Belangrijkste boek
2016 is het Jaar van het Boek. Dat is de reden dat van 23 april t/m 22 september de Verkiezing van het Belangrijkste Boek plaats vindt. Iedereen kan zijn stem uitbrengen. Welk boek heeft jou het meest geraakt, vind je het mooist of heeft je leven veranderd? Welk boek zou echt iedereen moeten lezen? Met heel Nederland gaan we op zoek naar het Belangrijkste Boek. En het leuke is dat iedereen die zijn stem uitbrengt iedere dag kans maakt op een boekenbon. Gelukkig mag je op zoveel boeken stemmen als je wilt, maar per boek kun je maar één stem uitbrengen.
De langste dag
Een boek dat ik aan de lijst van belangrijke boeken zou willen toevoegen is De langste dag van Cornelius Ryan. Ik las het boek voor het eerst toen ik nog jong was. Ik had de film naar het boek toen nog nooit gezien. Het stond in de boekenkast van mijn vader tussen veel andere boeken over de Tweede Wereldoorlog. Tussen schrijvers als Hans Helmut Kirst en Sven Hassel en Gerald Green. Boeken die ik overigens ook allemaal gelezen heb. Met 4 en 5 mei weer in het verschiet schoot dit boek mij als eerste in gedachten om te nomineren als belangrijkste boek. Ik heb het boek verscheidene keren gelezen en de film vele keren gezien en met mij veel mensen denk ik. Het boek mag naar mijn mening wel bestempeld worden als het belangrijkste boek over 6 juni 1944, D-day.
Zowel het boek als de film blijf ik indrukwekkend vinden omdat het verhaal van D-day goed weergegeven wordt door het vertellen van verschillende persoonlijke verhalen zonder het grote geheel uit het oog te verliezen.
Cornelius Ryan
Cornelius Ryan was als oorlogscorrespondent zelf aanwezig bij de landingen op D-day. Hij werkte 7 jaar aan zijn boek. Hij interviewde honderden ooggetuigen en las vele Geallieerde en Duitse dagrapporten, oorlogsjournaals en Geallieerde en Duits perspectief. Het resulteerde in 1959 in een fantastisch boek dat als standaard gezien mag worden van de landingen op de stranden van Normandië en de eerste dag van operatie Overlord. Van het boek zijn vele miljoenen exemplaren verkocht en het is vertaald in 18 talen.
Hier kun je stemmen op het belangrijkste boek of zelf een titel nomineren.
De langste dag is hier te reserveren in onze catalogus.
Chris
vrijdag 29 april 2016
vrijdag 22 april 2016
Ellen ten Damme: Alles Draait
Ellen ten Damme (1967) groeide ver van de spotlights,rookmachines en televisicamera's op in het Drentse Roden. Maar de wereld zou van haar horen, dat was toen al duidelijk. Ze was een muzikaal en sportief wonderkind. Als turnster behoorde zij tot de top van Nederland. Ze speelde klassiek viool en had haar eigen band. Ze ging naar het Atheneum, studeerde een paar jaar Nederlandse literatuur in Groningen, deed een vooropleiding op het conservatorium en studeerde tenslotte af aan de Academie voor Kleinkunst in Amsterdam. Ze was net twintig toen ze haar eerste single uitbracht. Ze is zangeres, actrice,acrobate,danseres,muzikant,schrijfster en componiste en dat is ze allmaal tegelijk.
Als actrice is ze ondermeer bekend van 'All Stars', Jiskefet', 'Pleidooi' en 'Volle Maan'. Ten Damme heeft ook meerdere malen op theaterfestivals als 'De Parade'en 'Oeral'gestaan. In 2009 trad ze op in de rondom haar gemaakte show 'Cirque Stiletto'. Ze stond met deze show een maand lang in Carré.
Deze voorstelling heb ik gezien en het feit dat ze haar arm gebroken had, en dus in het gips zat, deed niets af aan haar acrobatische toeren.
Ze heeft drie albums op haar naam met pure Engelstalige rockmuziek, iets wat haar goed ligt. In dit genre maakt ze ook in Duitsland furore,niet in de laatste plaats als vaste zangeres bij de Duitse überrocker Udo Lindenberg met wie ze in grote uitverkochte stadions heeft gespeeld over de hele wereld.
In 2009 ging het roer om. Toen verscheen het Nederlandsetalige album Durf jij? met teksten van Ilja Leonard Pfeiffer. Deze samenwerking was al enkele jaren eerder tot stand gekomen tijdens de avond van het liefdeslied waar musici werd gevraagd samen te werken met een dichter. Zo schreven zij samen het lied Durf jij?.En dat smaakte naar meer vonden ze zelf. Dat vond ook het publiek want het album werd goud. Daarna volgde; Het regende zon en dan in 2015 Alles draait.
