolspeler, (vaak gewaagde) mode die ook buiten de serie werd opgepakt, karikaturale typisch britse bijfiguren in een actie/griezel/fantasy/komedie/detective met prachtige kunstmatige decors. Eerst in zwart/wit, later in kleur. Wat opvalt is dat John Steed en Emma Peel consequent alle ingrijpende gebeurtenissen (moord, ontvoeringen, verdwijningen ...) als volstrekt alledaags emotioneel aan zich voorbij laten gaan om zich helemaal te laten meeslepen door ogenschijnlijk irrelevate bijverschijnselen (met name als het dingen zijn waar mee gespeeld kan worden). Bovendien zijn ze steevast net te laat om potentiële slachtoffers te redden.
Iets engs in de kinderkamer
Mijn favoriete aflevering toen en nu is 'Something Nasty in the Nursery' (op de dvd-hoes bij de verkeerde korte inhoud geplaatst). Mensen op belangrijke posten die zich doodsbang in hun huizen opsluiten, krijgen een speelgoedbal met een hallucinerend kleurenspel toegeworpen. Als ze zich erin verliezen, wanen ze zich weer baby. Waarop een sinistere kinderoppas hen komt omleggen. Het beeld van de kinderoppas die op een gegeven moment met mitrailleur in een rolstoel door het Engelse landschap raast, blijft op je netvlies gegrifd. Net als het bizarre opleidingsinstituut voor babysitters. De voortdurende vette knipoog haalt wonderlijk weinig van de spanning weg.
Valt er nog iets te wreken?
De titel van de serie heeft me lange tijd bevreemd (in Frankrijk was de betere titel Bolhoed en leren laarzen). Immers de hoofdpersonen houden zich niet emotioneel met de hoofdzaken bezig en hebben dus ook nooit iets te wreken. De reden blijkt uit de oorsprong van de serie waarin de arts David Keel het belangrijkste personage was met Steed als bijpersoon. Keel had wel degelijk iets te wreken. Na het vertrek van Ian Hendry, kreeg in een nieuwe aanpak Patrick MacNee de hoofdrol met Honor Blackman als Cathy Gale aan zijn zijde. Ook deze seizoenen zijn uiterst de moeite waard net als de latere met Tara King (Linda Thorson) en zelfs The New Avengers met Purdey (Joanna Lumley) en Gambit (Gareth Hunt) naast de constante factor John Steed. Hoogtepunt blijven de seizoenen met Emma Peel, maar er schuilt groot gevaar in het lenen ervan. Ik heb inmiddels alle seizoenen aangeschaft. Wees dus gewaarschuwd.
Reserveer de dvd in onze catalogus
Raoul
Tanden poetsen, je wassen en dan nog even welterusten zeggen. Als ik dat als jochie een beetje oprekte, kon ik soms een flits opvangen van het begin van De Wrekers (The Avengers), waar mijn ouders naar keken, maar waar ik nog net te jong voor was. Eén keer bleek ik iets te succesvol en ving het beeld op van een kat die tijgerkrachten kreeg en iemand leek te verscheuren. Er was een gruwelijk effectieve tune mee verbonden. In bed hoorde ik die tune af en toe weer door de open deur komen en rilde even na. Bang en nieuwsgierig tegelijk.Een jaar later was ik wel oud genoeg en leerde ik ook de humor en absurditeit waarderen.
Actie/griezel/fantasy/komedie/detective
Hoewel ik hier graag nieuwe televisieseries bespreek, kom je dwalend door de bieb soms van die jeugdliefdes tegen. Kun je lekker achter elkaar een seizoen van toen terugzien. En niet alleen uit nostalgie. Ik blijf een zwak houden voor De Wrekers. Sterker nog, er valt in retrospectief meer te genieten. Zeker in de seizoenen met Diana Rigg als Mrs Peel (... we're needed!). Idiote plots, een sterke vrouwelijke hoofdrolpeler die gewaagd is aan de mannelijke hoofdrolspeler, (vaak gewaagde) mode die ook buiten de serie werd opgepakt, karikaturale typisch britse bijfiguren in een actie/griezel/fantasy/komedie/detective met prachtige kunstmatige decors. Eerst in zwart/wit, later in kleur. Wat opvalt is dat John Steed en Emma Peel consequent alle ingrijpende gebeurtenissen (moord, ontvoeringen, verdwijningen ...) als volstrekt alledaags emotioneel aan zich voorbij laten gaan om zich helemaal te laten meeslepen door ogenschijnlijk irrelevate bijverschijnselen (met name als het dingen zijn waar mee gespeeld kan worden). Bovendien zijn ze steevast net te laat om potentiële slachtoffers te redden.
