dinsdag 28 februari 2012

Alkmaars Kaaslied


Een schatkamer vol bladmuziek : www.muziekschatten.nl

Wie kent het Alkmaars Kaaslied ?
't Carillon klingelt, de beiaardier tingelt, zo begint het Alkmaarse Kaaslied geschreven door Eric Manfredi.
Een van de vele bijzondere oude liedjes op de site muziekschatten.nl. Vergeelde en soms bijna vergeten muziek is zo weer helemaal voor iedereen toegankelijk.


De Muziekbibliotheek van de Omroep heeft een heel grote verzameling en daarvan is een selectie nu via internet te raadplegen en downloaden. Terecht hebben ze die site muziekschatten genoemd.
Koormuziek, muziek van Nederlandse componisten, uniek klassiek, salonmuziek, tunes, populaire liedjes, een heel uitgebreide verzameling.


Als bibliothecaris heb ik toch een voorliefde voor het bijzondere, de parels in de collectie. Juweeltjes die je bijna nergens vindt. Het mooie is dat je dat nu digitaal kunt vinden! Overal toegankelijk en makkelijk te zoeken via de overzichtelijke indeling van muziekschatten.


Maar ook in de Kennemerwaard bibliotheken vindt u bladmuziek. Een grote collectie staat in Alkmaar Centrum, wat kleinere collectie in Castricum, Alkmaar de Mare en Heerhugowaard.

vrijdag 24 februari 2012

Klimaatverandering


Ian McEwan Solar
Een roman over de opwarming van de aarde leek me niet een onderwerp voor een roman. Maar een enthousiaste klant haalde me over om toch te beginnen in het boek Solar van Ian McEwan. En er viel veel te lachen. Als je al niet in staat bent om op de Noordpool de laarzenkamer op orde de houden (hilarische scènes), hoe kun je dan ooit afspraken maken over de redding van de wereld. McEwan maakte deze tocht naar de Noordpool zelf met een aantal kunstenaars op uitnodiging van Cape Farewell. Zijn visie: als de wereld gered wordt zal dat door ondernemers zijn en niet door kunstnaars of idealisten.

Kritiek op de wetenschap
Hoofdpersoon is de alsmaar dikker wordende wetenschapper Michael Beard die aan de haal gaat met uitvindingen van een student over kunstmatige fotosynthese. Het boek staat vol met uitgebreide research over de opwarming van de aarde. Wetenschap (neurowetenschap) speelde ook al een rol in de roman Saturday van McEwan. McEwan laat de onzekerheid van wetenschappers zien, maar hij vindt wel dat ondanks dat de wetenschap menselijk is, het toch het meest betrouwbare is dat we hebben.

Moraliseren
In een roman moet je nooit moraliseren vindt de schrijver, maar McEwan had zichzelf wel tot taak gesteld om de lezer na te laten denken over de klimaatproblematiek. Hij doet dat in een hoofdpersoon die de menselijke zwakheid op hilarische wijze belichaamt. Beard is een leugenaar, hij is lui, een seksist, maar door de humoristische toon van het boek blijf je met hem meegaan. Die menselijke zwakheid kun je doortrekken op alle niveaus. Op de klimaattop van 2010 werden wel mooie afspraken gemaakt, maar daarna gaat ieder weer zijns weegs.

Reserveer het Solar van Ian McEwan in onze catalogus

dinsdag 21 februari 2012

Simmons revisited

Van science fiction naar geschiedenis en weer terug
In een eerder blog heb ik het uitgebreid gehad over de boeken van Dan Simmons en inmiddels heb ik Drood en Carrion comfort gelezen.