Ellen te Damme maakt er aanmerkelijk meer van op haar nieuwe album, haar derde in het Nederlands alweer. Dat komt niet alleen door bijdrage van tekstdichter Ilja Leonard Pfeiffer en Rob Chrispijn maar misschien nog wel meer door haar zang. Daar ligt de nadruk op. Ten Damme bepaald zelf haar koers.
Ze noemt dit haar meeste persoonlijke album. En dat kan je ook wel horen. Het album Durf jij? is pop met veel plezier, Het Regende Zon is poetisch en dit album; Alles Draait neigt naar singer-songwrither met actuele onderwerpen die vaak luchtig uitgevoerd worden maar hier en daar behoorlijk direct en confronterend zijn.
De meeste nummers doen wat melancholisch aan. De stem van Ellen staat op de voorgrond maar vloeit prachtig samen met de muziek. Mijn favoriet; Waterige Maan. Kippenvel.
Anita
Alles draait reserveren? Klik hier
Anita
Alles draait reserveren? Klik hier
Alles draait...alles draait maar door
De klok hebben we nog nooit gevreesd. De dag van morgen doet geen zeer Want het is nooit te laat geweest. Voor iets en alles nog een keer.
Het leven is een circus. We draaien rond in circels. Wat maakt 't uit. Er is nooit een later.
Dus laten we dansen. En vooral nog eentje dringen. Tot de
bodum van de beker. Ondanks de kater
Want die komt. Dat weet je zeker.
dinsdag 19 april 2016
Nobelprijs
Svetlana Alexijevitsj
Eigenlijk is Svetlana Alexijevitsj, die het afgelopen jaar de Nobelprijs voor de literatuur kreeg, geen schrijver maar een chroniqueur. Ook haar vorige boeken zijn verhalen van anderen, door haar opgetekend. Bijvoorbeeld het boek: Wij houden van Tsjernobyl; een kroniek van de toekomst. Het boek waar ze de Nobelprijs kreeg: Het einde van de rode mens; leven op de puinhopen van de Sovjet-Unie. Hierin probeert ze de Russische ziel te vangen van de Sovjet mens, die na het uiteenvallen van die Sovjet-Unie geconfronteerd werd met een heel ander soort corruptie, die van de liberale democratie.
Grillig
Ik heb zelden een boek gelezen waarin het zo duidelijk wordt dat mensen nooit onder een noemer bijeen gebracht kunnen worden. Het communisme had een krankzinnig plan, 'het herscheppen van de mens', zegt Alexijevitsj in haar voorwoord. De mens is kneedbaar en de maatschappij maakbaar. Nee dus, weet je na het lezen van dit boek. Aan het woord komen aanhangers en tegenstanders van van Stalin, Jeltsin, Gorbatsjov en Poetin, hun rancunes, woede, frustraties en heel soms ook hun geluk.
Roofkapitalisten
Omdat het over je eigen tijd gaat en je kranten leest begrijp je de woede van de gewone mensen die hooggespannen verwachting hadden van de vooruitgang die zou komen na de Glasnost en Perestroika van Gorbatsjov. Maar in plaats van vooruitgang werd het rijke land leeggeroofd door een paar slimme jongens.
Zelfonderzoek
Het communisme kwam ten val. In de kranten kunnen we lezen dat ons kapitalisme ook geen lang leven meer beschoren is. Dit boek dwingt je daarover na te denken. Is er een systeem waardoor gelijkheid, vrijheid en broederschap, de idealen van de Verlichting, echt tot zijn recht komen? Als ik net als mijn moeder 100 jaar wordt ga ik nog beleven wat er na ons kapitalisme komt.
Eigenlijk is Svetlana Alexijevitsj, die het afgelopen jaar de Nobelprijs voor de literatuur kreeg, geen schrijver maar een chroniqueur. Ook haar vorige boeken zijn verhalen van anderen, door haar opgetekend. Bijvoorbeeld het boek: Wij houden van Tsjernobyl; een kroniek van de toekomst. Het boek waar ze de Nobelprijs kreeg: Het einde van de rode mens; leven op de puinhopen van de Sovjet-Unie. Hierin probeert ze de Russische ziel te vangen van de Sovjet mens, die na het uiteenvallen van die Sovjet-Unie geconfronteerd werd met een heel ander soort corruptie, die van de liberale democratie.