Iets engs in de kinderkamer
Mijn favoriete aflevering toen en nu is 'Something Nasty in the Nursery' (op de dvd-hoes bij de verkeerde korte inhoud geplaatst). Mensen op belangrijke posten die zich doodsbang in hun huizen opsluiten, krijgen een speelgoedbal met een hallucinerend kleurenspel toegeworpen. Als ze zich erin verliezen, wanen ze zich weer baby. Waarop een sinistere kinderoppas hen komt omleggen. Het beeld van de kinderoppas die op een gegeven moment met mitrailleur in een rolstoel door het Engelse landschap raast, blijft op je netvlies gegrifd. Net als het bizarre opleidingsinstituut voor babysitters. De voortdurende vette knipoog haalt wonderlijk weinig van de spanning weg.
Valt er nog iets te wreken?
De titel van de serie heeft me lange tijd bevreemd (in Frankrijk was de betere titel Bolhoed en leren laarzen). Immers de hoofdpersonen houden zich niet emotioneel met de hoofdzaken bezig en hebben dus ook nooit iets te wreken. De reden blijkt uit de oorsprong van de serie waarin de arts David Keel het belangrijkste personage was met Steed als bijpersoon. Keel had wel degelijk iets te wreken. Na het vertrek van Ian Hendry, kreeg in een nieuwe aanpak Patrick MacNee de hoofdrol met Honor Blackman als Cathy Gale aan zijn zijde. Ook deze seizoenen zijn uiterst de moeite waard net als de latere met Tara King (Linda Thorson) en zelfs The New Avengers met Purdey (Joanna Lumley) en Gambit (Gareth Hunt) naast de constante factor John Steed. Hoogtepunt blijven de seizoenen met Emma Peel, maar er schuilt groot gevaar in het lenen ervan. Ik heb inmiddels alle seizoenen aangeschaft. Wees dus gewaarschuwd.
Reserveer de dvd in onze catalogus
Raoul
Labels:
avengers,
bolhoed,
cathy gale,
david keel,
emma peel,
gambit,
john steed,
kijken,
purdey,
something nasty in the nursery,
tara king,
wrekers
maandag 14 november 2011
Dark Romance
'The wolves of Mercy Falls' is een trilogie die valt onder het genre Dark Romance. Op vakantie in Engeland zag ik deze trilogie staan in de boekwinkel en ik werd meteen enthousiast door de mooie gelikt uitziende omslagen. Dus meteen gekocht, meegenomen én gelezen.
Het verhaal gaat over Grace en Sam. Grace is een meisje dat als klein kind wordt gebeten door wolven in het bos achter haar huis. Sam is een jongen die in de winter veranderd in een wolf en in de lente en zomer leeft als jongen. Zij worden verliefd en moeten vechten om hun (on)mogelijke liefde. Kunnen zij een medicijn vinden dat de transformatie tot wolf kan stoppen? In deel twee en drie krijgen zij hulp van Cole en Isabel. Cole wil juist wolf blijven om zijn dagelijkse leven als rockster te ontvluchten, maar veranderd steeds wanneer de temperatuur stijgt weer in een mens. Isabel haar broertje wordt gebeten door de wolven en komt bij het zoeken naar een medicijn om het leven. Zij wordt verliefd op Cole en wil hem 'genezen'.
Kortom, een hoop drama maar vinden zij allemaal waar zij naar op zoek zijn?
De serie komt langzaam op gang, maar als je eenmaal in het verhaal zit kun je het boek niet meer wegleggen. Knap is dat je toch nieuwsgierig blijft naar de afloop van het verhaal!
