Extreem boosaardig

"I didn't want to harm the man. I thought he was a very nice gentleman. Soft-spoken. I thought so right up to the moment I cut his throat." Aldus Perry Smith, één van de moordenaars van de Clutter familie.






Ik ben er even niet
Zo'n 300 pagina's lang ben ik niet aanspreekbaar. In cold blood begint met een beschrijving van het landschap rond Holcomb en het plaatsje zelf. Een Google Streetview op papier. De laatste dag van de Clutters wordt tot in detail beschreven. Het grootste deel van het boek beslaat de relatie tussen Hickock en Smith, de moordenaars. Veel aandacht wordt ook besteed aan het politieonderzoek, de rechtszaak, en de jaren dat Smith en Hickock in de dodencel doorbrachten. Uiteindelijk besteed Capote zes jaar aan het interviewen van de inwoners van Holcomb, betrokken politiefunctionarissen, de families van de moordenaars en de moordenaars Perry Smith en Richard Hickock zelf.

Capote
De film Capote maakte me nieuwsgierig. Truman Capote was niet meer dan een schrijver van wiens naam ik gehoord had, en was er niet een liedje dat met hem te maken had? Zoals het liedje niet meer uit mijn hoofd verdwijnt als ik het eenmaal gehoord heb, zo was het ook met de film Capote. Het boek In cold blood móest gelezen worden, puur uit nieuwsgierigheid, niet vanwege een sensationele zucht naar de details van een gruwelijk moordpartij in 1959, maar wat mankeerde Smith en Hickock? En was Capote daarachter gekomen?

Wij tegen zij
De beschrijving van de zeven weken die zaten tussen de moord en de arrestatie zijn fascinerend. Smith en Hickock hebben zich uitgebreid laten interviewen door Capote en jarenlang met hem gecorrespondeerd.
Maar een duidelijk 'dáárom' blijft uit. Smith had geen makkelijke jeugd, Hickock in ieder geval minder moeilijk dan Smith, beiden overleven een zwaar verkeersongeluk, beiden vinden dat de hele wereld tegen hen is, zoeken schuld en verantwoordelijkheid altijd bij een ander, beiden weten zich niet in te leven in anderen, beiden waren bovengemiddeld intelligent. En beiden lijken het doodnormaal te hebben gevonden om zonder blikken of blozen een familie van vier te vermoorden voor een schamele veertig dollar.

Facinorous
Het verhaal is schokkend. Omdat de moordenaars, hoewel menselijk, bij mij totaal geen medeleven weten op te roepen, hoe schrijnend met name Smith's jeugd ook was. Omdat ik alleen maar onbegrip en kou voel en een slechte jeugd geen excuus is voor moord. Hetgeen overigens los staat van het feit dat Capote's schrijfstijl me beet grijpt en niet meer loslaat...

Smith hield een lijst met moeilijke woorden bij die hij ooit hoopte te kunnen gebruiken. En op die lijst staat één woord dat hem, Hickock en hun daden perfect weergeeft: facinorous.
Extreem boosaardig.

Sanneke

Reserveer de boeken van Capote in onze catalogus
Reserveer de film Capote in onze catalogus