Grillig
Ik heb zelden een boek gelezen waarin het zo duidelijk wordt dat mensen nooit onder een noemer bijeen gebracht kunnen worden. Het communisme had een krankzinnig plan, 'het herscheppen van de mens', zegt Alexijevitsj in haar voorwoord. De mens is kneedbaar en de maatschappij maakbaar. Nee dus, weet je na het lezen van dit boek. Aan het woord komen aanhangers en tegenstanders van van Stalin, Jeltsin, Gorbatsjov en Poetin, hun rancunes, woede, frustraties en heel soms ook hun geluk.
Roofkapitalisten
Omdat het over je eigen tijd gaat en je kranten leest begrijp je de woede van de gewone mensen die hooggespannen verwachting hadden van de vooruitgang die zou komen na de Glasnost en Perestroika van Gorbatsjov. Maar in plaats van vooruitgang werd het rijke land leeggeroofd door een paar slimme jongens.
Zelfonderzoek
Het communisme kwam ten val. In de kranten kunnen we lezen dat ons kapitalisme ook geen lang leven meer beschoren is. Dit boek dwingt je daarover na te denken. Is er een systeem waardoor gelijkheid, vrijheid en broederschap, de idealen van de Verlichting, echt tot zijn recht komen? Als ik net als mijn moeder 100 jaar wordt ga ik nog beleven wat er na ons kapitalisme komt.
Labels:
communisme,
Gorbatsjov,
Jeltsin,
Poetin,
Rode mens,
roofkapitalisten,
Sovjet-Unie,
Svetlana Alexijevitsj
Leeservaring
Ijsland
Ik had al eerder geschreven over het eerste boek van Jon Kalman Stefansson, Hemel en hel, afgelopen weken heb ik de volgende twee delen van deze trilogie gelezen en ik ga er weer reclame voor maken.
Je weet heel lang niet in welke tijd deze trilogie van Jon Kalman Stefansson speelt, totdat de eerste stoomboot wordt geïntroduceerd. En dan zit je al in deel drie. Eerst komt Hemel en hel, daarna Het verdriet van de engelen en Het hart van de mens. Sommige boeken zullen je nooit meer loslaten en deze trilogie is daar een van. Het is heel zwaar om te lezen, soms onbegrijpelijke redeneringen, wonderlijke gedachtegangen en toch kom je helemaal in de ban van deze boeken die vaak op een sprookje lijken.
Dood
Alles in deze trilogie draait om het onherbergzame klimaat van een Ijslands eiland en de strijd van de hoofdpersoon, een jonge jongen, tegen de dood die elk moment toe kan toeslaan. Hij verliest in de eerste boek zijn beste vriend aan de poezie (anorak vergeten in de kou terwijl hij zit te lezen) en de jongen zal zijn passie voor literatuur over nemen. Er gebeurt niet veel in de boeken, in deel een loopt een vistocht fataal af, deel 2 gaat over het bezorgen van de post in een gierende storm, in deel drie leest de jongen boeken aan de andere bewoners van een huis waarin hij is opgenomen.
Poezie
Het woord is al gevallen, maar ik lees het in alle recensies terug, het boek het lijkt meer op poezie dan op een roman. Elke zin is een parel, elke pagina bevat een aantal schitterende gedachten, mijmeringen, waardoor je eigenlijk meteen het boek weer wilt herlezen. Je zou het heel goed mee kunnen nemen naar een onbewoond eiland. Ook een goede tip: lees de boeken achter elkaar als je veel tijd hebt, dan krijgen de boeken nog veel meer lading en zie je dat de schrijver in het derde deel naar iets heeft toegewerkt (wat gek genoeg ook nog heel spannend is).
Ik had al eerder geschreven over het eerste boek van Jon Kalman Stefansson, Hemel en hel, afgelopen weken heb ik de volgende twee delen van deze trilogie gelezen en ik ga er weer reclame voor maken.
Je weet heel lang niet in welke tijd deze trilogie van Jon Kalman Stefansson speelt, totdat de eerste stoomboot wordt geïntroduceerd. En dan zit je al in deel drie. Eerst komt Hemel en hel, daarna Het verdriet van de engelen en Het hart van de mens. Sommige boeken zullen je nooit meer loslaten en deze trilogie is daar een van. Het is heel zwaar om te lezen, soms onbegrijpelijke redeneringen, wonderlijke gedachtegangen en toch kom je helemaal in de ban van deze boeken die vaak op een sprookje lijken.