Wil je ook genieten van The wolves of Mercy Falls?
vrijdag 11 november 2011
Hoeveel???
Toen het boek De vrouwen van prins Bernard van Marc van der Linden op de markt verscheen, kon ik niet wachten om het te lezen. Want wie wilt nou niet lezen over zo'n man als prins Bernard? Een sprookjesprins met een dubbel leven...
Zoektocht
Marc van der Linden beschrijft zijn zoektocht naar de bastaard kinderen van prins Bernard. Na jarenlang gezocht te hebben in o.a. Amerika en Frankrijk, spreekt Van der Linden met twee dochters van prins Bernard, Alicia en Alexia. Twee namen die beginnen met een A, het geeft te denken. Tenminste, bij mij. Namen, die in de familie blijven.
Nog een dochter, nog een zoon
Sterker nog, Van der Linden onthult in zijn boek het vermoeden van nog een dochter van prins Bernard, Mildred. Hij komt via Annejet van der Zijl met haar in contact. Toch als je echt goed leest, worden er niet echt bewijzen genoemd.
Volgens de schrijver is er zelfs sprake van een zoon en een pikant detail van deze vermeende zoon is dat het de peetzoon is van Juliana!
Conclusie
Ik ben enthousiast begonnen met lezen, maar moet concluderen dat het mij persoonlijk een beetje tegen is gevallen. Want wat ben ik nou wijzer geworden? Geen bewijzen, geen diepgang. Alleen wat vermoedens. Toch is het leuk en interessant te lezen. Zeker over prinses Juliana. Wat een prachtvrouw!!!
Ik hoor graag de meningen van anderen.
Irene
Reserveer De vrouwen van prins Bernhard in onze catalogus
Zoektocht
Marc van der Linden beschrijft zijn zoektocht naar de bastaard kinderen van prins Bernard. Na jarenlang gezocht te hebben in o.a. Amerika en Frankrijk, spreekt Van der Linden met twee dochters van prins Bernard, Alicia en Alexia. Twee namen die beginnen met een A, het geeft te denken. Tenminste, bij mij. Namen, die in de familie blijven.
Nog een dochter, nog een zoon
Sterker nog, Van der Linden onthult in zijn boek het vermoeden van nog een dochter van prins Bernard, Mildred. Hij komt via Annejet van der Zijl met haar in contact. Toch als je echt goed leest, worden er niet echt bewijzen genoemd.
Volgens de schrijver is er zelfs sprake van een zoon en een pikant detail van deze vermeende zoon is dat het de peetzoon is van Juliana!
Conclusie
Ik ben enthousiast begonnen met lezen, maar moet concluderen dat het mij persoonlijk een beetje tegen is gevallen. Want wat ben ik nou wijzer geworden? Geen bewijzen, geen diepgang. Alleen wat vermoedens. Toch is het leuk en interessant te lezen. Zeker over prinses Juliana. Wat een prachtvrouw!!!
Ik hoor graag de meningen van anderen.
Irene
Reserveer De vrouwen van prins Bernhard in onze catalogus
woensdag 9 november 2011
Händels Messiah
Een prachtig stuk klassieke muziek.
Heel bekend en vaak uitgevoerd rond de Kerst maar ook rond Paastijd.
Händel had slechts 24 dagen nodig om het werk te componeren: van 22 augustus tot 14 september 1741. Al in november van dat jaar reisde hij naar Dublin. De eerste uitvoering was pas op 13 april 1742, als benefietconcert, na een extreem strenge winter. Het stuk was een groot succes; dames werd verzocht niet in hoepelrok te komen om meer kaarten te kunnen verkopen. De opbrengst ging naar een aantal goede doelen, gelijkelijk verdeeld. Een jaar later werd de Messiah ook in Covent Garden in Londen uitgevoerd. Nog voor de uitvoering ontstond een discussie of het stuk wel in een theater behoorde te worden opgevoerd.
Toonkunst Alkmaar heeft The Messiah van Handel al een aantal keer uitgevoerd. En ook dit jaar staat het op het programma. Een aantal bibliotheekmedewerkers zingen in het koor. Waaronder de schrijver van dit blogbericht. Ik zing het voor het eerst. Sommige bekende stukken ken ik wel maar in z'n geheel was het voor mij onbekend.
