Kerstgevoel tussen de levende boeken

Human Library
Anderhalve week geleden was er de mogelijkheid om een levend boek te lenen in de bibliotheek in Alkmaar-Centrum. Er was keuze uit negentien zeer interessante boeken met een grote verscheidenheid aan titels, zoals o.a. Transgender, Ex-gedetineerde, Vluchteling, Alleenstaande moeder,  Chronische piep. Je kon de boeken voor twintig minuten lenen met eventuele verlenging van tien minuten.

Matchmaker
Als vrijwilligster mocht ik hier aan meedoen en kreeg de taak om het contact tussen het levende boek en de lener tot stand te brengen. Op een groot bord konden de leners zien welke boeken waren uitgeleend en welke beschikbaar waren. Ik had zelf twee hele lieve fantastische boeken Spastisch en Indië-Veteraan onder mijn "beheer".  Mijn twee boeken waren bijna voortdurend uitgeleend net als eigenlijk alle ander boeken: totaal hadden we 103 uitleningen in een middag tijd.
Voor iedere uitlening begon waren we er wat regels die we aan de lener moesten voorlezen, o.a. dat de lener het boek niet mee naar buiten mochten nemen en weer netjes, ongeschonden in moesten leveren.

Kerstgevoel
Zowel de boeken als de vrijwilligers kregen de dinsdag voor dit evenement een korte training zodat op de dag alles zeer gestructureerd verliep maar had ook als resultaat dat er een bijzonder wij-gevoel ontstond. We waren met alle levende boeken en vrijwilligers een eenheid. En als je dan ziet hoeveel enthousiaste leners prachtige gesprekken voeren met de levende boeken, en soms zelfs met een knuffel afscheid namen van "onze" boeken. Het was een fantastische middag en ik fietste na afloop met een heel blij en warm gevoel naar huis. Eigenlijk had ik zelf ook wel alle boeken willen lezen maar de taak als matchmaker had ik voor geen goud willen missen.


Veel leesplezier, een fijne kerst en hopelijk tot volgend jaar bij de Human Library!

Ingeborg

Voor meer informatie over de Human Library klik op deze link of  voor meer informatie over de Human Library Alkmaar klik dan op deze link

Momentum

Zangeres Do

Do heet eigenlijk voluit Dominique Rijpma van Hulst. In haar jeugd was ze een groot tennistalent, maar een blessure maakte helaas een einde aan deze carrière. En daarna besloot ze zich op de muziek te storten. En dat was zeker geen slechte zet voor haar.



Want al na haar eerste optreden in een café in haar geboorteplaats Valkenswaard kreeg ze een platencontract aangeboden. In 2001 werd ze gevraagd een tranceversie van 'Heaven' van Bryan Adams op te nemen. In 2002 brak ze hier internationaal mee door. Na dit succes werd het ook als ballad uitgebracht en daarnaast ook nog in een akoestische versie. Beide versies scoorden, zoals te verwachten viel, heel goed in de hitlijsten. In 2004 zong ze met Marco Borsato 'Voorbij', dat een nummer 1-hit werd. In datzelfde jaar maakte ze ook voor het eerst haar (co)presentatiedebuut  op  het Kids Choice Awards. In 2012 ging ze voor SBS6 aan de slag als presentatrice van diverse televisieprogramma's. Ze heeft een aantal albums op haar naam staan en de laatste verscheen begin dit jaar, getiteld Momentum. Ze vindt dit zelf haar meest persoonlijke plaat, die ze ooit gemaakt heeft. Het gaat namelijk over al haar 'ups en downs', die ze meegemaakt heeft.
Een van grootste 'downs' is dat ze een aantal jaar geleden van haar echtgenoot scheidde, maar gelukkig  hebben ze elkaar weer teruggevonden en zijn ze inmiddels de trotse ouders van een zoon en dochter. Omdat ze zelf ook meegeschreven heeft aan de liedjes kon het ook zo persoonlijk worden. Dit is een  album met allemaal  Nederlandstalige liedjes, die uitermate geschikt zijn om in deze tijd van het jaar te beluisteren. Want zo aan het eind van het jaar staan veel mensen toch wel even stil bij wat er allemaal in hun persoonlijke leven dit jaar gebeurd is. Mijn persoonlijke favorieten van deze plaat zijn toch wel 'Nooit meer een ander', 'Zonder jou' (de titelsong van de romkom 'Rokjesdag') en 'Mijn kleine huis'.
  



'Momentum' is hier te reserveren in onze catalogus.

Gabrielle

Joris' Kerstboom in de bibliotheek

Zojuist heb ik de boom neergezet. Een kerstboom speciaal voor mooie kerstgedachtes en waardevolle  herinneringen over hoop en liefde. Joris' Kerstboom in de bibliotheek is gebaseerd op het televisieprogramma Joris' Kerstboom, waarin presentator Joris Linssen in verschillende steden in Nederland ontmoetingen heeft bij zijn kerstboom. Joris kennen we van programma's als Hello Goodbye, Joris' Showroom en Joris' Wereld. De mensen die hij spreekt in deze afleveringen spreekt zijn veelal toevallige voorbijgangers of mensen die op een andere, eigen, speciale manier hun leven leven. Toch heeft een ieder een verhaal te vertellen, een intiem, persoonlijk verhaal dat meestal niet zomaar verteld wordt.