Dood
Alles in deze trilogie draait om het onherbergzame klimaat van een Ijslands eiland en de strijd van de hoofdpersoon, een jonge jongen, tegen de dood die elk moment toe kan toeslaan. Hij verliest in de eerste boek zijn beste vriend aan de poezie (anorak vergeten in de kou terwijl hij zit te lezen) en de jongen zal zijn passie voor literatuur over nemen. Er gebeurt niet veel in de boeken, in deel een loopt een vistocht fataal af, deel 2 gaat over het bezorgen van de post in een gierende storm, in deel drie leest de jongen boeken aan de andere bewoners van een huis waarin hij is opgenomen.
Poezie
Het woord is al gevallen, maar ik lees het in alle recensies terug, het boek het lijkt meer op poezie dan op een roman. Elke zin is een parel, elke pagina bevat een aantal schitterende gedachten, mijmeringen, waardoor je eigenlijk meteen het boek weer wilt herlezen. Je zou het heel goed mee kunnen nemen naar een onbewoond eiland. Ook een goede tip: lees de boeken achter elkaar als je veel tijd hebt, dan krijgen de boeken nog veel meer lading en zie je dat de schrijver in het derde deel naar iets heeft toegewerkt (wat gek genoeg ook nog heel spannend is).
vrijdag 15 april 2016
Het proces dat programmeren heet
Als programmeur van de bibliotheek zit ik veel achter mijn computer. Ik praat veel, leg contacten, schrijf plannen en houd budgetten bij. Je organiseert evenementen en probeert te zoeken naar interessante onderwerpen en invalshoeken. Nu is dat eigenlijk niet zo heel moeilijk. Bij een bibliotheek mag het namelijk overal over gaan. Alles wat de bevolking bezighoudt, is in principe een onderwerp. Het idee dat alleen boeken en schrijvers centraal staan, is bijzonder achterhaald. Ik put namelijk het liefste uit het dagelijks leven. De vragen die bij me opkomen als ik het nieuws bekijk, de krant lees of gewoon met mijn buurvrouw praat. Waar gaat het dan over? Wat houdt ons bezig? Hoe kan ik die vragen vervolgens vertalen naar een activiteit, waarbij bezoekers de andere kant van de medaille te zien krijgen? En waarbij ze genoeg informatie ontvangen om een mening te vormen over belangrijke onderwerpen.
Zo kan het dus voorkomen dat ik een periode voornamelijk bezig ben met onderwerpen van Europese aard. Dan is Duurzaamheid ineens hot en nu verdiep ik me in de vluchtelingenproblematiek in de regio. Door een project met een partnerorganisatie kwam ik ineens in het AZC in Heerhugowaard terecht. En dat riep nog meer vragen op. Hoe werkt dat daar? Hoe leef je daar? Wat voor mensen wonen daar nou eigenlijk?
We worden gekleurd door de media en wat op internet staat is natuurlijk per definitie allemaal waar. Maar je eigen regionale realiteit filteren uit die brij aan informatie valt mij zwaar. En dus is dit een onderwerp waar ik me momenteel in vastbijt. In welke vorm dit in de bibliotheek terecht gaat komen, dat is nog niet helder. Dat groeit gedurende het proces. Een proces waarmee ik intensief samenwerk met de mensen waar het om gaat: inspirerende, slimme, aardige en betrokken inwoners van het AZC. Doodnormale mensen met bijzondere verhalen. Die verhalen worden mijn uitgangspunt. Dat bedenk ik hier ter plekke. Nu nog verder broeden op de vorm. Dat is de volgende fase in het proces dat programmeren heet... En het gewenste resultaat staat momenteel nog niet op mijn netvlies. Maar als het zover is, laat ik het u hier vanzelfsprekend weten!
Zo kan het dus voorkomen dat ik een periode voornamelijk bezig ben met onderwerpen van Europese aard. Dan is Duurzaamheid ineens hot en nu verdiep ik me in de vluchtelingenproblematiek in de regio. Door een project met een partnerorganisatie kwam ik ineens in het AZC in Heerhugowaard terecht. En dat riep nog meer vragen op. Hoe werkt dat daar? Hoe leef je daar? Wat voor mensen wonen daar nou eigenlijk?