En ik word er helemaal blij van!
De Uitvoering van Toonkunst Alkmaar is op donderdag 15 december a.s. in de Grote Kerk
Het koor gaat ook een flashmob doen van het Halleluja! Hoe gaaf is dat! Een flashmob is een (grote) groep mensen die plotseling op een openbare plek samenkomt, iets ongebruikelijks doet en daarna weer snel uiteenvalt. Flashmobs worden veelal georganiseerd via moderne communicatiemiddelen zoals het internet.
De flashmob is op donderdag 8 december a.s. om 19.00 uur in V&D Alkmaar.
Diverse uitvoeringen kunt u lenen in de bibliotheek. De uitvoering van het Choir of King's College Cambrigde is erg mooi.
Evelyne
Reserveer de dvd bij Bibliotheek Kennemerwaard
Heel bekend en vaak uitgevoerd rond de Kerst maar ook rond Paastijd.
Händel had slechts 24 dagen nodig om het werk te componeren: van 22 augustus tot 14 september 1741. Al in november van dat jaar reisde hij naar Dublin. De eerste uitvoering was pas op 13 april 1742, als benefietconcert, na een extreem strenge winter. Het stuk was een groot succes; dames werd verzocht niet in hoepelrok te komen om meer kaarten te kunnen verkopen. De opbrengst ging naar een aantal goede doelen, gelijkelijk verdeeld. Een jaar later werd de Messiah ook in Covent Garden in Londen uitgevoerd. Nog voor de uitvoering ontstond een discussie of het stuk wel in een theater behoorde te worden opgevoerd.
Toonkunst Alkmaar heeft The Messiah van Handel al een aantal keer uitgevoerd. En ook dit jaar staat het op het programma. Een aantal bibliotheekmedewerkers zingen in het koor. Waaronder de schrijver van dit blogbericht. Ik zing het voor het eerst. Sommige bekende stukken ken ik wel maar in z'n geheel was het voor mij onbekend.
En ik word er helemaal blij van!
De Uitvoering van Toonkunst Alkmaar is op donderdag 15 december a.s. in de Grote Kerk
Het koor gaat ook een flashmob doen van het Halleluja! Hoe gaaf is dat! Een flashmob is een (grote) groep mensen die plotseling op een openbare plek samenkomt, iets ongebruikelijks doet en daarna weer snel uiteenvalt. Flashmobs worden veelal georganiseerd via moderne communicatiemiddelen zoals het internet.
De flashmob is op donderdag 8 december a.s. om 19.00 uur in V&D Alkmaar.
Diverse uitvoeringen kunt u lenen in de bibliotheek. De uitvoering van het Choir of King's College Cambrigde is erg mooi.
Evelyne
Reserveer de dvd bij Bibliotheek Kennemerwaard
zaterdag 5 november 2011
Not the Messiah
Een komisch oratorium van en door Monty Python!
Not the Messiah is muzikale bewerking van de film Life of Brain van Monty Python. Het verhaal over het leven van Brian Cohen, die voor de Messias wordt aangezien. Verwarring alom. Componist John Du Prez heeft hierbij zeer toepasselijke muziek geschreven.
De titel Not the Messiah is ook weer een knipoog. Het is niet de beroemde Messiah van Handel, maar een heel ander muziekstuk.
Monty Python is heel beroemd geworden met hun hilarische tvserie: Monty Python's Flying Circus. De groep bestaat o.a. uit Eric Idle, John Cleese en Michael Palin.
Ter gelegenheid van het 40 jarig bestaan van Monty Python werd Not the Messiah uitgevoerd in de Royal Albert Hall in Londen. Een zeer vrolijke opname, schapen op het toneel, Romeinse soldaten etc.
Uitgevoerd door een heel groot koor en het BBC Symphony Orchestra.
Extra's
Deze DVD bevat als extra's o.a. verschillende meezing versies. De tekst loopt onder in beeld zodat je heerlijk mee kunt zingen met Always look at the bright side of life.
Bekijk de voorstukje op YouTube Trailer:
Reserveer deze DVD in Kennemerwaard
En wilt u de echte Messiah beluisteren?