Horror
Dat Simmons naast science fiction en geschiedenis ook kennis heeft van horror, bewijst hij met de volgende boeken.
Drood beslaat de laatste vijf jaar van het leven van Charles Dickens, waarover bijzonder weinig bekend is. Feit: Dickens overleeft een verschrikkelijk treinongeluk. Feit: Dickens sterft op de dag af vijf jaar na dat treinongeluk. Hij laat het nooit afgemaakte The mystery of Edwin Drood na. In later jaren hebben schrijvers geprobeerd dit boek af te maken. Simmons doet dit niet, maar fantaseert over wat er in de laatste vijf jaar van Dickens' leven heeft plaatsgevonden. Vertelt door "concullega" schrijver Wilkie Collins die tot wanhoop, misdaden en een steeds ergere opium verslaving gedreven wordt door de speurtocht van Dickens naar Drood, het wezen dat met Dickens bij het treinongeluk was. Horror, mystiek en de onderwereld van London in de Victoriaanse tijd komen allemaal aan bod.
Carrion comfort is verontrustender. Saul Laski, een concentratiekamp overlever en psycholoog, is nog altijd op zoek naar de brute kampcommandant. Hij komt in contact met Nathalie Preston die door de moord op haar vader betrokken raakt bij een verschrikkelijke strijd tussen Goed en Kwaad. Bestaat het Kwaad? Ja. Overwint het Goede? Zelfs als je het boek uit hebt, kun je je dat afvragen...

Detective
En dan is Simmons ook nog thuis in het detective genre. Flashback is een echte "who-dunnit". Ex-agent Nick Bottom is verslaafd aan flashback, een drug waarmee je het verleden herbeleeft en waar driekwart van de Amerikaanse bevolking aan verslaafd is geraakt. Bottom gebruikt de drug om zijn leven met zijn inmiddels omgekomen vrouw opnieuw te beleven. Intussen wordt hij gevraagd om de zes jaar oude moord op de zoon van een Japanse shogun op te lossen. De achtergrond waartegen het verhaal zich afspeelt is echter eng. De Verenigde Staten zijn uit elkaar gevallen, en worden gerund door Japan en Mexicaanse drugkartels, Europa is zo'n beetje overgenomen door een Islamitisch kalifaat, Israël is nucleair van de kaart geveegd. Enkele critici zien het als een rechts politiek statement van Simmons. Ik zie het als een gefantaseerd mogelijk toekomstscenario waarvan ik hoop dat deze nooit bewaarheid wordt. En waarvan Simmons ook hoopt dat dit niet bewaarheid wordt.
Simmons schrijft boeken die (soms ongemakkelijke) vragen oproepen, maar die je meenemen in een fantasie. Ik hoop dat Simmons dat nog lang blijft doen!

Reserveer de boeken van Dan Simmons in onze catalogus

Sanneke

vrijdag 17 februari 2012

Veertjes van houtskool



Goed bewaard geheim
Bibliotheek Kennemerwaard heeft een van de beste Japanse tekenfilmseries ooit gemaakt in huis en er is waarschijnlijk zo goed als niemand die het weet. Haibane Renmei is een ontroerend wonder van een dertiendelige serie. Onlangs hoorde ik iemand zeggen dat ze in Japan van tekenfilms eigenlijk niet meer weten te maken dan opeenhopingen van geweld en erotiek - bloed en bloot. Als meest aansprekende tegenvoorbeeld schoot mij buiten de schitterende films voor jong en oud van studio Ghibli deze vrijwel vergeten tekenfilmserie te binnen. Het is een bijna meditatieve vertelcyclus waarbij karakterontwikkeling en verwondering centraal staan. Eenvoudig, maar naar de emoties toe doeltreffend, geanimeerd en voorzien van prachtig uitgewerkte decors. Werkelijk een feest voor oog en ziel.