We worden gekleurd door de media en wat op internet staat is natuurlijk per definitie allemaal waar. Maar je eigen regionale realiteit filteren uit die brij aan informatie valt mij zwaar. En dus is dit een onderwerp waar ik me momenteel in vastbijt. In welke vorm dit in de bibliotheek terecht gaat komen, dat is nog niet helder. Dat groeit gedurende het proces. Een proces waarmee ik intensief samenwerk met de mensen waar het om gaat: inspirerende, slimme, aardige en betrokken inwoners van het AZC. Doodnormale mensen met bijzondere verhalen. Die verhalen worden mijn uitgangspunt. Dat bedenk ik hier ter plekke. Nu nog verder broeden op de vorm. Dat is de volgende fase in het proces dat programmeren heet... En het gewenste resultaat staat momenteel nog niet op mijn netvlies. Maar als het zover is, laat ik het u hier vanzelfsprekend weten!
dinsdag 12 april 2016
De Verhalentafel
Cultureel Erfgoed
Sinds kort heeft Bibliotheek Kennemerwaard een consulent Cultureel Erfgoed, Amanda Wolters.
Wat is Cultureel Erfgoed? Monumenten, vondsten, opgravingen, beschermde stads- en dorpsgezichten, nationaal beschermde cultuurvoorwerpen en verzamelingen en archieven. Eigenlijk alles met een grote cultuurhistorische en wetenschappelijke betekenis. Erfgoed maakt ons bewust van onze geschiedenis en cultuur. Archieven, bibliotheken, wetenschappelijke instellingen en musea bewaken het Cultureel Erfgoed. Bij Bibliotheek Kennemerwaard werkt Amanda hier aan.
De Verhalentafel
In onze locatie De Mare staat een multitouchtafel waarop wij het verhaal van de Mare willen vertellen. Maar dat kunnen we niet alleen! Daar hebben we de verhalen van de inwoners bij nodig!
Kinderen kunnen bij ouderen langsgaan om hun verhalen op te tekenen met behulp van film, foto's en tekst. Je kunt naar de bibliotheek komen om daar je verhaal te doen, je foto's en/of films af te geven. De Mare heeft immers een rijke geschiedenis: de woensdagmarkt is inmiddels meer dan 25 jaar oud en sommige marktkraamhouders komen er al vanaf het begin: wat hebben zij allemaal meegemaakt? De lokale groenteman die al heel lang in de wijk komt, welke verhalen heeft hij?
En welke verhalen heb jij? Wat zou jij willen delen met andere inwoners? Wil jij meedoen met het verzamelen van verhalen?
Ook als je meer informatie wilt hebben over de culturele erfgoed activiteiten van Amanda, neem dan contact met haar op via e-mail.
Naast de Verhalentafel worden er meerdere activiteiten georganiseerd, deze vind je natuurlijk in de agenda op onze website.
Amanda & Sanneke
Sinds kort heeft Bibliotheek Kennemerwaard een consulent Cultureel Erfgoed, Amanda Wolters.
Wat is Cultureel Erfgoed? Monumenten, vondsten, opgravingen, beschermde stads- en dorpsgezichten, nationaal beschermde cultuurvoorwerpen en verzamelingen en archieven. Eigenlijk alles met een grote cultuurhistorische en wetenschappelijke betekenis. Erfgoed maakt ons bewust van onze geschiedenis en cultuur. Archieven, bibliotheken, wetenschappelijke instellingen en musea bewaken het Cultureel Erfgoed. Bij Bibliotheek Kennemerwaard werkt Amanda hier aan.
De Verhalentafel
In onze locatie De Mare staat een multitouchtafel waarop wij het verhaal van de Mare willen vertellen. Maar dat kunnen we niet alleen! Daar hebben we de verhalen van de inwoners bij nodig!
Kinderen kunnen bij ouderen langsgaan om hun verhalen op te tekenen met behulp van film, foto's en tekst. Je kunt naar de bibliotheek komen om daar je verhaal te doen, je foto's en/of films af te geven. De Mare heeft immers een rijke geschiedenis: de woensdagmarkt is inmiddels meer dan 25 jaar oud en sommige marktkraamhouders komen er al vanaf het begin: wat hebben zij allemaal meegemaakt? De lokale groenteman die al heel lang in de wijk komt, welke verhalen heeft hij?
En welke verhalen heb jij? Wat zou jij willen delen met andere inwoners? Wil jij meedoen met het verzamelen van verhalen?
Ook als je meer informatie wilt hebben over de culturele erfgoed activiteiten van Amanda, neem dan contact met haar op via e-mail.
Naast de Verhalentafel worden er meerdere activiteiten georganiseerd, deze vind je natuurlijk in de agenda op onze website.
Amanda & Sanneke
donderdag 7 april 2016
Western detective
Sheriff
Je bent de sheriff van Absaroka County in Wyoming en je staat onder de douche. De telefoon gaat verschillende keren, maar je maakt je wasbeurt af en kleedt je eerst rustig aan. Het bericht op je antwoordapparaat geeft aan dat een van je deputies je hulp kan gebruiken, maar je zet eerst een goede pot koffie om wakker te worden. Dan stap je naar buiten, knippert in het zonlicht en snuift de ochtendlucht op. Voor je je geweer oppakt en in je landrover stapt. Alles heeft zijn tijd.