Ga naar de uitvoering van de Messiah van Handel door het Toonkunstkoor Alkmaar op 15 december in de Grote Kerk in Alkmaar.
vrijdag 4 november 2011
Weergaloze verteller
Pareltje
Ik kwam de titel Hemel en hel van de IJslandse schrijver Jon Kalman Stefansson tegen in een recensie. Een pareltje zou het zijn! En inderdaad een pareltje was het. Soms wijken boeken zo af van alles wat je voorheen hebt gelezen dat je meteen op het puntje van je stoel zit.
Hemel en hel
Het boek is geschreven in twee bedrijven, het eerste speelt op zee , de tweede op het land. "De jongen" (hij krijgt het hele boek geen naam) gaat met zes man in een sloep om kabeljauw te vangen. Bardur, zijn vriend, zit tot het laatst strofen van het gedicht Paradise Lost van Milton uit zijn hoofd te leren on die met "de jongen" te delen tijdens de lange nacht op zee. In de haast bij het vertrek vergeet hij zijn jas. En een nacht op het ijskoude water zonder jas betekent een wisse dood.
Verloren
In het tweede deel volgt een barre tocht over het eiland als de jongen besluit het boek terug te brengen naar de eigenaar, een oude bejaarde zeeman. Onderweg verschijnt Bardur en hun gezamelijke leven steeds voor zijn geestesoog. Een leven op een IJslands eiland is een leven tot op het bot uitgebeend. "Diersoorten zijn gekomen en gegaan, maar de kabeljauw is zijn eigen weg gezwommen, de mens is slechts een kort hoofdstuk in zijn bestaan". Alle ijdelheid is uit dit bestaan verdwenen, de mens loopt hier een tijdje verloren rond zonder sporen achter te laten.
Stijl
Wat een stijl heeft Stefansson; poetisch, rauw, beeldend, golvend (door veel te herhalen), verrassend, suggestief (ik hou van de manier waarop schrijvers om emoties heen kunnen schrijven zonder ze direct te benoemen). De schrijver moet heel dicht bij de natuur staan en ver van alle modes in de literatuur om zo te kunnen schrijven.
Jammer dat de uitgever zo'n weinig sprekende omslag heeft gekozen, want dit boek verdient een grote schare lezers.
In een interview vertelt hij dat hij een trilogie gaat schrijven over "de jongen", het tweede deel is al verschenen in het Engels onder de titel The sorrow of angels. Lees er alles over in een prachtig interview met de schrijver.
Agnes
Reserveer Hemel en hel in onze catalogus
dinsdag 1 november 2011
Pubers 1: inzicht voor ouders
Bekend
Wellicht komt het bekend voor: het zuchten, sissen, rollen met de ogen, steevast met "dhûhuuh.." antwoorden, het hangen, slierten, ronduit weigeren, en het door de hele woning sporen trekken van vuile kleding en andere accessoires? Of die andere randverschijnselen: het steigeren, grommen, gillen, overstuur raken van stormen in glazen water, het non-overleg en het impulsieve...
Dat alles, omfloerst door dichte wolken deodorant met lichte zwemen van transpiratiegeur, onder dreunende muziek uit miniboxjes of klagelijk gekweel op het ritmische gesis van knalkleurige earplugs...
Dan is het dus wel duidelijk: we signaleren: de puber!
Emotie
Het even vermakelijke als informatieve boek Puberbrein binnenstebuiten geschreven door Yvonne Sark ( Youngworks) en Huub Nelis biedt soelaas, maakt met nieuwe kennis van feiten de hoofdoorzaak : zeer plaatselijke groei onder het jonge schedeldak- van al deze kenmerken inzichtelijk. Zodat het allemaal een heel stuk logischer wordt. Er komt naast in dat van de onstuimige jongere, ook ruimte in het bezorgde hoofd èn gemoed van de lezer: het is verklaarbaar, het gaat voorbij, het komt echt allemaal weer goed...