Haibane
Een meisje valt door de lucht. Even later komt zij uit een cocon tevoorschijn en wordt opgevangen door engelachtige wezens (Haibane) van haar leeftijd. Al gauw ontwikkelt Rakka zelf grijze vleugeltjes en krijgt een stralenkrans (die niet meteen goed blijft zitten). Het dorp waarin zij zich nu bevindt, wordt omgeven door een indrukwekkende muur die geen van de Haibane mag overschrijden. De Haibane kunnen zich nauwelijks iets herinneren van de tijd dat zij nog mensen waren. Ze werken samen met de mensen in het dorp en worden beschermd door de Toga, gemaskerde figuren die het gebied wel kunnen verlaten. Eens in de zoveel tijd verdwijnt er een Haibane op wat 'de dag van het vliegen' wordt genoemd en keert nooit weer terug.
Wie zijn de Haibane, wie waren ze voorheen, waarom komen ze op deze plek terecht en wat gebeurt er precies als ze uitvliegen? Er worden indicaties gegeven, maar als kijker moet je echt zelf aan de slag.

Psychologisch/spiritueel/religieus
Haibane Renmei kan dan ook naar ieders eigen invulling worden gezien als een sociaalpsychologische, een open spirituele of een religieuze vertelling. Waarschijnlijk is het dat zelfs allemaal tegelijk, zonder dat er iets wringt. Er gebeurt ontzettend veel, maar wel onder de oppervlakte. Wie dat niet gewend is, kan het traag of saai gaan vinden. Maar wie de tijd neemt voor iets wezenlijks, komt rijker uit de ervaring tevoorschijn. Ook erg waardevol voor ouders die zware onderwerpen niet uit de weg gaan om samen met hun kinderen te bekijken en bespreken. Dertien pareltjes van afleveringen die tellen voor één uitlening. Een verhaal dat je leven kan veranderen ligt met één klik binnen je bereik.

Reserveer de dvd in onze catalogus

Raoul

dinsdag 14 februari 2012

Romantisch

Romantisch
Welk een geluk dat het mijn beurt is om op 14 februari het weblog te schrijven!
Ik heb niets met Valentijsdag. Maar wel met muziek over liefde, vriendschap en geluk. In het bijzonder met muziek van Giacomo Puccini.
Deze Italiaanse operacomponist, troonopvolger van Giuseppe Verdi, had een onstuimig leven. Vele vrouwen en meisjes, en niet alleen personages in zijn opera’s, doorkruisten zijn leven.

Meisjes
De meisjes van Puccini, dan hebben we het over de kleine, zielige meisjes zoals Manon, Mimi, Cio Cio San, Angelica, Lauretta en Liù. Meisjes die hopeloos verliefd zijn op een man, het slachtoffer worden van zichzelf of van de situatie en bijna allemaal ongelukkig aan hun einde komen. Daarbij worden zij uitgeleide gedaan door Puccini’s bedwelmende, haast verstikkend mooie muziek.

Koude handen
"Si, mi chiamo Mimi, ma mio nome è Lucia": ze noemen me Mimi, maar eigenlijk heet ik Lucia: een koude kunstenaars-zolderkamer in Parijs: de kaars van Mimi is uitgewaaid en ze klopt bij haar bovenbuurman voor vuur. De dichter Rodolfo doet open, is op slag verliefd op dit kleine, kouwelijke meisje en heft een loflied aan op haar koude handjes.


Kloosterzuster Angelica Angelica is de ultieme Puccini-heldin: jong, kwetsbaar, slachtoffer van de wrede wereld om haar heen. Omdat ze een buitenechtelijk kind kreeg, sloot haar familie haar op in een klooster. Haar kind kreeg ze nooit te zien: Senza Mamma:


Turandot Het meisje Turandot moet trouwen met Calaf, maar ze probeert onder de afspraak uit te komen. Calaf geeft haar de opdracht voor de dageraard achter zijn naam te komen. Daarmee tekent hij het doodvonnis van Liù omdat zij de enige is die zijn naam kent, maar dat geheim in haar zelfmoord meeneemt. Het bezorgt ons wel Puccini's beroemdste aria: Nessun Dorma!