Dat voel je als je de serie Longmire bekijkt. De tijd verglijdt net zo vredig en betekenisvol als het landschap. Daarbinnen gaat het om de menselijke benadering, vaak juist zonder dat er veel gezegd wordt.
Gedurfd
Gebaseerd op boekenreeks de Walt Longmire Mysteries van Craig Johnson is dit een in zijn eenvoud en karakterverdieping gedurfde serie die volledig slaagt. Je wordt de natuur van enorme open ruimten en de beleving van haar bewoners in gezogen. Longmire is daarbij niet een speurneus a la Sherlock Holmes, maar wel iemand die de natuur en de mensen echt weet te lezen. Zonder veel technische ondersteuning werkt hij met lokale kennis en praktische know how. Het mysterie van de gepleegde misdaden is ondergeschikt aan het mysterie van wat de mens beweegt.
Rode draad
Absaroka County bestaat overigens niet echt, maar je voelt, proeft en ruikt het tot je het stof van je broekspijpen slaat. Aan het begin van de reeks komt Longmire net min of meer uit de rouwperiode na het overlijden van zijn vrouw. Een dood in nevelen gehuld, waarvan steeds iets meer zichtbaar zal worden. Zonder zijn medeweten deelt ondertussen zijn dochter het bed met juist de deputy die hem tijdens de op handen zijnde verkiezingen wil verslaan. Ondersteuning heeft hij van zijn vriend Henry Standing Bear die de vaak moeizame relatie met de indianen van het reservaat onderhoudt. Terwijl deputy Victoria Moretti hem met grotestadsexpertise uit Philadelphia komt bijstaan. De ontwikkeling van de relaties vormen de rode draad.
Rawhide
Longmire doet me denken aan de oude zwart/wit serie Rawhide. Waarvan de meesten zich alleen de openingsmuziek zullen herinnereren ('rolling, rolling, rolling ...') en de rol van Clint Eastwood. Maar daar ging het niet om. De sleutelfiguur was Eric Fleming als Gil Favor - de leider van de veedrijvers. Een man waar je altijd op kon bouwen. Die kwetsbaar kon zijn, maar altijd volledig zeker was in zijn integriteit. Waar hij ook tegenover kwam te staan. Ook als hij ergens naast zat, bleef hij handelen uit die integriteit. En kon zichzelf bijstellen. Longmire werkt in dat verlengde. De serie heeft het zeker in zich om even klassiek te worden. Favoriete aflevering tot nu toe: Tell it Slant, waarin Longmire uiteindelijk een bekentenis los krijgt van een indiaan, die als Heyoka alles tegendraads doet, door in de ondervraging de rol van dader op zich te nemen.
Raoul
reserveer Longmire in onze catalogus
Labels:
Absaroka,
Craig Johnson,
Eric Fleming,
kijken,
Longmire,
Rawhide
dinsdag 5 april 2016
Te koop
In 2013 gaat Nederland gebukt onder de economische crisis. Veel mensen kunnen hun vaste lasten niet meer opbrengen. De hypotheek kan niet meer afgelost worden, wat weer leidt tot een noodgedwongen verkoop van hun huis. Maar dat huis kunnen ze aan de straatstenen niet meer kwijt, ook op de huizenmarkt is het crisis.
Het verhaal van dit thrillerdebuut speelt zich voornamelijk af in 2013 en geeft een beeld van de crisis op de woningmarkt, dit maakt het een realistisch en actueel verhaal.
Sinistere proloog
Te koop begint met een proloog die zich afspeelt in Amsterdam, in het jaar 2001. Als ik dit lees word ik heel nieuwsgierig en wil ik ontdekken wat er allemaal is gebeurd.
Marlinde en haar familie werden dat jaar slachtoffer van een dramatische gebeurtenis. Marlinde werd daarna voor de keuze gesteld om te kiezen voor haar familie of voor haar man, met wie ze samen een kindje verwachtte.
Nieuw leven
Inmiddels is het 2013, twaalf jaar later. De hoofdpersonen, Marlinde en haar man Richard Hoek, vormen samen met hun zoons, Vosse en Stijn, een gezinnetje. Ze zijn naar Amersfoort verhuisd en daar hebben ze een nieuw leven opgebouwd.