Men dient geduld op te brengen voor die groeispurtende frontale hersenkwab, die EMOTIE met koeienletters tijdelijk boven de ratio plaatst. Oog te hebben voor de nieuwe ikwildaarbijhoren-idealen van de uit de kluiten schietende (jong-)adolescent: de peers en friends.
Rondje om
En, gelukkig maar, blijkt ook dat de good old 3R (rust, reinheid en regelmaat) het beste wapen is dat je als omstander kunt inzetten om de puber bij te staan. Want logisch nadenken over oorzaak en gevolg of bijvoorbeeld een planning maken, dat lúkt de puber gewoonweg tijdelijk even niet, daar heeft die dus echt steun bij nodig. Hoe tijdelijk dan precies? Het puberen begint tegenwoordig al rond het 10de levensjaar en kan duren tot het 'slachtoffer' ( of was dat nou juist de ouder?) een jaartje of 25 is! Dit en meer is op te steken uit het prettig geschreven boek, doorspekt met praktische informatie en geïllustreerd met door pubers gemaakte collages.
Youngworks i.s.m. Universiteit Leiden biedt jongeren de site Kijkinjebrein aan, waar zij een informatief rondje om kunnen in de hersenpan. Leuk om eens uit te proberen...
Volgende keer meer in blogpost Pubers 2: help je kind leren.
Reserveer Puberbrein binnenstebuiten in onze catalogus
Tanja.
Pubers 2: Help je kind leren
"Help, dit leer ik nooit!"
Je kind roept, wanhopig.. Of het allemaal nog niet genoeg is, wat je als puber èn als ouder samen doormaakt, moeten er óók stapels huiswerk worden gemaakt. Met rammelende hormonen aan de wiskundige formules en Duitse taalbuigingen. Ga er maar aan staan!
Weg met de knobbel?!
BreinLink voor ouders zet nèt die stap verder. Niet alleen wordt inzicht in het puberbrein gegeven, dit boek staat ook vol werkbare tips. Plus een paar flinke beweringen, waar je zelf ook even op moet sudderen. Zoals deze: het brein is genetisch bepaald, maar groeit naar wat je doet, denkt en voelt. Met andere woorden: het brein is een spier, die je kunt ontwikkelen. Ook op een gebied, waar je niet goed in bent. Het is een kwestie van geitenpaadjes aanleggen en die uitbouwen tot snelwegen. Talent bestaat, maar je achteroverleunend blindstaren op die knobbel is zo fout als maar kan...
Olifanten, kauwgom en drugs.
Gerjanne Dirksen en Hulda Möller van BCL doen uit de doeken hoe de Olifant(emotie en instinct) het stuur overneemt van de Berijder, wanneer er sprake is van faalangst en demotivatie. Opgepast dus met pubers en porselein...Ga nou ook weer geen keukentafeldiscussies uit de weg, die schijnen juist te helpen om interesse over het te leren onderwerp te krijgen. Stel je als ouder ASOOO op. Dat betekent zoiets als: stel je open voor de ontwikkel-mogelijkheden van je spruit. Een andere mooie tip is die van de kauwgum-toetsproef. Leren in een stille, strenge omgeving, alsof je al bezig bent met de toets zelf, met een stimerolletje in de mond. Als de echte toets wordt afgenomen, geeft je omgeving plus kauwgom het gewenste context-effect. Garantie voor extra punten!
Gelooft u nog steeds niet dat positieve feedback uw kind helpt, lees dan het grappige hoofdstuk over dopamine, de "hersendrug". Die je trouwens veilig kunt toedienen, door de leerstof spannend te maken.
Gelukkig geeft Breinlink er voorbeelden bij, want het is zéker niet makkelijk je puber te overtuigen dat huiswerk maken verre van saai kan zijn. Zo zijn er zes goed toepasbarebreinprincipes, in heldere taal uitgelegd, met verhalen uit de praktijk.
En stèl je nou toch eens eventjes voor dat je kind op een dag roept: "Help, ik word slimmer!"
Tanja.
Reserveer BreinLink voor ouders in onze catalogus.
Je kind roept, wanhopig.. Of het allemaal nog niet genoeg is, wat je als puber èn als ouder samen doormaakt, moeten er óók stapels huiswerk worden gemaakt. Met rammelende hormonen aan de wiskundige formules en Duitse taalbuigingen. Ga er maar aan staan!