Reserveer de muziek van Puccini in onze catalogus

Maria

vrijdag 10 februari 2012

Bizarre documentaires

Zo af en toe kwam ik tijdens het zappen op zaterdagavond midden in een interessante documentaire op de VPRO terecht. Zo interessant dat ik niet meer verder wilde zappen en zo nog net het laatste half uurtje kon meepikken. Het bleek te gaan om de documentaires van Louis Theroux; Weird weekends. Een britse documentairemaker  met een fascinatie voor alles dat bizar is. Hij snijdt diverse onderwerpen aan die te maken hebben met Subculturen in Amerika. Vaak zijn deze onderwerpen het stellen van kritische vragen meer dan waard. Het levert in elk geval een reeks met bizarre documentaires op. Theroux vraagt door, blijft redelijk neutraal en verblijft een aantal dagen binnen de subcultuur om zelf te ervaren hoe (bizar) het is en om de menselijke kant van de subcultuur te ontdekken.

Louis Theroux, The collection
De DVD box The collection bevat een aantal afleveringen van Weird weekends. Hij gaat hierin op bezoek bij een groep mensen die denken dat zij achtervolgd worden door de overheid, zij wapenen zich tegen de 'New World Order'. Hij bezoekt Swingers, neemt een kijkje in de pornoindustrie en de worstelwereld. Onderzoekt de onderwerpen thaise bruiden, gangsta rap en apartheid in Zuid-Afrika. Zeer diverse onderwerpen die je meenemen in een voor de meeste van ons onbekende wereld.
De box bevat ook nog een reeks afleveringen When Louis met.... waarin hij op bezoek gaat bij excentrieke Britten. Zelf vond ik deze afleveringen minder interessant, omdat de Britten mij veelal onbekend waren.

Reizen door de Subculturen van Amerika
Na het maken van de documentaires heeft Louis Theroux een reunietour door Amerika gemaakt waarin hij de eerder geinterviewde personen weer opzoekt om te kijken hoe het hen nu vergaat. Deze tour heeft hij beschreven in zijn eerste boek.Hoe is het degenen in de tussentijd vergaan die het einde van de wereld rond 2000voorspelden, die een carrière als pornoacteur najoegen of beweerden buitenaardse wezens te hebben getroffen? Wat heeft Theroux met hen gemeen dat ze hem nu opnieuw hunmerkwaardige wereld binnen lokken?
De verhalen zijn vlot geschreven en zijn net als de televisiedocumentaires boeiend en bizar. Wel is het boek wat kaal en simpel van uiterlijk door het ontbreken van afbeeldingen.

Enthousiast geworden? Reserveer dan de DVD-box The Collection of het boek Reizen door de subculturen van Amerika in de bibliotheek.

Jolanda

maandag 6 februari 2012

Beleef de trilogie anders...

Na de boeken, luisterboeken en films is nu een hoorspel uitgekomen van Mannen die vrouwen haten, het eerste boek van de trilogie van Stieg Larsson. Als echte fan van hoorspelen, ben ik het direct gaan luisteren en ik ben laaiend enthousiast. Ik geef toe, het luisterboek, voorgelezen door Ron Brandsteder is ook niet verkeerd. Het wordt helder en duidelijk voorgelezen en Brandsteder heeft een prettige stem. Maar het hoorspel waarin Victor Reinier de stem van Mikael Blomkvist voor zijn rekening neemt en Lisbeth Salander wordt ingesproken door Rifka Lodeizen is zo boeiend dat je er helemaal in mee wordt gezogen. Het begint al met de muziek, kort maar heftig, mysterieus, herkenbaar. En gaandeweg wordt het spannend, misschien zelfs eng.....

Het is bewonderingswaardig dat de spelers het zo kunnen brengen dat ze nog steeds te verstaan zijn ondanks de bijgeluiden van bijvoorbeeld een motor, een boot en niet te vergeten de muziek. Ook als Mikael onder handen wordt genomen door Martin blijven ze beide verstaanbaar. Ik heb echt heel veel bewondering voor Victor en Rifka, maar eigenlijk voor iedereen. Het is een juweeltje!

Aangezien deze uitgave nog niet overal te verkrijgen is, grijp je kans en reserveer het hoorspel in de bibliotheek.

Irene