Richard Hoek is makelaar en eigenaar van een makelaardij, hij blaakt van zelfvertrouwen en is heel succesvol. Richard hanteert grensverleggende en snoeiharde verkoopmethodes. Partner in crime is zijn woonstyliste, Ghislaine Rosario. Zij is tevens zijn minnares.
Marlinde is van goede komaf en gaat gebukt onder het gemis van haar familie. Haar moeder en de oma van haar kinderen is een kille vrouw, die alleen maar aan zichzelf denkt. Marlinde heeft geen idee van de escapades van haar echtgenoot. Als ze daar achter komt is het al te laat.
Levendige personages
In Te koop staan het gezin van Richard Hoek van Richard Hoekhuis Makelaardij en de gezinnen van de te koop aangeboden woningen centraal. Het verhaal wordt vanuit verschillende personages verteld en je voelt de wanhoop, omdat het maar niet lukt om het huis te verkopen. Elk gezin heeft een dringende reden om hun huis snel kwijt te raken. Mensen zijn dolblij met Richard, tot ze er achter komen welke offers hiervoor gebracht moeten worden.
Veel verhaallijnen met herkenbare situaties van familierelaties en gewoon een heerlijk boek om te lezen.
Over de auteur
De zusjes Alexandra en Victoria Nagelkerke gaan schuil achter de schrijversnaam Eva Monté, de auteur van dit thrillerdebuut. Het verhaal werd bedacht door beide zusjes en Alexandra zat achter de toetsen. Aan de keukentafel van een klein vakantiehuisje brainmergden ze dat het een lieve lust was. Zij vinden dit de perfecte samenwerking.
Alexandra Nagelkerke (1963) heeft gestudeerd aan het conservatorium in Utrecht en bouwde een bloeiende zangpraktijk op. Ze ging aan de slag als vertaalster voor Harlequin Holland. Na ruim tien jaar romantische thrillers voor deze uitgever te hebben vertaald, vond ze het tijd om zelf een thriller te schrijven.
Victoria Nagelkerke (1969) is momenteel voltijds werkzaam als concerncoördinator vrijwillige inzet voor zorgonderneming Welzin Eemland in Amersfoort, waar ze de scepter zwaait over 2000 vrijwilligers.
Een originele thriller met een verbluffend slot.
Dit boek reserveren. Klik dan hier!
Marga de Jong
Het verhaal van dit thrillerdebuut speelt zich voornamelijk af in 2013 en geeft een beeld van de crisis op de woningmarkt, dit maakt het een realistisch en actueel verhaal.
Sinistere proloog
Te koop begint met een proloog die zich afspeelt in Amsterdam, in het jaar 2001. Als ik dit lees word ik heel nieuwsgierig en wil ik ontdekken wat er allemaal is gebeurd.
Marlinde en haar familie werden dat jaar slachtoffer van een dramatische gebeurtenis. Marlinde werd daarna voor de keuze gesteld om te kiezen voor haar familie of voor haar man, met wie ze samen een kindje verwachtte.
Nieuw leven
Inmiddels is het 2013, twaalf jaar later. De hoofdpersonen, Marlinde en haar man Richard Hoek, vormen samen met hun zoons, Vosse en Stijn, een gezinnetje. Ze zijn naar Amersfoort verhuisd en daar hebben ze een nieuw leven opgebouwd.
Richard Hoek is makelaar en eigenaar van een makelaardij, hij blaakt van zelfvertrouwen en is heel succesvol. Richard hanteert grensverleggende en snoeiharde verkoopmethodes. Partner in crime is zijn woonstyliste, Ghislaine Rosario. Zij is tevens zijn minnares.
Marlinde is van goede komaf en gaat gebukt onder het gemis van haar familie. Haar moeder en de oma van haar kinderen is een kille vrouw, die alleen maar aan zichzelf denkt. Marlinde heeft geen idee van de escapades van haar echtgenoot. Als ze daar achter komt is het al te laat.
Levendige personages
In Te koop staan het gezin van Richard Hoek van Richard Hoekhuis Makelaardij en de gezinnen van de te koop aangeboden woningen centraal. Het verhaal wordt vanuit verschillende personages verteld en je voelt de wanhoop, omdat het maar niet lukt om het huis te verkopen. Elk gezin heeft een dringende reden om hun huis snel kwijt te raken. Mensen zijn dolblij met Richard, tot ze er achter komen welke offers hiervoor gebracht moeten worden.
Veel verhaallijnen met herkenbare situaties van familierelaties en gewoon een heerlijk boek om te lezen.