Weg met de knobbel?!
BreinLink voor ouders zet nèt die stap verder. Niet alleen wordt inzicht in het puberbrein gegeven, dit boek staat ook vol werkbare tips. Plus een paar flinke beweringen, waar je zelf ook even op moet sudderen. Zoals deze: het brein is genetisch bepaald, maar groeit naar wat je doet, denkt en voelt. Met andere woorden: het brein is een spier, die je kunt ontwikkelen. Ook op een gebied, waar je niet goed in bent. Het is een kwestie van geitenpaadjes aanleggen en die uitbouwen tot snelwegen. Talent bestaat, maar je achteroverleunend blindstaren op die knobbel is zo fout als maar kan...
Olifanten, kauwgom en drugs.
Gerjanne Dirksen en Hulda Möller van BCL doen uit de doeken hoe de Olifant(emotie en instinct) het stuur overneemt van de Berijder, wanneer er sprake is van faalangst en demotivatie. Opgepast dus met pubers en porselein...Ga nou ook weer geen keukentafeldiscussies uit de weg, die schijnen juist te helpen om interesse over het te leren onderwerp te krijgen. Stel je als ouder ASOOO op. Dat betekent zoiets als: stel je open voor de ontwikkel-mogelijkheden van je spruit. Een andere mooie tip is die van de kauwgum-toetsproef. Leren in een stille, strenge omgeving, alsof je al bezig bent met de toets zelf, met een stimerolletje in de mond. Als de echte toets wordt afgenomen, geeft je omgeving plus kauwgom het gewenste context-effect. Garantie voor extra punten!
Gelooft u nog steeds niet dat positieve feedback uw kind helpt, lees dan het grappige hoofdstuk over dopamine, de "hersendrug". Die je trouwens veilig kunt toedienen, door de leerstof spannend te maken.
Gelukkig geeft Breinlink er voorbeelden bij, want het is zéker niet makkelijk je puber te overtuigen dat huiswerk maken verre van saai kan zijn. Zo zijn er zes goed toepasbarebreinprincipes, in heldere taal uitgelegd, met verhalen uit de praktijk.
En stèl je nou toch eens eventjes voor dat je kind op een dag roept: "Help, ik word slimmer!"
Tanja.
Reserveer BreinLink voor ouders in onze catalogus.
In een notendop
Indruk maken
Afgelopen maand had ik tijdens de rondleidingen van de brugklassers veel Turkse kinderen die ik vertelde over de eeuwenlange overheersing van het Ottomaanse (Turkse) Rijk over het Westen. Dat rijk verloor zijn positie door geldleningen om hun oorlogen te betalen. Waar hebben we dat meer gehoord? Hoe ik dat allemaal wist wilde een jongetje weten. Ik had net het boek van J.L.G.van Oudheusen "De geschiedenis van het Midden Oosten in een notendop"gelezen in verband met mijn reizen naar het Midden Oosten de afgelopen 8 jaar.
Midden Oosten
De geschiedenis van het midden-Oosten is heel complex en oefent een grote invloed uit op onze hedenbdaagse maatschappij. Om iets meer over dit onderwerp te weten te komen biedt de serie "In een notendop" een uitgelezen antwoord. Dit deeltje brengt je alles bij wat je wil weten bijvoorbeeld het verschil tussen sjiieten en soennieten, belangrijk voor het hedendaagse conflict in Irak. Ook de onstaansgeschiedenis van Israel en het conflict met de Palestijnen komt uitgebreid aan bod. In 2007 is en herziene en geactuliseerde versie uitgekomen.
In een notendop
In een notendop is een serie informatieve boeken van Uitgeverij Bert Bakker. De serie informeert de lezer in gemiddeld 150 pagina's in een voor leken begrijpbare taal over uiteenlopende onderwerpen zoals boeddhisme, fysica, de kosmos, de geschiedenis van de Nederlandse literatuur Entertaiment op internet enz. De boeken zijn geschreven door wetenschappers en andere exeperts.
De bibliotheek heeft de meeste delen in de collectie.
Abonneren op:
Posts (Atom)