Voor wie heb jij een kerstgedachte?
Die vraag stelt Joris en ook wij. Wij stellen deze vraag aan bibliotheek bezoekers en vragen deze boodschap op te schrijven en in een doorzichtige kerstbal in onze boom te hangen. Naar eigen inzicht kan de boodschap versierd worden en daarvoor liggen knutsel spullen klaar. Voor de persoonlijke kerstbal mag je zelf een mooi plekje zoeken in onze boom en daarbij zijn wij benieuwd naar het verhaal achter de boodschap. In de bibliotheek houden we nou eenmaal van verhalen. Mooie, ontroerende of spannende verhalen. Persoonlijke verhalen die te mooi zijn om zelf te bewaren kunnen we het doorgeven aan de programmamakers van Joris' Kerstboom maar natuurlijk alleen met toestemming.

Ontmoetingsplaats
De boom is een ontmoetingsplaats waar je je reddende engel kunt bedanken, sorry tegen iemand kunt zeggen of een hechte vriendschap kunt vieren. Hij staat in de bibliotheek Bergen en er is dagelijks van 15.00 uur tot 16.00 uur iemand aanwezig om in gesprek te gaan. Op 23 december kunnen desgewenst de ballen weer opgehaald worden om in je eigen boom op te hangen of om hem weg te geven wellicht?

KRO NCRV biedt ook een mogelijkheid om online een kerstgedachte voor een dierbare achter te laten via www.joriskerstboom.nl. Het programma wordt uitgezonden op zondag 24 december om 21.10 op NPO 2. Misschien met een mooi verhaal uit onze boom?
Edith

Pappie's kleine meid slaapt op straat

December is de feestmaand. Voor veel mensen een tijd om samen door te brengen met geliefden, familie of vrienden. Toch is het goed om even stil te staan bij het feit dat het niet voor iedereen een mooie, feestelijke maand is. Pappie's kleine meid slaapt op straat is het aangrijpende levensverhaal van Stephanie-Joy Eerhart. In haar boek vertelt zij over haar leven als jonge dakloze in Haarlem en omgeving. Stephanie-Joy werd al op haar veertiende uit huis geplaatst omdat zij zelfmoordplannen had en belandde in opvanghuizen en zorgcentra, tot ze op haar zeventiende op straat terechtkwam. In haar zoektocht naar liefde en geborgenheid verdoofde zij zich met medicijnen en harddrugs. Het boek Stephanie Joy doet mij denken aan het verhaal van Christiane F. en het boek van Yvonne Keuls: Het verrotte leven van Floortje Bloem.
Ik hou van waargebeurde verhalen. Ze belichten vaak de minder rooskleurige kant van het leven en zijn rauw en oprecht geschreven. En dat is bij dit boek ook het geval.

Fragment uit het boek
'Nog maar één dag dakloos en ik heb meteen de beste plek om te slapen gevonden,' zeg ik tegen Ralph. We zijn over het hek van een voetbalveld geklommen en hebben ons in een huisje op het voetbalveld geïnstalleerd. Het hek loopt over een sloot en is voorzien van scherpe punten die zo door onze schoenen heen prikken. Wanneer je hierover naar de andere kant klimt hang je boven de sloot. 'je zult maar vallen,' had ik tegen Ralph gezegd. Het is avond en donker als we naar Schalkwijk lopen. Ik ken dit voetbalveld omdat het RIAGG hiernaast ligt. Wanneer ik met een clubje van therapie een rookpauze had, liepen we er wel eens heen. Overdag was het hek open en ik dacht dus ook vanavond zo door te kunnen lopen. Ik schrok ook wel even toen bleek dat het hek afgesloten was. Gelukkig vonden we toch een manier om aan de andere kant te komen. Ik ben dik aangekleed en heb over mijn kleding mijn knaloranje skibroek aangetrokken. Op mijn rug mijn grote backpacker - multifunctioneel wanneer je dakloos bent. Er past lekker veel in en het is veel beter dan je spullen in plastic tassen meeslepen. 'Kijk, Ralph, fantastisch toch?' zeg ik , terwijl ik het wachtershuisje langs het veld laat zien. Er staan er vier op het hele veld. We besluiten in een ervan te overnachten, in het andere huisje kunnen we onze behoefte doen.



Ontroerende portretten
Het kost Stephanie-Joy Eerhart vijf jaar om zich aan haar dakloze bestaan te ontworstelen. Ze kickte grotendeels op eigen kracht af en leerde leven met borderline, anorexia en de gevolgen van een zwaar auto-ongeluk. In haar boek beschrijft zij haar leven tussen de daklozen en in de nacht- en dagopvang van het Leger des Heils. Haar goede observatietalent waarmee ze ontroerende portretten van haar en haar lotgenoten schetst maken dit een boek dat de lezer van de eerste tot de laatste zin bij de strot grijpt. Het schrijftalent van Stephanie-Joy Eerhart is ontdekt bij de dicht- en schrijfclub van de Haarlemse dak- en thuislozen, die werd begeleid door voormalig Nieuwe Revu-journalist Bert Voskuil. Voskuil coachte haar ook bij het verwezenlijken van haar grootste droom: het schrijven van haar schokkende levensverhaal.

Voormalig SP-voorzitter en Tweede Kamerlid Jan Marijnissen schrijft in zijn voorwoord: ’Wie dit boek leest en een greintje inlevingsvermogen heeft, houdt het niet droog.’

Je kunt Pappies kleine meid slaapt op straat hier in onze catalogus reserveren.

Stephanie-Joy Eerhart heeft inmiddels ook een tweede boek geschreven: Littekens van de straat. Dit boek beschrijft hoe het verder met haar gegaan is na het verschijnen van Pappie's kleine meid slaapt op straat.

Chris