Over de auteur
De zusjes Alexandra en Victoria Nagelkerke gaan schuil achter de schrijversnaam Eva Monté, de auteur van dit thrillerdebuut. Het verhaal werd bedacht door beide zusjes en Alexandra zat achter de toetsen. Aan de keukentafel van een klein vakantiehuisje brainmergden ze dat het een lieve lust was. Zij vinden dit de perfecte samenwerking.
Alexandra Nagelkerke (1963) heeft gestudeerd aan het conservatorium in Utrecht en bouwde een bloeiende zangpraktijk op. Ze ging aan de slag als vertaalster voor Harlequin Holland. Na ruim tien jaar romantische thrillers voor deze uitgever te hebben vertaald, vond ze het tijd om zelf een thriller te schrijven.
Victoria Nagelkerke (1969) is momenteel voltijds werkzaam als concerncoördinator vrijwillige inzet voor zorgonderneming Welzin Eemland in Amersfoort, waar ze de scepter zwaait over 2000 vrijwilligers.
Een originele thriller met een verbluffend slot.
Dit boek reserveren. Klik dan hier!
Marga de Jong
vrijdag 1 april 2016
Voorlezen: niet zo gewoon!
Voorlezen is belangrijk
Veel mensen weten het al: voorlezen is leuk! Even een rustig moment met je kind op de bank of in een luie stoel en dan samen een boekje lezen. Het is niet alleen fijn om te doen, je kind steekt er nog heel wat van op ook. De taalontwikkeling bij een kind dat regelmatig (liefst dagelijks) wordt voorgelezen gaat sneller dan bij een kind dat niet of nauwelijks wordt voorgelezen.
Een prima boek voor alle voorlezers
Interactief voorlezen geeft allerlei tips en suggesties om het voorlezen extra leuk te maken. Het is bestemd voor zowel ouders als mensen die in hun werk met voorlezen te maken hebben. Het behandelt het voorlezen voor diverse leeftijdsgroepen: vanaf heel kleine kindjes van een maand of twee tot kleuters.
4 stappen
In dit boek wordt gebruikt gemaakt van een vast voorleesplan:
- De introductie van het verhaal
- Het voorlezen van het boek
- Het ingaan op het verhaal
- Het uitdiepen van de verhaallijn.
Voor de baby's geldt een iets andere manier. Het aanbieden en samen spelen met het boekje is een heel goed begin. Zo raakt het kindje spelenderwijs vertrouwd met boekjes en het plezier dat je eraan beleven kunt.
Praktische tips
Interactief voorlezen is niet een boek dat je per se van voor naar achter uit hoeft te lezen. Het is wel handig als je het begin even goed doorneemt om de opzet van het boek te kunnen begrijpen maar vervolgens pik je eruit wat voor jou van toepassing is. Het boek ziet er prachtig uit, je kunt zien dat er erg veel aandacht aan is besteed. Een echte aanrader!
Louise
Klik hier om dit boek te reserveren
Veel mensen weten het al: voorlezen is leuk! Even een rustig moment met je kind op de bank of in een luie stoel en dan samen een boekje lezen. Het is niet alleen fijn om te doen, je kind steekt er nog heel wat van op ook. De taalontwikkeling bij een kind dat regelmatig (liefst dagelijks) wordt voorgelezen gaat sneller dan bij een kind dat niet of nauwelijks wordt voorgelezen.
Een prima boek voor alle voorlezers
Interactief voorlezen geeft allerlei tips en suggesties om het voorlezen extra leuk te maken. Het is bestemd voor zowel ouders als mensen die in hun werk met voorlezen te maken hebben. Het behandelt het voorlezen voor diverse leeftijdsgroepen: vanaf heel kleine kindjes van een maand of twee tot kleuters.
4 stappen
In dit boek wordt gebruikt gemaakt van een vast voorleesplan:
- De introductie van het verhaal
- Het voorlezen van het boek
- Het ingaan op het verhaal
- Het uitdiepen van de verhaallijn.
Voor de baby's geldt een iets andere manier. Het aanbieden en samen spelen met het boekje is een heel goed begin. Zo raakt het kindje spelenderwijs vertrouwd met boekjes en het plezier dat je eraan beleven kunt.
Praktische tips
Interactief voorlezen is niet een boek dat je per se van voor naar achter uit hoeft te lezen. Het is wel handig als je het begin even goed doorneemt om de opzet van het boek te kunnen begrijpen maar vervolgens pik je eruit wat voor jou van toepassing is. Het boek ziet er prachtig uit, je kunt zien dat er erg veel aandacht aan is besteed. Een echte aanrader!
Louise
Klik hier om dit boek te reserveren
Abonneren op:
Posts (Atom)